ELA ELA ELA…. under my umbrella

Σήκωσαν το λάβαρο οι βουλευτές με μπροστάρη τον Αβέρωφ και συνοδοιπόρους τους Προδρόμου, Νικολαίδη, Περδίκη και λοιπούς πατριώτες.

Εγώ να σας πω την αλήθκεια εν ξέρω και πολλά για το συγκεκριμένο θέμα. Ξέρω σε γενικές γραμμές τι ισχύει για τον ΕΛΑ (πιάστον τζαι χαμογέλα) και κάτω από ποιες συνθήκες δανείζεται σε τράπεζες. Αλλά δεν γνωρίζω νομικές λεπτομέρειες γιατί όπως σας είπα τζαι πιο παλιά η μαθησιακή μου ικανότητα όταν αφορά οτιδήποτε νομικίστικο πέφτει στο -1987869876.

Αλλά τωρά που ακούω τους βουλευτές να φωνάζουν τζαι να θέλουν τον Ντράγκι κρεμασμένο τζαι πασαλειμμένο με μέλι να τον φαν οι μούγιες, ήρτε μου η περιέργεια να δω αν στέκουν οι κατηγορίες μας. Ότι δηλαδή «η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να προσφύγει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του κ. Ντράγκι γιατί όπως είπε παραβιάστηκαν οι κανονισμοί για την παραχώρηση του ELA», ή ότι «η ΕΚΤ είναι εκτεθειμένη για το βαθμό και την χρονική περίοδο που παρείχε έκτακτη ρευστότητα στη Λαϊκή Τράπεζα».

Ξόδεψα λοιπόν καμιά ώρα να διαβάσω μέσες άκρες τι παίζει με τις υποχρεώσεις στον ΕΛΑ (πιάστον τζαι χαμογέλα). Αυτά που ήξερα από πριν είναι ότι η ΕΚΤ παρέχει έκτακτη ρευστότητα (lender of last resort) σε τραπεζικά ιδρύματα τα οποία έχουν πρόβλημα ρευστότητας με εγγύηση κυβερνητικά ομόλογα τα οποία κατέχουν αυτά τα ιδρύματα. Όταν η χώρα πάει όμως του πούτσου (όπως η Κύπρος) η ΕΚΤ δεν μπορεί να δεχτεί αυτά τα ομόλογα (junk). Άρα σε αυτή την περίπτωση γίνονται αποδεχτές χαμηλότερης ποιότητας εξασφαλίσεις (σε επαρκή αξία) για την παροχή δανείου μέσω του ELA. Portfolio δανείων στεγαστικών ας πούμε. Η κύρια διαφορά όμως είναι ότι το ELA δίνεται από μια Εθνική Κεντρική Τράπεζα (δηλαδή την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου) και όχι από την ΕΚΤ.

Aμεση ρευστότητα παρέχεται σε τράπεζες με πρόβλημα ρευστότητας οι οποίες όμως είναι αξιόχρεες. Ο καθορισμός όμως του αν μία τράπεζα είναι αξιόχρεη ή όχι, είναι δύσκολος γιατί σε περιόδους κρίσης είναι σχεδόν αδύνατη η εκτίμηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων. Πόσο μάλλον στην περίπτωση της Κύπρου που τα ακίνητα ήταν εκτιμημένα τα τελευταία 6 χρόνια σε τιμές 2007. Εδώ λοιπόν μπαίνει το θέμα του moral hazard, του ηθικού κινδύνου. Είναι η τράπεζα αξιόχρεη ή όχι; Ο κίνδυνος αυτός λοιπόν για την παροχή ELA περιορίζεται με το να ζητούνται επαρκείς εξασφαλίσεις, επιβολή επιτοκίου ποινής, δυνατότητα απομείωσης των εξασφαλίσεων κτλ.

Το ΕΛΑ (πιάστον τζαι χαμογέλα) λοιπόν δίνεται και διανέμεται από την ΚΤ της χώρας σε τράπεζες με πρόβλημα ρευστότητας και αυτή είναι υπεύθυνη να θέσει τους κανόνες κάτω από τους οποίους θα δανείσει, θα αξιολογήσει τις εξασφαλίσεις που θα βάλει η τράπεζα για να πάρει το δάνειο και συνολικά να περιορίσει τον ηθικό κίνδυνο. Αν κάτι από αυτά πάει λάθος τότε την κύρια ευθύνη την φέρει η Κεντρική τράπεζα της χώρας και όχι η ΕΚΤ. Η ευθύνη της ΕΚΤ είναι να ανακαλύψει εάν η ΚΤΚ (στην περίπτωσή μας) δίνει το ΕΛΑ σε τράπεζα που πιθανόν να είναι αναξιόχρεη ή πιθανόν να μην προσφέρονται επαρκείς εξασφαλίσεις. Άρα η ευθύνη είναι 90-10% σε βάρος της ΚΤΚ.

Άρα με ποια λογική φωνάζουμε να κλείσουμε τον Ντράγκι μέσα ενώ οι δικοί μας ακόμα γυρίζουν έξω. Ήταν μήπως ευθύνη της ΕΚΤ να γνωρίζει ότι οι εξασφαλίσεις της Λαϊκής ήταν υπερ-εκτιμημένες λόγω των υπεραξιών που επέμεναν να βάζουν οι τράπεζες και οι εκτιμητές σε περιουσιακά στοιχεία. Πέτε μου όφειλε η ΕΚΤ να το γνωρίζει τούτο; ΟΧΙ βέβαια. Το γνώριζε όμως η ΚΤΚ η οποία δεχόταν τις εξασφαλίσεις αδιαμαρτύρητα.

Εκεί όμως που υπάρχει κάποιο νομικό θέμα, από ότι διάβασα και εγώ είναι στον τρόπο με τον οποίο η ΚΤΚ εξασφάλισε τα λεφτά του ΕΛΑ μετά την χρεοκοπία της Λαϊκής. Σε περίπτωση χρεοκοπίας, εκκαθάρισης ή παρόμοιας διαδικασίας μιας τράπεζας το ELA έχει προτεραιότητα όσο αφορά τις εξασφαλίσεις που έχει προσφέρει η τράπεζα για το ELA. Το ELA δεν μπορεί να διεκδικήσει οτιδήποτε περισσότερο από τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας.

Η ΚΤ της χώρας λοιπόν πρέπει να ρευστοποιήσει τις συγκεκριμένες εξασφαλίσεις της τράπεζας και να πάρει το ποσό που της αναλογεί ανάλογα με τον δανεισμό που έκαμε. Αυτό το ποσό επιστρέφει στο Eurosystem. Εάν όμως το ποσό ρευστοποίησης είναι λιγότερο, τότε η υποχρέωση της τράπεζας προς την ΚΤ της χώρας διαγράφεται. Τρώει λοιπόν loss. Αυτό το loss όμως είναι πολύ πιθανό να μην μπορεί να το απορροφήσει η κεντρική τράπεζα της χώρας άρα το απορροφά η συνεργασία όλων των κεντρικών τραπεζών του Eurosystem ανάλογα με το ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΚΤ που κατέχουν.

Το πρόβλημα από ότι γράφεται στην περίπτωση της Λαϊκής είναι ότι χωρίστηκε σε τρία μέρη, (την Ελληνική Λαϊκή, την κακή και στην καλή Λαϊκή) και το ΕΛΑ μπήκε σε προτεραιότητα και έτυχε παρόμοιου χειρισμού με τις λοιπές υποχρεώσεις της τράπεζας (καταθέτες, χρεόγράφων, κ.α.) ενώ κανονικά θα έπρεπε να έχει μόνο δικαιοδοσία στις εξασφαλίσεις που μπήκαν. Επίσης η μεταφορά του ELA στην Τράπεζα Κύπρου έγινε χωρίς πρώτα να παρθεί η σύμφωνη γνώμη του διοικητικού συμβουλίου της. Αποτέλεσμα ήταν το ΕΛΑ της Λαϊκής να πάρει προτεραιότητα έναντι των καταθετών, των κάτοχων χρεογράφων και των μετόχων της Τράπεζας Κύπρου σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας που έπρεπε να δεσμευτούν για τον ELA που μεταφέρθηκε, αφού αυτός δεν ήταν επαρκώς εξασφαλισμένος με τα περιουσιακά στοιχεία της Λαϊκής. Επίσης εάν οι εξασφαλίσεις περιλάμβαναν περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας στην Ελλάδα τότε η όλη πώληση της τράπεζας στην Ελλάδα πριν την ρευστοποίηση αυτών των περιουσιακών στοιχείων πρέπει να θεωρείται παράνομη.

