Πόσοι πόντιοι χρειάζονται για να βιδώσουν μια λάμπα. 6. ένας να την κρατά και 5 να γυρίζουν το τραπέζι.
Γιατί οι πόντιοι κάνουν γενέθλια μόνο στους γιους και όχι στις κόρες;
Επειδή το τραγούδι λέει happy birthday του γιου.
Ο Πόμπος και ο Τοτός δουλεύουν στη ΝΑΣΑ καθαρίζοντας πυραύλους.
Από τη πολύ κούρασή έχουν τρελαθεί στη δίψα και θέλουν κάτι να πιουν.
Βλέπουν ένα κουβά με ένα υγρό και κατεβάζουν ο καθένας από μισό.
Το βράδυ παίρνει τηλέφωνο ο Πόμπος τον Τοτό.
- "Βρε Τοτό, ξέρεις τι ήταν αυτό που ήπιαμε το μεσημέρι;"
- "Νερό, δεν ήταν βρε Πόμπο;"
- "Όχι Τοτό δεν ήταν νερό αλλά προωθητικό πυραύλων."
- "Ε! και τι έγινε δεν πάθαμε τίποτα."
- "Δεν πάθαμε τίποτα αλλά μην κλάσεις, γιατί εγώ τηλεφωνώ από Τόκιο!"
Πόση ώρα χρειάζεται ένας υπαρχηγός στρατού να ξιπαρκάρει 3 αυτοκίνητα από το γκαράζ του και να βάλει ξανά πίσω τα δύο ενώ στο μεταξύ του έχουν τηλεφωνήσει ότι έχει ξεσπάσει φωτιά σε εμπορευματοκιβώτια με πυρίτιδα έξω από στρατόπεδο;
5 λεπτά αν είναι υπαρχηγός κανονικού στρατού και μια ώρα αν είναι υπαρχηγός της Ε.Φ.
Υ.Γ. Με τα πιο πάνω ανέκδοτα σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να θίξω την νοημοσύνη των ποντίων, του Πόμπου και του Τοτού.
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
Ζήτω ο γυμνισμός
Οι ακόλουθες φωτογραφίες είναι από την διαδήλωση Go Topless Day που έγινε στην Καλιφόρνια υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών να παρουσιάζονται γυμνόστηθες στην Venice Beach. Μάλιστα στην πορεία συμμετείχαν και άντρες (Εννοείται) με πανό που έγραφαν "Άνδρες και γυναίκες έχουν ρώγες. Γιατί οι γυναίκες να κρύβουν τις δικές τους;" και "Ίσα ημίγυμνα δικαιώματα σε όλους ή κανένα".
Οι Αμερικάνοι φυσικά όπως πάντα έμειναν κάπως πίσω αφού πλέον είναι εκτός μόδας το βυζί. Καμία σοβαρή Ευρωπαία (εξαιρούνται οι εγγλέζες και οι ρωσίδες) δεν μας το δείχνει πλέον στην παραλία. Ζούμε πια στην εποχή του κωλομεριού. Με τα Brazilian μαγιό βγήκαν έξω πλέον οι κώλοι και μπήκε μέσα το βυζί. Εγώ φυσικά δεν έχω κάποια σοβαρή αντίρρηση φτάνει κάτι να μένει έξω. Αν φυσικά βγει και το βυζί σε συνδυασμό με το Brazilian ακόμα καλύτερα. Πανικός.
Εγώ όμως έχω να προτείνω και κάτι άλλο μιας και οι Κύπριες δικαιούνται να τα δείξουν άσχετα αν σπάνια το κάνουν. Εγώ προτείνω μια διαδήλωση υπέρ του δικαιώματος γυμνισμού. Και μάλιστα εντός πόλεως.
Ξέρετε πόσο συχνά νιώθω την ανάγκη σαν περνώ από την βουλή να τους φωνάξω «δεν μου κλάνετε ρε τα παπ.....α ρε» και να τους τα δείχνω μάλιστα ταυτόχρονα. Υπέροχο.
Ξέρετε πόσο συχνά θέλω να πω του Δημήτρη, του Μάριου, του Γιαννάκη κ.τ.λ. Ρε τάδε ξέρεις τι είσαι; Αυτό είσαι και να του το δείχνω ταυτόχρονα. Εξαιρετικό θα ήταν.
Ε; Τι λέτε. Είστε μέσα για μια τέτοια διαδήλωση; Είμαι σίγουρος πως δεν θα το μετανιώσουμε.
Οι Αμερικάνοι φυσικά όπως πάντα έμειναν κάπως πίσω αφού πλέον είναι εκτός μόδας το βυζί. Καμία σοβαρή Ευρωπαία (εξαιρούνται οι εγγλέζες και οι ρωσίδες) δεν μας το δείχνει πλέον στην παραλία. Ζούμε πια στην εποχή του κωλομεριού. Με τα Brazilian μαγιό βγήκαν έξω πλέον οι κώλοι και μπήκε μέσα το βυζί. Εγώ φυσικά δεν έχω κάποια σοβαρή αντίρρηση φτάνει κάτι να μένει έξω. Αν φυσικά βγει και το βυζί σε συνδυασμό με το Brazilian ακόμα καλύτερα. Πανικός.
Εγώ όμως έχω να προτείνω και κάτι άλλο μιας και οι Κύπριες δικαιούνται να τα δείξουν άσχετα αν σπάνια το κάνουν. Εγώ προτείνω μια διαδήλωση υπέρ του δικαιώματος γυμνισμού. Και μάλιστα εντός πόλεως.
Ξέρετε πόσο συχνά νιώθω την ανάγκη σαν περνώ από την βουλή να τους φωνάξω «δεν μου κλάνετε ρε τα παπ.....α ρε» και να τους τα δείχνω μάλιστα ταυτόχρονα. Υπέροχο.
Ξέρετε πόσο συχνά θέλω να πω του Δημήτρη, του Μάριου, του Γιαννάκη κ.τ.λ. Ρε τάδε ξέρεις τι είσαι; Αυτό είσαι και να του το δείχνω ταυτόχρονα. Εξαιρετικό θα ήταν.
Ε; Τι λέτε. Είστε μέσα για μια τέτοια διαδήλωση; Είμαι σίγουρος πως δεν θα το μετανιώσουμε.
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011
Λες;
Άραγε τα κοπριτάκια της κυπριακής πολιτικής σκηνής θα δείξουν τα απαραίτητα καρύδια έτσι ώστε να σώσουν έστω και την υστάτη την χώρα από την χρεοκοπία; Λέτε; Ο Κίκης είπε ότι τρέχει να προλάβει το δεύτερο πακέτο μέτρων μέχρι την Πέμπτη έτσι ώστε να πάει για ψηφοφορία στην βουλή μαζί με το πρώτο (να το σιέσω για πακέτο το πρώτο). Φυσικά αυτό το εγχείρημα είναι δύσκολο λέει. Δεν έχω καμία αμφιβολία Κίκη μου ότι είναι δύσκολο.
Από την άλλη τα κόμματα (κυρίως ο Συναγερμός) πιέζουν έτσι ώστε να ετοιμαστεί το πακέτο μέχρι την Πέμπτη. Ειδικά ο Αβέρωφ δια ρεσιτάλ το τελευταίο καιρό. Στην τηλεόραση όταν τον βλέπω άρχισε να μου προκαλεί τα ίδια εμετικά συμπτώματα που μου προκαλεί ο Ομήρου. Όχι για τις θέσεις του αλλά για το ύφος τον λαϊκισμό και τις ατάκες του. Κάτσει την μάππα χαμέ ρε.
