CYPRUS CRITIC

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

To Momentum

Να σας πω καταρχήν, αν δεν το καταλάβατε ήδη δηλαδή ότι εγώ είμαι ενωτικός. Θέλω λύση. Θεωρώ τους ακραίους και υποστηρικτές του εμείς ποδά τζίνοι ποτζί στενόμυαλους χωρκάτες. Θεωρώ τον Τάσσο Παπαδόπουλο προδότη της πατρίδας μας που πούλησε την λύση για προσωπικά συμφέροντα και ξεπερασμένες ψευτοιδεολογίες. Τέλος ανέχομαι τον Χριστόφκια τον χειρότερο ίσως πρόεδρο στην εσωτερική διακυβέρνηση που είχε ποτέ η χώρα μας (έξω η εποχή του τραοπαπα) γιατί βλέπω ότι έχει μια ειλικρινή διάθεση να το λύσει. Ανέχομαι τις υπόλοιπες μαλακίες του για αυτό και μόνο τον λόγο.

Τα τελευταία λίγα χρόνια με διακατέχει ένα αίσθημα απελπισίας. Η κουβέντα του ότι το Κυπριακό λύθηκε το 74 μου ακούγεται όλο και πιο αληθινή. Κάτι οι εσωκομματικές διαφορές, κάτι η στροφή 180ο του Αναστασιάδη γιατί κοντεύουν βουλευτικές, κάτι η ενδυνάμωση του ακροδεξιού ρεύματος και η εμφάνιση ρατσιστικών οργανώσεων κάτι η αυξανόμενη δύναμη των παπάων με είχε απογοητεύσει.

Επίσης ένα ταξιδάκι στο Βερολίνο με έκανε να θυμηθώ πραγματικά πόσο στενόμυαλοι ηλίθιοι είμαστε. Είναι πράγματι εντυπωσιακό πως το momentum που δημιούργησε ο κόσμος της Ανατολικής Γερμανίας μέσω των ειρηνικών του διαδηλώσεων έστειλε μέσα σε λίγους μήνες τον Χόνεκερ σπίτι του, ένωσε την Γερμανία και διέλυσε όλα τα κομουνιστικά καθεστώτα της Ευρώπης. Ο κόσμος. Η δύναμη του κόσμου που είχε πραγματικά αηδιάσει και βαρεθεί τους τάχα ιδεολόγους κομουνιστές που τον διοικούσαν. Και σκέφτομαι ρε γαμώτο. Πως χάθηκε ρε αυτό το momentum που ακολούθησε το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Πως χάθηκε αυτή η διάθεση για επανένωση με τις ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων στα οδοφράγματα και τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που διαδήλωναν στα κατεχόμενα. Πως χάσαμε έτσι ευκαιρία ΓΑΜΩΤΟ. Πως ρε Τάσσο; Α πως;

Πήγατε ποτέ σε κάποια κοινωνική υποχρέωση στα κατεχόμενα. Πήγατε σε τουρκοκυπριακό πάρτι, γάμο, βαφτίσια, παναίρι; Εγώ πήγα. Και φεύγοντας ήθελα να κλάψω. Ήθελα να κλάψω από την φιλοξενία τους. Από την διάθεση που έδειχναν όλοι να γνωρίσουν να μιλήσουν να πιουν και να μεθύσουν μαζί με τους Ελληνοκύπριους που ήρταν ποδά. Και ξέρετε τι αντιλαμβάνεσαι. Ότι είμαστε οι ίδιοι. Διασκεδάζουμε με τα ίδια πατρονοτράουδα, πίνουμε τα ίδια ποτά τρώμε παρόμοια φαγιά, είμαστε το ίδιο χωρκάτες και θορυβώδεις και γενικά είμαστε το ίδιο παναίρκα. Μπορείς ρε κουμπάρε πολύ πιο εύκολα να κάτσεις σε ένα κοινό τραπέζι με άγνωστους τουρκοκύπριους τζαι να κάμεις το καλό πολύ πιο εύκολα από ότι θα μπορούσες με κάποιο Γάλλο, Άγγλο, Βέλγο κ.τ.λ. Και για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η χημεία. Η οποία είναι απίστευτη για ένα απλούστατο λόγο. Είμαστε η ίδια ράτσα απλά με άλλη θρησκεία κάτι που εμένα ουδόλως με απασχολεί γιατί δεν πιστεύω σε θεούς και φαντάσματα. Την γλώσσα την ξεπερνάς.

Τώρα πιστεύω είναι ο χρόνος να δημιουργήσουμε ένα νέο momentum. Τώρα που και πάλι οι Τουρκοκύπριοι αηδιασμένοι από την πολιτική της Τουρκίας βγαίνουν στους δρόμους να διαδηλώσουν και πάλι. Και δεν πιστεύω ότι οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί και περιορίζονται σε διαμαρτυρίες για την αποκοπή του 13 μισθού, την αύξηση του ΦΠΑ και την αποκοπή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
Έστω και αν στην χθεσινή διαδήλωση τα πανό και τα συνθήματα πολύ προσεκτικά ήταν στοχευμένα προς αυτή την κατεύθυνση η οργή του κόσμου δεν περιορίζεται πιστεύω μόνο σε αυτά. Αυτά είναι η αφορμή. Η ουσία είναι πολύ πιο βαθιά και η οργή τους πηγάζει και στην έλευση των εποίκων, στο ξεπούλημα της γης σε τούρκικες εταιρίες, στην στρατικοποίηση των κατεχομένων και σε τόσα άλλα. Είναι μια διαδήλωση κατά της Τουρκίας και κατά των οικονομικών της μέτρων αλλά και μια κρυφή διαδήλωση υπέρ της λύσης. Κρυφή γιατί νιώθουν μαλάκες και προδομένοι από τους Ελληνοκύπριους που τους πρόδωσαν το 2004.

