Με ηρεμία

Εδεχτήκαμεν το. Σάννα τζαι είχαμε τζαι πολλές επιλογές. Τες τελευταίες μέρες μετά που παραλίγο να πάθω εγκεφαλικό από την μη ψήφιση του νομοσχεδίου για το κούρεμα τελικά ησύχασα. Οϊ γιατί ηρέμησα. Απλά αναισθητοποιήθηκα.

 

Έσιει 8 μήνες που ζω με το άγχος του κατά πόσον θα απολυθώ. Τωρά που φτάσαμε στην τελική ευθεία τελικά ηρέμησα. Ατε και γαμιούνται λέω εγώ. Εν τζαι να πεθάνω που καρδιακό άμπα τζαι απολυθώ. Ούλλα εν μες την ζωή. Πού ξέρεις μπορεί τελικά να προορίζομαι για μεγάλος καλλιτέχνης τζαι τούτες οι δουλειές που νεκατωνουμαι τωρά να μεν μου τερκάζουν. Που ξέρεις μπορεί να εκμεταλλευτώ την καλλιτεχνική μου φλέβα. Την ίδια την οποία στην Τετάρτη δημοτικού η δασκάλα χλεύαζε καλώντας όλη την τάξη να έρτει να δει το σχέδιο του Critic για να γελάσουν. Μιλούμε για φοβερό επίπεδο διδασκαλίας.

 

Επίσης δεν είχα καμία απολύτως όρεξη να γράψω τες τελευταίες μέρες για να φκει μετά ο κάθε φωτεινός παντογνώστης να μου λαλεί ότι είμαι άσχετος. Ότι εν είπες ποτέ ότι έννα παττήσουν οι τράπεζες, ότι έν είπες ποττέ ότι έννα πέσει 50% η αγορά ακινήτων, ή ότι εκάμναν τα πλακάκια οι τράπεζες με τους developers και ότι τελικά εν έθελες να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τες καταθέσεις τζαι ότι είσαι συγχυσμένος. Α τζαι ότι είσαι ελέφαντας.

 

Εν είχα λοιπόν καμία όρεξη να ασχοληθώ και να απαντήσω γιατί τελικά θα απαντούσα με τρόπο μη ευγενικό. Τζαι όσο τζαι αν βρίζω στα ποστς μου πολιτικούς και άλλους σε συζητήσεις μετά είμαι πάντα ψύχραιμός και σέβομαι όλες τις διαφορετικές γνώμες. Δεν έβρισα κανένα ως τωρά (εκτός από έναν) αλλά ήμουν στα πρόθυρα λόγω και ψυχολογικής πίεσης.

 

Τέλως πάντων.

 

Πως μου φάνηκε τελικά η κατάληξη; Αναμενόμενη. Οι υπερπατριώτες του όχι, έσκυψαν τελικά ευλαβικά στην Μέρκελ και δέχτηκαν το Γερμανικό παλαμάρι αδιαμαρτύρητα. Οι φωνές τζαι οι παπαριές της προηγούμενης Τρίτης πήγαν περίπατο μαζί με τους μαθητές στην παρέλαση εχτές, και στην θέση τους μπήκε το Yes Sir. Μέσα στην δυστυχία μου όμως τζαι στο άγχος μου πρέπει να πω ότι διασκέδασα κάπως την Παρασκευή που τους είδα ούλλους με την ουρά μες τα σιέλλια να ψηφίζουν το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο. Χάρηκα όχι γιατί τάιζαν πούλλο της χώρας μου, αλλά γιατί επιτέλους ήρτε τους boomerang μια χυλοπίτα βραστή βραστή.

 

Το κλείσιμο της Λαϊκής από ότι φαίνεται ήταν αναπόφευκτο. Όπως και το κούρεμα καταθέσεων για να καλυφτεί ο δανεισμός από το ELA. Δεν μπορούσαμε να κάμουμε τίποτε διαφορετικό εκτός από την έξοδο μας από το Ευρώ. Η Λαϊκή είσιε παττήσει. Τέλος. Δεν εσώζετουν με τίποτε. Η κακοδιαχείριση που έγινε τα τελευταία χρόνια θα μπορούσε να γονατίσει ακόμα και μεγαλύτερη τράπεζα πόσο μάλλον Κυπριακή. 

 

Και η θεωρία του κλεισίματος της δεν είναι λάθος. Είναι κρίμα οι υπάλληλοι φυσικά. Ναι αλλά για τις ζημιές μιας τράπεζας είναι σωστό να πληρώσουν οι ομολογιούχοι, οι μέτοχοι και τέλος οι καταθέτες που ανέλαβαν το ρίσκο να τοποθετήσουν λεφτά στην τράπεζα. Αυτοί πρέπει να πάρουν τον λογαριασμό και όχι ο φορολογούμενος. Και δυστυχώς πληρώνουν την νύφη και οι απλοί υπάλληλοι. Δυστυχώς.

 

Στην βάση της η θεωρία είναι σωστή, έγινε όμως πολύ επιθετικά. Και αυτό όμως, ίσως να οφείλεται στην κωλυσιεργία μας. Γιατί την κατάσταση της Λαϊκής την ξέρουμε εδώ και έναν χρόνο τουλάχιστον. Μάλιστα υπήρχαν οικονομικοί αναλυτές όπως ο Περσιάνης της Καθημερινής οι οποίοι έλεγαν ότι η Λαϊκή πρέπει να κλείσει και πρότειναν την λύση good-bad bank εδώ και καιρό. Πως να επιβιώσει στο κάτω κάτω με δανεισμό 9δις από το ELA!!! Αδύνατον. Το θέμα είναι γιατί αφέθηκε να φτάσει τόσο ψηλά το ποσόν χωρίς να παρθούν μέτρα. Ο Δημητριάδης που ήταν;

 

Επίσης το φόρτωμα των 9δις στην τράπεζα Κύπρου δεν είναι παράλογο. Γιατί ουσιαστικά αυτά τα 9δις αντικαθιστούσαν ρευστότητα της τράπεζας η οποία αιμορραγούσε. Εννοείται ότι δεν θα ετρώαν αυτή την ζημιά από την αναδιάρθρωση της τράπεζας οι δανειστές εκτός και αν ήθελε να την αναλάβει η Κεντρική τράπεζα και να μπει στο δημόσιο χρέος. Έτσι πράμα όμως θα καθιστούσε το χρέος μη βιώσιμο και ήταν εκτός συζήτησης. Άρα το αναλαμβάνει αυτό ο ομολογιούχος, μέτοχος, καταθέτης της Τράπεζας Κύπρου η οποία χρειάζεται επίσης βοήθεια. Εγώ όμως στην όλη ιστορία εν εκατάλαβα ένα πράμα.

 

Δεν είχαμε την δύναμη να κουρέψουμε 40-50% των καταθέσεων των Ελληνικών branches των δύο τραπεζών; Γιατί δεν έγινε αυτό; Θα ήταν επιθετική κίνηση προς την μητέρα Ελλάδα; Σόριν αλλά διαφωνώ. Την δεδομένη στιγμή ο καθένας το τομάρι του. Δεν είδα κανέναν έτσι και αλλιώς να μας υποστηρίξει αυτές τις μέρες στο Eurogroup εκτός από κάτι κούφια λόγια. Μάλιστα χαίρονται στην Ελλάδα γιατί θα πάρουν ανακεφαλαιοποιημένες τις τράπεζες δωρεάν, προσφορά του Κύπριου καταθέτη, μετόχου. Εγώ επαναλαμβάνω δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έγινε κούρεμα στην Ελλάδα. Και μάλιστα υποστηρίζω ότι έπρεπε να γίνει και μεγαλύτερο εάν αυτό δεν είναι αντισυνταγματικό για να καλύψει στο κάτω κάτω την χασούρα από το Ελληνικό PSI.

 

Έχουμε πολλές δύσκολες μέρες μπροστά μας. Θα πέσει πείνα και δυστυχία. Εγώ όμως σε κάποιο βαθμό νομίζω ότι ούλλα έγιναν για καλό. Γιατί in the long run οι θεσμοί που καλύπτουν το τραπεζικό σύστημα θα βελτιωθούν, ο αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας θα σμικρυνθεί και οι αντιπαραγωγικοί ημικρατικοί οργανισμοί θα σπάσουν θα ιδιωτικοποιηθούν και θα λειτουργήσουν επιτέλους σωστά.

 

Η κυπριακή οικονομία (επαναλαμβάνω in the long run) θα ασχοληθεί με άλλους τομείς συμπεριλαμβανομένης και της ενέργειας. Θα επανέλθουμε στην Γεωργία και κτηνοτροφία, θα αναπτύξουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον ιατρικό και αθλητικό τουρισμό, μπορεί ακόμη και την βιομηχανία (που σκοτώσαμε) για εξειδικευμένα προϊόντα. Μπορεί φάρμακα μπορεί οτιδήποτε άλλο. Παραδείγματα υπάρχουν. Φαντασία όρεξη και ρευστό (αυτό είναι λίγο πρόβλημα) πρέπει να έχουμε. Για παράδειγμα ποιος ξέρει ότι Κυπριακή εταιρεία παράγει και εξάγει φίλτρα αυτοκινήτων σε Ευρώπη, Αγγλία ακόμη και Κίνα. Όχι πολλοί. Υπάρχει Κυπριακή εταιρεία που το κάνει όμως και είναι και πολυ επικερδής.Παράδειγμα.

 

Θα σπουδάσουμε επιτέλους και κάτι άλλο εκτός από Finance, Business Administration, Art και δάσκαλοι; και ελπίζω ότι θα βάλουμε επιτέλους την Κυπριακή οικονομία σε μια φάση παραγωγικής διαδικασίας. Και όχι στην διαδικασία του ζω με τα λεφτά και τις καταθέσεις τρίτων.

 

Τώρα να δούμε. Έρκουνται δύσκολα χρόνια αλλά ελπίζω να επιβιώσουμε χωρίς να χρειαστεί να μεταναστεύσουμε ούλλοι. Εγώ πάντως αν μείνω χωρίς δουλεία σκέφτομαι σε πρώτη φάση να αρχίσω επιμορφωτικά (αν υπάρχουν ακόμα) για πελεκάνους, υδραυλικούς κτλ. Τουλάχιστον να μπορώ να κάμνω τζαι πέντε πράματα μόνος μου. Και μετά βλέπουμε. Θα αρχίσω να βλέπω και το φύτεμα που μου αρέσκει έτσι και αλλιώς. Θα δείξει.