Το δεύτερο πακέτο περιλαμβάνει από ότι λένε:
• Συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα 1-1.5% για δύο χρόνια (οϊ καλό)
• Αναστολή προσαυξήσεων και ΑΤΑ για δύο χρόνια στο δημόσιο
• Μόνιμη συνεισφορά 3% (αντί για τρία χρόνια μόνο) των δημοσίων για τις συντάξεις.
• Αύξηση από 10% σε 11% στον εταιρικό φόρο. By the way η Μάλτα είναι στην γωνιά και περιμένει με πολύ προνομιακό εταιρικό φόρο για εταιρίες ξένων συμφερόντων αλλά και ένα τομέα υπηρεσιών (δικηγόρους, λογιστές και τραπεζίτες) ο οποίος καλπάζει τα τελευταία χρόνια με την βοήθεια των ξένων επαγγελματιών που μετακομίζουν στο νησί.
• Επιπρόσθετα υποτίθεται ότι θα ψηφισθούν και τα μέτρα που συμφωνήθηκαν (μόνο από το Ακελ και την ΠΑΣΥΔΥ φυσικά) στο πρώτο πακέτο. Ναι αυτά τα γελοία μέτρα που στοχεύουν κυρίως τους νεοεισερχόμενους και όχι τον καρχαρία Χατζηπέτρου και την χοντρή καλοταϊσμένη παρέα του.
Με το δεύτερο πακέτο (εκτός φυσικά της αλλαγής του εταιρικού φόρου με την οποία διαφωνώ), αν αυτό φυσικά περάσει ποτέ, μπορεί να πείσουμε τις αγορές ότι έχουμε τα κοτσια και την διάθεση να πολεμήσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας μας. Προσέξτε θα δείξουμε ότι μπορούμε. Γιατί φυσικά η προσπάθεια δεν πρέπει να τελειώσει εδώ αλλά θα πρέπει να αρχίσει από εδώ. Στην συνέχεια θα πρέπει να έρθουν η οριστική κατάργηση της ΑΤΑ, της μονιμότητας, των προσαυξήσεων αλλά και η επιβολή του 65ου έτους και άλλα. Όποιος αξίζει παίρνει προαγωγή και αύξηση. Όποιος δεν αξίζει παίρνει τον πούλλο. Αν είναι μάλιστα άχρηστος απολύεται κιόλας. Όπως ακριβώς και στον ιδιωτικό τομέα. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά ημίμετρα.
Τέλος θα ήθελα να κάνω μια μικρή ανάλυση σε στατιστικά που παρουσιάστηκαν σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Ο αριθμός τους σήμερα ξεπερνά τις 71,000 και έχει αυξηθεί κατά 20,000 από το 1995. Δείτε τα πιο κάτω γραφήματα που παρουσιάζουν την απόλυτη αλλά και την ποσοστιαία αύξηση τους ανά χρόνο.
Βλέπουμε ότι υπάρχει περίπου ένας μέσος όρος αύξησης 2% ανά χρόνο από το 1996 και μετά. Αυτό το ποσοστό απογειώνεται στο 3% κάθε τέλος πενταετίας προεδρίας. Το 2003 όταν και αποχωρεί το ΔΗΣΥ, μετά το 2008 όταν και αποχωρεί ο Τάσσος και η αύξηση πετάει στο 4% μόλις μπαίνει το ΑΚΕΛ. Συμπέρασμα. Είστε όλοι σας μαλάκες και η μόνη σας έγνοια είναι να σάσετε τους δικούς σας. Θα μπουν άλλοι τώρα κυβέρνηση άρα να φάμε ότι μπορούμε.
Εξίσου μαλακία φυσικά είναι και το πολυδιαφημιζόμενο κράτος δικαίου του Τάσσου. Sorry αλλά με 3% αύξηση στις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων (δικών σου φυσικά) πριν φύγεις από την προεδρία μόνο μαλακία μπορώ να το χαρακτηρίσω. Φυσικά πρωταθλητής είναι ο Χριστόφιας. Μόλις μπήκε απου φάει φάει. Μπράβο μεγάλε πρόεδρε μπράβο ρε ΑΚΕΛ είστε πρωταθλητές. 2,578 αύξηση σε απόλυτους αριθμούς και 3.83% σε ποσοστό. Μεγάλε.
Ρε γάροι. Σοβαρευτείτε και διορθώστε την κωλοκατάσταση που δημιουργήσατε. Γάροι. Ανεύθυνοι.
Από την άλλη τα κόμματα (κυρίως ο Συναγερμός) πιέζουν έτσι ώστε να ετοιμαστεί το πακέτο μέχρι την Πέμπτη. Ειδικά ο Αβέρωφ δια ρεσιτάλ το τελευταίο καιρό. Στην τηλεόραση όταν τον βλέπω άρχισε να μου προκαλεί τα ίδια εμετικά συμπτώματα που μου προκαλεί ο Ομήρου. Όχι για τις θέσεις του αλλά για το ύφος τον λαϊκισμό και τις ατάκες του. Κάτσει την μάππα χαμέ ρε.
Το δεύτερο πακέτο περιλαμβάνει από ότι λένε:
• Συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα 1-1.5% για δύο χρόνια (οϊ καλό)
• Αναστολή προσαυξήσεων και ΑΤΑ για δύο χρόνια στο δημόσιο
• Μόνιμη συνεισφορά 3% (αντί για τρία χρόνια μόνο) των δημοσίων για τις συντάξεις.
• Αύξηση από 10% σε 11% στον εταιρικό φόρο. By the way η Μάλτα είναι στην γωνιά και περιμένει με πολύ προνομιακό εταιρικό φόρο για εταιρίες ξένων συμφερόντων αλλά και ένα τομέα υπηρεσιών (δικηγόρους, λογιστές και τραπεζίτες) ο οποίος καλπάζει τα τελευταία χρόνια με την βοήθεια των ξένων επαγγελματιών που μετακομίζουν στο νησί.
• Επιπρόσθετα υποτίθεται ότι θα ψηφισθούν και τα μέτρα που συμφωνήθηκαν (μόνο από το Ακελ και την ΠΑΣΥΔΥ φυσικά) στο πρώτο πακέτο. Ναι αυτά τα γελοία μέτρα που στοχεύουν κυρίως τους νεοεισερχόμενους και όχι τον καρχαρία Χατζηπέτρου και την χοντρή καλοταϊσμένη παρέα του.
Με το δεύτερο πακέτο (εκτός φυσικά της αλλαγής του εταιρικού φόρου με την οποία διαφωνώ), αν αυτό φυσικά περάσει ποτέ, μπορεί να πείσουμε τις αγορές ότι έχουμε τα κοτσια και την διάθεση να πολεμήσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας μας. Προσέξτε θα δείξουμε ότι μπορούμε. Γιατί φυσικά η προσπάθεια δεν πρέπει να τελειώσει εδώ αλλά θα πρέπει να αρχίσει από εδώ. Στην συνέχεια θα πρέπει να έρθουν η οριστική κατάργηση της ΑΤΑ, της μονιμότητας, των προσαυξήσεων αλλά και η επιβολή του 65ου έτους και άλλα. Όποιος αξίζει παίρνει προαγωγή και αύξηση. Όποιος δεν αξίζει παίρνει τον πούλλο. Αν είναι μάλιστα άχρηστος απολύεται κιόλας. Όπως ακριβώς και στον ιδιωτικό τομέα. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά ημίμετρα.
Τέλος θα ήθελα να κάνω μια μικρή ανάλυση σε στατιστικά που παρουσιάστηκαν σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Ο αριθμός τους σήμερα ξεπερνά τις 71,000 και έχει αυξηθεί κατά 20,000 από το 1995. Δείτε τα πιο κάτω γραφήματα που παρουσιάζουν την απόλυτη αλλά και την ποσοστιαία αύξηση τους ανά χρόνο.
Βλέπουμε ότι υπάρχει περίπου ένας μέσος όρος αύξησης 2% ανά χρόνο από το 1996 και μετά. Αυτό το ποσοστό απογειώνεται στο 3% κάθε τέλος πενταετίας προεδρίας. Το 2003 όταν και αποχωρεί το ΔΗΣΥ, μετά το 2008 όταν και αποχωρεί ο Τάσσος και η αύξηση πετάει στο 4% μόλις μπαίνει το ΑΚΕΛ. Συμπέρασμα. Είστε όλοι σας μαλάκες και η μόνη σας έγνοια είναι να σάσετε τους δικούς σας. Θα μπουν άλλοι τώρα κυβέρνηση άρα να φάμε ότι μπορούμε.
Εξίσου μαλακία φυσικά είναι και το πολυδιαφημιζόμενο κράτος δικαίου του Τάσσου. Sorry αλλά με 3% αύξηση στις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων (δικών σου φυσικά) πριν φύγεις από την προεδρία μόνο μαλακία μπορώ να το χαρακτηρίσω. Φυσικά πρωταθλητής είναι ο Χριστόφιας. Μόλις μπήκε απου φάει φάει. Μπράβο μεγάλε πρόεδρε μπράβο ρε ΑΚΕΛ είστε πρωταθλητές. 2,578 αύξηση σε απόλυτους αριθμούς και 3.83% σε ποσοστό. Μεγάλε.
Ρε γάροι. Σοβαρευτείτε και διορθώστε την κωλοκατάσταση που δημιουργήσατε. Γάροι. Ανεύθυνοι.
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011
Να σπουρτίσεις or not να σπουρτίσεις;;;
Δεν θα ασχοληθώ με την οικονομία. Δεν θα γράψω ξανά όσο και αν με τραβά. Είπαμε ότι αυτό είναι τελειωμένο κεφάλαιο. Έγραφα τότε που είχε σημασία και μπορούσε να αλλάξει κάτι. Πλέον το κλείνουμε το βιβλίο και πάμε στο επόμενο. Ειδικά μετά και από τα τελευταία μέτρα που δεν πήραμε. Δεν αξίζει καν να σχολιάσω. Άλλωστε πλέον είναι όλοι ειδικοί και τα λένε και καλά «έξω από τα δόντια». Το θέμα φυσικά είναι να κάνεις τις εισηγήσεις σου και να προτείνεις λύσεις από νωρίς και όχι μετά που το παναϊρι (χρεοκοπία). Έτσι Νικολάκη μου; Από τον καιρό δηλαδή που ήταν κυβέρνηση ο μπαμπάκας. Τότε δηλαδή οι δημόσιοι είχαν λιγότερα προνόμια από τώρα;
Άντε μην με εκνευρίσετε πάλι. Σήμερα θα ασχοληθώ με ένα διαφορετικό θέμα. Φλέγον θέμα. Μια επιδημία των τριάντα και μισό.
Τα μωρά.
Τι έγινε ρε κοπέλια μέσα σε ένα χρόνο και όλες οι φίλες και οι γυναίκες των φίλων μου είναι με την κοιλιά στο στόμα; Τι έγινε και σε κάθε σπίτι εμφανίστηκαν ένα ή ακόμη και δύο κουτσούβελα; Μεγαλώνουμε γαμώτο να τι έγινε. Μεγαλώνουμε και τα περιθώρια στενεύουν. Στενεύουν επικίνδυνα. Η τώρα ή ποτέ. Ακόμη και τα τελευταία κάστρα πέφτουν. Εάλω η Πόλις. Εμείς μείναμε. Και όσο και αν προσπαθείς να το αναβάλεις και να βρεις δικαιολογίες ένα είναι σίγουρο. We are not getting any younger. Με ο Critic με η Κούλλα (Criticoulla) με κανένας μας. Περνά ο καιρός και μπαίνει η θηλιά στον λαιμό.
Και τι θηλιά. Καραβόσκοινο το γαμημένο. Γιατί ναι ωραία είναι να έχεις παιδί. Θα το αγαπάς θα το λατρεύεις αλλά μην γελιόμαστε. Τελειώνουν τα πάντα. Τελειώνουν όπως τα ήξερες πριν και αρχίζει κάτι διαφορετικό. Κάτι τελείως διαφορετικό όπου οι απολαύσεις, τα ενδιαφέροντα και η διασκέδαση μπαίνουν πλέον σε μια εντελώς διαφορετική βάση. Ωριμάζεις. Πλέον η απόλαυση είναι ένα χαμόγελο της κόρης σου. Ένα πρωινό ξύπνημα χωρίς κλάμα. Ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο με την γυναίκα σου. Το πρώτο δόντι ή το πρώτο βήμα του γιου σου. Περνάς σαν άνθρωπος σε άλλη διάσταση. Σε αυτή που έβλεπες παλιά και σου φαινόταν πολύ μα πάρα πολύ μακρινή. Τις παλιές ανώριμες απολαύσεις πλέον δύσκολα τις χαίρεσαι. Μια στο τόσο. Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και μάλιστα πολλοί δεν τις θέλουν καν.
Δεν θα αποφασίσω εγώ ποιο είναι το καλύτερο. Ο καθένας το βλέπει με διαφορετικό μάτι. Αυτό που με σιγουριά όμως θα ήθελα είναι όταν και αν ποτέ γίνω πατέρας να μην κάνω αυτά ακριβώς τα πράγματα που με εκνευρίζουν αφάνταστα στους νέους γονείς. Δηλαδή.
• Δεν με απασχολεί πόσο συχνά τρώει ο μικρός Κωστάκης (τυχαίο το όνομα). Και σίγουρα δεν επιθυμώ να φάω στην μούρη ένα τεράστιο βυζί ποτιστήρι που κάνει αυτό που η φύση το έπλασε να κάνει και όχι αυτό που του κάνω εγώ τόσα χρόνια. Please keep your wife’s titty in her bra.
• Αν και αρχικά είναι όντως αστείο το πόσο συχνά και βρομερά χέζει ο γιος σου σίγουρα από κάποιο σημείο και μετά καταντάει κουραστικό. Και εμείς χέζουμε και δεν το περηφανευόμαστε. Όχι συνέχεια τουλάχιστον. Πρέπει να υπάρξει κάτι άξιο αναφοράς για να το συζητήσουμε (η ανωριμότητα που έλεγα πιο πάνω).
• Δεν θέλω να μιλήσω με την κόρη σου στο τηλέφωνο. Είμαι σίγουρος πως ούτε αυτή θέλει.
• Δεν με απασχολεί καθόλου (μα καθόλου) το νηπιαγωγείο των παιδιών σου.
• Δεν θέλω να δω φωτογραφία του γιου σου που κλότσησε μπάλα, που αρκούδισε, που χαμογέλασε που που που που. Μια φωτογραφία να τον δω που μεγάλωσε είναι αρκετή. Δεν χρειάζονται τριάντα.
• Δεν με απασχολεί ποια φρουτόκρεμα του αρέσει. Και εμένα μου αρέσει η μπανάνα αλλά δεν το κάνω θέμα.
• Η ομιλία στον πληθυντικό. «εμάς μας αρέσει η κρεμούδα φράουλα», «σήμερα κάναμε τα κακκάκια μας 3 φορές». Φίλε δεν τα κάναμε όλοι μαζί. Η κόρη σου τα έκανε και σίγουρα δεν ήταν κακκάκια. Εν σούρτες που ήταν τζαι ήταν χτιτζιό.
Είναι πολλά. Δεν θα συνεχίσω. Νομίζω το πιάσατε το νόημα. Αντιλαμβάνομαι τον ενθουσιασμό. Σίγουρα αλλά με μέτρο. Μην το παραχέζουμε κιόλας.
Καθόμαστε προχτές με την Κούλλα (Criticoulla) σε σπίτι φίλου μας και απολαμβάναμε τον καπνό και το αλκοόλ μας. Άτεκνοι όλοι οι παρευρισκόμενοι. Πάνω στο καλύτερο (μετά το τέταρτο ποτό) έρχεται το ζευγάρι με την μικρή κορούλα. Συμπαθέστατη η μικρή και ήσυχη (σημαντικότατο). Η μάνα όμως ασυγκράτητη. Στον γύρο η κορούλα να την χαρούμε και να την γνωρίσουμε όλοι. Όλοι πρέπει να την σηκώσουμε να της μιλήσουμε και να της παίξουμε. Και τι φάγαμε και πότε χέσαμε και πότε θα περπατήσουμε και πότε μπουσουλίσαμε. Κάτσε χρυσή μου πιες το ποτάκι σου και άσε το μωρό στην ησυχία του. Σου είπε κανένας ότι θέλει η μικρή να την πάρει αγκαλιά ο αντιπαθέστατος Critic; Πολύ το αμφιβάλλω. Για αυτό και ο Critic και η Κούλλα (Criticoulla) τελείωσαν το ποτάκι τους και αποχώρησαν.
Δεν είναι όλοι έτσι. Έχω φίλους, ακόμη και με δύο παιδιά, που έρχονται επίσκεψη και τους χαίρομαι. Κανονικές συζητήσεις. Όπως πριν. Και η μαμά το ταίζει, του παίζει αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μιλήσει για τους αγανακτισμένους, για μουσική, για ότι τέλος πάντων της άρεσε και πριν. Δεν μιλάει αποκλειστικά για τα κακκάκια της μικρής Αννούλας (τυχαίο και πάλι το όνομα). Ήμαρτον πλέον με τα κακκάκια. Εν σκατά που ένει τα γέριμα και ότι όνομα τζαι ανα τους δώσεις πάλε σκατά έννα μείνουν τζαι έννα βρωμούν το ίδιο.
Τα σκέφτομαι όλα αυτά και αγχώνομαι. Πρέπει να κινηθώ. Τα ηλικιακά περιθώρια στενεύουν. Τέρμα όμως η ελευθερία. Δεν ζεις για σένα πλέον. Ζεις για κάποιον άλλο. Αυτό όμως μπορεί να είναι πολύ όμορφο. Το βλέπω άλλωστε και από τους φίλους μου. Όλα αυτά που πριν σε συναρπάζανε δεν θα έχουν πλέον την ίδια βαρύτητα και σημασία στην ζωή σου. Αυτά πρέπει να αποδεχτώ και να προχωρήσω. Και εγώ και η Κούλλα (Criticoulla) για να μπει η μηχανή μπροστά (by the way εν turbo η μηχανή!!!). Είμαι όμως έτοιμος; Δεν νομίζω να είσαι όμως ποτέ. Απλά το κάνεις.
Άντε μην με εκνευρίσετε πάλι. Σήμερα θα ασχοληθώ με ένα διαφορετικό θέμα. Φλέγον θέμα. Μια επιδημία των τριάντα και μισό.
Τα μωρά.
Τι έγινε ρε κοπέλια μέσα σε ένα χρόνο και όλες οι φίλες και οι γυναίκες των φίλων μου είναι με την κοιλιά στο στόμα; Τι έγινε και σε κάθε σπίτι εμφανίστηκαν ένα ή ακόμη και δύο κουτσούβελα; Μεγαλώνουμε γαμώτο να τι έγινε. Μεγαλώνουμε και τα περιθώρια στενεύουν. Στενεύουν επικίνδυνα. Η τώρα ή ποτέ. Ακόμη και τα τελευταία κάστρα πέφτουν. Εάλω η Πόλις. Εμείς μείναμε. Και όσο και αν προσπαθείς να το αναβάλεις και να βρεις δικαιολογίες ένα είναι σίγουρο. We are not getting any younger. Με ο Critic με η Κούλλα (Criticoulla) με κανένας μας. Περνά ο καιρός και μπαίνει η θηλιά στον λαιμό.
Και τι θηλιά. Καραβόσκοινο το γαμημένο. Γιατί ναι ωραία είναι να έχεις παιδί. Θα το αγαπάς θα το λατρεύεις αλλά μην γελιόμαστε. Τελειώνουν τα πάντα. Τελειώνουν όπως τα ήξερες πριν και αρχίζει κάτι διαφορετικό. Κάτι τελείως διαφορετικό όπου οι απολαύσεις, τα ενδιαφέροντα και η διασκέδαση μπαίνουν πλέον σε μια εντελώς διαφορετική βάση. Ωριμάζεις. Πλέον η απόλαυση είναι ένα χαμόγελο της κόρης σου. Ένα πρωινό ξύπνημα χωρίς κλάμα. Ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο με την γυναίκα σου. Το πρώτο δόντι ή το πρώτο βήμα του γιου σου. Περνάς σαν άνθρωπος σε άλλη διάσταση. Σε αυτή που έβλεπες παλιά και σου φαινόταν πολύ μα πάρα πολύ μακρινή. Τις παλιές ανώριμες απολαύσεις πλέον δύσκολα τις χαίρεσαι. Μια στο τόσο. Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και μάλιστα πολλοί δεν τις θέλουν καν.
Δεν θα αποφασίσω εγώ ποιο είναι το καλύτερο. Ο καθένας το βλέπει με διαφορετικό μάτι. Αυτό που με σιγουριά όμως θα ήθελα είναι όταν και αν ποτέ γίνω πατέρας να μην κάνω αυτά ακριβώς τα πράγματα που με εκνευρίζουν αφάνταστα στους νέους γονείς. Δηλαδή.
• Δεν με απασχολεί πόσο συχνά τρώει ο μικρός Κωστάκης (τυχαίο το όνομα). Και σίγουρα δεν επιθυμώ να φάω στην μούρη ένα τεράστιο βυζί ποτιστήρι που κάνει αυτό που η φύση το έπλασε να κάνει και όχι αυτό που του κάνω εγώ τόσα χρόνια. Please keep your wife’s titty in her bra.
• Αν και αρχικά είναι όντως αστείο το πόσο συχνά και βρομερά χέζει ο γιος σου σίγουρα από κάποιο σημείο και μετά καταντάει κουραστικό. Και εμείς χέζουμε και δεν το περηφανευόμαστε. Όχι συνέχεια τουλάχιστον. Πρέπει να υπάρξει κάτι άξιο αναφοράς για να το συζητήσουμε (η ανωριμότητα που έλεγα πιο πάνω).
• Δεν θέλω να μιλήσω με την κόρη σου στο τηλέφωνο. Είμαι σίγουρος πως ούτε αυτή θέλει.
• Δεν με απασχολεί καθόλου (μα καθόλου) το νηπιαγωγείο των παιδιών σου.
• Δεν θέλω να δω φωτογραφία του γιου σου που κλότσησε μπάλα, που αρκούδισε, που χαμογέλασε που που που που. Μια φωτογραφία να τον δω που μεγάλωσε είναι αρκετή. Δεν χρειάζονται τριάντα.
• Δεν με απασχολεί ποια φρουτόκρεμα του αρέσει. Και εμένα μου αρέσει η μπανάνα αλλά δεν το κάνω θέμα.
• Η ομιλία στον πληθυντικό. «εμάς μας αρέσει η κρεμούδα φράουλα», «σήμερα κάναμε τα κακκάκια μας 3 φορές». Φίλε δεν τα κάναμε όλοι μαζί. Η κόρη σου τα έκανε και σίγουρα δεν ήταν κακκάκια. Εν σούρτες που ήταν τζαι ήταν χτιτζιό.
Είναι πολλά. Δεν θα συνεχίσω. Νομίζω το πιάσατε το νόημα. Αντιλαμβάνομαι τον ενθουσιασμό. Σίγουρα αλλά με μέτρο. Μην το παραχέζουμε κιόλας.
Καθόμαστε προχτές με την Κούλλα (Criticoulla) σε σπίτι φίλου μας και απολαμβάναμε τον καπνό και το αλκοόλ μας. Άτεκνοι όλοι οι παρευρισκόμενοι. Πάνω στο καλύτερο (μετά το τέταρτο ποτό) έρχεται το ζευγάρι με την μικρή κορούλα. Συμπαθέστατη η μικρή και ήσυχη (σημαντικότατο). Η μάνα όμως ασυγκράτητη. Στον γύρο η κορούλα να την χαρούμε και να την γνωρίσουμε όλοι. Όλοι πρέπει να την σηκώσουμε να της μιλήσουμε και να της παίξουμε. Και τι φάγαμε και πότε χέσαμε και πότε θα περπατήσουμε και πότε μπουσουλίσαμε. Κάτσε χρυσή μου πιες το ποτάκι σου και άσε το μωρό στην ησυχία του. Σου είπε κανένας ότι θέλει η μικρή να την πάρει αγκαλιά ο αντιπαθέστατος Critic; Πολύ το αμφιβάλλω. Για αυτό και ο Critic και η Κούλλα (Criticoulla) τελείωσαν το ποτάκι τους και αποχώρησαν.
Δεν είναι όλοι έτσι. Έχω φίλους, ακόμη και με δύο παιδιά, που έρχονται επίσκεψη και τους χαίρομαι. Κανονικές συζητήσεις. Όπως πριν. Και η μαμά το ταίζει, του παίζει αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μιλήσει για τους αγανακτισμένους, για μουσική, για ότι τέλος πάντων της άρεσε και πριν. Δεν μιλάει αποκλειστικά για τα κακκάκια της μικρής Αννούλας (τυχαίο και πάλι το όνομα). Ήμαρτον πλέον με τα κακκάκια. Εν σκατά που ένει τα γέριμα και ότι όνομα τζαι ανα τους δώσεις πάλε σκατά έννα μείνουν τζαι έννα βρωμούν το ίδιο.
Τα σκέφτομαι όλα αυτά και αγχώνομαι. Πρέπει να κινηθώ. Τα ηλικιακά περιθώρια στενεύουν. Τέρμα όμως η ελευθερία. Δεν ζεις για σένα πλέον. Ζεις για κάποιον άλλο. Αυτό όμως μπορεί να είναι πολύ όμορφο. Το βλέπω άλλωστε και από τους φίλους μου. Όλα αυτά που πριν σε συναρπάζανε δεν θα έχουν πλέον την ίδια βαρύτητα και σημασία στην ζωή σου. Αυτά πρέπει να αποδεχτώ και να προχωρήσω. Και εγώ και η Κούλλα (Criticoulla) για να μπει η μηχανή μπροστά (by the way εν turbo η μηχανή!!!). Είμαι όμως έτοιμος; Δεν νομίζω να είσαι όμως ποτέ. Απλά το κάνεις.
Σάββατο 13 Αυγούστου 2011
Η Κύπρος μας
Οκ είμαι μουρμούρης. Για αυτόν άλλωστε τον λόγο και το blog λέγεται critic. Είμαι όμως μόνο διαδικτυακός μουρμούρης. Νομίζω τουλάχιστον. Στα κανονικά μου εν παρπατώ τζαι να σαλαβατώ ασταμάτητα όπως κάμνω δαμέσα. Είμαι πιο easy going. Τέλος πάντων. Είπα να ξεκινήσω έτσι για να γράψω και κάτι καλό, έτσι για αλλαγή.
Σαν Cyprus critic σιέζω τζαι γρίζω τα πουσλίκια αυτής της χώρας. Και σκέφτομαι πολλές φορές τι ωραία που θα ήταν αν τελικά το πολεμούσα περισσότερο και έπαιρνα δουλειά στην Αγγλία. Η αν πολεμούσα την βαριεστιμάρα μου και καθόμουν τις γαμημένες τις εξετάσεις για την κομισιόν. Θα περνούσα άραγε καλύτερα Λονδίνο η Βρυξέλλες;
Σίγουρα θα ήμουν πιο ευκατάστατος. Όπως σίγουρα θα είχα και περισσότερες επιλογές. Τι εστιατόρια, τι μπαρ, συναυλίες, εκδρομές σε όλη την κεντρική Ευρώπη με το αυτοκίνητο τα σαββατοκύριακα. Ωραία θα ήταν. Είναι όμως αρκετά αυτά;
Νομίζω πως όχι. Και φτάνει ένα ταξιδάκι στην Αγγλία τον Αύγουστο για να το διαπιστώσεις. Ρε φίλε έχει χρόνια να βιώσω το καλοκαίρι της γηραιάς Αλβιώνας. Τι μιζέρια ρε γαμώτο. Δεκέμβρης της Κύπρου. Μα ρε φίλε να μην μπορώ να κάτσω έξω ούτε τον Άυγουστο την νύχτα. Να είμαι εγγλέζα και να φορώ σαντάλια γιατί μου είπαν ότι τώρα είναι καλοκαίρι αλλά ουσιαστικά να φακκούν οι μασέλλες μου που την κρυάδα; Να γυρίζω με τις ομπρέλες παραμάσχαλα μπας και μας κατουρήσει πάλι. Και τι; Να περιμένω 10 μήνες στην μαυρίλα του Αγγλικού χειμώνα για αυτό; Για αυτό το καλοκαίρι;
Όχι ρε φίλε ευχαριστώ δεν θα πάρω. Καλύτερα στους σαράντα βαθμούς με τις διακοπές ρεύματος και τα λιγότερα (πολύ λιγότερα) λεφτά. Εν πειράζει περνούμε και με λιγότερες επιλογές και χωρίς road trips στο Άμστερνταμ και στο Άαχεν.
Περνούμε ακόμα και με τον ανίκανο για πρόεδρο της δημοκρατίας και με το ΔΝΤ στα πόδια μας. Για το τελευταίο δεν ξέρω φυσικά. Μπορεί τελικά να αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε.
Σαν Cyprus critic σιέζω τζαι γρίζω τα πουσλίκια αυτής της χώρας. Και σκέφτομαι πολλές φορές τι ωραία που θα ήταν αν τελικά το πολεμούσα περισσότερο και έπαιρνα δουλειά στην Αγγλία. Η αν πολεμούσα την βαριεστιμάρα μου και καθόμουν τις γαμημένες τις εξετάσεις για την κομισιόν. Θα περνούσα άραγε καλύτερα Λονδίνο η Βρυξέλλες;
Σίγουρα θα ήμουν πιο ευκατάστατος. Όπως σίγουρα θα είχα και περισσότερες επιλογές. Τι εστιατόρια, τι μπαρ, συναυλίες, εκδρομές σε όλη την κεντρική Ευρώπη με το αυτοκίνητο τα σαββατοκύριακα. Ωραία θα ήταν. Είναι όμως αρκετά αυτά;
Νομίζω πως όχι. Και φτάνει ένα ταξιδάκι στην Αγγλία τον Αύγουστο για να το διαπιστώσεις. Ρε φίλε έχει χρόνια να βιώσω το καλοκαίρι της γηραιάς Αλβιώνας. Τι μιζέρια ρε γαμώτο. Δεκέμβρης της Κύπρου. Μα ρε φίλε να μην μπορώ να κάτσω έξω ούτε τον Άυγουστο την νύχτα. Να είμαι εγγλέζα και να φορώ σαντάλια γιατί μου είπαν ότι τώρα είναι καλοκαίρι αλλά ουσιαστικά να φακκούν οι μασέλλες μου που την κρυάδα; Να γυρίζω με τις ομπρέλες παραμάσχαλα μπας και μας κατουρήσει πάλι. Και τι; Να περιμένω 10 μήνες στην μαυρίλα του Αγγλικού χειμώνα για αυτό; Για αυτό το καλοκαίρι;
Όχι ρε φίλε ευχαριστώ δεν θα πάρω. Καλύτερα στους σαράντα βαθμούς με τις διακοπές ρεύματος και τα λιγότερα (πολύ λιγότερα) λεφτά. Εν πειράζει περνούμε και με λιγότερες επιλογές και χωρίς road trips στο Άμστερνταμ και στο Άαχεν.
Περνούμε ακόμα και με τον ανίκανο για πρόεδρο της δημοκρατίας και με το ΔΝΤ στα πόδια μας. Για το τελευταίο δεν ξέρω φυσικά. Μπορεί τελικά να αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε.
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Σαν έτοιμος από καιρό
Κίκης Καζαμίας ε; Υπουργός οικονομικών ε;
Να σας πω τι έκανα εγώ και σας προτρέπω να ακολουθήσετε. Ξέθαψα το babydoll της Κούλλας Criticoullas (Kinky ε;) φόρεσα τα ττέλλενα μου και περιμένω.
Όπως είπε και ο μεγάλος Παναγιώτης Φασούλας πριν το παιχνίδι της εθνικής Ελλάδος με την dream team (εθνική ΗΠΑ) στο μουντομπάσκετ του Καναδά το 1994 «Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό τουλάχιστο απόλαυσε τον. Θα μου πείτε καλά ρε εν ο Φασούλας μόνο που το είπε. Εγώ τον Φασούλα θυμούμαι τωρά.
Τζαι ήρτε μου μιας και σβήνω τον υπολογιστή και πάω κατευθείαν στο γήπεδο Ελευθερία. Παίζει φιλικό η επίσημη αγαπημένη (Εθνική Ελλάδας μπάσκετ) εναντίον της Ιταλίας.
Αναβάλλεται το σέξ. Που δευτέρας. Σκεφτείτε το πάντως για τα ττέλλενα
Να σας πω τι έκανα εγώ και σας προτρέπω να ακολουθήσετε. Ξέθαψα το babydoll της Κούλλας Criticoullas (Kinky ε;) φόρεσα τα ττέλλενα μου και περιμένω.
Όπως είπε και ο μεγάλος Παναγιώτης Φασούλας πριν το παιχνίδι της εθνικής Ελλάδος με την dream team (εθνική ΗΠΑ) στο μουντομπάσκετ του Καναδά το 1994 «Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό τουλάχιστο απόλαυσε τον. Θα μου πείτε καλά ρε εν ο Φασούλας μόνο που το είπε. Εγώ τον Φασούλα θυμούμαι τωρά.
Τζαι ήρτε μου μιας και σβήνω τον υπολογιστή και πάω κατευθείαν στο γήπεδο Ελευθερία. Παίζει φιλικό η επίσημη αγαπημένη (Εθνική Ελλάδας μπάσκετ) εναντίον της Ιταλίας.
Αναβάλλεται το σέξ. Που δευτέρας. Σκεφτείτε το πάντως για τα ττέλλενα
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Το μυρωδάτο ποστ
Καθόμουν που λέτε χτες στην πολυθρόνα μου και απολάμβανα την τσακρί πυρούδα μου περιμένοντας την Κούλλα (Criticoulla) να μου ετοιμάσει φαγητό (αμ τι ενομίσετε είμαι ποτζίντους μαλαπάππες που τες έχουν χαλαρές;;;; Α;;;; Α;;;;;).
Στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο National Geographic (αν δεν κάμνω λάθος) είχε μια εκπομπή το Τrashopolis. Σε αυτή εξετάζουν την ιστορία μια πόλης μέσα από τα σκουπίδια της. Χτες ήταν το Λονδίνο.
Ξεκινά από το 40 Μ.Χ. και την ίδρυση του Londinium από τους Ρωμαίους. Η ιστορία επικεντρώνεται στο πόσο χτιτζιό λέτσα ήταν η πόλη για βασικά 1900 χρόνια. Αρρωστούσαν επεθανήσκαν πανώλες, black deaths, ομίχλες, καρβουνιές και όλα τα ωραία του μεσαίωνα και της industrial era Αγγλίας. Ε τόση ξιμαρισιά για τόσα χρόνια επόμενο είναι να τους μείνει μια τάση αλουσιάς τους Εγγλέζους. Ποιος είδε Εγγλέζα μεθυσμένη έξω από club και δεν την φοβήθηκε. Ειδικά στα περίχωρα.
Ενιγουέϊς.
Αποφάσισαν λοιπόν να πάρουν μια οικογένεια και να κάνουν ένα πείραμα. Να τους κόψουν το τρεχούμενο νερό για τρεις βδομάδες και να μην τους μαζεύουν τα σκουπίδια. Να δουν πως θα επιβιώσουν σε συνθήκες μεσαίωνα. Τρεις βδομάδες!!!
Α ρε εγγλέζουθκια είσαστε μωρά ρε (you are babies re). Γιατί δεν έρχεστε από Κύπρο μεριά να δείτε το μεγαλείο του μεσαίωνα.
Ολόκληρα καλοκαίρια χωρίς νερό περνούμε εμείς re babies. Σικλούα να πάει κάτω η κατούρα και μπρίκι για να λουθούμε. Ολάν ζούμε και στους 40 βαθμούς χωρίς ρεύμα, χωρίς κλιματισμό με ιδρωτίλα και μασχαλίλα. Τι να σου κάνει ο καιρός της Αγγλίας. Τζαμέ ολάν μινισκεις τζαι μιαν εφτομάδα άλουτος που λέει ο λος.
Και περιμένετε ακόμη λίγο να επιβάλει και κανένα οικονομικό μέτρο στους δημοσίους υπάλληλους και να απεργήσουν οι σκουπιδιάρηδες!!!!! Πι εκεί να δεις βρωμιά. Σκέτο Case study θα είμαστε.
Α ρε εγγλεζούθκια.....Υou are babies re...babies.
Cyprus Cyprus Cyprus
Στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο National Geographic (αν δεν κάμνω λάθος) είχε μια εκπομπή το Τrashopolis. Σε αυτή εξετάζουν την ιστορία μια πόλης μέσα από τα σκουπίδια της. Χτες ήταν το Λονδίνο.