Άρχισα να βλέπω κάποιο φως. Η ειλικρινή διάθεση των Τουρκοκυπρίων (του κόσμου όχι της ηγεσίας) για λύση αλλά και η εμφανέστατη πλέον προσπάθεια της Τουρκίας να το τελειώσει να πάει παρακάτω δεν πρέπει να περάσει έτσι. Πρέπει να το εκμεταλλευτούμε επιτέλους και να μην αφήσουμε την τελευταία ευκαιρία να κάνει φτερά. Μπορούμε φτάνει να το θέλουμε. Το ερώτημα είναι πόσοι από εμάς όμως το θέλουνε.

Θα κλείσω με μια κουβέντα που μου είπε ένας Τουρκοκύπριος ταξιτζής με σπαστά ελληνικά η οποία νομίζω περιγράφει 100% τα συναισθήματα τους. Turkey κουμπάρε. Turkey εν όπως μάμμα που τρώει μωρά της. Ας το εκμεταλλευτούμε επιτέλους.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Να ζήσεις Tommy B

27-01...Τι μεγάλη μέρα!!!!
Σήμερα γιορτάζει...
Σήμερα γιορτάζουν οι Χρυσόστομοι. Γιορτάζει και ο Tommy B (how much there is to see ooooo Tommy B)
Ο Critic αυτή την μεγάλη μέρα θα ήθελε να του στείλει μια ευχητήρια κάρτα που δείχνει πιστεύω το μεγαλείο αυτού του τεράστιου άντρα

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

The MMP* award 17-24/01/2011

Πως θα μπορούσα να αγνοήσω αυτή την εβδομάδα τους τράουλλους που ξεθάφκουν τάφους. Τον τράουλλο Εφραίμ τον Κυκκώτη (ιμίσς) που ξέθαψε τα κόκαλα μιας καημένης μοναχής που ήταν θαμμένη στην Ελλάδα και τα έφερε μαζί με άλλους δύο μαλάκες Κύπρο μες την βαλίτσα. Σκεφτείτε δηλαδή σοκ που έπαθαν στο τελωνείο στο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν άνοιξαν την τσάντα του τραουλλόπαπα τζαι ήβραν κόκαλα.

Σκοπός λένε οι κακές γλώσσες ήταν να εκθέσει τα οστά και να παρουσιάσει την νεκρή πρώην μοναχή σαν αγία. Ατε καλέ εν δυνατό άγιος άνθρωπος. Φυσικά για να ολοκληρωθεί το θαύμα έννα της επιτουσε τζαι κανένα άρωμα τζαι να το παρουσίαζε ότι εμυρίζαν τα οστά της. Γιατί ως γνωστό όταν πεθάνει μια αγία τζαι φαν την τα σκουλούτζια τζαι μείνουν μόνο κάτι κόκαλα με λίη πέτσα γυρώ μυρίζουν Davidoff cool water και δεν τσικνώνουν διόλου όπως του υπόλοιπου κόσμου. Γιατί ως γνωστό ένα πτώμα σε αποσύνθεση όταν ανήκει σε άγιο εν βρωμεί. Είναι σάννα τζαι περπατάς μες στον κάμπο με τις μαργαρίτες.
Τζαι το σειρότερο ποιο ένει; ‘Οτι έσιει κόσμο που τα πιστεύκει.

Anyway που λέει και ο Tommy B (how much there is to see oooo Tommy B). Όπως αποκάλυψε ο Νικηφόρος (επίσης Κυκκώτης) που εν ο μάστρος του, ο Εφραίμ εγκατέλειψε την μονή χωρίς άδεια. Για αυτό τον λόγο και τον τιμώρησαν με τρίμηνη αργία άνευ απολαύων. Για αυτό όι επειδή ήβραν πτώμα μες την βαλίτσα του στο αεροδρόμιο. «Εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο για την υπόθεση» είπε ο Κύκκου Νίκκι.
Πέτε μου να δούμε για τον νου που κουλιαντιρίζουν τούτοι οι άθρωποι. Ετιμωρήσαν τον γιατί έφυε σκαπούλα αλλά οι γιατί εξίθαψε τάφο τζαι ακουβάλα τα κόκαλα μες την βαλίτσα του που την Ελλάδα. Νομίζω τούτο χαρακτηρίζει απόλυτα το παράλληλο σύμπαν στο οποίο ζουν.

Οι δημοσιογράφοι φυσικά ρώτησαν τον Tommy B (how much there is to see oooo Tommy B) τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος άγιος; Να ξέρουμε δηλαδή τζαι εμείς που βαδίζουμε. Έννα βρωμίσουμε εν θα βρωμίσουμε αμαν κορτώσουμεν νούρο; Έννα έρκουνται να προσκυνούν τζαι εμάς οι κοτζιάκαρες τα κόκαλα μας τα μουσκομυριστά τζαι να διούν την σύνταξη τους στην εκκλησιά για το μέγα θαύμα.
Οοοο μυρίζει Davidoff cool water αντί για ταντζιές. Οοοοο Οοοοο θαύμα. Οοοοοο Οοοοο άγιε Critic φανερώθου μου. Κάμε να κερδίσω το joker άγιε Critic μου. Τζαι δώστου να εμφανίζεται ο άγιος Critic με φωτοστέφανο στο ύπνο τους. Οοοοο Οοοοο θαύμα. Οοοοο
Ξέφυγα...

Για να ξέρετε λοιπόν πρέπει ο άγιος να έχει καταξιωμένη ζωή και το λαϊκό αίσθημα να επιβάλλει ότι η ζωή του συνάδει με το άγιο. Ουαο σκεφτούμε έχουμε ελπίδες. Μετά φυσικά πρέπει η επίσημη εκκλησία να επισφραγίσει την άποψη του λαού γιατί ο λαός μπορεί να παρασυρθεί (ε καλό). Έκοψε μου τα ποθκια μου ο Tommy B. Και οι τελευταίες ελπίδες για αγιοποίηση του Critic έχουν εξανεμισθεί. Η Κούλλα (Criticoulla) όμως που με αντέχει παίζει ακόμα για αγία.

Αυτά λοιπόν MMP of the week οι τράουλλοι γενικά. Τζαι τζίνοι που ξεθαφκουν αλλά τζαι οι άλλοι που το παίζουν υπεράνω.
Οοοο Tommy B

* Το MMP award είναι κάτι όπως το MVP (Most Valuable Player) αλλά στην κυπριακή του έκδοση. Είναι ο Most Mannos Player (MMP) of the week. Θα είναι αυτός που με τις πράξεις τα λεγόμενα και την μαννοσινη του ξεχώρισε από τους υπόλοιπους μαννούς. Θα είναι αυτός που θα ξεπεράσει τον εαυτό του τζαι έννα τα δώκει ούλλα. Στο τέλος της χρονιάς αυτός που θα πάρει τους περισσότερους ψήφους θα ανακηρυχτεί Most Mannos Player (MMP) of the year. Μιλούμε για μεγαλεία οι πελλάρες.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Μα εγώ εν τζαιν.

Είδετε ρε τι φταίει τζαι παν του κώλου οι Κυπριακές Αερογραμμές. Το διάβασα εχτές στον Πολίτη. Επίαν σκατά το 2010 για τρεις λόγους.

* φταίει η ανατίμηση του δολλαρίου με το Ευρώ το 2010 σε σχέση με το 2009
* φταίει η αύξηση της τιμής του πετρελαίου
* φταίει ότι εν τους αφήνουν να πετούν πάνω που την Τουρκία.

Ε έτσι πέτε μου ρε για να καταλάβω γιατί εφκάλετε ζημιές φέτος. Αφού τα τελευταία 30 χρόνια άφηνε σας η Τουρκία να πετάσετε πάνω που τον εναέριο της χώρο και έκοψε σας το φέτος. Ναι ρε για αυτό άλλωστε και θα πιάσετε 20εκ που την κυβέρνηση ως αποζημίωση. Ναι ρε μάααααλισταααα. Τωρά εκαταλαβάααα.

Επίσης επηρέασε σας η αύξηση του πετρελαίου. Ναι ρε μόνο εσάς γιατί οι υπόλοιπες αερογραμμές πετούν τζαι κρούζουν νερό όχι κεροζίνη. Ναι ρε για αυτό μόνο εσείς επηρεαστήκατε. Ναι ρε μάααααλισταααα. Τωρά εκαταλαβάααα

Α ναι ρε. Τζαι το δολάριο το μαλακισμένο. Τι έθελε τζαι ανέβηκε το 2010. Φυσικά μόνο τις Κυπριακές Αερογραμμές επηρέασε. Στις άλλες αερογραμμές κοστολογούν τους το πετρέλαιο σε ευρώ όχι σε δολάρια για αυτό δεν επηρεάστηκαν. Όχι πως έχουν αναλυτές που τους συμβουλεύουν να τοποθετούν τις αγορές δολαρίου τους την σωστή χρονική στιγμή. Όχι ούτε πως έχουν αναλυτές να τους συμβουλεύουν για αγορές παραγώγων σε δολάρια τι και πότε. Οχι όχι...Για αυτό επηρεαστήκατε μόνο εσείς. Ναι ρε μάααααλισταααα. Τωρά εκαταλαβάααα

Ε έππεσε τζαι ο τουρισμός έτα ούλλα τζαμε. Μόνο εξωγενείς παράγοντες επηρέασαν την κερδοφορία (την ποια) τους. Εμείς εν τζαιν...
Ουφφου πκιον πραγματικά γιατί πρέπει κάθε μέρα να θκιεβάζω τζαι μια μαλακία τζαι να νευριάζω;

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

The MMP* award 10-17/01/2011

Χάτε είμουν καλός για μια εβδομάδα και αντί για μαννό έφκαλα λεβέντη. Τούτην ομως επιστρέφω δριμύτερος στους χαντούς και στους μογγόλους γιατί ανακάλυψα ότι αν μεν μουρμουρίσω για 5-6 μέρες φκάλλω τα νεύρα μου αλλού τζαι εν κρίμα η Κούλλα (Criticoulla) μου.

Λέω να μεν πάω τέλλια με την επικαιρότητα έτσι δεν θα ασχοληθώ με τα φυσικά αέρια και τις συζητήσεις επί συζητήσεων που γίνονται. Δόξα τον θεό έχω πολλά δικά μου εν θα ασχολούμαι τωρά τζαι με τα αέρια τα ξένα. Ούτε με την επίσκεψη Μέρκελ θα ασχοληθώ και τον σύντροφο που μόνο κολοκάσι που την αυλή του προεδρικού και τα χεράκια της Έλσης έμεινε να ταίσει την Αγγέλα. Ούλλα τα άλλα έκαμεν τα.

Θα ασχοληθώ με το στρουμφάκι της παγκόσμιάς οικονομίας. Τον τεράστιο αυτό οικονομολόγο που πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου του Eurogroup για τους επόμενους 24 μήνες. Το Eurogroup αποτελείται από τους Υπουργούς Οικονομικών των 17 κρατών της Ευροζώνης. Συνεδριάζει μια φορά τον μήνα πριν το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών (ECOFIN) και έχει ουσιαστικό και καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής σε οικονομικά και χρηματοοικονομικά θέματα.

Μάλιστα. Key άτομα σε key θέσεις που λένε και στο Αμέρικα. Που βασίστηκαν δηλαδή τα τσακάλια στην Ευρωπαϊκή Ένωση τζαι εβάλαν τον τζαμέ. Γιατί εγώ από ότι ξέρω το cv του Σταυράκη από την μέρα που ανέλαβε υπουργός οικονομικών της βλακονησίδας λέει:

· Αμέτρητα βοηθήματα σε όλο τον κόσμο. Δώστε ριάλλια του κόσμου να φάει, να ξοδέψει να καταλάβει πόσο καλός εν ο σύντροφος πέρκει τον ξαναφκάλει.
· Δώστου δάνεια 35 εκατομμυρίων σε ημικρατικούς οργανισμούς τύπου γεριμοcypria για να μεν παττήσουν. Ούτε τζείνες αλλά ούτε τζαι οι τράπεζες που την δάνεισαν. Η τράπεζα δηλαδή που δούλευε ο Σταυράκης πριν γίνει υπουργός αλλά και η τράπεζα του αγίου πνεύματος. Αποτέλεσμα να παττήσει μετά που 6 μήνες η εταιρεία αλλά να την γλυτώσουν οι τράπεζες. Cool.
· Με αυτά και άλλα πολλά κατάφερε ο σσύλος να απογειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα σε 6%/ΑΕΠ το 2010 από πλεόνασμα 1%/ΑΕΠ το 2008. Χωρίς να κάμει ΤΙΠΟΤΕ. Απλά πεττάσοντας λεφτά. Μάγος.
· Δεν κατάφερε να περάσει ένα σωστό πλάνο δημοσιονομικής εξυγίανσης παρά μόνο να βάλει φορολογίες σε τράπεζες, φάρμακα, τσιγάρα κ.α.
· Δεν κατάφερε να καταπολεμήσει κανένα από τα διαχρονικά προβλήματα της οικονομίας μας όπως ΑΤΑ, συνταξιοδοτικό, ωφελήματα δημοσίων γιατί απλούστατα πουττεύκει να τα βάλει με την ΠΑΣΥΔΥ.
· Τώρα μαθαίνουμε ότι για να καλύψει το δημοσιονομικό και το χρέος παίρνει λεφτά από τα πλεονάσματα των ημικρατικών.
· Μαθαίνουμε επίσης τωρά ότι μάσιεται να σώσει και την Cyprus Airways επειδή δεν την αφήνουν να πετά πάνω που την Τουρκία σάννα τζαι τόσα χρόνια εν που αλλού που επέρναν.

Και φυσικά αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι υποβαθμίσεις της οικονομίας μας από όλους τους οίκους αξιολόγησης και η αρνητική προοπτική που δίνουν όλοι προειδοποιώντας μας βασικά τζαι για άλλους πάτσους. Φυσικά αυτό έφερε και την εκτίναξη των spreads των ομολόγων μας σε σχέση με το Γερμανικό στα ύψη (300 πόντους στην τελευταία πεντάχρονη έκδοση του 2010) αλλά έφερε και το νέο φρούτο.

Αυτό που πολλοί φώναζαν αλλά έπαιζε πελλόν. Την πιθανή κατάρρευση όλης της οικονομίας σε περίπτωση που οι τεράστιες σε μέγεθος τράπεζες μας καταρρεύσουν. Σενάριο πολύ πιθανό. Ορισμένους από τους πολλούς λόγους τους ανέλυσα τον Νοέμβριο σε αυτό το post http://cyprus-critics.blogspot.com/2010/11/blog-post_18.html. Αν μεν βαρκέστε πολλά δέτε το. Αποτέλεσμα επίσης είναι να μας αποκαλεί Europe’s other island σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ο Economist (http://www.economist.com/node/17632833), εννοώντας φυσικά ότι θα έχουμε την ίδια μοίρα με την Ιρλανδία αν μεν κατεβάσουμε τον νου μας.

Φυσικά εμείς ύπνο. Ο Σταυράκης δηλώνει ότι όλα πάνε καλά δανειστήκαμε όσα έπρεπε, μείωσε το έλλειμμα σταθεροποίησε την ανεργία και γενικά δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Καλά ρε αχάπαρε MMP of the week οκ. Επιστέψαμε σε

* Το MMP award είναι κάτι όπως το MVP (Most Valuable Player) αλλά στην κυπριακή του έκδοση. Είναι ο Most Mannos Player (MMP) of the week. Θα είναι αυτός που με τις πράξεις τα λεγόμενα και την μαννοσινη του ξεχώρισε από τους υπόλοιπους μαννούς. Θα είναι αυτός που θα ξεπεράσει τον εαυτό του τζαι έννα τα δώκει ούλλα. Στο τέλος της χρονιάς αυτός που θα πάρει τους περισσότερους ψήφους θα ανακηρυχτεί Most Mannos Player (MMP) of the year. Μιλούμε για μεγαλεία οι πελλάρες.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

MMP….Not

Έτσι για να μεν είμαι πάντα ο γκρινιάρης του στρουμφοχωριού αποφάσισα την πρώτη εβδομάδα του χρόνου να μην ασχοληθώ πάλε με μαννούς. Θα ασχοληθώ με κάποιον που θαυμάζω και θεωρώ ότι παραμένει από τους μόνους καθαρούς και σοβαρούς πολιτικούς στην Κύπρο. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε βουλευτής, υπουργός, υποψήφιος για προεδρία του κόμματος του αλλά και υποψήφιος για πρόεδρος αυτός διατηρεί πάντα μια καθαρή αντίληψη των πραγμάτων τζαι δεν πουστεύκει τα πιστεύω του για το συμφέρον.

Είναι ο Γιαννάκης Κασουλίδης που έγινε πλέον Ιωάννης. Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν μια συνέντευξη του στην Καθημερινή η οποία μου υπενθύμισε ότι δεν κυκλοφορούν μόνο μαλάκες στην πολιτική σκηνή της Κύπρου. Θα μου πείτε ότι δεν είναι στην Κύπρο. Οκ δεν είναι αλλά μην ξεχνάτε ότι πριν δυο χρόνια ήταν υποψήφιος για πρόεδρος της βλακονησίδας.

Καταρχήν ο άνθρωπος έννεν τόπουζος όπως το 80% των Κύπριων πολιτικών όπως Κουλίας Θεμιστοκλέους Χριστόφιας κ.α. Μιλάει άπταιστα Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά και είναι γιατρός. Επίσης έχει καταφέρει κάτι που κανένας άλλος Κύπριος πολιτικός ούτε στα όνειρα του δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρει. Έχει εκλεγεί ως ένας από τους δέκα αντιπροέδρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Του μεγαλύτερου κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι επίσης ένας από τους λίγους πραγματικά ευρωπαϊστές φιλελεύθερους πολιτικούς που διαθέτει η χώρα μας. Γιατί είναι γελοίο καν να συζητάμε ότι τάχα μου κάτι σοσιαλιστές της ΕΔΕΚ και κεντρώοι του ΔΗΚΟ είναι φιλελεύθεροι. Επίσης το φιλελεύθερο πρόσωπο που προσπαθεί να πλασάρει το ΔΗΣΥ είναι καθαρά ψεύτικο αφού έχει στις τάξεις του βουλευτές όπως τον Θεμιστοκλέους, τον Σαμψών τον Χατζηγιάννη αλλά και ένα πρόεδρο υποκριτή ο οποίος θυσιάζει αυτά που υποστήριζε από το 2004-08 στον βωμό των προεδρικών εκλογών. Στο ΑΚΕΛ δεν υπάρχει λόγος καν να αναφερθώ όπως άλλωστε και σε κάτι ανύπαρκτους τύπου Πορδίκη.

Ο Γιαννάκης (Ιωάννης) όμως είπε ορισμένα πολύ σημαντικά τα οποία αποδεικνύουν πόσο λεβέντης είναι..

• Είναι της μόδας τον τελευταίο καιρό όλοι οι λαϊκιστές να ασχολούνται με τους κακούς λύκους τους μετανάστες που εννα μας φαν Ο Γιαννάκης τοποθετείται ξεκάθαρα στο ζήτημα της μετανάστευσης, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού με αφορμή τις δηλώσεις του Τραουλλου του Tommy B. Δεν κωλώνει να πει μπράβο στην κυβέρνηση του ΑΚΕΛ (στους αντίπαλους του δηλαδή) για του σωστούς χειρισμούς της στην μείωση του χρόνου εξέτασης των περιπτώσεων στους 3-4 μήνες. Λέει επίσης ξεκάθαρα ότι γίνεται εκμετάλλευση του φόβου ότι κάποιος θα μας πάρει τις δουλείες μας με εξιλαστήρια θύματα τους μετανάστες.
• Τον ρωτούν επίσης για το ΕΛΑΜ για το οποίο λέει «μην μου μιλάτε για το ΕΛΑΜ. Δεν θα δώσω υπόσταση στο ΕΛΑΜ σχολιάζοντας το δεν με ενδιαφέρει». Μπράβο γιε μου αυτό είναι. Για τον σωστό πολιτικό το ΕΛΑΜ δεν είναι παρά μια ακροδεξιά οργάνωση της οποίας οι ιδέες δεν αξίζουν καν σχολιασμού. Μόνο τιμωρίας αξίζουν οι πράξεις της.
• Επίσης λέει το εξής σημαντικό για το κυπριακό. Η αμοιβαία κατανομή ευθυνών και προς τις δύο πλευρές δεν εξυπηρετεί την πλευρά μας αλλά είναι εξίσου κακή. Δηλαδή το να πορτίζεις συνέχεια και να τονίζεις χωρίς σταματημό ότι φταιν οι μουλλάες εφκάλαν μας πόσσο μας τζαι εν θέλουν λύση και άλλα Δηκοικά και Εδεκίτικα ουσιαστικά είναι χωρίς ουσία. Το κλάμα εβαρεθήκαν το στην Ευρώπη και αυτό τονίζει ο Γιαννάκης.
• Τέλος ξεχώρισα επίσης τις θέσεις του για τον δημόσιο τομέα. Μιλάει για μείωση των κλιμάκων νεοεισερχόμενων στον δημόσιο τομέα, μιλάει για αναθεώρηση της ΑΤΑ και τονίζει (προς το ΑΚΕΛ) να μην δαιμονοποιούν το κέρδος. Σημαντικότατο.

Είπε και άλλα πολλά. Αυτός είναι ο Γιαννάκης Κασουλίδης. Σοβαρός, μετρημένος, χωρίς πόρτους και λαϊκισμούς με ξεκάθαρες φιλελεύθερες απόψεις σε όλα τα θέματα. Άνθρωπος που δεν κωλώνει να σταθεί απέναντι και στο κόμμα του το ΔΗΣΥ το οποίο τα τελευταία δύο χρόνια έγινε η πουτάνα (όχι φυσικά όσο το ΔΗΚΟ) της Κυπριακής πολιτικής σκηνής. Βρίσκεις μέσα από ρατσιστές (Θεμιστοκλέους), μέχρι φιλελεύθερους (Στυλιανίδης), αλλά και Hybrids (ρατσιστές αλλά και φιλελεύθερους) Θεοχάρους. Βρίσκεις άτομα που είναι υπέρ της λύσης αλλά και πολλούς φανατικούς πολέμιους της (Αβερωφ, Ουράνιος κ.α.).
Βασικά είναι η νοοτροπία του ούλλοι χωρούν πέρκει πιάμε τες βουλευτικές. Εγώ λαλώ ότι ναι μπορεί στο τέλος να τα καταφέρετε αλλά μακροπρόθεσμα εν τον πούλλο που εννα πιάτε γιατί ο ψηφοφόρος θέλει συνέπεια. Έτσι νομίζω τουλάχιστον. Εσείς κάμνετε στροφή 180 μοιρών κάθε πενταετία. Είσαστε γελοίοι.

Για αυτούς τους λόγους μου αρέσκει ο Κασουλίδης. Και δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ είμαι υπέρ της αποχής γιατί κανένα κοπρόσκυλο δεν αξίζει την ψήφο μου ούτε σε βουλευτικές ούτε σε προεδρικές. Μόνο αν κατεβεί ξανά ο Γιαννάκης εγώ ξαναπατώ σε κάλπη. Μέχρι τότε οι υπόλοιποι γαμιέστε πέρκι ισιώσετε.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Τέλος

Δευτέρα 10/01/2011. Η πιο μίζερη μέρα της χρονιάς που μόλις μας μπήκε. Η πιο μίζερη μέρα ίσως του χρόνου. Η μέρα που καταλαβαίνεις ότι τα αστεία τελείωσαν. Κανεί. Πίσω στην δουλειά, πίσω στην μιζέρια. Πίσω σπίτι καναπέ τηλεόραση.

Οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι η περίοδος των Χριστουγέννων είναι μια γιορτή για τα παιδιά. Μια περίοδος του χρόνου που θα δεχτείς και θα προσφέρεις αγάπη και χαρά. Ναι οκ δεν διαφωνώ. Εγώ όμως το βλέπω λίγο διαφορετικά. Πάντα με ενθουσίαζε αυτή η περίοδος αλλά όχι για τα χαζοχαρούμενα τραγουδάκια πιμπιρι πομπο τον Ρουντολφ και τους άλλους κερατάδες που παρουσιάζονταν τις γιορτές. Με ενθουσίαζε γιατί είναι αυτή περίοδος του χρόνου όπου ζωντανεύει η Λευκωσία. Κλείνουν τα σχολεία έρχονται φοιτητές οι εργαζόμενοι παίρνουν άδεια και γενικά υπάρχει μια κάποια κινητικότητα στην πόλη φάντασμα.

Αυτή την περίοδο του χρόνου ξεκίνησα να την εκτιμώ πολύ σαν φοιτητής. Σαν καλό βουτυρόπαιδο και εγώ επέστρεφα στην Κύπρο τα Χριστούγεννα από το εξωτερικό για 15 μέρες παρακμής. Η περίοδος όπου η παλιοπαρέα οι φίλοι και ταλαιπωρημένοι φοιτητές από όλες τις άκρες του πλανήτη θα συναντιόμασταν ξανά για 2 εβδομάδες ξεφαντώματος. 2 εβδομάδες όπου θα τρώαμε τα πλευρά μας, θα πίναμε τα πλευρά μας δεν θα κοιμόμασταν πριν τις 6 κάθε νύχτα και φυσικά όλη μέρα η μόνη ασχολία μας θα ήταν που θα πάμε την νύχτα. Τέλεια. Όχι πως είχαμε δηλαδή κάποια έλλειψη εκεί όπου σπουδάζαμε αλλά παναίρι να γίνεται.
Εκ των υστέρων φυσικά σκέφτομαι καλά ρε μαλάκα με τα λεφτά που έτρωες 15 μέρες Κύπρο έφκαλες ένα ταξιδάκι όπου ήθελες στην Ευρώπη αντί για διακοπές στην βλακονησίδα. Τι να κάμουμε τόσο καταλαβαίναμε τότε.

