Ελλάς (Κύπρος) – Γαλλία συμμαχία

Ελλάς Γαλλία συμμαχία εφωνάζαν στην Ελλάδα πριν καμιά σαρανταρκά χρόνια όταν ο Καραμανλής (ο γέρος όϊ ο άσχετος ο πάχας) έκαμνε συναντήσεις με Ντε Γκολ και άλλα Γαλλικά πολιτικά τέρατα.

 

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε έζησα το Κύπρος- Γαλλία συμμαχία. Ένας πολλά καλός φίλος παντρεύτηκε την Γαλλίδα της καρδιάς του σε ουδέτερο στρατόπεδο στο εξωτερικό. Και οι δύο professionals του εξωτερικού γνωρίστηκαν και αγαπήθηκαν στο εξωτερικό και αποφάσισαν να κάμουν τζαι τον γάμο τους σε ουδέτερο έδαφος για ευκολία (δυσκολία) των καλεσμένων.

 

Εγώ με την Κούλλα Criticoulla λοιπόν μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας τζαι εφήαμεν για το σαββατοκύριακο να πάμε στον γάμο. Είπαμε πολλά καλός φίλος ποτούτους που πρέπει να τελειώσει ο κόσμος για να χάσεις τον γάμο τους. Αλλά εκτός των άλλων έτσι events (όπως και τα bachelors στο εξωτερικό) εμένα πάντα αρέσκουν μου ανεξαρτήτως κόστους (πάντα όμως σε λογικά πλαίσια). Θεωρώ τα μια τέλια ευκαιρία για να βρεθώ με την παλιοπαρέα μου η οποία εν σκορπισμένη σε ούλλες τες άκρες της Ευρώπης τζαι δύσκολα πλέον μαζεύκεται ούλλη μαζί Κύπρο. Ούτε καν για Χριστούγεννα Πάσχα κλπ. Άρα προτιμώ να κόψω τα έξω τζαι τα φαγιά στην Κύπρο για να είμαι παρών σε ένα που τούντα events.

 

Το 1/3 περίπου στο event ήταν Κύπριοι το 1/3 περίπου Γάλλοι και το υπόλοιπο ξένοι φίλοι συνάδελφοι του ζευγαριού από το εξωτερικό. Εγώ να σας πω το αμάρτημα μου τους Γάλλους εν τους επίεννα τζαι πολλά παλιά. Έμεινε μου που το σχολείο νομίζω τζαι τα μαθήματα Γαλλικών. Μισούσα την γλώσσα, μισούσα την καθηγήτρια και κατ επέκταση την χώρα. Μάλιστα σε νεαρότερη ηλικία όταν ήμουν λίο πιο μαννός (παίζεται τούτο) έλεγα ότι εν πολλά gay γλώσσα τζαι εν θα την μάθω. Καλά ρε μεν πέσετε πάνω μου είπαμε ήμουν μιτσής και βρισκόμασταν στα 90s. Για αυτό τον λόγο λοιπόν δεν είχα πάει και ποτέ Παρίσι παρά μόνο όταν διοργανώθηκε εκεί final four basket.

 

Σιγά σιγά φυσικά και όσο ωριμάζω (μμμ καλά) αλλάσσω τζαι απόψεις. Δεν έχω πλέον θέματα με τους Γάλλους και την Γαλλία. Άλλωστε πλέον αν θα έχω κανένα θέμα εν με τους Γερμανούς που πρέπει να το έχω. Πήγα λοιπόν στον γάμο ο οποίος ήταν όντως ένα μάθημα κουλτούρας. Γιατι ρε γαμώτο άμαν πιάσεις 100 κυπραίους, 100 Γάλλους τζαι 100 διάφορους τζαι σύρεις τους σε ένα ξενοδοχείο τζαι πεις τους έννα παρτάρετε μαζί για 2 μέρες τότε ναι τούτη εν ωραία εμπειρία.

 

Τελικά όμως όχι όσο εντυπωσιακή όσο επερίμενα. Όχι γιατί δεν ήταν καλός ο γάμος και τα πάρτι. Μια χαρά ήταν. Απλά όταν έχεις 48 ώρες μόνο και με δεδομένο ότι θέλεις να δεις και να μιλήσεις με 15-20 καλούς σου φίλους τους οποίους βλέπεις σπάνια γιατί εν εξωτερικό τότε η συμμαχία με την Γαλλία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Μένεις με τα τυπικά γεια τι γίνεται κανένα αστειάκι και δεν μπαίνεις καθόλου στον κόπο να γνωρίσεις τον άλλο περισσότερο γιατί προτιμάς να πεις μαλακίες με τον παρέα σου που μπορεί να δεις σε 6 μήνες ξανά.

 

Και ναι επίσης είναι και το θέμα της εσωστρέφειας. Που να πάω να μιλήσω τωρά σε άγνωστους. Μετά από το 6o ποτό μπορεί.

 

Το ίδιο περίπου ίσχυε και με τους ξένους. Ευγενικοί και φιλικοί όλοι μαζί μας αλλά φαντάζομαι στην ίδια περίπου φάση. Είχαν πολλά να πουν μεταξύ τους για να ασχοληθούν και ιδιαίτερα μαζί μας.

