Οι απόλυτες διακοπές

Τι σημαίνουν οι διακοπές για τον καθένα από εμάς; Τι είναι το μοντέλο διακοπών που αρέσει σε ένα μέσο τριαντάρη-τριανταπεντάρη. Ποιες είναι τελικά οι απόλυτες διακοπές;

Πως μου ήρθε αυτό το θέμα; Να σας πω. Φέτος εγώ λόγω και διαφόρων δυσάρεστων γενικά εξελίξεων δεν κατάφερα να κάνω διακοπές. Θα μου πεις καλά ρε μες την κρίση οι διακοπές σε μάραναν. Και όμως όταν δεν έχεις μωρό και είσαι στους τυχερούς που έχουν δουλειά όλο και κάτι μπορεί να σου περισσέψει έστω και για διακοπές το πολύ μέχρι πιο κάτω.

Έμεινα λοιπόν στην ζεστή πρωτεύουσα όλο το καλοκαίρι με εξαίρεση κάτι ολιγοήμερα διαλείμματα στα παραθαλάσσια, αλλά και ένα πέταγμα στην κρύα και βροχερή βόρεια Ευρώπη για υποχρεώσεις (όχι διακοπές). Πως πέρασα το καλοκαίρι μου; Σε γενικές γραμμές σκατά θα έλεγα. Και αυτό ίσως θα έπρεπε να με κάνει να ζηλέψω όλους αυτούς που πέρασαν τις ζεστές μέρες του Ιούλη και του Αυγούστου σε υπέροχες παραλίες.

Είναι νομίζω κλασσικό να κάθεσαι σε μια παρέα τον Σεπτέμβριο και να ακούς, ή ακόμα και να λαμβάνεις μέρος, σε ένα άτυπο διαγωνισμό για το ποιος πέρασε καλύτερα το καλοκαίρι του και ποιος είναι τελικά ο πιο hot προορισμός. Από αυτά λοιπόν που άκουσα από φίλους και γνωστούς δεν μπορώ να πω ότι ζήλεψα. Γιατί τελικά έχω την άποψη ότι οι ανάγκες μου είναι τελείως διαφορετικές από τους περισσότερους μου φίλους, όσο αφορά το κομμάτι των διακοπών τουλάχιστον. Θα έλεγα ότι είναι και πολύ διαφορετικές και από τους περισσότερους συνομήλικους μου.

Ο κύπριος τριανταπεντάρης σε σχέση ή και παντρεμένος με η χωρίς παιδιά έχει πλέον το εξής σενάριο σαν το απόλυτο. Πρώτη επιλογή είναι το Ελληνικό νησί. Και αφού γυρίσανε στα 20ς τους όλα τα «άγρια» νησιά στυλ Μύκονος Ίος και άλλα, πλέον στο στόχαστρο μπήκανε άλλα πιο ψαγμένα και ήσυχα-ρομαντικά νησάκια. Άκουσα για Τήνο, Άνδρο, Λευκάδα και άλλα πολλά. Υπέροχα μέρη με υπέροχη γαλανή θάλασσα καλό και φτηνό φαγητό (φτηνότερο τουλάχιστον από την Κύπρο) και ένα σκοπό. Να χαλαρώσεις σε σημείο αποβλάκωσης.

Το πρόγραμμα γνωστό. Ξυπνάς πρωί 8:00-9:00 η ώρα τρως ένα γερό πρόγευμα και κατεβαίνεις στην θάλασσα. Διαβάζεις, κολυμπάς, ξαπλώνεις, χάσκεις, κάνεις μάτι το βυζί της διπλανής, διαβάζεις, χάσκεις, προσέχεις τον κώλο με το Brazilian στα δεξιά, τρως φωνές που την κυρία σου να μεν θωρείς άλλες γιατί έννα σου φκάλει τα μάθκια, κολυμπάς ξανά και στις 14:00 σου ανοίγει η όρεξη.
Πας στην ταβερνούλα τρως το ψάρι σου με λίγο ούζο (λίγο να μην ζαλιστείς), η κυρία σου χτυπά μια σαλάτα για να μεν πασιήνει και πας να πλαγιάσεις καμιά ωρούα. Το απόγευμα περίπου το ίδιο πρόγραμμα. Ξάπλα, κολύμπι, μάτι, καμιά μπύρα στις 7, μπάνιο και φαγητό στην χώρα το βράδυ.
Ακολούθως παίρνεις την κυρία σου από το χέρι την ταίζεις ένα παγωτό σαν περπατάτε στο λιμανάκι και αυτή παραμιλά για το πόσο υπέροχα περνάτε. Τέλος καταλήγετε σε ένα μπαράκι όπου μετα βίας πίνετε ένα ποτό. Το πολύ μέχρι τις μια είσαστε στο κρεβάτι. Μπορεί να κοιμηθείς αμέσως αλλά μπορεί και να το καθυστερήσεις για λίγο αναλόγως του αν θα ικανοποιήσεις σεξουαλικά την κυρία σου. Φυσικά το πρωί σε τσάκωσε στα πράσα να θαυμάζεις τον κώλο άλλης άρα μάλλον θα πρέπει να την ικανοποιήσεις.