Ξεκινά από το 40 Μ.Χ. και την ίδρυση του Londinium από τους Ρωμαίους. Η ιστορία επικεντρώνεται στο πόσο χτιτζιό λέτσα ήταν η πόλη για βασικά 1900 χρόνια. Αρρωστούσαν επεθανήσκαν πανώλες, black deaths, ομίχλες, καρβουνιές και όλα τα ωραία του μεσαίωνα και της industrial era Αγγλίας. Ε τόση ξιμαρισιά για τόσα χρόνια επόμενο είναι να τους μείνει μια τάση αλουσιάς τους Εγγλέζους. Ποιος είδε Εγγλέζα μεθυσμένη έξω από club και δεν την φοβήθηκε. Ειδικά στα περίχωρα.
Ενιγουέϊς.
Αποφάσισαν λοιπόν να πάρουν μια οικογένεια και να κάνουν ένα πείραμα. Να τους κόψουν το τρεχούμενο νερό για τρεις βδομάδες και να μην τους μαζεύουν τα σκουπίδια. Να δουν πως θα επιβιώσουν σε συνθήκες μεσαίωνα. Τρεις βδομάδες!!!
Α ρε εγγλέζουθκια είσαστε μωρά ρε (you are babies re). Γιατί δεν έρχεστε από Κύπρο μεριά να δείτε το μεγαλείο του μεσαίωνα.
Ολόκληρα καλοκαίρια χωρίς νερό περνούμε εμείς re babies. Σικλούα να πάει κάτω η κατούρα και μπρίκι για να λουθούμε. Ολάν ζούμε και στους 40 βαθμούς χωρίς ρεύμα, χωρίς κλιματισμό με ιδρωτίλα και μασχαλίλα. Τι να σου κάνει ο καιρός της Αγγλίας. Τζαμέ ολάν μινισκεις τζαι μιαν εφτομάδα άλουτος που λέει ο λος.
Και περιμένετε ακόμη λίγο να επιβάλει και κανένα οικονομικό μέτρο στους δημοσίους υπάλληλους και να απεργήσουν οι σκουπιδιάρηδες!!!!! Πι εκεί να δεις βρωμιά. Σκέτο Case study θα είμαστε.
Α ρε εγγλεζούθκια.....Υou are babies re...babies.
Cyprus Cyprus Cyprus
Τρίτη 2 Αυγούστου 2011
Κολοκτύπα-Γλαύκε
Το πιο πάνω μαλάκιο-οστρακόδερμο, η κολοκτύπα, είναι η νέα μόδα στην Ελλάδα λόγω οικονομικής κρίσης. Αντικατέστησε τον αστακό σε πολλά πιάτα γιατί ουσιαστικά είναι πιο φτηνό. Είναι εύγευστο και παίρνει την ονομασία του γιατί κτυπά το κεφάλι του με τον κώλο του όταν απειληθεί. Έτσι μου είπαν τουλάχιστον.
Γιατί την αναφέρω την κολοκτύπα; Γιατί θέλω να δω τον Γλαύκο Χατζηπέτρου σε ρόλο κολοκτύπας. Να πορτοκλωτσά τζαι να φακκά πάνω κάτω. Να διά κλωτσιές του κώλου του τζαι της κελλές του τζαι να σπαρταρά όπως το αχταπόϊ που το κακό του. Γιατί;
Γιατί το δημοσιονομικό έλλειμμα τους πρώτους έξι μήνες του 2011 ανήλθε στα €637.2 εκ. που αντιστοιχεί σε 3.47% του ΑΕΠ έναντι ελλείμματος €329.1 εκ. ή 1.89% του ΑΕΠ πέρσι. Η κυριότερη κατηγορία εξόδων, οι μισθοί και τα ημερομίσθια, αυξήθηκαν κατά 3.9% ή €34.3 εκ. στα €904.4 εκ. από €870 εκ πέρσι. Επίσης οι πληρωμές του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων αυξήθηκαν κατά 5.3% ή €31.6 εκ. φθάνοντας τα €623.2 εκ. από €591.6 εκ. την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2010.
Και παρόλα αυτά ακούτε ρε τι λέει το άτομο που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων.
Η ΠΑΣΥΔΥ λέει είναι διατεθειμένη να ρίξει νερό στο κρασί της όσον αφορά την ένταξη των νεοεισερχομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Επίσης συζητά και το μέτρο για μείωση των ετήσιων προσαυξήσεων όλων των κλιμάκων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για τους νεοεισερχόμενους. Απορρίπτει ωστόσο τα πλείστα μέτρα για τους υφιστάμενους υπαλλήλους!!!!!!!!!!! Μα αντιλαμβάνεστε τι λέει;
Θέλει βασικά να προσλαμβάνονται νέοι υπάλληλοι με χειρότερους όρους εργοδότησης από αυτούς που ισχύουν για τους υφιστάμενους υπαλλήλους. Αυτοί θα δουλεύουν και θα πληρώνουν τα αυξημένα προνόμια του ιδίου και των δικών του!!!!!!!.
Goddamn. Φοβερό ε;
Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι μας το αμολά με μια φυσικότητα και με θράσος απειλεί ότι θα βγει στους δρόμους γιατί δεν τον συμβουλεύτηκαν πριν εισηγηθούν τα μέτρα. Πως να σε συμβουλευτούν ρε και τι να συζητήσουν μαζί σου όταν άλλο που μια μαλακία εν λαλείς; Α;
Για αυτό σας λέω περάστε τα προτεινόμενα μέτρα τώρα. Και όχι μόνο αυτά και άλλα πρόσθετα και πιο σκληρά και αφήστε τον κολοκτύπα στο άθλημα του.
Γιατί την αναφέρω την κολοκτύπα; Γιατί θέλω να δω τον Γλαύκο Χατζηπέτρου σε ρόλο κολοκτύπας. Να πορτοκλωτσά τζαι να φακκά πάνω κάτω. Να διά κλωτσιές του κώλου του τζαι της κελλές του τζαι να σπαρταρά όπως το αχταπόϊ που το κακό του. Γιατί;
Γιατί το δημοσιονομικό έλλειμμα τους πρώτους έξι μήνες του 2011 ανήλθε στα €637.2 εκ. που αντιστοιχεί σε 3.47% του ΑΕΠ έναντι ελλείμματος €329.1 εκ. ή 1.89% του ΑΕΠ πέρσι. Η κυριότερη κατηγορία εξόδων, οι μισθοί και τα ημερομίσθια, αυξήθηκαν κατά 3.9% ή €34.3 εκ. στα €904.4 εκ. από €870 εκ πέρσι. Επίσης οι πληρωμές του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων αυξήθηκαν κατά 5.3% ή €31.6 εκ. φθάνοντας τα €623.2 εκ. από €591.6 εκ. την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2010.
Και παρόλα αυτά ακούτε ρε τι λέει το άτομο που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων.
Η ΠΑΣΥΔΥ λέει είναι διατεθειμένη να ρίξει νερό στο κρασί της όσον αφορά την ένταξη των νεοεισερχομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Επίσης συζητά και το μέτρο για μείωση των ετήσιων προσαυξήσεων όλων των κλιμάκων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για τους νεοεισερχόμενους. Απορρίπτει ωστόσο τα πλείστα μέτρα για τους υφιστάμενους υπαλλήλους!!!!!!!!!!! Μα αντιλαμβάνεστε τι λέει;
Θέλει βασικά να προσλαμβάνονται νέοι υπάλληλοι με χειρότερους όρους εργοδότησης από αυτούς που ισχύουν για τους υφιστάμενους υπαλλήλους. Αυτοί θα δουλεύουν και θα πληρώνουν τα αυξημένα προνόμια του ιδίου και των δικών του!!!!!!!.
