Ξεφύγατε ρε

Ξέφυγε και πάλι η κατάσταση με τις αλληλοκατηγορίες και την προεκλογική κόντρα. Αυτή την φορά ο κομμουνιστικός μηχανισμός προπαγάνδας του Ακέλ προσπαθεί να ξεφορτώσει πάνω στον διοικητή της Κεντρικής. Ο Ευαγόρου και τα άλλα κατοικίδια του προέδρου είναι εμφανώς εκνευρισμένοι με τον Ορφανίδη. Και όλα αυτά επειδή ο Ορφανίδης με προϋπηρεσία στο FED στις ΗΠΑ δεν σηκώνει πολλά πολλά και σίγουρα δεν ανέχεται παρεμβάσεις στο έργο της ανεξάρτητης (κατά τα άλλα) Κεντρικής Τράπεζας.

Οι περιπτώσεις όπου ο Ορφανίδης έχει κάνει παρεμβάσεις κατηγορώντας την Κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στην οικονομία είναι πολλές. Τους τα ψάλλει πότε για τις δαπάνες πότε για τους επιπρόσθετους φόρους πότε για τους δημοσίους. Ο άνθρωπος έχει δίκαιο. Συνήθισε να ασκεί το επάγγελμα του σε μια ελεύθερη αγορά όπου οι αξιωματούχοι δεν έχουν φίμωτρο και κολάρο με λουρί το οποίο κρατάει ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Για αυτό και λέει τα σωστά, τα λογικά. Για αυτό ακριβώς τον λόγο προσπαθούν να τον εξοντώσουν. Και τι δεν έχουν κάνει τα pit-bulls του Ακέλ.
Έχουν τοποθετήσει τσιράκια κομμουνιστές στο συμβούλιο της κεντρικής για να τον σπιουνιάζουν. Του έχουν αφαιρέσει την διαχείριση του χρέους η οποία παραδοσιακά ανήκε στην κεντρική και την έχουν πασάρει στον Σταυράκη. Τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτός το 2008 προσπαθούσε να πουλήσει τον χρυσό της Κεντρικής.

Φτάνει όμως κύριε Ευαγόρου. Δεν είμαστε ηλίθιοι. Όλοι θυμόμαστε ότι πριν φτάσετε καν να μπείτε κυβέρνηση λιγουρευόσασταν τα αποθέματα χρυσού της Κεντρικής. Σκοπός σας ήταν φυσικά να τα ξοδέψετε όλα σε δαπάνες σαν αυτές που προσφέρατε απλόχερα τα πρώτα δύο χρόνια της διακυβέρνησης σας για να παίρνετε ψήφους (δεύτερες τρίτες τέταρτες συντάξεις και άλλα συναφή). Λέτε κ. Ευαγόρου ότι έχετε πρακτικά της κεντρικής τα οποία αποδεικνύουν ότι ο Ορφανίδης ήθελε να πωλήσει το χρυσό. Καλά ρε μα είσαι σοβαρός;;;; Καταρχήν πως γίνεται να δώσεις στην δημοσιότητα εμπιστευτικά έγγραφα. Πώς πε μας να δούμε!!!!

Και φυσικά σε δεύτερη φάση άτε τζαι έσιεις. So what που λέγανε και στην Σοβιετική Ένωση. Τι αποδεικνύεις; Σε απάντηση των όσων λέει για δέστε απόσπασμα από μια συνέντευξη του Ορφανίδη τον Ιούνιο του 2008.
«Όπως είχα πει στον Υπουργό Οικονομικών Χαρίλαο Σταυράκη, όταν μου έκανε αυτή την ερώτηση το Μάρτη του 2008 (για πώληση του χρυσού), η ΚΤΚ είχε μελετήσει αυτό το θέμα λίγους μήνες πριν και αποφάσισε ότι δεν υπήρξε διαφοροποίηση των δεδομένων που να δικαιολογεί αλλαγή στη θέση της Τράπεζας». Μάλιστα άρα παραδέχτηκε ο διοικητής πριν 3 χρόνια ρε λαοπλάνε Ευαγόρου ότι τέθηκε αυτό το θέμα στο τραπέζι.

Επίσης «Σε αυτά τα πλαίσια, η Κεντρική Τράπεζα έχει συγκεκριμένη επενδυτική πολιτική, εγκεκριμένη από τα αρμόδια όργανά της, με βάση την οποία διαχειρίζεται τα διαθέσιμά της. Κύριος στόχος της επενδυτικής πολιτικής είναι η διασφάλιση της αξίας των αποθεμάτων και η προστασία τους από το ενδεχόμενο μείωσης της αξίας τους, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκεται η μεγιστοποίηση της απόδοσής τους».

Μάλιστα. Άρα ρε σβουμ σιαχίνια διάνοιες σπιρτόζοι του Ακέλ να σας πω πως λειτουργεί μια τράπεζα όταν διαθέτει ένα πορτοφόλιο προϊόντων. Λέει ότι έχουμε ας πούμε τόσο χρυσό στα αποθέματα μας. Γίνεται μια ανάλυση των δεδομένων της αγοράς αλλά και των προοπτικών. Βάση αυτών παίρνονται και οι αποφάσεις για adjustments στα λεγόμενα weights που έχει η τράπεζα στα διάφορα asset classes. Αυτό έκανε και η κεντρική. Αν δεν το έκανε θα ήταν ανεύθυνη. Το μελέτησε και αποφάσισε ότι δεν ήταν ο κατάλληλος χρόνος ο Μάρτης του 2008 για να πωληθεί το χρυσό γιατί υπήρχαν προοπτικές περαιτέρω ανόδου. Και αυτό έγινε. Για δέστε.



Από τα 950/ουγγία τον Μάρτιο του 2008 είμαστε στα 1,500/ουγγία σήμερα και ακόμα πάμε. Μάλιστα. Συγχαρητήρια στην κεντρική και στον Ορφανίδη για την σωστή επενδυτική τους απόφαση. Μπράβο σας.

Από την άλλη εσείς κύριε Σταυράκη θέλατε να το πουλήσετε. Και μάλιστα σαν τρελοί. Θυμάστε τι γινόταν την άνοιξη του 2008. Σπρώχνατε με τα 1000 να πωληθεί. Κάπου εκεί ξεκίνησε και η κόντρα του Ακέλ με τον Ορφανίδη. Εκεί κατάλαβαν ότι δεν είναι τσιουράκι τους και τον υποσκάπτουν από τότε.

Νομίζω όμως κύριοι του Ακέλ ότι πρέπει να ανοίξετε τα μάτια σας και να δείτε για ακόμη μια φορά το πιο πάνω διάγραμμα το οποίο λέει πολλά για τις οικονομικές σας δυνατότητες και γνώσεις. Λέει πάρα μα πάρα πολλά. Είναι μια εικόνα της οικονομικής σας πολιτικής. Είστε μονίμως εκτός πραγματικότητας και οι αποφάσεις σας είναι σχεδόν πάντα σε λάθος χρόνο και λάθος πλευρά. Το διάγραμμα λέει ότι είστε ανίκανοι να ασκήσετε μια σωστή οικονομική πολιτική. Πάρτε το διάγραμμα και καδρώστε το. Αντικατοπτρίζει τις πραγματικές σας δυνατότητες.

Το Πάσχα του καλού Χριστιανού

Πέμπτη απόγευμα. Μεγάλη Πέμπτη όχι οποιαδήποτε τυχαία ταπεινή Πέμπτη. Βρίσκομαι σε ανάλαφρη διάθεση γιατί μέχρι και την Τετάρτη θα κνίθομαι κανονικότατα. Αλλά είναι όντως Μεγάλη Πέμπτη έτσι πήρα την μεγάλη απόφαση. Φέτος θα κάνω Πάσχα με τα όλα του. Όπως πρέπει. Χριστιανικό με προσευχή και μετάνοια.

Πέμπτη απογευματάκι λοιπόν και η ομάδα έχει κανονίσει φιλικό. Ενάμιση ώρα πάνω κάτω εδρώσαμε καλά. Πάω σπίτι κάνω το μπανάκι μου και φρέσκος γυμνασμένος και διψασμένος πάω με την Κούλα (Criticoula) για ποτό. Κρασάκι άσπρο παγωμένο έτσι για το καλό των ημερών. Θεία κοινωνία. Τι κουμανταρία τι λευκός οίνος. Το ίδιο πράγμα. Κάτω το ένα ποτήρι κάτω και το δεύτερο κάτω και το τρίτο (Ρε μα λαλείς να εν νερό που ήθελα τελικά). Παίρνω την Κούλα (Criticoula) και φεύγουμε. Πόση θεία κοινωνία. Πάμε για μπύρα. Να μου πείς καλά ρε θα τα σμίξεις. Βεβαίως άλλωστε το λέει και το γνωστό ρητό 'Beer after wine and you'll feel fine; wine after beer and you'll feel queer.
Ένα Pint Keo please και ένα gin and tonic για την κυρία μου. Πάμε γιέ μου. Κάτω και το Pint. Είπαμε άγιες μέρες κτλ. Κάπου δαμέ όμως (το ρολόι έλεγε 1) έπιασε με η πείνα. Σαλάτα το μεσημέρι 2ωρο μπασκετάκι το απόγευμα και μετά κρασί και μπύρες. Ινταλως να αντέξει το πλάσμα. Φορτώνω την Κούλα (Criticoula) και πάμε στο ξενυχτάδικο. Μπύρες και σουβλάκια παρακαλώ. Όπα. Ώρα τρεις πρωινή. Βρίσκομαι στο κρεβάτι μου δίπλα από την ζαλισμένη Κούλα (Criticoula) τζαι μάχουμαι να έβρω ποια πλευρά βολεφκει παραπάνω να γυρίσω. Ουφ επίε τζαι η άσκηση με τόσο φαΐ.

Μεγάλη Παρασκευή. Επιτάφιος μαύρα στις εικόνες και άλλα ωραία. Ευκαιρία για ξάπλες και τηλεόραση. Χάσκοντα δεν περνά όμως εύκολα η ώρα. Τι να κάμω τι να κάμω;;;; Πέντε η ώρα. Μπαίνω στο αυτοκίνητο, εγκαταλείπω την Κούλα (Criticoula), παίρνω και την μπάλα μου και πάω για σουτάκια. Μόνος. Εν βαρκεσαι με ρωτά η κυρία;. Βεβαίως και όχι απαντώ. Ακόμα 2 ώρες πάνω κάτω να κρούσουμεν τα χοιρινά και τα αρνίσια σουβλάκια της προηγούμενης. Τελειώνω μπανιαρίζομαι και πάμε για επίσκεψη. Ούλλοι στον επιτάφιο εμείς πάλε μες την αντίθεση. Εμαείρεψεν η κουμέρα (πόσο μου αρέσκει να την φωνάζω έτσι!!!). Εφάμεν ήπιαμε εξαναήπιαμε εμιλήσαμεν εγελάσαμε. Κατά τις 1 πάω για ένα τελευταίο γύρο στο ψυγείο της κουμέρας.
«Α κουμέρα μα πίνει κανένας αλλός μπίρα οξά εν κρασί που πίνετε εσείς;»
«Οι κουμπαρε εμέις εν κρασί που πίνουμε»
«Α μάλιστα. Ε έλειψεν η μια που τες δύο εξάδες που έφερα τζαι είμαι ήδη στην δεύτερη πύρα από την εξάδα number 2»
«Χαλάλι σου κουμπάρε»
2 η ώρα ταξί (που να οδηγήσω), σπίτι και ύπνο.

Σάββατο της αναστάσεως. Ξυπνούμε το μεσημέρι και πάμε για φαγητό στην μήτηρ critic. Τέσσερις η ώρα. Μου χτυπά τηλέφωνο ο φίλος από την Λεμεσό που κατέβηκε στην χώρα και θέλει να βρεθούμε. Μου τηλεφωνεί επίσης και ο απηυδισμένος πατέρας των δύο υιών (ο έναν μόλις λίγων ημερών). «Μαλάκα έχω 2 ώρες off. Τζοιμούναται τζαι οι τρείς. Τζαι οι δύο γιοι τζαι η εξαντλημένη μάνα». Τηλεφωνώ και εγώ στον τρίτο κουρκούτζελο και καταλήγουμε στην παλιά Λευκωσία για μπύρες (πάλε). Γίνεται 7 η ώρα και ξεκινούν τα τηλέφωνα. Από την μια η εξαντλημένη μάνα να φωνάζει του απηυδισμένου πατέρα ότι ξύπνησαν τα μωρά έλα επιτέλους σπίτι και από την άλλη η Κούλα (Criticoula) να ζητά την παρουσία μου στο σπίτι γιατί έχουμε καλεσμένους.

10 η ώρα. Μαζεμένοι όλοι οι καλοί χριστιανοί στο σπίτι τρώμε ένα λιτό γεύμα πριν την ανάσταση. Μπριζόλες χοιρινές, σαλάτα με ρόκα και συκώτι (o yeah) και πουρέ συνοδευόμενα όλα από ροζέ κρασί. Λιτά και χριστιανικά. Μετά καναπές και Life of Brian . Έτσι για την περίσταση. Όπως είπα και στο προηγούμενο πόστ η καλύτερη πασχαλινή ταινία όλων των εποχών. Πολύ μπροστά. Να δω ποιο κανάλι κυπριακό (η και Ελληνικό) θα έχει τα αρχίδια να την δείξει.
12 η ώρα Μπαμ μπουμ μπαμ μπουμ φωνές κακό αυτοκίνητα φασαρία όλη η Κύπρος στους δρόμους. Εμείς στον καναπέ. Εγώ το γύρισα από το κρασί και πάλι στην μπύρα. Τρείς η ώρα. Φεύγουν οι καλεσμένοι και πάω για ύπνο.

Κυριακή του Πάσχα. Γαμώτο πάλε ήπια εψές. 2 η ώρα και πάμε προς το Πασχαλινό τραπέζι. Ε ας τηρήσουμε και ένα έθιμο τα γέριμα, ας εν τζαι με σούβλα αντί για οβελία. Για ποτό ούτε κουβέντα. Κόακολα κουμπάρε. Τρώμε, φεύγουμε, πλαγιάζουμε στον καναπέ και στις 7 ξυπνά και πάλι ο αθλητής μέσα μου. Παίρνω και πάλι την μπάλα μου και πάω για το αυτοκίνητο. Πάω για σουτάκια ανακοινώνω στην Κούλα (Criticoula).
«Κυριακή του Πάσχα; Εν είσαι καθόλου καλά εσύ γιε μου»
«Ε τι να καμω. Έξερες το εν τζαι εγέλασα σου».
Δέκα η ώρα. Λουμένος γυαλισμενος παρφουραρισμένος και απλωμένος στον καναπέ μου εν έχω όρεξη ούτε για φαί ούτε για ποτό. Μόνο για ύπνο. Εξαντλήθηκα.

Δευτέρα του Πάσχα. Ξυπνούμε μεσημέρι. Μέχρι τις 7 που είμαστε καλεσμένοι για barbeque έχουμε χρόνο για καμία δουλειά. Πάμε για δουλειά. Στις 8 (κλασσικά η Κούλα (Criticoula άργησε καμιά ωρούα) καταλήγουμε για barbeque. Το ένα φέρνει το άλλο. Το μπέικον (pancetta) στο κάρβουνο συνοδεύεται από λουκάνικα σε ψωμάκι και Γερμανική μπύρα. Tωρά η Γερμανική μπύρα πως καταλήγει σε Cuba Libre (Rum-Coke-Lime) μεν με ρωτάτε. Εκατάληξε πάντως. 6 μπύρες τζαι αλλό τόσα ρούμια μετά βρίσκομαι και πάλι στο ταξί πρωινές ώρες για το σπίτι. Πέφτουμε στο κρεβάτι. Έξω άρχισε να χαράζει.

Τρίτη μεσημέρι. Τι έμεινε; Τίποτε απολύτως τέλος οι διακοπές. Σπίτι καναπέ και αναμονή να ξημερώσει η Τετάρτη να πάμε δουλειά. Καλά περάσαμε πάντως. Ωραία και χριστιανικά. Όπως πρέπει.

Best easter movie ever...

Δεν υπάρχει

Μόνο τούτη η έκφραση μπορεί να χαρακτηρίσει την Λεγκού την Θεοχάρους. Γιατί όταν στέλλεις ευχητήρια πασχαλινή κάρτα στους συναδέλφους σου τους ευρωβουλευτές και στην μόνιμη αντιπροσωπεία στις Βρυξέλες με theme βουράτε γειτόνοι τι μπορεί να πει κάποιος.

Η Ελένη σε ρόλο Πέπας Μάππουρου εύχεται καλό Πάσχα παρουσιάζοντας στην κάρτα τον εαυτό της σε καρτούν (πιο συμπαθητική πάντως) να κρατά το μαδράτζι τζαι να βουρά τον Νταβούντογλου (Ρίκκο Μάππουρο) που ταπισον.

Πουκάτω βάλλει μας και μια φωτογραφία από παραβίαση του εναέριου χώρου της Ελλάδας από Τούρκικο μαχητικό έτσι για να βρέθεται.

Τι να πω άλλο. Εγώ λαλώ σας αποχή. Γιατί και η Θεοχάρους είναι γιατρός του κόσμου και ήταν γενικά άτομο με έντονη και αξιόλογη δράση. Αλλά προφανώς η πολιτική στην Κύπρο μαννεύκει το πλάσμα. Όποιος τζαι αν μπει στην βουλή μεταμορφώνεται αμέσως σε μόγκολο. Εν η μοίρα μας φαίνεται να διοικούμαστε από κρετίνους.

Δεν έχουμε ούτε και την παραμικρή υπόθεση. Καμία απολύτως όμως.

Οι σούπερ δηλώσεις

Διάβασα κάτι φοβερές ατάκες χτες από ξένους διπλωμάτες τζαι εφύρτηκα. Η πρώτη αφορά έγγραφα του Frank Urbancic πρέσβη των Αμερικλάνων στην Κύπρο που δημοσιοποίησε η Wikileaks.

Περιγράφοντας την Κυπριακή πολιτική σκηνή το 2008 συγκέντρωσε την προσοχή του και στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Βρωμόστομο. Είπε ότι «Ο Χρυσόστομος ως πολιτικός θα έκανε τον Μακιαβέλι περήφανο. Στις –μεταξύ τριών υποψηφίων– εκκλησιαστικές εκλογές του 2006, κατάφερε να στρέψει τους δύο (ισχυρότερους) ανθυποψηφίους του τον έναν εναντίον του άλλου και να κερδίσει αυτός τις εκλογές, παρά το γεγονός ότι είχε συγκεντρώσει μόνο το 8% των ψήφων. Ο εθνικισμός κυριαρχεί στον τρόπο σκέψης του. Όταν βγαίνει να μιλήσει (πράγμα που κάνει συχνά, χωρίς ποτέ σχεδόν να μιλά για ζητήματα πνευματικά), το κάνει για να δυσφημίσει τους Τούρκους και την τουρκοκυπριακή ηγεσία ή για να κατακρίνει τους Ελληνοκύπριους που τάσσονται υπέρ της λύσης». Είπε και άλλα αλλά το Μακιαβέλι πραγματικά ενθουσίασε με. Από τώρα και στο εξής ο αρχιεπίσκοπος μετονομάζεται σε Μακιαβέλι. Βαφτίιιιζεται ο δούουλος....Οοοοο

Μετά διάβασα και μια άλλη συνέντευξη αυτή την φορά του Alexander Downer γνωστού στην Κύπρο για τα φιλοτουρκικά του αισθήματα. Αυτό φυσικά λένε οι σούπερ πατριώτες τύπου Ομήρου, Σιλλούρης, Νικολάκης και άλλα ζωάκια. Ο άνθρωπος φυσιολογικά μας λέει «Είναι κοινή λογική ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να πάει για πάντα και είναι κοινή λογική επίσης ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπορούν να εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία για πάντα. Τίποτα δεν είναι για πάντα. Επομένως είτε αυτή η διαδικασία θα πετύχει είτε όχι». ΟΧΙ στα χρονοδιαγράμματα προδότη Νταουνερ. Εμείς είμαστε πελλοί τζαι εννα το κουντήσουμε ως την Δευτέρα παρουσία. Που έννα κατεβεί δηλαδή ο Μακάριος ξανά στην γη να μας ευλογήσει και να στείλεί όλους τους αλλόθρησκους στην πυρά. Οοολεε.

Λέει επίσης «Πιστεύω είναι η μοναδική επιλογή για την Κύπρο. Τι άλλο θα μπορούσε να υπάρξει, πέραν της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, αν όχι ένα ενιαίο κράτος; Πιστεύω ότι τόσο οι Τουρκοκύπριοι όσο και η Τουρκία δεν θα επιτρέψουν ποτέ να γίνει αυτό (σ.σ. το ενιαίο κράτος). Δεν λέω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Αυτή δεν είναι η δουλειά μου. Απλώς, ως παρατηρητής, λέω την άποψή μου και πιστεύω ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ». Τι λαλείς ρε προδότη φιλότουρκε. Αυτή δεν είναι δίκαιη βιώσιμη και λειτουργική λύση. Εμείς θέλουμε την Κυπριακή Δημοκρατία ως είναι, να φύγουν όλοι οι έποικοι, να πιάσουμε όλες τις περιουσίες μας πίσω τζαι μετά να γυρίσουμε πλευρό. Ακούεις ρε.

Για το απευθείας εμπόριο λέει «Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου, και σε καμία περίπτωση και με οποιαδήποτε μορφή, την παραμικρή εμπλοκή ή ποτέ δεν επιχειρηματολόγησα υπέρ της εφαρμογής του κανονισμού του απευθείας εμπορίου. Δεν πήγα ποτέ μου στον οποιονδήποτε, ούτε καν στον σκύλο μου, για να συζητήσω το απευθείας εμπόριο. Δεν έχω ιδέα γιατί κάποιος έγραψε κάτι τέτοιο. Δεν με ενδιαφέρει». Ε μα εν τζαι χρειάζεται να πεις Αλέξανδρε μου κάτι εσύ για σου φκάλουμε την βρόμα. Μα είσαι τέλλια μωρόν. Εν τζαι είσαι ο πρώτος απεσταλμένος του ΟΗΕ που εθάψαμε.

Και το πιο ωραίο. Για τους Κύπριους πολιτικούς που προσπαθούν να τον θάψουν. «Τι μπορώ να πω; Δεν με ενδιαφέρει. Δεν θα λάβω μέρος σε εκλογές εδώ. Αν είχα τέτοια πρόθεση, αρχικά θα μάθαινα Ελληνικά, δεύτερον θα έκανα αίτηση για κυπριακή υπηκοότητα και τρίτον πιστεύω θα μάθαιναν πόσο απίθανα σκληρός- ανθεκτικός (robust) θα ήμουν, αν τολμούσαν και με προκαλούσαν, αν τολμούσαν να στρέψουν τα πυρά τους προς εμένα. Ας λένε ό,τι θέλουν». Με λίγα λόγια. Είσαστε ρε πολιτικοί της Κύπρου Μόγκολοι. Αν πραγματικά ασχολούμουν μαζί σας θα σας είχα κάμει που το χωρκό του κούνουπου ως τωρά. Συμφωνώ μαζί σου Αλέξανδρε. Γιατί εν ασχολείσαι όμως να γελάσουμε;

Κύπρος ολέ. Έξω ο ξένος δάκτυλος. Φυσικά εμείς εφάμεν ένα μεγάλο δάκτυλο dans le cul αλλά ακόμα έννα μάθουμε. Ιντα δάκτυλο εν πάσσαλος της ΑΗΚ που ένει.

Η μικρή παρθένα

Αναβρασμός επικρατεί στις τάξεις του ανδρικού πληθυσμού μετά την κυκλοφορία του τρίτου πορνό της τεράστια Τζούλιας Αλεξανδράτου. Αφού πήρε σβάρνα τις πότσες της σαμπάνιας, τους Γάλλους πορνοστάρ και παρτούζαρε και τους δύο μαύρους τώρα έφτασε στο σημείο να κάνει πλέον κάστινγκ. Ναι η καριέρα της έχει απογειωθεί. Τώρα δεν γαμιέται με όποιον της φέρει ο Σιρινάκης αλλά πλέον διαλέγει. Μπράβο Τζούλια.

Φυσικά η μικρή «παρθένα» μας προετοιμάζει για το νέο της ρόλο. Αυτό της παρθένας. Σε συνέντευξη που έδωσε μετά την κυκλοφορία του νέου αριστουργήματος είπε:

«Σιχαίνομαι τον εαυτό μου και ντρέπομαι γι' αυτές τις ταινίες». Εμείς από την άλλη Τζούλια μου κάμνουμε πολύ χάζι.

«Ζητώ ταπεινά συγνώμη μόνο από την οικογένειά μου» Είμαι σίγουρος ότι ο παπάς σου θα σε συγχωρέσει. Ειδικά όταν σκέφτεται τον ένα μαύρο μπροστά σου και τον άλλο με το παλαμάρι του βαρκάρη να μπαίνει που την πίσω πόρτα. Ω ναι.

«Οι ταινίες αυτές είναι ένα μίασμα, ένα μαύρο στίγμα στη ζωή μου». Μίασμα; Στίγμα; God damn you’re good. Άρχισε να ξεδιπλώνει και άλλα ταλέντα.

«Οι ενοχές μου είναι τόσο μεγάλες που με οδήγησαν στο χειρουργείο, για να ευνουχίσω τη γυναίκα μέσα μου κόβοντας το στήθος μου». Η αλήθεια είναι ότι ένα κόψιμο το χρειάζονταν. Έν σου τα εκάμαν καλά εξαρχής μανα μου τζαι επολλοσούζουνταν. Εν ήταν πράμα τζείνο.

«Σήμερα μου έχει απομείνει ένα στήθος μικροσκοπικό για να αισθάνομαι παιδί». Ένα μόνο; Πάντως νομίζω μας προετοιμάζει για το επόμενο theme. Μαθητριούλες με κοντές φουστίτσες για βιτσιόζους. Japanese style.

«Αυτοτιμωρούμαι για κάτι που έκανα από μία καθαρά κοριτσίστικη επιπολαιότητα» Μμμ προβλέπω μαστιγώματα και πάτσους. Spank me baby yeah, τι σου κάνω μάνα μου, μάνα μου τουρκογύφτισσα και άλλα ωραία.

«Ελπίζω ο κόσμος να με συγχωρέσει. Το έχω ανάγκη». Σσιλλούα μου αν γυρίσεις ακόμα ένα με κοριτσάκια όλες μαζί παρέα εγώ πάντως υπόσχομαι να σε συγχωρέσω. Αν δεν μπορείς λόγω προκαταλήψεων να το κάνεις αυτό συστήνω να γυρίσεις ένα με τον μεγάλο Ron Jeremy. Αν δέχεται φυσικά. Α μάνα μου γέλια.

Τώρα εάν τα πιο πάνω είναι ειλικρινή και πράγματι μετάνιωσες ας μας πεις πράγματι γιατί τα έκανες. «Παιδιά τι να κάνω ξέφυγα από την πολύ την κόκα. Τώρα τελευταίως την έκοψα (πίνω μόνο πράσινο τσάι και σουμάδα) και κατάλαβα τι μαλακίες έκανα. Forgive me father for I have sinned τζαι ξέρω γω κουβέντες».

Πάω περίπτερο.

Απαγορεύεται να

Πόσο μου την σπάζουν αυτά τα e-mails. Στέλλουν σου τα τάχα για το καλό σου. Να τα διαβάσεις να συνετιστείς αν βγήκες εκτός δρόμου να κοιτάξεις την υγεία σου να μπεις και εσύ σε ένα σωστό καλούπι. Να γίνεις και εσύ επιτέλους το μοντέλο του σωστού Κύπριου, του σωστού Ευρωπαίου.

Μην καπνίζετε. Μην πίνετε πολύ. Μην τρώτε λαδερά. Μην τρώτε τηγανητά. Όχι πολύ κρέας. Κάντε συχνή άσκηση. Τρώτε όσπρια και ψάρι. Όχι πολλά γλυκά. Κάντε αναλύσεις αίματος κάθε χρόνο. Γαμάτε με προφυλακτικό. Πηγαίνετε για καθαρισμό δοντιών κάθε 6 μήνες. Κάμνετε floss. Κάμνετε mouth wash. Αλλάζετε οδοντόφρουτσα κάθε 3 μήνες.

ΑΑααααα ανάσα και πάμε πάλι

Μην βρίζετε. Μην εκνευρίζεστε χωρίς λόγο, κάνει κακό στην καρδία. Μην παίρνεται ναρκωτικά, είναι όλα κακά από την ηρωίνη μέχρι το χόρτο είναι όλα τα ίδια. Οδηγείτε σιγά, ποτέ μεθυσμένοι και να φοράτε πάντα ζώνη ασφαλείας. Να πηγαίνετε εκκλησία και να πιστεύετε στον θεούλη. Παντρευτείτε και κάντε μωρά γρήγορα για να προλάβετε να τα χαρείτε. Παντρευτείτε στην εκκλησία και όχι στο δημαρχείο (είσαστε τίποτε Τουρτζοι; Α;). Κάντε νηστεία τουλάχιστον πριν το Πάσχα. Άναφκε τζερί. Κοινώνα. Πηγαίνετε να ψηφίσετε γιατί έτσι πρέπει. Μην βρίζετε στο γήπεδο.

ΑΑααααα ανάσα και πάμε πάλι

Το ύψος σας πλήν εκατόν πρέπει να είναι τα κιλά σας. Βρείτε κυβερνητική ή ημικρατική δουλειά. Παντρευτείτε γυναίκα με προίκα. Παντρευτείτε άντρα προκομμένο. Χτίστε σπίτι στα περίχωρα. Μην μένετε στην παλιά Λευκωσία έσιει μαύρους. Αγοράστε αυτοκίνητο όχι μοτορα, οι μοτόρες σκοτώνουν. Μεν πάτε με πουτάνες έχουν αρρώστιες. Κομμένα τα κλαμπ μετά τα τριάντα. Μεν έχετε φίλους μαύρους και πακιστανούς, εν τούτοι που μας ρουφούν τα ριάλλια μας. Μεν μιλάτε με σουστούς ένα σας φκεί το όνομα (τζαι εν κολλητικό).

ΑΑααααα ανάσα και πάμε πάλι

Μην τρως με το στόμα ανοιχτό. Μην ρεύεσαι. Μην κλάνεις. Μην φωνάζεις. Δίνε λεφτά στην πορεία Χριστοδούλας. Δίνε λεφτά στον ΚΕΝΘΕΑ. Φόρα και εσύ πόλο φανελάκι το καλοκαίρι με τεράστιο άππαρο και σημαία κάποιας χώρας (όποιας νάναι). Πάρε και εσύ μια τσάντα Louis Vuittons. Οδήγα BMW 3 series. Γίνετε επιτέλους όλοι ίδιοι. Μην ξεχωρίζετε σε τίποτα να μπορούμε να σας ελέγχουμε καλύτερα.

Αυτά προς το παρών μου έρχονται. Έξω οι δέκα εντολές, έξω η ενδέκατη αλλά και τα αυτονόητα (π.χ. ου φονεύσεις). Ακολούθησε τα πιο πάνω και θα είσαι σωστός Κύπριος άντρας ή γυναίκα, με καθαρό κούτελο και όνομα στην κοινωνία. Θα ζήσεις 85 χρόνια (αντί 80) και όταν πεθάνεις το φαντασματάκι σου θα πάει στα συννεφάκια να κάνει παρέα με τους υπόλοιπους φλώρους.

Βάλτε μας σας παρακαλώ όλους στο γυαλοκλούβι φορέστε μας τον αναπνευστήρα και ταίστε μας με ορρό πέρκι ζήσουμε ως τα 1,000.

Υπάρχει άραγε υπερπροστατευτισμός και μια επιστροφή στον πουριτανισμό; Απλή ερώτηση.

Επήραν μας χαμπάρι Νο2

Αν δεν βαρκέστε πολλά διαβάστε αυτό που είχα γράψει τον Νοέμβριο για την οικονομία της Κύπρου πριν διαβάσετε το πιο κάτω.

http://cyprus-critics.blogspot.com/2010/11/blog-post_18.html

Η εξέλιξη ορισμένων καταστάσεων είναι τόσο προβλέψιμη που διερωτάσαι ώρες ώρες μα καλά γίνεται να εν τόσο μαννοί που να μεν το θωρούν; Και όμως.

Μετά και την τελευταία υποβάθμιση της Κυπριακής οικονομίας από την S&P πριν λίγες μέρες (η οποία ακολούθησε αυτήν της Moody’s) βγήκε ο Υπουργός κακονομίας και τα έχωσε στον διοικητή της Κεντρικής. Είπε ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι άψογη και φταίνε αποκλειστικά οι τράπεζες και ο Ορφανίδης για την υποβάθμιση. Οι τράπεζες που αφέθησαν να μεγαλώσουν τόσο πολύ που να είναι πλέον σε μέγεθος εφτά φορές μεγαλύτερες από την οικονομία της Κύπρου. Οι τράπεζες που όταν πριν λίγα χρόνια μεγάλωναν και απλώνονταν στην Ελλάδα κοκορευόμασταν (όταν ήσασταν και εσείς κ. Σταυράκη υπεύθυνος). Οι τράπεζες που αφέθησαν να δημιουργήσουν μια τεράστια φούσκα ακινήτων που αν σπάσει θα πάρει όλη την Κυπριακή οικονομία μαζί της.

Μα κ. Υπουργέ μου. Δεν είναι ο Ορφανίδης που έλεγε από το 2008 να περιοριστεί η πιστωτική επέκταση για αγορά ακινήτων γιατί έννα την φάμε και εσείς τον κοροϊδεύατε; Δεν είναι ο Ορφανίδης που έλεγε για συγκράτηση δημόσιων οικονομικών. Δεν είναι ο Ορφανίδης που προνόησε θέτοντας όλο και πιο αυστηρούς εποπτικούς κανόνες για την κεφαλαιακή επάρκεια, την ρευστότητα τοπικού και ξένου νομίσματος αλλά και εισήγαγε τον δείκτη ρευστών διαθεσίμων; Και όλα αυτά πριν την κρίση. Τότε ήταν κινδυνολόγος και φωνάζατε μαζί με τις τράπεζες γιατί όπως λέγατε όλα βαίνουν καλώς.

Τότε το τραπεζικό μας σύστημα σας έφερνε έσοδα από την φορολογία των τραπεζών αλλά και η υπερβολική πιστωτική επέκταση σας έφερνε φοβερά έσοδα από τις πωλήσεις ακινήτων. Βασικά δανειζόμασταν εμείς για να αγοράζουμε ακίνητα και σας δίναμε εσάς το 20% σε φόρο. Ουσιαστικά όμως έμμεσα παίρνατε εσείς δανικά φόρο από τις τράπεζες. Τότε ήταν όλα μέλι γάλα. Ο Ορφανίδης όμως με ενέργειες όπως οι πιο πάνω συγκράτησε όσο μπορούσε την κατάσταση. Αν είναι λοιπόν να ευχαριστείς κάποιον που ακόμα βρισκόμαστε εδώ που είμαστε τζαι οι πόξω που το παλιό ΓΣΠ να σου σιρνουμε αφκά είναι αυτόν. Γιατί αν εκαρτερούσαμεν που εσάαας πιιιιιιι.

Μερικά δεδομένα από την Κυπριακή οικονομία έτσι για να βρέθουνται και να μην ακούτε που μας λέει ότι ανέκαμψε και είναι όλα ρόδινα.

* Πωλήσεις ακινήτων. Χρονιαία πτώση 31% το 2008, χρονιαία πτώση 44% το 2009 και άνοδος μόλις 5.2% το 2010 σε σχέση με την χειρότερη χρονιά από τότε που διατηρούνται στοιχεία (δηλαδή το 2009). Φέτος, τους 2 πρώτους μήνες του έτους έχουμε ήδη καταγράψει πτώση της τάξης του 11.7% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
* Τα έσοδα από τον τουρισμό περιορίστηκαν το 2010 στα €2.1δις, το χειρότερο ρεκόρ της δεκαετίας. Φέτος βρισκόμαστε στα ίδια περίπου επίπεδα με πέρσι (ελαφρώς πάνω).
* Το RICS το οποίο και έχει δημιουργήσει τον μοναδικό επίσημο δείκτη τιμών ακινήτων δείχνει μέχρι στιγμής από το τέταρτο τρίμηνο του 2009 μέχρι και το τρίτο τρίμηνο του 2010 παγκύπρια πτώση 9.4% στις τιμές των διαμερισμάτων (από 170,000 στις 154,000) και πτώση 5% στις οικίες (από 466,000 στις 443,000). Και αυτό σε μόλις 3 τρίμηνα. Έχουμε δρόμο ακόμα.....
* Το επιτόκιο του δεκάχρονου Κυπριακού ομόλογου (το επιτόκιο που δανείζεται δηλαδή η χώρα μας) έχει απογειωθεί στο 6%. Βρίσκεται πιο χαμηλά μόνο από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Δανειζόμαστε δηλαδή πιο ακριβά από τις 13 από το σύνολο των 17 χώρων της Ευρωζώνης. Μπράβο μας!!
* Η πιστοληπτική μας ικανότητα δε, μετά και από την νέα υποβάθμιση από την S&P βρίσκεται ψηλότερα μόνο από την Ελλάδα και την Πορτογαλία και ισοβαθμεί με την χρεοκοπημένη Ιρλανδία στο Α-. Είμαστε δηλαδή χαμηλότερα από οικονομίες που κοροϊδεύαμε όπως Σλοβακία, Εσθονία και άλλες τάχα μου γέριμες χώρες. Και πάλι μπράβο μας.
* Βρισκόμαστε στο 7.4% ανεργία (σύνολο δηλαδή 29,800 άνεργοι) ενώ πριν 3 χρόνια βρισκόμασταν στο 3.5% και ας λέει ψέματα η Σωτηρούλλα ότι είμαστε στο 5-5.5%. Είναι τόσο pathetic που χρησιμοποιεί διαφορετική μεθοδολογία από την Eurostat απλά για να παρουσιάζει ότι θέλει. Σε έτσι σημείο φτάσαμε.

Μερικά ακόμη στοιχεία που εξέδωσε η S&P μετά την νέα υποβάθμιση

* Η έκθεση στα Ελληνικά ομόλογα των Κυπριακών τραπεζών αγγίζει τα €6.4δις. Δηλαδή το 35% του Κυπριακού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Υπολογίζει η S&P ότι ενδέχεται να προκύψουν για τις τράπεζες ζημιές 50-70% από αυτό το πορτοφόλιο.
* Οι κυπριακές τράπεζες έχουν δώσει δάνεια ύψους €21.6δις στην Ελλάδα. Οι επισφάλειες (Doubtful debts) αναμένεται να φτάσουν τα €2.16δις τα επόμενα 3 χρόνια. Δηλαδή σε ετήσια βάση 4% του ΑΕΠ της Κύπρου.
* Υπολογίζουν επίσης ότι η Κύπρος θα χρειαστεί περίπου 10%/ΑΕΠ της απλά για να καλύψει τις τράπεζες της. Εάν οι πιο πάνω προβλέψεις πραγματοποιηθούν και προσθέσουμε στους υπολογισμούς μας και το ελλειμματικό ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων το οποίο και χρωστάει φυσικά η κυβέρνηση χωρίς να το παρουσιάζει στα βιβλία της βγάζεις συμπέρασμα ότι το πραγματικό χρέος της χώρας μας είναι πάνω από 110%/ΑΕΠ. Τώρα ο Υπουργός κακονομίας υπολογίζει 55%/ΑΕΠ. Κούνια που σας κούναγε καημένοι μου.

Ο επίλογος μου copy paste με το προηγούμενο post του Νοεμβρίου. Ήδη από τότε άρχισε να επαληθεύεται το σενάριο με την αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων.

Τι πιστεύω; Ότι σε κάποιο σημείο όχι σε πολύ καιρό η κατάσταση μας θα είναι δραματική. Μπορεί όχι σαν της Ελλάδας η οποία ετοιμάζεται για ελεγχόμενη χρεοκοπία (το λεγόμενο haircut) και θα το δείτε, αλλά μια εξέλιξη όπως της Πορτογαλίας και Ιρλανδίας είναι πολύ πιθανή. Μια κατάσταση όπου οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων και κατ επέκταση το κόστος δανεισμού τους έχει απογειωθεί. Εκεί υποχρεωτικά θα έρτει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ελπίζω να μεν φτάσουμε ως το ΔΝΤ γιατί ενα μας ποσσισουν) και θα πει αφού ρε μόγκολοι εν μπορείτε να περάσετε μέτρα μόνοι σας θα σας τα επιβάλω εγώ.

Θέκλα η άπιαστη

Η υποψήφια βουλευτής Θέκλα Πετρίδου είναι το νέο μου pet. Ειδικά μετά την συνέντευξη της στην καθημερινή όπου δήλωνε ότι είναι σέξι, επιθυμητή, ποθητή και άπιαστη.
Και επειδή η φίλτατη απόλυτη blogger Δρακούνα όπως και ο Κώστας ο βάρβαρος του Πολίτη δηλώνουν φαν της πρέπει και εγώ να σας πω ότι την είδα την γνώρισα και είναι όλα τα πιο πάνω. Ω ναι. Ιδού και η φωτογραφία της η οποία δεν μας αφήνει καμία αμφιβολία.



Για αυτό και εγώ όπως και όλοι άλλωστε υποστηρίζω και ψηφίζω σέξι θηλυκό τρελό ναζιάρικο και kinky. Θέλω την Θέκλα την άπιαστη. Θέκλα και δεν είμαι καλά. Θέκλα τζαι ας σιέσω πάνω μου. Θεεεκλαααανωω

Οι προδότες

Περάσαμε και πάλι αυτό το δεκαήμερο της εθνικής καύλας όπου όλα τα κωθώνια της εγχώριας πολιτικής σκηνής προελαύνουν κορτωτά, γυαλισμένα ξυρισμένα από τα κανάλια και πορδίζουν πύρινους λόγους. Πατούν στην ιστορία της Ελλάδας και της Κύπρου για να μας παρουσιάσουν τους εαυτούς τους και να μηδενίσουν τους αντιπάλους τους.

Είναι οι μέρες που ακούμε για προδότες καταδότες, για φασίστες, για τουρκόσπορους για βρωμοκούμουνους και άλλα ωραία. Είναι οι μέρες που ακόμα και οι κομουνιστές πάνε εκκλησία και ακολούθως στα φυλακισμένα μνήματα όπου αποδίδουν φόρο τιμής σε αγωνιστές της ένωσης (και αντί-κομουνιστές). Είναι οι μέρες όπου οι ακροδεξιοί φτύνουν και βρίζουν τους προδότες κομουνιστές. Είναι οι μέρες που τα δεξιά κόμματα καμαρώνουν για την άρια καταγωγή τους. Είναι οι μέρες όπου κεντρώοι και σοσιαλιστές αποδεικνύουν πόσο δεξιά κλίνουν....Ειναι ειναι είναι...Είναι γενικά ένα δεκαήμερο υποκρισίας και υπέρτατης γελοιότητας.

Αλλά μιας τζαι βρισκόμαστε σε περίοδο τσακωμών και η πρωταπριλιά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξετε τον νου σας εν μέσω προεκλογικής περιόδου θα ήθελα και εγώ να πω τα δικά μου. Τζείνοι εν καλύτεροι δηλαδή.

Κύριε κόκκινε. Δεν συμφωνώ να σε φωνάζουν προδότη καταδότη και φυσικά δεν συμφωνώ να σου φωνάζουν το γνωστό σύνθημα να πεθάνει ο Χρ........ Αλλά τζαι εσύ είσαι μεγάλος καραγκιόζης. Γιατί όταν έπρεπε για μια φορά στην ζωή σου (το 2004) να πάρεις μια απόφαση εσύ κώλωσες. Σκέφτηκες το πολιτικό κόστος σαν κλασσικός ευθυνόφοβος Ακελικός. Επίσης η διακυβέρνηση σου και ειδικά η εσωτερική σου πολιτική είναι από τις χειρότερες που πέρασαν. Αντάξια με την δεκαετία Κυπριανού. Τέλος τα κολλήματα σου και οι αναχρονιστικές ψευδοκομουνιστικές σου ιδέες δεν σε βοηθούν καθόλου.
Γυρίζουν απλά την κοινή γνώμη εναντίον σου και βγάζουν στην επιφάνεια την ανικανότητα σου. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να σκοτώνεις κάθε ελπίδα που επέμεινε για αυτό τον τόπο. Γιατί και στην περίπτωση που καταφέρεις να φέρεις στο τέλος κάποιο σχέδιο λύσης θα απορριφθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα γιατί το έφερε κάποιος προδότης ανίκανος ο οποίος κατάφερε να γυρίσει όλη την κοινή γνώμη πλην του Ακελ εναντίον του στα χρόνια διακυβέρνησης του. Δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Καθόλου όμως.
Από την άλλη όμως ίσως αυτό να είναι μια στρατηγική Πόντιου Πιλάτου όπου εσύ θα πεις εγώ σας έφερα το σχέδιο και εσείς το καταψηφίσατε. Νίπτω τας χείρας μου. Δεν ξέρω. Μπορεί.

Κύριε αρχιΔΗΚΑ. Η κατάσταση σου είναι μη αναστρέψιμη. Σαν αρχιτσιβίτζι στο κόμμα των τσιβιτζιών δείχνεις ότι είσαι ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζει κάθε πρόεδρο του ΔΗΚΑ (Δημόσιο καμπαρέ) που σέβεται τον εαυτό του. Ένα άτομο δηλαδή χωρίς ιδεολογία χωρίς πλάνο χωρίς τσίπα. Ένα άτομο το οποίο θα εκμεταλλευτεί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά του και η οποία μπορεί να αποφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους ψηφοφόρους του. Το ρουσφέτι και η μπαγαποντιά στο μεγαλείο της.

Κύριε «αρχισοσιαλιστή». Κατάφερες να αποτελειώσεις οριστικά ένα κόμμα που έτσι και αλλιώς ήταν της πούτσας. Αμφιταλαντεύεσαι μεταξύ ακροδεξιάς και κομουνισμού μη ξέροντας που σου παν τα τέσσερα. Υποστηρίζεις κομουνιστές για πρόεδρους αλλά φτύνεις και κλωτσάς ομοσπονδίες συνομοσπονδίες, μετανάστες και οτιδήποτε φιλελεύθερό ενώ ονομάζεις τον εαυτό σου σοσιαλιστή. Είσαι απλά ένας καημένος.

Κύριε μπλέ αρχηγέ. Παρότι πήγες να δείξεις τα δόντια σου το 2004 και να μας πείσεις ότι είσαι ίσως από τους λίγους που ενδιαφέρονται πραγματικά για το καλό της βλακονησίδας μας τα χάλασες τον τελευταίο χρόνο. Η μέθη της πιθανής εξουσίας σε έκάνε και εσένα να αρχίσεις τις πορδολογίες περί χρονοδιαγραμμάτων και επιδιαιτησίας αλλά και να εφαρμόσεις την μηδενιστική στρατηγική. Υποστηρίζεις δηλαδή ότι ο πρόεδρος εν αχάπαρος τζαι εν κάμνει τίποτε. Η μέθη της πιθανής εξουσίας σε έκανε επίσης να γλείφεις κάτι γέρημους που κλώτσησες εκτός κόμματος πριν λίγα χρόνια αλλά και να τους αγκαλιάζεις κάτω από την ομπρέλα σου. Όλοι χωράμε όχι μόνο οι καλοί.
Μια ερώτηση όμως έχω να σου κάνω. Έξω το κυπριακό. Όλες αυτές τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές απόψεις περί ιδιωτικοποιήσεων τις οποίες παρεμπίπτοντος ασπάζομαι και εγώ, 10 χρόνια που ήσουν εξουσία γιατί εν τες προώθησες; Ήταν μήπως αντιλαϊκές τότε; Λέμε τώρα.

Κύριοι πράσινοι, σκούροι μπλε, μαύροι, παπάες και άλλοι. Δεν αξίζετε καν να σας σχολιάσω. Είστε απλά βλάκες.

Αυτά. Έτσι για να είμαι και εγώ στο κλίμα των εορτασμών των δύο μεγάλων εθνικών μας επετείων.