Message in a bottle

Θυμάστε τούτο το τραγούδι των Police φαντάζομαι;

 

Τούτο μου έρκετουν μες τον νου προχτές στην διαδρομή στο αυτοκίνητο, ελαφρώς αλλαγμένο φυσικά. Αλλά ας πιάσουμε τα πράματα που την αρχή.

 

Θυμάστε το ποστ μου για το καταραμένο 2013;

 

Είχα σας πει ότι σε ένα χρόνο πέθανε ο πεθερός μου, διαγνώστηκε με καρκίνο ο Criticoπαπάς, είχαμε μια αποβολή και στο τέλος επέθανε αναπάντεχα τζαι ο αγαπημένος μας κάττος. Εν σας έκαμα τελευταία ενημέρωση. Ναι τελικά επέθανε.

 

Έξω οι οικονομικές κρίσεις, κίνδυνος ανεργίας κτλ. Τζείνα είχαν τα ούλλοι λίο πολλά μες το 2013. Άρα εν θα τα προσθέσω.

 

Μπαίνοντας λοιπόν ο νέος χρόνος σκέφτηκα ότι μπορεί να εν καλύτερος. Οϊ πως πιστεύω σε ανώτερες δυνάμεις και άλλα παρόμοια. Ότι συμβαίνει συμβαίνει τυχαία χωρίς οποιαδήποτε ανωτέρα ώθηση και καθοδήγηση. Απλά ξέρετε. Για να λαλούμε.

 

Ξεκινά το 2014 λοιπόν με σοβαρό διάστρεμμα. Καλά λεπτομέρειες. Έννα περάσει. Το δεύτερο όμως που έτυχε μες τες πρώτες 15 μέρες του χρόνου ήταν πολλά πιο σοβαρό.

 

Όπως σας ανάφερα πολλές φορές για χρόνια απέφευγα τα μωρά. Να κάμω δικά μου εννοώ όϊ να θωρώ μωρό τζαι να κόφκω κούρβες. Σε κάποια φάση όμως (λόγω ηλικίας) είπαμε ότι πρέπει να δοκιμάσουμε αν θέλουμε στο μέλλον κάποιος/ κάποια να κουβαλά αυτά τα μοναδικά, εξαιρετικής ποιότητας γονίδια. Η πρώτη απόπειρα ήταν αποτυχημένη τζαι μαθαίνουμε αρχές της εβδομάδας ότι τζαι η δεύτερη είχε την ίδια τύχη-κατάληξη.

 

Μετά από αρκετό δράμα καταλήγουμε πάλε στην κλινική για την λεγόμενη απόξυση (καθαρισμό). Τι σκατά λέξη ρε φίλε όμως; Περιγράφει ακριβώς την διαδικασία. Απόξυση ιμίησς

 

Ξέρετε πως πάει σε έτσι περιπτώσεις έννεν; Φορτισμένη ατμόσφαιρα, ειδικά για την γυναίκα που ζει πάντα έτσι καταστάσεις πολλά πιο έντονα που τον άντρα. Δικαιολογημένα φυσικά. Στο κάτω κάτω αυτή το κουβαλά τζαι το μεγαλώνει. Εσυ κάμνεις μόνο το μακροβούτι (για ορισμένους μη προικισμένους το μικροβούτι).

 

Στην Κύπρο όμως, ως γνωστό, επικρατεί μια απίστευτη αναισθησία σε όλα τα επίπεδα. Τζαι τα ιατρεία τζαι κλινικές δεν αποτελούν εξαίρεση. Εν λογικό να βάλουν τούτες που αποβάλουν στο ίδιο δωμάτιο με κάποιες που γεννούν; Χαρά τζαι γέλια στο ένα κρεβάτι κλάμα τζαι μιζέρια στο άλλο; Τέλια έννεν;

 

Αν δώκεις μάλιστα τζαι πασσε κανένα γνωστό που γεννά!!! Ουου εν έσιει καλύτερα. Συγχαρητήρια να σας ζήσει... Φιλούι μου μοιάζει σου πάντως και άλλες παρόμοιες awkward συζητήσεις ενώ το δικό σου μωρό έμεινε στην θεωρία και στην φαντασία ενώ η γυναίκα σου μάσιεται να μπει στο χειρουργείο να το φκάλουν να φέφκει.

 

Ταυτόχρονα όμως με τα πιο πάνω εμένα ο νους μου ήταν και κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα πιο μακριά. Ο Criticοπαπάς βρισκόταν στο εξωτερικό με την Criticομαμμά για εξετάσεις (PET Scan) οι οποίες θα έδειχναν αν η θεραπεία την οποία ακολούθησε τους τελευταίους 7 μήνες είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν εγαμήσαμε δηλαδή τον καρκίνο. Τα αποτελέσματα θα τα είχαμε το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Καταλαβαίνετε την κατάσταση στην οποία εβρίσκουμουν. Σούπα ο εγκέφαλος μου. Τραχανάς χωρίς χαλούμι.

 

Τέλειωσε λοιπόν η διαδικασία της απόξυσης. Όλα καλά (όσο καλά γίνεται δηλαδή). Πάμε στο δωμάτιο τζαι φωνάζει μου ο γιατρός να τον ακολουθήσω. Πάω στο γραφείο του συμπληρώνω κάποια χαρτιά τζαι λαλεί μου πρέπει να πάει για χρωμοσωματική εξέταση εντός μιας ώρας. Δυστυχώς δεν μπορεί κάποιος που δαμέ να πάει. Ξέρεις που ένει έννεν;

 

Σκέφτομαι χωρίς να μιλήσω: Μμμμμμ ξέρω αλλά τι εννοείς;;;;

 

Απαντώ: «Ναι ξέρω....»

 

Διά μου έναν σφραγισμένο φάκελο.

 

Σκέφτομαι χωρίς να μιλήσω: Τι σκατά εν τούτο;;;; Σοβαρα!!!! Μα διά μου το πεθαμένο μου έμβρυο!!!!!! Σε φάκελο;;;; Για να το κάμω delivery!!!!!!!!!!!!!!!

 

Απαντώ: ..............

 

Τίποτε.... Τι να απαντήσω;;; Άφωνος. Εν είχα κάτι να πω. Ήμουν απλά σοκαρισμένος. Προχωρώ προς την πόρτα τζαι σταματά με. Λαλεί μου-

 

«πρόσεχε όμως να το κρατάς ίσια να μεν γύρει!!!!!! Τζαι σε παρακαλώ μπορείς να τους πεις να σου δώσουν και λίγους ειδικούς φακέλους να φέρεις πίσω γιατί εξεχάσαν να μας στείλουν!!!»

 

Σκέφτομαι χωρίς να μιλήσω: Σαν έρκουμαι πίσω θέλεις να φέρω τζαι τσιάρα; Καμιά πισσού; Κανένα μαχαλεπί πιλέ μου;

 

Απαντώ: ............

 

Τίποτε.... Τι να απαντήσω;;; Άφωνος.

 

Μπαίνω στο αυτοκίνητο να πάω. Πρώτο μέλημα να έβρω τόπο να το βάλω να μεν γύρει. Σοβαρά ρε φίλε αν θα στέλλετε κόσμο να παίρνει delivery πεθαμένα έμβρυα (τα δικά του μάλιστα), τα οποία εν πρέπει τζιόλας να γύρουν κατά την διάρκεια της διαδρομής, εν μπορείτε τουλάχιστον να διάτε τζαι μιαν ειδική θήκη. Πως έσιει το McDonalds ας πούμε την θήκη αυτοκινήτου για την κοακόλα να μεν γέρνει που σου διούν στο drive through. Κάτι παρόμοιο. Ήμαρτον δηλαδή.

 

Στην διαδρομή λοιπόν ήρτε μου το πιο πάνω τραγούδι των Police στον νου. Message in a bottle….

Baby in an envelope…Dead baby in an envelope…

 

Γάμησε με ρε. Σοβαρά. Γάμησε με.

 

Επέστρεψα μετά που καμιά ώρα. Σχεδόν αμίλητος. Πήραμε εξιτήριο μετά που λίο τζαι στον νου μου είχα μόνο ένα πράμα. Το τηλεφώνημα που περίμενα από το εξωτερικό. Αν τα νέα που περιμένω για τον Criticoπαπά εν αρνητικά τότε η συγκεκριμένη μέρα παίρνει ανευ ανταγωνισμού τον τίτλο της χειρότερης μέρας της ζωής μου. Αν όχι σώζεται.

 

Χτυπά το τηλέφωνο. Απαντώ σαν οδηγώ. Στην γραμμή η Criticoμάνα.

 

«Αρνητικό Critic μου. Αρνητικό».

 

Απαντώ: «Τι σκατά σημαίνει αρνητικό»;

 

«Σημαίνει ότι επολέμησε το».

 

ΝΑΙ ΡΕ...ΝΑΙ..... Εσώθηκε η γαμημένη η μέρα. Εσώθηκε

 

Σε μια μετάλλαξη της γνωστής διαφήμισης.

 

 

Losing a future baby… Fucked up.

Winning back your dad…FUCKING PRICELESS