Goddamn. Φοβερό ε;
Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι μας το αμολά με μια φυσικότητα και με θράσος απειλεί ότι θα βγει στους δρόμους γιατί δεν τον συμβουλεύτηκαν πριν εισηγηθούν τα μέτρα. Πως να σε συμβουλευτούν ρε και τι να συζητήσουν μαζί σου όταν άλλο που μια μαλακία εν λαλείς; Α;
Για αυτό σας λέω περάστε τα προτεινόμενα μέτρα τώρα. Και όχι μόνο αυτά και άλλα πρόσθετα και πιο σκληρά και αφήστε τον κολοκτύπα στο άθλημα του.
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011
Ένας Μιχάλης θα μας σώσει
Μιχάλης Σαρρής. Μια από τις ελάχιστες επιτυχίες της διακυβέρνησης Τασσσσσσσου. Ένας φοβερός οικονομολόγος αλλά και ένας φοβερός επικοινωνιολόγος. Ένας τεχνοκράτης με τεράστιες γνώσεις ο οποίος δεν κρύβεται. Ένας άνθρωπος ο οποίος αν αναλάβει την θέση του υπουργού οικονομικών μπορεί από μόνος του να τα φέρει όλα τούμπα.
Ο Σαρρής δεν είναι πολιτικός. Επίσης δεν είναι και αρνί. Δεν είναι Σταυράκης δηλαδή που άλλα έλεγε, άλλα πίστευε και άλλα έκανε στο τέλος. Γιατί μην λέμε και μαλακίες ο άνθρωπος είναι τελειωμένος του Harvard. Φυσικά και αναγνώριζε ότι οι αποφάσεις του ήταν λανθασμένες και οι οικονομικές προβλέψεις του υπεραισιόδοξες και ψεύτικες. Έλα όμως που δεν ήταν δικές του. Ήταν του προέδρου και του κόμματος.
Αλλά Σταυράκη μου στην τελική εσύ ήσουν ο υπουργός και οι αποφάσεις επί της υπουργίας σου έριξαν την Κύπρο στο κενό. Είτε ήταν δικές σου είτε όχι. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα σε γράψει η ιστορία ως τον πιο ανίκανο υπουργό στα 50 χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και υπήρχαν όντως πολλοί άσχετοι αλλά η δική σου αρνίσια συμπεριφορά σε αναδεικνύει σε πρωταθλητή. Θα είσαι ο υπουργός που χρεοκόπησε την χώρα. Να χέσω και τις διασυνδέσεις και τα ακροβατικά που έκανες για να βρίσκεις δανειστές.
Ο Σαρρής από την άλλη έχει γραμμένο και το κόμμα αλλά και όλα τα κόμματα. Θα κάνει το σωστό. Αυτό που ξέρει, αυτό που πρέπει. Δεν θα κωλώσει να κοντραριστεί με κομματάρχες συντεχνιακούς και άλλους καρχαρίες. Αυτό κάνει άλλωστε από την μέρα που πάτησε το πόδι του στην Κύπρο. Αυτό κάνει παρά τον πόλεμο που δέχτηκε από την πουριτανή Κυπριακή κοινωνία λόγω της ξεχωριστής του συμπεριφοράς.
Ο Σαρρής είναι άνθρωπος που μπορεί να έρθει στο πάρτι σου. Θα του μιλήσεις και θα σε ακούσει, δεν θα σε διακόψει και θα σε πάρει στα σοβαρά. Θα πιει και ένα ποτό μαζί σου και θα σου πει σε παρακαλώ φώναζε με Μιχάλη.
Είσαι μεγάλος Μιχάλη και ελπίζω να πάρεις το υπουργείο για το καλό της χώρας.
Θεέ τους φώτισε τον Χριστόφια σου να πάρει έστω και τώρα μια σωστή απόφαση. Ρίξε ρε τον εγωισμό σου κάτω και δεν πειράζει αν ο υπουργός οικονομικών σου αγανακτούσε ως πριν λίγες μέρες έξω από το προεδρικό.
Υ.Γ. Ελπίζω πάντως να μην επαληθευτούν αυτοί που λένε ότι ο Σταυράκης προορίζεται για Κεντρικός Τραπεζίτης και αντικαταστάτης του επαναστάτη Ορφανίδη.
Ο Σαρρής δεν είναι πολιτικός. Επίσης δεν είναι και αρνί. Δεν είναι Σταυράκης δηλαδή που άλλα έλεγε, άλλα πίστευε και άλλα έκανε στο τέλος. Γιατί μην λέμε και μαλακίες ο άνθρωπος είναι τελειωμένος του Harvard. Φυσικά και αναγνώριζε ότι οι αποφάσεις του ήταν λανθασμένες και οι οικονομικές προβλέψεις του υπεραισιόδοξες και ψεύτικες. Έλα όμως που δεν ήταν δικές του. Ήταν του προέδρου και του κόμματος.
Αλλά Σταυράκη μου στην τελική εσύ ήσουν ο υπουργός και οι αποφάσεις επί της υπουργίας σου έριξαν την Κύπρο στο κενό. Είτε ήταν δικές σου είτε όχι. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα σε γράψει η ιστορία ως τον πιο ανίκανο υπουργό στα 50 χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και υπήρχαν όντως πολλοί άσχετοι αλλά η δική σου αρνίσια συμπεριφορά σε αναδεικνύει σε πρωταθλητή. Θα είσαι ο υπουργός που χρεοκόπησε την χώρα. Να χέσω και τις διασυνδέσεις και τα ακροβατικά που έκανες για να βρίσκεις δανειστές.
Ο Σαρρής από την άλλη έχει γραμμένο και το κόμμα αλλά και όλα τα κόμματα. Θα κάνει το σωστό. Αυτό που ξέρει, αυτό που πρέπει. Δεν θα κωλώσει να κοντραριστεί με κομματάρχες συντεχνιακούς και άλλους καρχαρίες. Αυτό κάνει άλλωστε από την μέρα που πάτησε το πόδι του στην Κύπρο. Αυτό κάνει παρά τον πόλεμο που δέχτηκε από την πουριτανή Κυπριακή κοινωνία λόγω της ξεχωριστής του συμπεριφοράς.
Ο Σαρρής είναι άνθρωπος που μπορεί να έρθει στο πάρτι σου. Θα του μιλήσεις και θα σε ακούσει, δεν θα σε διακόψει και θα σε πάρει στα σοβαρά. Θα πιει και ένα ποτό μαζί σου και θα σου πει σε παρακαλώ φώναζε με Μιχάλη.
Είσαι μεγάλος Μιχάλη και ελπίζω να πάρεις το υπουργείο για το καλό της χώρας.
Θεέ τους φώτισε τον Χριστόφια σου να πάρει έστω και τώρα μια σωστή απόφαση. Ρίξε ρε τον εγωισμό σου κάτω και δεν πειράζει αν ο υπουργός οικονομικών σου αγανακτούσε ως πριν λίγες μέρες έξω από το προεδρικό.
Υ.Γ. Ελπίζω πάντως να μην επαληθευτούν αυτοί που λένε ότι ο Σταυράκης προορίζεται για Κεντρικός Τραπεζίτης και αντικαταστάτης του επαναστάτη Ορφανίδη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)