Το πρωτοποριακό design με την χαροκαμένη μάνα να κλαίει πάνω από το μνήμα έκανε και πάλι την εμφάνιση του. Θα μιλήσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα η Αντιγόνη Παπαδοπούλου στο ευρωκοινοβούλιο (τους καημένους) και δεν χάσαμε την ευκαιρία. Εμφανίστηκε και πάλι πάνω στο διαφημιστικό (στο ξεθωριασμένο της version αυτή την φορά) να φακκά πάνω της τζαι πας την αρφή της που χτυπιέται πάραδίπλα.
Κανεί ρε κουμπάρε με τον Ελληνικό κινηματογράφο των 50΄ς. Κανεί με το κλαίει η μάνα μου στο μνήμα, με το τρεις καυλιές στα σκοτεινά και το ένα μπιζέλι στον κατήφορο. Αμάν πιον. Προχωρήστε λιο. Εν είπα να μιλήσετε για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατεί η Τουρκία χωρίς όμως την εικονούα που έβαλα πέρκι με λυπηθείς παραπάνω. Εν σε λυπούνται Αντιγόνη μου απλά λαλούν ότι κατάντησες γραφικός. Επίσης μάλλον θα απορροφηθούν περισσότερο από το ίνταλως είσαι έτσι ειδικά όσοι σε θωρούν για πρώτη φορά και να αποκοιμηθούν με την μεθυστική φωνή σου.
Εξαφανίστε την σας παρακαλώ την εικόνα μαζί με την άλλη με το μικρό αραπάκι-κυπραίο που κάθεται κουκουλλί σαννα τζαι εννα σιέσει πίσω που το συρματόπλεγμα. Μιλώ για τζίνη που την εκάμαν τζαι γραμματόσημο. Πάντως ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί εν τόσο μαύρος ο μιτσής. Θέλει να δείξει τις αραβικές μας ρίζες η ότι εν χτιτζιο που την αλουσιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου