Χέστε με ρε με τον Στρατό σας

 

Πήρα το χαρτί ντύθηκα στα χακί και πέρασα την πύλη. 24ωρη εκπαίδευση έλεγε το Φύλλο Ατομικής Πορείας γνωστό και ως ΦΑΠ αλλά και φάπα. Εκπαίδευση my ass λέω εγώ. Πάω που λέτε στις 8:30 αργοπορημένος μισή ώρα στον στρατό, και μπαίνω απευθείας στο Στάγιερ. Εγώ σε αντίθεση με κάτι άλλους εφέδρους παθαίνω πριν πάω στρατό. Πιάνει με 2 μέρες πριν κατάθλιψη. Γυρίζει μου, πελλανίσκω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι fuck them, fuck them, fuck them.

 

Πολλοί άλλοι σιέρουνται γιατί έννα κνίθουνται για 2 μέρες τζαι έννα ξεκουραστούν που την δουλειά. Εγώ εν το θωρώ έτσι. Εγώ έχω θέμα με τον έλεγχο. Με ποιο δικαίωμα να με φυλακίζει εμένα που είμαι Ευρωπαίος πολίτης σε ένα στρατόπεδο χωρίς να έχω ελευθερία κινήσεων. Με ποιο δικαίωμα; fuck them ρε εν το δέχουμαι. Ειδικά όταν ο έλεγχος προέρχεται από άτομα που δεν εκτιμώ (σε καμία περίπτωση) και δεν αποσκοπεί σε ΤΙΠΟΤΕ. Εκπαιδευτική 24ωρη λαλεί το ΦΑΠ. Αρχίδια λέω εγώ.

 

Μας παίρνουν λοιπόν με το Στάγιερ σε έναν λόφο στον γαμόσιηστο τζαι ξαπολούν μας τζίπάνω. Γύρω γύρω γκρεμός και στον μόνο δρόμο από τον οποίο μπορείς να διαφύγεις υπάρχει άγρυπνος φρουρός. Ένας βαρυλάτης μόνιμος που είναι υπηρεσία. Για να σιγουρευτεί ότι κανείς δεν θα πάει σπίτι του για ύπνο. Όχι...Τζαμέ ούλλοι χαμέ μες τα χώματα όπως τα χτηνά.  

 

Στήνουμε τέντες τζαι καθούμαστε τζαι χάσκουμε ώσπου να έρτει η ώρα για μεσημεριανό. Στις 1 μαζευκουν μας τζαι πάμε για να γευματίσουμε. Το μενού πλούσιο. Αγγούρι, ντομάτα, ψωμί τεσσάρων ημερών, πατάτα τζαι κονσέρβα πόλι μπίφ 4ρων χρονών, ένα μηνα πριν να λήξει. Πόλι μπίφ το οποίο στα συστατικά έλεγε ότι μόνο το 80% αποτελείται από κρέας. Το υπόλοιπο εν ότι άλλη μαλακία μπορείτε να φανταστείτε, εννοείται με τεράστια ποικιλία από Ε. Σιέσε μέσα ρε έφατο. Εν καλό λαλούν να σοκάρεις τον οργανισμό σου με κάτι ακατάλληλο μέσα μέσα. Δεν χαλαρώνει και είναι ετοιμοπόλεμος. Τι πιο ακατάλληλο λοιπόν μπορούσα να επιλέξω να φάω εκτός από το συγκεκριμένο, σχεδόν ληγμένο πόλι μπίφ.  

 

Μετά το πλουσιοπάροχο γεύμα, περάσαμε στις τέντες μας για χαλάρωση (που τι πράμα γαμώ την ιστορία μου) πριν από την απογευματινή εκπαίδευση (my ass). Το απόγευμα λοιπόν μας στήνουν σε κλάσεις (κλάσε να σου περάσει που λαλούν) για να μας δείξουν για 2349574905 φορά τα όπλα της μονάδας μας. Κανένας εννοείται δεν διά την παραμικρή σημασία στην εκπαίδευση (my ass) και οι συζητήσεις επικεντρώνονται κυρίως στην κρίση και στους μισθούς των μόνιμων οι οποίοι, με τα λόγια των εφέδρων «πιάνετε μια φάουσα λίρες τζαι εν κάμνετε τίποτε».

 

Περνά η ώρα που λέτε, πιάνεται η μέση σου τζαι ο κώλος σου που το παγκάκι που κάθεσαι (το οποίο ήταν παγκάκι πριν τες φασαρίες του 63) τζαι κάπου τζαμέ μετά την νυχτερινή αναφορά του λόχου, έρχεται η μεγάλη στιγμή. Θα μπει η παραγγελία για τα σουβλάκια. Η πιο σημαντική ώρα της μέρας. Μετά από μια κοπιαστική μέρα όπου δεν έμεινε πέτρα που δεν κλώτσησες, τηλέφωνο που δεν έπιασες για να περάσει η ώρα, ήρτε η στιγμή της δικαίωσης. Το καλό ένει ότι θυμήθηκα τζαι την γιαγιά μου που είσιε μέρες να την πιάσω. Η ώρα της δικαίωσης λοιπόν φωτιά για να βράσουμε τζαι σουβλάκι 

 

Να τονίσω όμως κάτι που εν είπα ως τωρά. Εν τέλη Φεβράρη αρχές Μάρτη. Εν ψατζί άμαν πέσει ο ήλιος. Τζαι είμαστε τζαι πας σε λόφο. Τζαι ένα τζοιμηθούμε χαμέ μες την τέντα. ΣΚΑΤΑ. Έφαα τα σουβλάκια μου, έκατσα γύρω που την φωθκιά να βράσω, άκουσα τες μαλακίες μου τωρά πρέπει να πέσω. 9:30 τζαι έννα πάω να πέσω. Νομίζω πρέπει να ήμουν 3^ων την τελευταία φορά που έπεσα για ύπνο έτσι ώρα.

 

Μπαίνω που λέτε στην τέντα μου (από το super Home centre). Έστησα την μόνος και φρόντισα να την τοποθετήσω σε σωστό σημείο με πολλά αγριόχορτα που μάζεψα για να βάλω πουκάτω ναν μαλακά. Έπαθα τζαι έμαθα βλέπετε. Το δεύτερο πιο σημαντικό στον ύπνο στο ύπαιθρο μετά από το κρύο είναι το δάπεδο της τέντας σου. Άμαν σου μπίουνται οι πέτρες μες τα πλευρά εν τζοιμάσαι ούτε με μισή πότσα ζιβάνα.

 

Μπήκα λοιπόν μέσα κλείστηκα αεροστεγώς, και έβγαλα τα άρβυλα. Μπήκα στο sleeping bag με την παραλλαγή και το τρικό, φόρεσα διπλές κλάτσες, τύλιξα ένα σεντόνι γύρω από το sleeping bag για έξτρα μόνωση, έβαλα το σακάκι στην θήκη του sleeping bag για να το χρησιμοποιήσω ως μαξιλάρι και ξάπλωσα. Ο αέρας έξω ήταν σάννα τζαι ήσουν πας το κατάστρωμα του πλοίου. Η τέντα μου επίεννε τζαι έρκετουν τζαι κάθε λίο επισκάλλια μου τζαι μια πας την κελλέ άμπα τζαι πάρει με ο ύπνος.

 

Πρέπει να πέρασε τουλάχιστον κανένα δίωρο αλλά τελικά κατάφερα να κοιμηθώ μετά που κόπασε ο αέρας τζαι σταμάτησα να τρώω πάτσους που την τέντα. Μάλιστα προς μεγάλη μου έκπληξη κατάφερα να κοιμηθώ ως τες 6 το πρωί με μικρά διαλύματα που έπρεπε να γυρίσω πλευρό γιατί επόνουν τα πλαίτζια μου. Γενικά η νύχτα δεν ήταν άσχημη. Προετοιμάστηκα σωστά. Έπαθα τζαι έμαθα είπαμε.

 

Το πρωί το πρόγευμα εξίσου πλούσιο με το μεσημεριανό. Ψωμί που την προηγούμενη, βούτυρο αλλά τζαι έναν παράξενο αράπικο καφέ αντιγραφή του Nescafe με ζαχαρούχο γάλα. Σοβαρά ρε φίλε ζαχαρούχο;;;;; Ακόμα;;; Μετά και πάλι στο Στάγιερ όπως τα χτηνά  μες την κάσια, για να μας πάρουν να μας δείξουν τις θέσεις μάχης μας μέχρι τις 12 το μεσημέρι που θα μας άφηναν να φύουμε.

 

Τι έμαθα στην εκπαιδευτική (my ass) 24ωρη; Τίποτε. Απλούστατα διότι εν μας εδιδάξαν τίποτε. Γίνουνται ούλλα απλά για φαίνονται εντάξει. Τούτος εν ο σκοπός. Απλά κάτσετε κάτω, κάμνετε ότι παρακολουθείτε να φαίνεται ότι κάτι γίνεται αμπα τζαι έρτει κανένας τζαι φάμεν την. Βολές σχεδόν ποττέ και γενικά ένα σύστημα εφεδρείας βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρα των Τούρκων και ένας στρατός ανεκπαίδευτος σε σημείο γελοιότητας.

 

Τζαι τωρά ιμισς πρέπει να πάμε τζαι 48ωρη σε λίους μήνες για να φκάλουμε σκοπιά γιατί δεν βγαίνουν λέει οι υπηρεσίες. Στα αρχίδια μου ρε εμένα οι υπηρεσίες σας. Σαν κάμετε την θητεία ξανά 26 μήνες να φκαίνουν. Επίσης σαν αυτοματοποιήσετε την επίδοση πρώτου ΦΑΠ για να μαζέψετε όλους εκείνους που δεν έρχονται ποτέ έφεδροι. Κλείστε επίσης τις λέσχες αξιωματικών, ακυρώστε νοσοκόμους, γραφιάδες, οδηγούς αξιωματικών και ότι άλλες μαλακίες έχετε σκαρφιστεί για να κανονίζετε τους δικούς σας έτσι ώστε να βγαίνουν οι σκοπιές και η υπηρεσία. Επαναλαμβάνω στα ΑΡΧΙΔΙΑ μου εμένα η υπηρεσία σας.

 

Θα έρτω το καλοκαίρι; Χλωμό το βλέπω θα απουσιάζω.