Εστείλαν μου τούντο άρθρο (generation sell)το οποίο ήβρα πολλά ενδιαφέρον. Είναι όντως λιο μεγάλο αλλά νομίζω ότι περιγράφει πολλά καλά την μαλθακή κοινωνία στην οποία ζούμε σήμερα. Επίσης αναλύει πως μεταμορφώθηκαν οι επαναστάτες του παρελθόντος στους σημερινούς φλώρους. Δηλαδή εμάς
Εγώ το παίρνω ένα βήμα παραπέρα τζαι συνδέω το με τούτο (Απαγορεύεται να)που είχα γράψει πιο παλιά. Όντως νομίζω ότι μεθοδικά έχει δημιουργηθεί ένα πρότυπο το οποίο όλοι πρέπει να ακολουθούμε. Αφού επιτύχουν οι κυβερνήσεις να μας βάλουν σε αυτό το καλούπι και να περιθωριοποιήσουν οποιονδήποτε μένει εκτός τότε μας επιβάλλουν όλα αυτά που εκείνοι θεωρούν σωστά και ακίνδυνα για αυτούς. Μας μετατρέπουν σε άβουλα πουριτανά αρνιά τα οποία μπορούν και ελέγχουν ευκολότατα.
Είναι κακό το ποτό το κάπνισμα η τεμπελιά. Πρέπει να κάνεις οικογένεια να μπεις τζαι εσύ στο γαμημένο το καλούπι που θέλουμε εμείς. Και όταν καλοκάτσεις μέσα σε αυτό με οικογένεια πλέον και υποχρεώσεις τότε είναι που μας έχεις περισσότερη ανάγκη. Μας έχεις ανάγκη για να σου βρούμε δουλειά και κατ’ επέκταση λεφτά και τροφή. Το Αμερικάνικο όνειρο είναι πλέον παγκόσμιο.
Και αφού καταφέραμε αυτό, πλέον το παίρνουμε και ένα βήμα παραπέρα. Αν δεν καπνίζεις, δεν πίνεις δεν κάνεις ναρκωτικά και γενικά καταχρήσεις τότε ο έλεγχος σου γίνεται ακόμα πιο εύκολος. Το μάθημα που πήραν οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα οι Αμερικάνοι στα τέλη της δεκαετίας του 60 είναι ότι οι ουσίες και ιδιαίτερα τα recreational drugs είναι επικίνδυνα για την δημοκρατία. Οτιδήποτε σε βγάζει εκτός καλουπιού και ελέγχου είναι κακό για την δική τους δημοκρατία, όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται φυσικά. Την δημοκρατία τους η οποία εχτές συνέλαβε στο Όκλαντ ειρηνικούς διαδηλωτές του Occupy Wall Street και την περασμένη εβδομάδα συνέλαβε άλλους 70 διαδηλωτές σε πάρκο στην Νέα Υόρκη “so that sanitation crews could clean it” όπως είπαν.
Αυτή είναι η δημοκρατία και η ελεύθερη κοινωνία στην οποία ζούμε σήμερα κατά την άποψη μου. Κάτι όπως την φτιαχτή κοινωνία στην οποία ζούσε ο Jim Carrey στο The Truman Show. Πολλά επιτρέπονται μέχρι ενός σημείου αλλά ακόμη πιο πολλά απαγορεύονται. Και πλέον φτάσαμε στο σημείο όπου όλα αυτά που απαγορεύονται τα αποφεύγουμε αυτόβουλα γιατί «κάνουν κακό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου