Είμαστε στην
Πέμπτη 14 Ιουνίου του 2012. Η συγκεκριμένη μέρα εκτός του ότι είναι εορταστική
αφού 25 χρόνια πριν στις 14 Ιουνίου του 1987 η Ελλάδα πήρε το Ευρωπαϊκό στο
μπάσκετ είναι επίσης και μια μαύρη τζαι γέριμη μέρα. Επειδή είμαστε κοντά σε
συνταρακτικές εξελίξεις οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν δραματικά την ζωή μας.
Ενώ αμφιταλαντευόμαστε μεταξύ Τσίπρα-Σαμαρά δηλαδή μεταξύ καταστροφής και
στασιμότητας αλλά και μεταξύ μνημονίου ή νέου στρουμπώματος στην mother Russia οι πολιτικοί μας δίνουν και πάλι ρεσιτάλ.
Οι Κύπριοι
πολιτικοί γράφοντας για ακόμη μια φορά στα καρύδια τους την χώρα τσακώθηκαν
χτες στην βουλή για μικροκομματικά συμφέροντα και διορισμούς στους ημικρατικούς
οργανισμούς.
Πέρασαν ψήφισμα
όλα τα κόμματα πλιν Ακέλ ότι η θητεία των συμβουλίων των ημικρατικών θα είναι
2.5 χρόνια και θα αρχίζει και θα τελειώνει (2Χ2.5) ουσιαστικά με την εκλογή
νέου προέδρου της δημοκρατίας. Μάλιστα
παραδέχονται ανοιχτά ότι «ημικρατικοί οργανισμοί αποτελούν βραχίονες υλοποίησης
της κυβερνητικής πολιτικής σε διάφορους τομείς και δεν θα μπορούσαν να
λειτουργήσουν ομαλώς, εάν, όντας διορισμένοι από την παρούσα κυβέρνηση,
καλούνταν σε λίγους μήνες να εφαρμόσουν μια διαφορετική πολιτική σε περίπτωση
εκλογικής νίκης αντιπάλου κόμματος ή συνδυασμού κομμάτων».
Μας λένε βασικά
ότι ναι η νέα κυβέρνηση διορίζει τα συμβούλια καθαρά βάση πολιτικών και
κομματικών συμφερόντων και αν τα συμβούλια δεν ανήκουν πλειοψηφικά στο κυβερνών
κόμμα τότε δουλειά εν γίνεται. ΜΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΡΕ;;; Πλέον έχουμε φτάσει στο
σημείο που φκέννουν τζαι παραδέχουνται το τζιόλας. Οϊ πως εν το ξέραμε αλλά λίη
τσίπα πάνω σας εν έσιετε.
Επίσης ο
Συναγερμός εν μπορεί πλέον να το χώσει. Εσιέστην πάνω του που την αγωνία του να
κυβερνήσει. Χρειάζεται πάνες ο Νίκος τζαι οι άλλοι. Τόσο πολλά που περνά νόμους
τζαι παύει συμβούλια ημικρατικών για να κανονίσει τους δικούς του μόλις φκει
τον Φεβράρη.
Φτάνει όμως ρε
γαμώ το κέρατο σας γαμώ. Εν γίνεται να είσαστε τόσο ανεύθυνοι. Δαμέ εν ξέρουμε
αν θα έχουμε δουλειά αύριο τζαι εσάς η εννια σας ένει ποιους θα μπήξετε που
τζαι πόσα έννα ρουφήσετε που πόθεν. Κανει κανεί κανεί. Εν έμεινε τίποτε πιον να
ρουφήσετε. Τζαι κάτι Συναγερμικοί που μιλούν για την οικονομία τζαι προτείνουν
μέτρα τάχα αντιλαϊκά παίζοντας τους ήρωες τα ίδια σκατά ένει ουσιαστικά με τους
υπόλοιπους. Μόλις φκουν τζαμέ θα επιδείξουν την ίδια ανευθυνότητα με τους
προηγούμενους.
Εν έμεινε ρε
τίποτε άλλο να φάτε. Εκάψετε τζαι ερουφήσετε τα ούλλα. Φτάνει.
Αγανάκτησες α;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν έμεινε τίποτα άλλο να κασιανίσουν. Όμως εμείναν τα ανθρώπινα δικαιώματα που καραδωκούν να τα περιορίσουν.
Πρώτα πρώτα το δικαίωμα της ιδιοκτησίας διαβρώνεται από την αδυναμία του κράτους να αποζημιώσει τις απαλλοτριώσεις.
Η αύξηση επιτοκίων θα οδηγήσει ακόμα και (μέχρι σήμερα) συνετούς οφειλέτες στην πτώχευση επηρεάζοντας δικαιώματα όπως ιδιωτικής ζωής και ιδιοκτησίας (ποιός θα θέλει να κάνει παιδιά μέσα στην κρίση...).
Οι ετεροβαρείς συμβάσεις (τραπεζών και άλλων πιστωτικών οργανισμών) θα διαβρώσουν την ελευθερία του συμβάλλεσθαι.
Η συνεχής ασταθής και συνάμα ρευστή κοινωνική κατάσταση θα επιδεινώσει την καθημερινή διαβίωση με άμεσες απειλές στη σωματική ασφάλεια ήτοι το δικαίωμα στη ζωή.
Και το κράτος στην προσπάθειά του να περισώσει ή να ανακτήσει τη (δικαιολογημένα πλέον) χαμένη του νομιμότητα και με πρόφαση την αντιμετώπιση του εγκλήματος, θα διακηρύξει τρομο- νόμους όπου τα illegal wire tappings και οι εξωδικαστικές συλλήψεις θα είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο. Η ελευθερία της ελευθερίας θα έχει πια χαθεί.
Είσαι τζαι εσύ πολλά αισιόδοξος
ΑπάντησηΔιαγραφήAkkas thn glwssa sou akkanouri kai eimai etoimh na klapsw.
ΑπάντησηΔιαγραφήHorrific.
Φίλε κρίτικ, όπως και εσύ βλέπω τα πράγματα από το φιλελεύθερο φακό. Και όπως φαίνεται τα βιολιά αρχίσαν...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμη: Ακκάνω νούρους τζαι γλώσσες... Η οκκά τετρακόσια. Μόλις στεγνώσουν τα δάκρυά σου πάρε τον καλό/καλή σου και τράβα για Βανκούβερ.
Θα τη βγάζεις κάθε νύκτα στο "Souvlaki by Akkanouris". Special τιμές για τους φίλους του κρίτικ.
Δέχουμαι τζαι διαφημίσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ξαναδιαβάζω το...Έτσι είναι, όπως τα λες. Όμως άκου με ένα λεπτό (πράγματα που ήδη γνωρίζεις, όπως διαπιστώνω) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν δεις ότι η Γερμανία ορθοπόδησε μετά τον όλεθρο του Β΄παγκοσμίου πολέμου μετά από 10 χρόνια, αρχίζεις και πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει κάτι.
Η γερμανική ανάκαμψη ήταν αποτέλεσμα στρατηγικού σχεδιασμού που αποσκοπούσε στην οικονομική και ηθική αποκατάσταση του κράτους και των πολιτών.
Οι γερμανοί σκέφτηκαν πατριωτικά. Ήθελαν η οικονομία της πατρίδας τους να ορθοποδήσει Ήθελαν η φήμη της πατρίδας τους να αποκατασταθεί τόσο στους γερμανούς όσο και στους ξένους.
Οι εμπνευστές της στρατηγικής έπεισαν τους γερμανούς ότι όλα αυτά ήταν εφικτά και προ πάντων ηθικά.
Οι δικοί μας οι ηγέτες δεν σκέφτονται πατριωτικά. Δεν εννοώ εθνικιστικά. (αν και η άποψή μου είναι ότι η ορθολογιστική εθνικιστική προσέγγιση συμπίπτει με το πατριωτικό καλό).
Το κίνητρο των σχεδιαστών στρατηγικής στην Κύπρο είναι πως να ικανοποιηθούν πρώτα συμφέροντα που βρίσκονται σε αντιπαράθεση με το συμφέρον του λαού. Μερικές φορές το συμφέρον τρίτων συμπίπτει με το συμφέρον του λαού. Όπως πχ στην περίπτωση του φυσικού αερίου. Όμως ο κανόνας είναι ότι οι κύπριοι σχεδιαστές πρώτα κοιτάζουν το συμφέρον τρίτων. Ουσιαστικά δεν είναι πατριώτες.
Και όπως πολύ σωστά το θέτεις και ο ΔΗΣΥ να αναλάβει τα ίδια θα κάνει.
Τώρα θα με ρωτήσεις "υπάρχει πατριδόμετρο;". Ναι υπάρχει. Ο πατριώτης σχεδιαστής θα πρέπει να αναζητήσει λύσεις που:
1. Να αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής του πολίτη (την αγοραστική δυνατότητα, σύστημα υγείας, παιδεία κτλ)
2. Τη συμμετοχική δυνατότητα του πολίτη (μιλώ και ο πολιτικός με ακούειπραγματικά και δεν γυρεύει τη Ρωξάνα, Ροντίκα, Ραμόνα, Παλόμα).
3. Να καθορίσει περιβάλλον κοινωνικής ασφάλειας. (αποτροπή εγκλήματος και παραβατικότητας).
4. Να αυξήσει τις παραμέτρους ασφάλειας του κράτους (ένταξη στο συνεταιρισμό για την ειρήνη, ουσιαστική κατάργηση και απάλειψη οποιασδήποτε αναφοράς για επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας καθώς και οποιαδήποτε παραμονή Τουρκικών στρατευμάτων και των αγγλικών βάσεων (wtf είναι το 2012 και η Κύπρος μοιάζει με το amistad των κρατών))
5. Τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εμμονή στη διασταλτική ερμηνεία αυτών.
Όλα τα σοβαρά κράτη του πλανήτη τα οποία οποία αποκαλούνται σύγχρονες δημοκρατίες (και που έχουν αποκηρύξει τη θανατική ποινή και συναφείς αηδίες) υιοθετούν τα πιο πάνω ως αυτονόητα.
Αυτή πρέπει να είναι η απαίτηση των πολιτών. Οποιαδήποτε άλλη απαίτηση είναι νοθευμένη και δίδει το δικαίωμα στους πολιτικούς να μην είναι πατριώτες.
Και για να μην παρεξηγούμαστε πατριώτης δεν είναι αυτός που κουνά τη σημαιούλα του σε κάθε γιορτούλα. Ούτε αυτός που φιλάει την εικόνα του Λένιν, Μακάριου και Γρίβα πριν κοιμηθεί... (δεν νομίζω κάποιος να τις φιλά και τις τρεις μαζί)