Αυτές οι μέρες ήταν λοιπόν όντως εξαιρετικές. Γιατί ήταν όλοι σε party mode. Πήγαινες σε όλα τα ξενέρωτα κατά τα άλλα clubs και εκεί που ήσουν συνηθισμένος στην στάση κολώνα με ποτό όλα άλλαζαν αυτές τις 2 βδομάδες. Όλοι μεθυσμένοι χορός γλέντι και το πιο σημαντικό για εμάς τα 20χρονα λαγωνικά οι γυναίκες ήταν και αυτές σε party mode.

Οι ίδιες Λευκωσιάτισες που ξίνιζαν την φάτσα τους από συνήθειο αποφεύγοντας κάθε επαφή οποιουδήποτε τύπου ήταν αυτές τις 15 μέρες έτοιμες για όλα. Δεν τις πείραζε τι θα πει ο κόσμος που έκαναν σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Δεν τις πείραζε που αυτός που πέρασαν ένα βράδυ μαζί του δεν είχε το σωστό προφίλ για να τις περιμένει στην εκκλησία ντυμένος πιγκουίνος με ανθοδέσμη στο χέρι. Εδιούσαν του τζαι άφτεννε. Όλα αυτά επιτρέπονταν για 2 βδομάδες στην Κύπρο όπως επιτρέπονταν και στην πόλη που σπούδαζαν μακριά από τα βλέμματα της πουριτανής Κυπριακής κοινωνίας που έννα σου φκάλει το όνομα.

Για αυτό μου άρεσε αυτή η εποχή. Για όλα τα πιο πάνω. Αλλά και τώρα στα 30 και κάτι μου πάλι με ενθουσιάζει. Και αυτό γιατί ακόμα δεν έχω παιδί αλλά ούτε και θέλω και γιατί η όρεξη μου για ποτά και ξενύχτια είναι η ίδια που ήταν και πριν 15 χρόνια. Βάλε στην εξίσωση την επιστροφή και όλης της παλιοπαρέας των highflyers από το εξωτερικό όπου κάνουν καριέρες και που καταλήγουμε. Σε ποτά και ξενύχτια όπως τον παλιό καλό καιρό. Επιστροφή στα early 20s μας απλά με περισσότερα λεφτά για ξόδεμα. Τέλεια εν έσιει λάθος. Το μόνο που βγάζουμε πλέον από την εξίσωση είναι το κυνήγι. Τζίνο εκόπηκε έσιει τζαιρό.

Τα ίδια λοιπόν έκαμα τζαι φέτος. Έφαα ώσπου να σπάσω ήπια ώσπου να κατουρήσω πάνω μου έφαα τα σκατά που τρώεις η ώρα 6 το πρωί μεθυσμένος τζαι νομίζεις ότι τρώεις χαβιάρι και είδα φίλους που βλέπω κάθε 5-6 μήνες ξεχωριστά, όλους μαζί. Και το πιο ωραίο; Όλοι τους με την ίδια διάθεση που είχαν τότε. Αυτά σου κάνει η ξενιτιά. Πέρασα τέλεια έστω και αν έμεινα Κύπρο. Άλλωστε με καλή παρέα και ποτό ως τζαι στην Πάφο καλά περνάς. Χαλάλι η άδεια που έβαλα.

Σήμερα όμως Δεύτερα 10-01-2011 τελείωσαν όλα. Πίσω στην δουλειά πίσω στην μιζέρια στην ρουτίνα. Μπροστά μας απλώνεται ο Φεβράρης της Λευκωσίας. Όποιος δεν έζησε Φεβράρη στην Κύπρο δεν αντιλαμβάνεται τι θα πει μιζέρια. Όλη η Κύπρος, (ειδικά οι άνω των 30) κλειδωμένη σπίτι και έτοιμη να ξεμυτίσει μόνο άμαν ανοίξει ο τζαιρός. Καλό Μάρτη πιον δηλαδή τζαι τζείνο παίζεται.
Μπήκαμε λοιπόν στην περίοδο της μιζέριας. Την περίοδο που καταλαβαίνεις γιατί τελικά έπρεπε ίσως να δοκιμάσεις ρε βλάκα να έβρεις μια δουλεία εξωτερικό τότε. Φυσικά έτσι δεν θα γνώριζα την Κούλλα (Criticoula) άρα είναι σίγουρα και αυτό μια παρηγοριά.

Αυτά λοιπόν σας εύχομαι να απολαύσετε την πιο σκατά μέρα του χρόνου. Αυτή που σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου της χειμερίας νάρκης. Φορέστε τρικά ανάψετε το τζάκι τζαι καλό Απρίλη πιον.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

MMP of the year

Καλή χρονιά σε όλους να ευχηθώ με πολλή υπομονή τζαι κάσια για να αντέξουν τις δύσκολες μέρες (δεν μιλώ για εκείνες τις μέρες κοπέλες) που έρχονται. Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω τα αποτελέσματα για τον πιο μαννό παίχτη της χρονιάς. Να υπενθυμίσω ότι ο παίχτης αυτός είναι εκείνος που αναδείχτηκε από τις 13-09-2010 (που ήταν τζαι η πρώτη φορά που εσκέφτηκα τούντη τσόφτα) τις περισσότερες φορές σαν ο πιο μαννός της βδομάδας. Το γνωστό και μη εξαιρετέο πλέον MMP award. Ταραααμμμμμ.... Applause….Καιαιαι…..

Οχιιιιι είναι ισοπαλία.
Ισοβαθμούν με 2 πόντους οι εξής μαννοί. Ομήρου, Χατζηπέτρου και Χριστόφιας. Τωρά όμως που τα θωρώ διερωτώμαι γιατί οι uber μαννοί Κουλίας και Tommy B πήραν από ένα βαθμό μόνο. Δεν άξιζαν κάτι περισσότερο; Νομίζω πως ναι.
Επίσης άλλοι εξίσου μαννοί παίχτες όπως οι homophobes ρατσιστές Θεμιστοκλέους και Χατζηγιάννης του ΔΗΣΥ αλλά και οι ανύπαρκτοι Συλλούρης και Πορδίκης δεν πήραν ούτε ένα ψήφο. Καλά για τους δύο τελευταίους η δικαιολογία που μπορώ να προβάλω είναι αυτό που είπα. Είναι όντως ανύπαρκτοι. Και όταν είσαι πολιτικά ανύπαρκτός τότε ούτε βραβείο μαννοσίνης δεν αξίζει να σου απονέμουν. Τώρα για τους άλλους δύο του ΔΗΣΥ (όπως και για άλλους ακραίους λαϊκιστές του Συναγερμού) τι να πω. Sorry μου διέφυγε. Δεν θα σας ξεχάσω από του χρόνου. Ειδικά εσένα Θεμιστοκλέους γελοίε χωσμένε στην ντουλάπα σου με τον μύστακα αλά Freddy Mercury.

Πάμε πίσω λοιπόν στην ανακήρυξη. Ισοπαλία. Δύσκολή η επιλογή. Θα ήθελα όμως να βγάλω τον πρόεδρο Dimitri εχτός. Σίγουρα είπε και έκαμε πολλές μαλακίες φέτος αλλά δέχεται πόλεμο που παντού έτσι και αλλιώς. Άρα να του χαριστώ. Μένουμε με Ομήρου Χατζηπέτρου. Κατέληξα.

Βγάζω επίσης έξω τον Mr. ΠΑΣΥΔΥ γιατί μαννός μαννός αλλά ήβρε τζαι κάμνει. Μπήκε με τες ποδίνες μες το κρεβάτι γιατί τον αφήσαμε εμείς να μπει. Ώσπου σκάζουμε ούλλοι τζαι εν λαλεί κανένας τίποτε για την κοροϊδία με τους κυβερνητικούς αυτά θα έχουμε. Τον Χατζηπέτρου τζαι τα Χατζηπετρούθκια του να τα ρουφούν τζαι εμείς αντί να ξεσηκωνόμαστε να προσπαθούμε να γίνουμε τζαι εμείς τζαι η γενέκα μας τζαι τα μωρά μας Χατζηπετρούθκια. Ποιος εν ο βλάκας τελικά τζίνος ή εμείς;

Μείναμε λοιπόν με τον Little Johny Boy Homer άλλως the farter. Ναι Ομήρου μου ξέρεις ότι σου έχω αδυναμία. Άμαν σε ακούω θολώνω. Βάλω την τηλεόραση στο mute να σε θωρώ μόνο τζαι πάλε θολώνω. Κλείω την να μεν σε θωρώ με να σε ακούω τζαι σκέφτουμαι σε τζαι πάλε θολώνω. Ειλικρινά έτσι πολιτικό έσιει χρόνια να φκάλει τούτη η χώρα. Υπάρχουν βέβαια πολλοί που προσπαθούν να σε φτάσουν αλλά μάταια. Κάθε φορά που ανοίεις τζίντο στόμα σου τζαι παίρνεις τζίντο ύφος σαννα τζαι εννα μας δώσεις τες δέκα εντολές πιάνει με το ιχλιχλι. Ξεκινάς λαλείς μας μια φάουσα ασυναρτησίες τζαι πελλάρες τζαι επειδή σύρνεις τζαι θκυο τρία αρχαία νομίζεις πως εκέντησες. Μετά εκσπερματώνεις με τον εαυτό σου και την ευφράδεια σου και αποχωρείς κορδωτός. Τι να πω. Πάντα υπάρχουν τύποι σαν τζαι εσένα σε ολόκληρο τον κόσμο. Μόνο στην βλακονησίδα Κύπρο όμως θα μπορούσαν να γίνουν πρόεδροι κόμματος και βουλευτές.

Μπράβο σου λοιπόν. MMP of the year. Σου εύχομαι να ανακηρυχτείς και του χρόνου. Πάντως πιστεύω σε εσένα έχεις μεγάλες δυνατότητες.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

X-Mas Εδεκίτικες Κλανιές

«Ο πρωθυπουργός της χώρας της απέραντης φυλακής και του εξπρές του μεσονυχτίου χωρίς να ερυθριά επιτίθεται εναντίον του κυπριακού ελληνισμού για συνήθη έκτροπα σε αθλητική διοργάνωση. Αιδώς Αργείοι.»

Κοπέλλια ντουμάνι Χριστουγεννιάτικά. Εφκήκαν οι φασολάδες οι γίγαντες τζαι οι φατζιές εδώκαν του όσπριου πας την κελλέ τζαι εξεκινήσαν τους ατελείωτους πόρτους στην ΕΔΕΚ. Καλά ρε πραγματικά θέλουν τα τζαι λαλούν τα τούτα διερωτούμαι. Τέτοια ευφράδεια πλέον είναι απίστευτη εξωπραγματική, δεν υπάρχει. Μπράβο Εδεκίτες γλωσσολόγοι (πορτολόγοι).
Και by the way little Johny boy Homer δεν είναι συνήθη έκτροπα σε αθλητική διοργάνωση τα επεισόδια του Αποέλ με τους Τούρκους. Εν πιθηκισμοί ρε βλάκα.