Χθες 24-08-2010 κατέρρευσαν οι χρηματαγορές οδηγούμενες από τις χειρότερες μεταπωλήσεις οικιών των τελευταίων 15 χρόνων στις Ηνωμένες πολιτείες. Συγκεκριμένα οι μεταπωλήσεις κατέρρευσαν στα 3.83εκ δηλαδή μια πτώση της τάξης του 27%, ενώ οι αναλυτές περίμεναν μια πιο ήπια πτώση γύρω στο 12%. Επίσης στις 29 Ιουλίου ο δείχτης Nationwide ο οποίος καταγράφει την μεταβολή τιμών οικιών στο Ηνωμένο Βασίλειο κατέγραψε χρονιαία άνοδο της τάξης του 6.6% αλλά σε μηνιαία βάση ήταν πτωτικός. Δηλαδή οι τιμές της μέσης οικίας στο ΗΒ κατέγραψαν μεν άνοδο σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009 αλλά κινήθηκαν πτωτικά σε μηνιαία βάση. Και οι δύο πιο πάνω εξελίξεις είναι σημάδια ότι το δεύτερο πτωτικό κύμα στην αγορά κατοικίας ίσως να έχει ξεκινήσει.
Παράλληλα με τα πιο πάνω οι οικονομίες των πιο πάνω χωρών αντιμετωπίζουν τα γνωστά προβλήματα με τα διογκωμένα ελλείμματα. Ο υπερδανεισμός της Αμερικής μέσω των κυβερνητικών χρεογράφων και η προσγείωση των αποδόσεων τους σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα είναι απλά μια φούσκα που είναι έτοιμη να εκραγεί. Η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου αντιμετωπίζει επίσης σοβαρότατα δημοσιονομικά προβλήματα με έλλειμμα σχεδόν διπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνοδευόμενο από ιστορικά ψηλή ανεργία (8%). Είναι επίσης χτυπημένη από τα πρόσφατα σκληρά μέτρα του Cameron που αναμένεται να κρατήσουν την ανάπτυξη της οικονομίας σε χαμηλά επίπεδα τα επόμενα χρόνια.
Σε συνδυασμό με τα πιο πάνω έχουμε και την ΕΕ που παραπαίει με τα γνωστά προβλήματα και στηρίζεται ουσιαστικά από την Γερμανία που προσπαθεί μόνη να καθαρίσει τα Ελληνικά, ανατολικοευρωπαϊκά και μεσογειακά σκατά που δημιουργήθηκαν από διάφορες άσχετες και ανεύθυνες Ευρωκυβερνήσεις. Δεν υπάρχει φυσικά λόγος να μιλήσουμε καν για την Ιαπωνία που ουσιαστικά δεν βγήκε ποτέ από την κρίση των 90ς.
Μέσα σε όλα αυτά εμείς στην Κύπρο έχουμε τις οικονομικές διάνοιες του κουμουνιστικού κόμματος να προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Κύπρος έχει βγει από την κρίση γιατί είχε ανάπτυξη 0.4% το 2ο τρίμηνο του χρόνου και η ανεργία είναι μόλις στο 7.3% (εν είχαμε ξανά τόσο ψηλή). Επίσης ο τουρισμός μας, η ατμομηχανή της οικονομίας μας (πόσο βαρέθηκα να ακούω τούντην μαλακία) έχει μειωθεί κατά 0.25% το πρώτο επτάμηνο του χρόνου. Και το αστείο είναι ότι συγκρίνουμε με πέρσι που ήταν η χειρότερη χρονιά από πλευράς αφίξεων την τελευταία δεκαετία. Μα ποιόν περιπέζεις ρε Σταυράκη ήμαρτον πιον εν τζαι είμαστεν ούλλοι μαννοί ξέρεις.
Μέσα σε όλα αυτά και εν μέσω περιπεξίματος του Σταυράκη και των κομουνιστών μάστρων του έχουμε και τους developers οι οποίοι σαν μια μετεξέλιξη των χρηματιστών του 99 προσπαθούν να μας ρουφήσουν τες λίρες μας (EUR πλέον) χτίζοντας κάτι μισοδότζι γέριμες κατασκευές και πουλώντας τες το ένα αλλό να. Φυσικά αυτό δούλεψε για κάποια περίοδο αφού σαν κάθε κλασσική φούσκα στην αρχή της υπάρχει και ρευστότητα αλλά και διάθεση για επένδυση και ρίσκο. Σιγά σιγά (σιγά γιατί δεν μιλάμε για μετοχές αλλά για οικίες) η φούσκα οδηγείται σε σταδιακή στασιμότητα σε έλλειψη ενδιαφέροντος (η κατάσταση το 2009) και εντέλει σε έλλειψη ρευστότητας (μπορεί και σε πανικό) που οδηγεί στο τέλος σε κατρακύλα των τιμών.
Φυσικά στην Κύπρο πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί γιατί ως συνήθως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Έτσι; ΣΚΑΤΑ εννεν έτσι. Γιατί είχαμε το 2009 χρονιαία πτώση 45% στις πωλήσεις ακινήτων σε σχέση με το 2008 και το 2010 παρότι είχε αρχίσει ευνοϊκά (+25% τον Ιανουάριο) και αυξήθηκαν οι πωλήσεις μέχρι και κατά 29% μέχρι τον Μάρτιο τελικά η βελτίωση για τους πρώτους επτά μήνες έχει περιοριστεί πλέον στο +15% ακολουθώντας το γενικό αρνητικό παγκόσμιο κλίμα. Γιατί ρε βλάκες developers και πωλητές μια βίλα στο Λατσί δεν πάει από €1.3εκ εώς €3εκ, γιατί ένα σπίτι στον Άγιο Αντρέα Λευκωσίας εν πάει €1.5εκ, γιατί ένα εφαπτόμενο σπίτι στα Λατσιά σε μισό οικόπεδο εν πάει €350,000, γιατί ένα κωλοδιαμέρισμα τρύπα στον παραλιακό της Λεμεσού εν πάει €500,000 τζαι γιατί ένα γέριμο εξοχικό στον Πρωταρά εν πάει €400,000. Διερωτάστε γιατί; Εν απλό.
Επειδή ο Αγιος Αντρέας εννεν η Εκάλη ή ο Λυκαβητός Αθήνας, γιατί το Λατσί και ο Πρωταράς εννεν Γαλλο-ιταλική Ριβιέρα, γιατί ο παραλιακός της Γερμασόγιας εννεν Beverly Hills και γιατί τα Λατσιά έννεν Notting Hill. Γιαυτό ρε βλάκες.
Επίσης το λεγόμενο restructuring των δανείων που κάμνουν οι τράπεζες μας με περιόδους χάριτος κεφαλαίου και τόκων για να κουντήσουν την κρίση πάρα τζι πέρκι ενι σπάσει η φούσκα θα έχει κάποτε ημερομηνία λήξης. Γιατί ρε αχάπαροι μέσα σε έτσι κρίση ένι βρίσκετε πολλούς πελλόυς να πουλήσετε τα βρακιά σας για μεταξωτές κορδέλες. Τα σκατά χρυσός δεν γίνονται όσο τζαι να τα βάψεις. Όσους εφτάσετε να περιπεξετε επεριπέξετε τους, ελείψαν οι πελλοί. Εγώ φίλε μου εννα κάτσω στο διαμερισματούι μου και να περιμένω υπομονετικά και θα γοράσω το σπίτι των ονείρων μου στην μισή τιμή από ότι μου το πλασάρετε σήμερα. Είμαι σίγουρος για τούτο τζαι κατα βάθος ξέρετε το τζαι εσείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου