Το ουράνιο τόξο του άντρα

Πάμε που λέτε πριν κανένα χρόνο να αγοράσουμε με την Κούλλα (Criticoulla) μαξιλάρια για τον καναπέ μας. Ήταν απαίτηση δική μου γιατί ως γνωστόν ο πιο γλυτζής ύπνος εν του καναπέ. Εκατάφερα το τούτο μετά που πολλές πιέσεις τζαι μετά που πολλά ζαολαιμιάσματα. Αρχικά αντιμετώπισα τεράστια αντίσταση. Η Κούλλα (Criticoulla) εκτός από όλα τα άλλα ταλέντα που διαθέτει, είναι επίσηςτζαι ένας θκιάλος μαυρος πας την διακόσμηση.  Έσιει γούστο. Είπε μου λοιπόν ότι εν της αρέσκουν τα μαξιλάρκα πας τους καναπέδες και για αυτό λοιπόν τον λόγο για πολλά χρόνια εν είχαμε.

Εγώ προσπαθούσα να την μεταπείσω. Μα ρε μανα μου τι εν ο καναπές χωρίς το μαξιλάρι του; Θάλασσα δίχως ψάρια, ουρανός χωρίς φεγγάρι, Critic χωρίς Criticoulla τζαι ξερω γω κουβέντες. Το τελευταίο φαίνεται εσυγκίνησε την τζαι μετά που 2 χρόνια πείστηκε να γοράσουμε. Πάμε λοιπόν.

Βλέπουμε 2-3 ωραία αναπαυτικά και μεγάλα ότι πρέπει για να ξεκουράζω την κεφάλα μου. Εν καλά τουτα ρε μανα μου. Παν τζιόλας α!!!! Άσπρος ο καναπές μας, λιλά η καρέκλα που κάθουμαι τζαι ξεκουράζω την κορμάρα μου, λιλά το stool της, λιλά τζαι το μαξιλάρι. Τέλεια.

Η απάντηση της αποστομωτική. Καταρχήν ο καναπές μας είναι off-white λαλεί μου, (yeah yeah whatever dude σκέφτουμαι), τζαι δεύτερο τούτο το μαξιλάρι έννεν λιλά εν μπλέ. Άγια ολάν που εν μπλέ απαντώ. Μπλέ εν τούτο λαλώ της τζαι δείχνω της τον ουρανό πόξω. Το μαξιλάρι εν λιλά.

Καταρχήν ο ουρανός εν sky-blue απαντά μου, το μαξιλάρι είναι απόχρωση του μπλε τζαι σίρνει μου τζαι μια μπιχτή ότι έν τζαιν να το κάμουμε καπαρέ το σαλόνι. Εξήγησε μου λοιπόν ότι υπάρχουν πολλά μπλέ. Το ουλτραμαρίν, το ραφ, το μπλέ του ουρανού και άλλα που μπορεί να φαίνονται προς λιλά αλλά είναι μπλέ.

Τέλως πάντων εμένα εν με κόφτει απαντώ της. Μαξιλάρκα να ένει τζαι ας εν τζαι σκατί το χρώμα.

Τούτη η συζήτηση πάει χρόνια τωρά. Λαλώ ένα χρώμα απαντά μου με άλλο. Εμφανίζουμε το πρωί να πάω δουλειά. Εν πάει το μαύρο παντελόνι με το μπλέ το πουκάμισο το κόμεντ της. Ε άμαν βάλεις λάϊ πάει η απάντηση μου με την γαρίλλα μες το μάτι.

Μα αφού εν σκούρο το πουκάμισο σιορ. Εν μαύρο ίνταλως εν πάει επιμένω. Η απάντηση είναι ότι δεν είναι μαύρο είναι μπλέ πολύ σκούρο.

