Κτύπα κι΄αλλο

Τόσα χρόνια λαλώ ότι καλά την έχω. Προσωπικά. Τζαι καλά εσπουδάσαμε με λεφτά άλλων (των γονιών μας) ενω άλλοι έπρεπε να δουλέψουν ταυτόχρονα για να τα καταφέρνουν, τζαι καλή δουλειά ήβρα όταν ήρτα πίσω, τζαι καλούς φίλους έχω, τζαι καλή γενέκα, τζαι μια χαρά σχέση με την οικογένεια μου. Γενικά περνούσα μια χαρά. Είσαι που τους τυχερούς έννα πουν ορισμένοι. Εν νομίζω.

Εν πιστεύκω στην θρησκεία, στην τύχη, στην ατυχία, στο μάτι κ.τ.λ. Γενικά εν πιστεύκω σε τίποτε. Απλά έτσι έκατσε η φάση τζαι επερνούσα καλά. Μπορεί να εκάθετουν διαφορετικά. Εν υπάρχουν ανώτερες δυνάμεις. Για να σκεφτείτε ο παπάς μου έπρεπε να με πάρει στο Natural History Museum στην Αγγλία στα 8 μου για να τον πιστέψω ότι υπήρξαν κάποτε δεινόσαυροι. Με τον λόγο του τζαι τες φωτογραφίες μόνο αρνούμουν.

Αλλά ρε φίλε με τα πράματα που μας συμβαίνουν το 2013 εννα αρχίσω να πιστεύκω ότι κάτι μας κυνηγά. Ενι ξέρω τι. Το μάτι, η ατυχία, καμιά κατάρα, ο κακός θεούλης γιατί εν πιστεύω στην ύπαρξη του, ή το φάντασμα του Τασσου γιατί ακόμα κατηγορώ τον. Κάτι μια ανώτερη δύναμη ίσως; Σκατά όμως αφού εν πιστέυκω σε έτσι πράματα. Αλλά γαμώτο. Ακούτε για να καταλάβετε.

Ο χρόνος εξεκίνησε με αβεβαιότητα που προήλθε που της πώλησης της εταιρίας που με εργοδοτεί και το σταδιακό κλείσιμο της και απορρόφηση των εργασιών της αλλά όχι και απορρόφηση όλων των υπαλλήλων. Τούτο ενόμιζα ότι θα ήταν το κυριότερο πρόβλημα που θα είχα να αντιμετωπίσω με τον νέο χρόνο. Αμ δε. Έτυχαν τόσα πολλά που την δεδομένη στιγμή ειλικρινά στα αρχίδια μου η δουλειά.

Ο χρόνος ξεκίνησε νωρίς νωρίς με ένα χαμό. Ξέρετε την γενική επιφύλαξη που έχω προς τα μωρά. Και την άποψη μου ότι τελειώνουν ούλλα όπως τα ήξερες μόλις γεννηθεί το πρώτο. Είπαμε τα τζαι πιο παλιά. Όμως η αλήθκεια ένει ότι ο χρόνος λιοστεύκει, η Κούλλα (Criticoulla) μεγαλώνει τζαι εγώ έπρεπε να δοκιμάσω αν πιάνει ο σπόρος μου. Ξέρετε το αιώνιο ερώτημα που έχει κάθε άντρας μετά που σχεδόν 20 χρόνια σεξουαλικής ζωής και καμία μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη. Παρά το ότι έτυχε να σπάσει. Αρκετές φορές.

Τελικά όμως προς μεγάλη ικανοποίηση (και του εγωισμού μου βεβαίως) ο σπόρος μου πιάννει. Δαμέ έρκεται όμως ο πρώτος χαμός που είπαμε. Πιάννει αλλά εν έπιασε καλά. Οκ ρε λαλείς τουλάχιστον ξέρουμε ότι δουλεύκει η φόρμουλα. Επόμενη φορά.

Τούτο όμως έδωσε το έναυσμα για τα υπόλοιπα πιο σοβαρά που ακολούθησαν. Ενάμιση μήνα μετά ο Criticoπαπάς νιώθει αδιαθεσία. Ανακαλύπτει ταυτόχρονα μαλακίες στο σώμα του που κανένας δεν θέλει δικό του άνθρωπο να ανακαλύψει. Ποτζίνα τα κωλοκουβάρκα που καταλαμβάνεις ότι επούτσησες την πριν καν σου το πει ο γιατρός. Τζαι ο γιατρός απλά επιβεβαιώνει. Ναι καρκίνος.

Το καλό μέσα στο κακό είναι ότι είναι αργής μορφής και με την σωστή θεραπεία θα μπορέσει να ζήσει για αρκετά ακόμα χρόνια (είπε ο γιατρός) μαζί με τον νέο του φίλο. Έτσι τον αποκάλεσε ο γιατρός τον συγκεκριμένο καρκίνο. Τώρα είμαστε κάπου στην μέση της σχεδόν οκτάμηνης θεραπείας. Ο γιατρός καθησυχαστικός. Θα περάσει, θα ξανάρτει πιθανώς, θα το πολεμήσουμε ξανά και είπαμε. Πρέπει να γίνουν φίλοι.

Πιστεύκεις τον γιατρό και προχωρείς. Εντάξει έννα ταλαιπωρηθεί με τες χημειοθεραπείες και τα λοιπά αλλά τουλάχιστον ήβρε το γλήορα, η θεραπεία πάει οκ και βλέπουμε. Μετά όμως έρκεται τζαι ο άλλος πάτσος.

Η παπάς της Κούλλας (Criticoulla), ένας απίστευτος χαρακτήρας και εξαιρετικός άνθρωπος ήταν για χρόνια άρρωστος. Το μοιραίο περιμένουν το ούλλοι. Ειδικά σε έτσι περιπτώσεις αλλά όταν έρτει εν άλλο πράμα. Ο Κούλλας (Criticoulla)’s dad μας άφησε λίγο μετά το Πάσχα. Ησύχασε είπαν σχεδόν ούλλοι. Έτσι είπαμε τζαι εμείς. Όμως ο χαμός εν χαμός είτε τον περιμένεις είτε όχι. Αλλάσσει σου την καθημερινότητα σου. Τζαι όσο τζαι αν τον περιμένεις προκαλεί πόνο. Πολύ.

Αλλά γαμώτο. Λαλείς στάθου. Εν εντάξει υπάρχουν και χειρότερα. Υπάρχουν χειρότερα που μέσα σε 5 μήνες να πουληθεί η εταιρεία σου, να κάμεις μια αποβολή, να πάθει καρκίνο ο παπάς σου τζαι να πεθάνει ο πεθερός σου. Ε υπάρχουν γαμώτο υπομονή. Μπορούσε ας πούμε εγώ τζαι η Κούλλα (Criticoulla) να ήμασταν Σύριοι. Να μεν είχαμε δουλειά, τζαι να σκοτώνετουν ούλλη η οικογένεια μας στον πόλεμο. Μπορεί τζαι εμείς. Ναι τζείνο εννα ήταν χειρότερο.

Για αυτό τζαι αντιμετωπίσαμε την κατάσταση με λογική. Οκ τούτα τα πράματα συμβαίνουν σε ούλλους. Έτσι εν η ζωή. Εμας ετύχαν μας ούλλα μαζί. Ε γάμησε τα τι να γίνει. Υπομονή ως πάρατζι.

Η Κούλλα (Criticoulla) η οποία έχει παρόμοια στάση και άποψη για την ζωή μαζί μου άρχισε να αμφισβητεί ορισμένα πράματα. Κάτι για μάτι άρχισε να μου λαλεί κάτι για κάρμα για ατυχία. Εγώ όμως ανένδοτος. Μαλακίες. Απλά ορισμένες φορές shit happens. Τζαι ορισμένες φορές έρκεται σου σε τεράστιες ποσότητες. Πρέπει να πλυθείς λίο καλύτερα αλλά που έννα πάει έννα ξεβρομίσεις στο τέλος. Ελπίζω.

Αλλά το τελευταίο που έτυχε τωρά ήρτε μας που την εξωτερική. Να σας πω την αλήθκεια τελευταίως είχα αρχίσει να σκεφτούμαι ποιο θα μπορούσε να ήταν το επόμενο χτύπημα. Είχα καταλήξει ότι με την συχνότητα με την οποία κάμνω τελευταίως γυμναστική και αθλούμαι γενικώς (κυρίως για να χαλαρώσω τα τεντωμένα νεύρα μου) ένα τραυματισμός είναι πιθανός. Μια ολική ρήξη χιαστών ας πούμε θα πήγαινε γάντι να κλείσει η χρονιά. Αλλά, χωρίς να αποκλείουμε το πιο πάνω, ο πάτσος ήρτε τελικά που αλλού.  

Εγώ ήμουν πάντα των σσιύλλων. Εν μου αρέσκαν ούτε είχα ποττέ κάττο. Αλλά πριν 6-7 χρόνια έσωσα ένα μικρό καττί που μες τον δρόμο το οποίο εκατέληξε σπίτι μας. Εν το ήθελα στην αρχή, έκαμα πολλές προσπάθειες να το παξιώσω αλλού αλλά εν τα κατάφερα. Έμεινε μας. Ακόμα εν μου αρέσκουν οι κάττοι. Τον συγκεκριμένο όμως ελάτρεψα τον. Τζαι τα αισθήματα αμοιβαία. Φοβερή σχέση. Ένας από εμάς. Εν ήμασταν δύο στο σπίτι αλλά τρεις.

Ε λοιπόν μες σε ούλλα που μας ετύχαν τελευταίως να εν ετοιμοθάνατος τζαι ο κάττος μου πως σας φαίνεται!!!! Έννα μου πεις εν το ίδιο ο κάττος τζαι ο άνθρωπος; Οϊ βέβαια. Αλλά όπως τζαι να το κάμουμε εν μέλος της οικογένειας. Όχι ισότιμό αλλά εν μέρος της καθημερινότητας τζαι της ζωής σου. Στην τελική ζεις μέσα σε ένα διαμέρισμα με τούντο πλάσμα συνέχεια. Τζαι συνδέεσαι πολλά θέλεις εν θέλεις. Τζαι άμαν ετύχαν τζαι ούλλα τα πιο πάνω τότε γίνεσαι πιο ευαίσθητος σε ακόμα ένα χαμό.

Το παράξενο όμως ένει ότι ο κάττος εν 6 χρονών. Εν μωρό ακόμα. Μπορεί να πάν τζαι ως τα 20 αν κάμνουν καλή ζωή τζαι σωστή διατροφή. Τζαι εμάς έκμανε. Πας τους καναπέδες του, με τα δικά του κρεβάτια, το καλό του το φαί, τα μπόλια του, την αγάπη τζαι την σημασία του. Τι σκατά ρε φίλε. Τζαι όϊ εν τον ετσίλλισε κανένα αυτοκίνητο η έππεσε που το μπαλκόνι. Απλά η υγεία του χειροτέρευε μέρα με την μέρα τον Αύγουστο, κατέληξε τρόφιμος του κτηνιατρείου για τον τελευταίο σχεδόν μήνα χωρίς να καταλήξουμε ακόμα στο τι έχει. Κάτι που ξεκίνησε σαν ίωση εξελίχτηκε σε κάτι άλλο.  

Η κουβέντα ξεκίνησε αρχές Αυγούστου. Νομίζαμε ότι η βαρετή ίωση που ήταν η πρώτη διάγνωση και για την οποία έμεινε δέκα μέρες στον γιατρό επέρασε. Εξού τζαι πήρε εξιτήριο που το κτηνιατρείο και επέστρεψε σπίτι με όντως βελτιωμένη διάθεση και όρεξη. Τζαι ενώ ο γάτος φάνηκε να ξεπερνά το πρόβλημα κατά την διάρκεια των διακοπών μας αρρώστησε πάλε. Κανένας που τους 4 γιατρούς που τον είδαν ως τωρά εν έφκαλε συμπέρασμα που τι πάσχει. Εκάμαν του ότι τεστ μπορείτε να φανταστείτε, ultrasound τα πάντα. Ακόμα τζαι τέστ για AIDS των γάτων εκάμαμέν του. Fuck εν ήξερα ότι υπάρχει έτσι πράμα.

Αποκλείστηκαν σχεδόν ούλλα λοιπόν τζαι έμειναν δυο τρεις μόνο επιλογές ασθένειας, οι οποίες μπορούν να εντοπισθούν μόνο με εγχείρηση και αφαίρεση ιστού και βιοψία. Το καττί όμως εν πλέον τόσο αδύνατο που εν μπορεί να εγχειριστεί. Αν τον κοιμίσω για να τον εγχειρίσω μάλλον εν θα ξαναξυπνήσει είπε ο γιατρός. Τζαι οι πιθανότητες επιβίωσης του πλέον εν πολλά μα πολλά μειωμένες.

Η πιο πιθανή αιτία της απότομης επιδείνωσης της υγείας του είναι ο καρκίνος. Πιθανόν του παχέος εντέρου ή του στομάχου τζαι μάλλον εν αργά να κάμουν ότιδήποτε.  

Άρα τέλος και ο γάτος. Γάμησε τα. Τωρά στο σπίτι έχουμε δράματα. Μέσα σε 8 μήνες να κάμεις μια αποβολή, να κινδυνεύεις να χάσεις την δουλεία σου, να πάθει καρκίνο  ο παπάς σου, να πεθάνει ο άρρωστος πεθερός σου, τζαι στο τέλος να πεθάνει στα καλά του καθούμένου τζαι ο κάττος σου!!!!! Ρε φίλε!!!!! Δηλαδή είμαστε σοβαροί!!!!

Υπάρχει κάτι που χάνω; Κάποιος μας περιπαίζει ρε εν γίνεται.