Την επομένη φτου και απ’ την αρχή. Ξανά το ίδιο, και το ίδιο για μια ολόκληρη βδομάδα. Λοιπόν εγώ εάν το κάνω αυτό όλο θα με γυρεύετε. Θα κρεμαστώ. Το έχω δοκιμάσει. Δεν γίνεται δεν το αντέχω. Καταρχήν είμαι άτομο που δεν περνά καλά μόνο του. Δεν χρειάζομαι περιπάτους δεν χρειάζομαι χαλάρωση (σε τέτοιο σημείο) και σίγουρα δεν χρειάζομαι να κοιμάμαι στις 1.
Επίσης το θεωρώ απαράδεχτο να ξυπνάω στις 8-9 το πρωί εάν δεν είμαι υποχρεωμένος να το κάνω. Το έχω δοκιμάσει. Έχω πάρει την Κούλλα (Criticoulla) μου και την έχω πάει σε πολυτελέστατο resort αποκομμένο από τον κόσμο, με την πιο υπέροχη παραλία του κόσμου όλου. Βασίλισσα.

Υπέροχο φαγητό και όλα τα πιο πάνω που περιέγραψα και ακόμα καλύτερα. Μπήκα λοιπόν στο πρόγραμμα και τα έκανα όλα. Όπως πρέπει. Μια μέρα δύο, τρεις μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Δεν άντεχα άλλο. Χρειαζόμουν κίνηση, κόσμο, πράγματα να δω, δρόμους να περπατήσω, μπαρ να μπω να μεθύσω. ΖΩΗ. Τις ίδιες ευτυχώς σκέψεις μοιραζόταν και η Κούλλα (Criticoulla). Σε μικρότερο φυσικά βαθμό αλλά συμφωνούσε.
Θα μου πείτε δεν περνάτε καλά μαζί για αυτό βαρέθηκες. Βλακείες. Μια χαρά περνάμε μαζί, τέλεια, απλά ετζύλησε ο τέντζερης τζαι ήβρε το καπάτζι.

Με trial and error βρήκα τις διακοπές που με χαρακτηρίζουν. Μεγαλούπολη, αξιοθέατα, κόσμος, φασαρία, εστιατόρια, νυχτερινή ζωή. Περπάτημα μέχρι εξάντλησης την μέρα και ποτό ξενύχτι και διασκέδαση την νύχτα. Εναλλακτικά μπορώ να κάνω όλα τα πιο πάνω και παραλιακά φτάνει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Είμαι ανώριμος; Μάλλον. Μου το λένε άλλωστε και οι περισσότεροι φίλοι μου. Να σας πω όμως κάτι. Ποία από τις δύο επιλογές διακοπών θα μπορώ να κάνω εάν ποτέ αποκτήσω παιδί. Μάλλον την πρώτη. Θα κάνω δηλαδή για το υπόλοιπο ίσως της ζωής μου τις διακοπές που βαριέμαι. Αν μπορώ και έχω την ευχέρεια, την οικονομική φυσικά. Γιατί λοιπόν να το επισπεύσω; Υπάρχει λόγος να κάνω από τώρα τις ίδιες διακοπές με την γιαγιά μου. Αχρείαστο το βλέπω. Άρα στην τελική καλά πέρασα και στην Λευκωσία. Δεν ζήλεψα καμία από τις ιστορίες διακοπών που άκουσα αυτό τον Σεπτέμβρη.