Γενικά επρόσεξα ότι με το μπλέ έχω ένα θέμα. Πόσες φορές ντύνουμαι να πάω δουλεια νομιζόμενος ότι είμαι όπως τον πούππο τζαι κατα τες δέκα συνειδητοποιώ ότι οι κλάτσες μου εν μπλέ τζαι το παντελόνι μου μαύρο; Πόσες φορές ρε πόσες; Μα αφού το πρωί εφαίνουνταν μαύρες τα γέριμα. Τωρά μες το φως εγίναν μπλε;

Αποφάσισα λοιπόν να πάρω μέτρα. Έφτασε μια μέρα η Κούλλα (Criticoulla) σπίτι τζαι είδε ένα βουνούι κλατσες μπλε πας το κρεβάτι τζαι εμένα πουπάνω με το αμπαζούρ να τες ελεγχω για να σιουρευτώ για το χρώμα. Απόρησε φυσικά τζαι ρώτησε τι κάμνω με τες κλάτσες. Η απάντηση εν της άρεσε τζαι είδε τζαι έπαθε να με μεταπείσει. Είχα αποφασίσει να τες πετάξω ούλλες τες μπλέ τες κλάτσες να παν στα ανάθεμα. Να μείνουν μόνον οι μαύρες. Τελικά έσωσε τες υποσχόμενη να μου λαλεί κάθε πρωί αν εν οκ το χρώμα τζαι να μου τες χωρίζει μετά το πλύμα.

Θα μου πείτε καλά ρε μαννέ γιατί τες γοραζεις σε μπλέ; Ε αν εκαταλάβαινα μες τον φωτισμό του καταστήματος ότι ήταν μπλέ νομίζετε εννα τες εγόραζα;. Οϊ φυσικά. Αλλά φαίνουνται μαύρες οι γέριμες τζαι οι σκοτεινές.  

Το αιώνιο όμως ερώτημα που με βασανίζει ένει γιατί υπάρχουν διάφορα χρώματα κλάτσες; Γιατί; Οι κλάτσες πρέπει να εν μαύρες. Άτε τζαι καμιά γκρίζα τζαι καμια άσπρη για αθλητική να πιεστώ να το δεχτώ. Ούλλα τα άλλα χρώματα πρέπει να απαγορευτούν. Τούτο εν το μεταξύ πρέπει να θυμούμαι να το εφαρμόσω αμαν γίνω πλανητάρχης.

Το χειρότερο όμως εν με τες γραβάτες. Σσιέσε μέσα με τες γραβάτες. Εκαταντήσαν τες ουράνιο τόξο ρε κουμπάρε. Οϊ τούτο εν λαδί, οϊ εν μπορτώ, οί εν λαχανί, οϊ εν λεμονί, όϊ εν πορτοκαλοκίτρινο, κιτρινοπράσινο, ουδέτερο γκρί, απαλό ροζ τζαι πάει. Μετά ερκουνται τζαι κάτι άλλα περίεργα. Εν σάλμον, εν καμελί, εν ιώδες...... εν αγγούρκα τορφαντα που ένει.

Εγω θωρώ άσπρα, μαύρα, γκριζα, κότσινα, κίτρινα, πράσινα, μπλέ. Αν ναι τζαι σκατί βεβαίως βεβαίως να μεν το ξιχάνουμε. Τούτα ούλλα τα πιο πάνω χρώματα τα χαρακτηρίζω με μια λέξη σαν πόρτους τζαι αποτέλεσμα του καπιταλισμού (καλό ε;;).

Τζαμέ όμως που ενόμιζα ότι νάκκο αχρωματοψία πρέπει να την έχω έρκεται ένα εξαιρετικό άρθρο το πρωί στο mailbox μου. Άνδρες και γυναίκες λαλεί δεν βλέπουν το ίδιο 

Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό, εξηγούν οι ερευνητές, βασίζεται στον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο επεξεργάζεται τα χρώματα ο ανδρικός και ο γυναικείος εγκέφαλος.

 Εν ναι ρε φίλε γαμώτο. Ναι. Εν γενικό το κακό να μεν αγχώνουμαι δηλαδή. Φυσικά να πούμε την αλήθκεια ολίγον με απασχολεί. Αφού τα βασικά ξεχωρίζω τα. Ας πούμε το κότσινο που το πράσινο στα φώτα τροχαίας ξεχωρίζω τα. Η ας πούμε άμαν πάω να δω την ομάδα μου στο γήπεδο εννα φωρήσω το σωστό χρώμα φανέλας. Τούτα τα σημαντικά ξεχωρίζω τα. Τα υπόλοιπα εν πελλάρες τζαι υπερβολές.

Α τζαι επίσης για τες κλάτσες τες μπλέ επήρα τελική απόφαση και είμαι αμετακίνητος. Έννα τες σύρω να πάσιν τζαι ας μουρμουρά η Κούλλα (Criticoulla).