Με βάση λοιπόν τις δηλώσεις των πιο πάνω βουλευτών πρέπει να κρεμάσουμε την ΕΚΤ γιατί δέχτηκε το ψηλό ΕΛΑ της Λαϊκής. Εγώ όπως το αντιλαμβάνομαι πρέπει να κρεμάσουμε πρώτα την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου που δέχτηκε υπερτιμημένες εξασφαλίσεις του πούτσου για να δώσει τα 10δις στην Λαϊκή. Και μετά πρέπει να κρίνουμε εάν σωστά επωμίσθηκαν οι καταθέτες οι ομολογιούχοι και οι μέτοχοι των δύο τραπεζών και ιδικά της τράπεζας Κύπρου ζημιές για το ΕΛΑ. Τέλος πρέπει να δούμε εάν οι εξασφαλίσεις περιλάμβαναν και δάνεια του branch στην Ελλάδα τα οποία θα έπρεπε να ρευστοποιηθούν ξεχωριστά και όχι να παν πακέτο με τις άλλες δύο τράπεζες που πωλήθηκαν.

Άρα εγώ που ξόδεψα περίπου 1 ώρα να διαβάσω λίγο την υπόθεση στο ίντερνετ καταλαβαίνω ότι οι ευθύνες για όλα τα πιο πάνω είναι μεγαλύτερες από την ευθύνη της ΕΚΤ η οποία δεν διέκοψε το ΕΛΑ. Όντως ίσως για πολλούς μήνες να γνώριζαν ότι η Λαϊκή ήταν αναξιόχρεη και ότι ίσως οι εξασφαλίσεις να μην ήταν αρκετές άρα θα μπορούσαν και θα έπρεπε να ζητήσουν την διακοπή της ρευστότητας στη Λαϊκή έτσι ώστε να ακολουθήσει η εκκαθάριση της. Προτίμησαν όμως να συνεχίσουν μέχρι την συμφωνία δανειακής σύμβασης.

Όμως οι πολιτικοί μας πριν ζητήσουν το κρέμασμα του Ντράγκι θα έπρεπε να είχαν πρώτα κινηθεί νομικά εναντίον των ανεξάρτητων αξιωματούχων της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου οι οποίοι ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για τον διαμοιρασμό του ΕΛΑ και την εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και την φερεγγυότητα της τράπεζας. Επίσης πρέπει πρωτίστως να μελετηθεί η νομική πτυχή της διάλυσης της τράπεζας και όχι να επικεντρωνόμαστε στο γιατί η ΕΚΤ άφηνε τον ΕΛΑ στην Λαϊκή. Αυτό είναι μάλλον δευτερεύον.

Αλλά νομίζω ότι οι Περδίκης Νικολαίδης και λοιποί πάλε κλάνουν χωρίς να κάτσουν να διαβάσουν τζαι να μελετήσουν λίο. Όπως τότε που κρατικοποίησαν την Λαϊκή χωρίς να γνωρίζουν ότι έπαιρνε δάνειο από τον ΕΛΑ απλά γιατί βαρέθηκαν να διαβάσουν ως την σελίδα 63 των αποτελεσμάτων της τράπεζας.

Η λύση εν το ξύλο. Τίποτε άλλο.