Ένας είναι ο εχθρός οι εξής δύο

Βαρέθηκα να ακούω για τους προδότες που εφκάλαν τα λεφτά τους έξω που την Κύπρο και άλλες παρόμοιες παπαριές. ΝΑΙ όταν νομίζεις ότι η Κύπρος θα χρεοκοπήσει και οι τράπεζες θα καταρρεύσουν τότε ότι οικονομίες έχεις τις βγάζεις εκτός Κύπρου. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ ο οποίος θα έκανε το αντίθετο. Όταν ξέρεις ότι υπάρχει περίπτωση να χάσεις όλα σου τα λεφτά δεν μένεις άπραγος γιατί είναι θέμα πατριωτικό. Αυτό δεν είναι πατριωτισμός. Εν βλακεία.

 

Άρα γιατί είναι προδότες το lidl γιατί έβγαλε τα λεφτά του εκτός χώρας; Γιατί είναι προδότης ο Α και ο Β γιατί δεν εμπιστεύτηκαν την χώρα μας; Τζαι φτάνει με το πιππίλιμα τούντης καραμέλας της εκμετάλλευσης εμπιστευτικών πληροφοριών.

 

Για ακόμα μια φορά νομίζω βλέπουμε φαντάσματα τζαι φταίμε τον λάθος κόσμο. Οι πληροφορίες ήταν ΕΚΕΙ τζαι ο Οποιοσδήποτε μπορούσε να τις δει. Το κούρεμα και η κατάρρευση της Λαϊκής και της Κύπρου  υπήρχε σαν κουτσομπολιό από παλαιότερα αλλά υπήρχε και επίσημα σαν ενδεχόμενο από την 1^η Φεβρουαρίου του 2013.

 

Τα έγγραφα  άλλωστε που αναρτώνται στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βάζουν ξεκάθαρα αυτό το ενδεχόμενο στο τραπέζι. Το ίδιο το υπουργείο οικονομικών της Κύπρου με αίτημα του ζητά την γνώμη της ΕΚΤ αναφορικά με δέσμη σχεδίων νόμου για τη θέσπιση πλαισίου εξυγίανσης πιστωτικών και άλλων ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Κύπρο. Άρα ξεκάθαρα το ενδεχόμενο υπάρχει και η Κυπριακή κυβέρνηση το σκέφτεται και ρωτάει την ΕΚΤ για γνωμάτευση.

 

Τα έγγραφα αυτά ήρθαν στην δημοσιότητα εδώ και καιρό. Τζαι είμαι σίουρος ότι πολλοί που εσάς μπορεί να τα είδετε ήδη. Παραθέτω όμως μερικές προτάσεις που ξεχώρισα που έχουν ενδιαφέρον. «Η παρέμβαση εδράζεται, μεταξύ άλλων, στις ακόλουθες αρχές: α) οι μέτοχοι και τα επωφελούμενα μέρη θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα επωμίζονται τις ζημίες, β) οι πιστωτές θα πρέπει να επωμίζονται ζημίες μετά τους μετόχους, οι δε πιστωτές της ίδιας τάξης να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης, γ) κανένας πιστωτής δεν θα πρέπει να περιέρχεται σε δυσμενέστερη οικονομική θέση από εκείνη στην οποία θα βρισκόταν εάν το συγκεκριμένο ίδρυμα τίθετο σε εκκαθάριση στο πλαίσιο διαδικασίας αφερεγγυότητας».

 

Οκ άρα ομολογιούχοι, οι κάτοχοι αξιόγραφων και οι μέτοχοι παίρνουν ούλλοι τον πούλλο. 

 

Και κάτι για τους καταθέτες:

«Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3,οι απαιτήσεις των ανασφάλιστων καταθετών στην εκκαθάριση θα κατατάσσονται πριν από τις απαιτήσεις των άλλων γενικών ανασφάλιστων πιστωτών. Αυτό φαίνεται να υπαγορεύεται από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και από πρακτικούς λόγους που αφορούν ειδικά την Κύπρο και τον τραπεζικό της τομέα».

 

«Η πρόβλεψη προνομίου για τις ασφαλισμένες καταθέσεις δικαιολογείται, καθώς μειώνει τις πιθανές ζημίες των ασφαλισμένων καταθετών ενός υπό εκκαθάριση ιδρύματος και, ως εκ τούτου, τον κίνδυνο μαζικής απόσυρσης καταθέσεων (bankrun) και υπερβολικής επιβάρυνσης του συστήματος εγγύησης καταθέσεων».

 

«Η ΕΚΤ σημειώνει ότι το άρθρο 12 του σχεδίου νόμου δεν εξαιρεί τις εγγυημένες καταθέσεις από το πεδίο εφαρμογής των μέτρων που αφορούν τη διάσωση με ίδια μέσα. Ταυτόχρονα, με βάση τις γενικές αρχές του σχεδίου νόμου 14 συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι εγγυημένες καταθέσεις δεν θα επηρεάζονταν σε περίπτωση διάσωσης με ίδια μέσα».

 

Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο επηρεασμού και των ασφαλισμένων καταθέσεων «το άρθρο 12 του σχεδίου νόμου δεν εξαιρεί τις εγγυημένες καταθέσεις από το πεδίο εφαρμογής των μέτρων που αφορούν τη διάσωση με ίδια μέσα».

 

«Σύμφωνα με το άρθρο 4 του περί της διαχείρισης χρηματοοικονομικών κρίσεων νόμου (εφεξής το «σχέδιο νόμου για τις κρίσεις»), το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου πρόκειται να ενεργοποιεί τον περί διαχείρισης χρηματοοικονομικών κρίσεων νόμο κατόπιν αιτήματος χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, «ώστε να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του». Η ενεργοποίηση αυτή θα προϋποθέτει εισήγηση της ΚΤΚ, εφόσον αυτή θεωρεί πιθανόν η εξυγίανση του αιτούντος ιδρύματος να επιφέρει σοβαρότερες αρνητικές συνέπειες στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή/και να συνεπάγεται μεγαλύτερη δημόσια δαπάνη από την εφαρμογή μέτρων στήριξης βάσει του σχεδίου νόμου για τις κρίσεις»

 

Και τέλος το πιο σημαντικό:

 

«Η ΕΚΤ θεωρεί ότι η αναδιοργάνωση ενός μη βιώσιμου ιδρύματος ως ιδρύματος που συνεχίζει την δραστηριότητα του («σενάριο ανοιχτής τράπεζας»), αντί της εξυγίανσής του ως ιδρύματος που έχει παύσει τη δραστηριότητά του («σενάριο κλειστής τράπεζας»),θα πρέπει να εξετάζεται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις, υπό τις οποίες η κοινή εξυγίανση του πιστωτικού ιδρύματος θα ήταν σοβαρά επιζήμια για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με αυξημένους τους κινδύνους διασυνοριακής μετάδοσης»

 

Τα πιο πάνω για μένα συνοψίζουν την εικόνα. Λαϊκή και Κύπρου κλείνουν ή κουρεύονται, καταθέσεις άνω των 100,000 χάνονται σχεδόν σίγουρα (μπορεί και οι κάτω των 100), οι μέτοχοι και οι ομολογιούχοι τρώνε επίσης την ζημιά. Και τέλος αυτό είναι πολύ πιθανόν να γίνει στην περίπτωση της Κύπρου γιατί όπως λέει η ΕΚΤ η  αναδιοργάνωση ενός μη βιώσιμου ιδρύματος ως ιδρύματος που συνεχίζει τη δραστηριότητα του θα πρέπει να εξετάζεται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις....

 

Τέλος τίποτε άλλο.

 

Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Αν όχι που πιο παλιά τότε τουλάχιστον από την 1^η Φεβρουαρίου. Ποιος φταίει λοιπόν; Κάποιος που έφυγε τα λεφτά του που την χώρα πιο νωρίς ή η πολιτική ηγεσία που εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας επέλεξε να χώσει την ενδεχόμενη χρεοκοπία των τραπεζών;

 

Ποιος φταίει που ο Αναστασιάδης εγγυοταν ότι δεν θα γίνει κούρεμα;

Ποιος φταίει που ο Χριστόφκιας ενώ ο ίδιος και ο υπουργός του έστελλαν στην ΕΚΤ ερωτήματα για το resolution των τραπεζών μας ταυτόχρονα εκούνταν το πρόβλημα πάρακάτω για να προλάβει να πάει σπίτι του;

Ποιος φταίει που ο Αναστασιάδης ενώ ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα όπως φαίνεται και από τα πιο πάνω πήγε απροετοίμαστος στο πρώτο Eurogroup;

 

Εκεί θα έπρεπε κανονικά να πει κύριοι το κούρεμα που θέλετε είναι δύσκολο να περάσει. Κλείνω λοιπόν από μόνος μου τις τράπεζες μου και πάω πίσω Κύπρο να προσπαθήσω να περάσω την πρόταση σας αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την δεδομένη στιγμή κάτι που ίσως δεν περνά από το κοινοβούλιο μου. Και να έρτει πίσω να προσπαθήσει να το περάσει. Οϊ λαλεί ναι στην Ευρώπη τζαι μετά κρατά αποχή στην βουλή. Τι βλακείες εν τούτες;

 

Άρα friends μεν γυρέφκετε φαντάσματα. Οι ένοχοι είναι μπροστά σας. Είναι οι τραπεζίτες που πήραν τις επενδυτικές αποφάσεις και οι πολιτικοί. Αυτοί είναι ο εχθρός και όχι το Lidl.