 

Σαν πρώτη εντύπωση μου φάνηκαν οι περισσότεροι λίγο πιο συντηρητικοί και σε άλλη φάση που μένα. Με τα ροζούλικα τους τα πουκαμισάκια τα παντελόνια τα μπεζ και πολλοί με το κλασσικό φουτεράκι στους ώμους... Έτοιμοι για γκολφ δηλαδή. Φυσικά να μου πεις τζαι οι παραπάνω οι δικοί μας έτσι ήταν. Corporate giants ενα πράμα. Αλλά χαμηλόφωνοι ευγενικοί και μετρημένοι σε γενικές γραμμές. Κύριοι.  

 

Το διήμερο περνούσε ήρεμα και μέσα σε πλαίσια σοβαρότητας όπως και οι περισσότεροι καλεσμένοι άλλωστε. Το μεγάλο γέλιο και η διαφορά κουλτούρας φάνηκε στο speech των κουμπάρων και κουμέρων. Βγαίνουν οι Γαλλίδες κουμέρες και μας μιλούν στα Γαλλικά με κάτι σποραδικές μεταφράσεις στα αγγλικά. Μας απαριθμούν τα πολλά ταλέντα την νύφης, πόσο καλή είναι, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε φωτογραφίες με τα ωραία πολύχρωμα ρούχα, φωτογραφίες από την παιδική ηλικία, με την οικογένεια, με τις αδελφές με τις φίλες. Σε γενικές γραμμές μια ψιλορομαντική ομιλία στην οποία λίγοι γέλασαν (κυρίως Γάλλοι) και περισσότεροι συγκινήθηκαν (πάλι Γάλλοι)

 

Και μετά φκαίνουν οι κουμπάροι. Η διαφορά κουλτούρας έκαμε μπάμ. Μίλησαν (εννοείται στα αγγλικά για να καταλάβουν ούλλοι) για την παιδική ηλικία του γαμπρού, για τις λίγες του κατακτήσεις, για τις πολλές του αποτυχίες, για την άτσαλη προσέγγιση του, για τους θρυλικούς του πόρτους. Έκαμαν επίσης αστεία με πόρνες και ατυχή ρεζίλικα συμβάντα που του έτυχαν σε νεαρότερη ηλικία. Σε γενικές γραμμές μια εξαιρετική ομιλία στην οποία ήμασταν χαμέ.

 

Οι δύο κουλτούρες. Η νύφη που ντύνεται ωραία και σικ και ο γαμπρός που κλάνει. Αυτά είναι. Το elegance σε μετωπική σύγκρουση με το χοντρό Κυπριακό χιούμορ. 

 

Στο πάρτι που ακολούθησε όμως πρέπει να πω ότι οι Γάλλοι μας τσαλαπάτησαν. Ο Κυπριακός συντηρητισμός που μας κρατά καρφωμένους στο έδαφος με ένα ποτό στο σιέρι να χάσκουμε ενώ η μουσική σούζει τους τόπους θριάμβευσε και πάλι. Οι Γάλλοι που την άλλη εσιωνωστήκαν στην πίστα τζαι εδιούσαν τα ούλλα. Στο μισάωρο οι Γαλλιδούλες ήταν πάνω στο μπάρ και λικνίζονταν παρέα με τον παπά της νύφης ενώ άπαντες οι Κυπριακοί γυναικείοι κώλοι κάθονταν αμέριμνοι στον καναπέ. Classic.

 

Σιγά σιγά το πράμα έβρασε, ξεθάρρεψαν και οι δικοί μας κώλοι και ξεκίνησε ο χορός τον οποίο πρέπει να πω ότι ο dj εν εβοήθησε πολλά. Να μου πείτε τωρά τόσες ράτσες τζαι τόσες διαφορετικές ηλικίες εν τζαι μπορείς να τες ικανοποιήσεις ούλλες. Το καλό για μένα ήταν ότι προς σεβασμό για τους ξένους δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου Ελληνικά.

 

Σιγά σιγά άρχισε λοιπόν να βράζει τζαι η κατάσταση με τις πιο απελευθερωμένες Γαλλιδούλες. Οι ελεύθερες οι οποίες δυστυχώς εν ήταν πολλές ξεκίνησαν να προσεγγίζουν τους Κύπριους πιο rough (σκληροτράχηλους και καλά) lovers με ενδιαφέρουσες ατάκες και εισηγήσεις όπως θα πάμε για skinny dipping αργότερα; Αυτά είναι ρε....

 

Εγώ σαν δεσμευμένος που είμαι δεν δέχτηκα έτσι προτάσεις. Εγώ κυρίως πέρασα την νύχτα μου στο μπαρ καταναλώνοντας βότκα με διαλείμματα τεκίλας. Γνωριμίες πολλές δεν έκαμα. Μόνο ένα κοπέλι αμερικάνο γνώρισα ο οποίος έφυγε εγκατέλειψε την χώρα του για να δουλέψει στην Ευρώπη γιατί είναι όντως ωραία η Αμερική όπως είπε αλλά δυστυχώς έσιει Αμερικάνους. Γιαυτό μάλλον τζαι ηταν κοπέλι. Μάλιστα σε κόντρα της εσωστρέφειας μου εγώ τον γνώρισα τζαι του συστήθηκα. Πίνεις shot φίλε μου ερώτησα; Όχι φίλε ευχαριστώ απάντησε. Εγώ έπιασα του anyway τζαι ήπιε το φυσικά τζαι έσπασε ο πάγος.

 

Σε γενικές γραμμές ωραίος γάμος, περάσαμε ωραία, είδα φίλους πολλούς που ήθελα να δω τζαι εκάμα τζαι πολύ χάζι με το μικτό πλήθος Κύπριων και Γάλλων. Ενδιαφέρον σαββατοκύριακο.