Πήγα προχτές που λέτε στην χημικό για να μου κάνει τις χρονιαίες μου αναλύσεις αίματος.
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε μετά από παρότρυνση των Criticoγονέων από τα 24 μου χρόνια. Εκάτσαν πας τα αφκιά μου να πάω για αναλύσεις. Τζαι ευτυχώς που επήα δηλαδή. Η προδιάθεση για χοληστερόλη που είχα λόγω μπαμπά κτύπησε ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία. Η κακή χοληστερόλη στα ύψη η καλή ανύπαρκτη. Οι πίτσες οι γύροι τα χάμπουργκερ, τα KFC τα McDonalds και γενικά όλες αυτές οι αηδίες που καταβροχθίζαμε στις σπουδές μαζί με το καθίσι έκαναν το θαύμα τους.
«Γιέ μου λέει η χημικός ξέρω ότι είσαι μικρός αλλά πρέπει να αρχίσεις δίαιτα και να προσέχεις γιατί τούντα πράματα στοιβάζουνται στις αρτηρίες μας». Τζαι μεν φανταστείτε ότι ήμουν κανένας πασίης. Καμία σχέση για αυτό τζαι η αντίδραση μου στην λέξη δίαιτα ήταν έντονη.
Τι να κάμω. Πάει σπίτι ο νεαρός Critic ο οποίος ακόμα έμενε στο πατρικό του και αναφέρει στους γονείς του την κατάσταση. «Γιε μου λέει η μαμμά θα πάεις σε γιατρό-διαιτολόγο». Γιατί όπως λέει και η σοφή παροιμία όποιος κάηκε με την σούπα φυσά τζαι το γιαούρτι. Ο μπαμπάς Critic βλέπετε έκαμε bypass μικρός, στα early 40s του, κυρίως λόγω χοληστερόλης.
Τι να κάμω τζαι γω πάω στον γιατρό.
Τζαι ξεκινούν τα ωραία
«Αγαπητε Critic. Υπάρχουν ορισμένα δεδομένα τα οποία θα πρέπει να λάβουμε υπόψη όταν μιλάμε για την καρδία. Οικογενειακό ιστορικό, κάπνισμα, χοληστερόλη, ηλικία, και φύλο. Πέντε κύριοι παράγοντες. Ας κάνουμε ένα check:
Οικογενειακό Ιστορικό; Μάλιστα έχουμε και σοβαρό μάλιστα
Κάπνισμα: Μάλιστα καπνίζουμε
Χοληστερόλη: Μάλιστα έχουμε τζαι ποτζείνη δόξα σι ο θεός καμπόση
Φύλο: Άντρας, άρα και υψηλού κινδύνου για καρδιακά.
Ηλικία: Νεαρός αλλά όχι και τόσο νεαρός όσο νομίζεις!!!!
«Φίλε Critic με βάση τα πιο πάνω στοιχεία, έχεις στατιστικά 50% περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο άνθρωπο να πάθεις καρδιακό μέχρι τα 50 σου χρόνια......!!!!!!»
Ντοϊνγκ... Περιττό να σας πω ότι έκλασε μέντες ο νεαρός Critic.
Από τότε πέρασε και καμιά δεκαετία. Οι αποφάσεις που έλαβα τότε διόρθωσαν κάπως την κατάσταση. Εφέραν με στο όριο. Εκατάφερα να είμαι πας την πιλάντζα που λαλούσιν για να μεν θεωρείται η χοληστερόλη μου ψηλή. Με τεράστια όμως προσπάθεια.
Αρχικά το πρώτο μέτρο αφορούσε το κάπνισμα. Από σοβαρότατος καπνιστής, από το γυμνάσιο ακόμα, και τα 2 πακέτα την μέρα το γύρισα στο social smoking. Κανένα με το ποτό, κανένα με την παρέα, έτο 1-2 την μέρα. Σκοπός μου ήταν να το κόψω εντελώς αλλά γαμώ τες αδυναμίες μου γαμώ.
Στην διατροφή όμως έκανα κυριολεκτικά στροφή 180 μοιρών. Μια κλασσική μου εβδομάδα πάει ως εξής. Όσπρια και ψάρια τα μεσημέρια σαλάτες και σούπες την νύχτα. Σαββατοκύριακο όμως το ρίχνω έξω. Μπορεί να φάω ακόμα και σουβλάκι!!! Yeah πανικός.
Το κρέας γενικά (το οποίο παρεμπιπτόντως λατρεύω) τιμώ το σε 2-3 γεύματα μόνο από τα 21 της εβδομάδας. Τζαι συνήθως μιλούμε για κοτόπουλο και χοιρινό. Αρνί και βοδινό καμιά φορά τον μήνα. Κάτι πίτσες γύρους, χάμπουργκερ, KFC και άλλα τέτοια τέλεια φαγητά δεν θέλετε να μάθετε. Ειδικά του τελευταίου νομίζω εξίχασα την γεύση του.
Μαζί με αυτά βάλτε και γυμναστική 4-5 φορές την εβδομάδα και εξελίσσεσαι σε αυτό που πάντα κορόιδευες. Health freak. Το αντισταθμίζω τουλάχιστο με τα 2 τσιγάρα την μέρα και το ποτό.
Και πριν προλάβετε να πείτε την κουβέντα σας, το ποτό δεν επηρεάζει την χοληστερόλη. Μόνο τα ένζυμα του συκωτιού και τα τριγλυκερίδια επηρεάζει. Σε αυτά όμως πάμε μια χαρά. Προς το παρών τουλάχιστον.
Και ενώ άρχισα να συνηθίζω πλέον την κωλο-διατροφή τζαι το γεγονός ότι τηρώ (θέλω εν θέλω) όλους τους κανόνες ύψους- βάρους- μάζας λίπους κλπ, ήρθαν οι τελευταίες αναλύσεις να μου τα σκατώσουν. Ψηλή η χοληστερόλη μου μετά που αρκετά χρόνια.
Ε τι να κάμω ρε αδέρφι δηλαδή τωρά; Να αρχίσω να τρώω μόνο ρεπανάκι; Οξά κραμπί με ντομάτα τζαι αγγούρι. Τι να κάμω να κόψω τζαι τζείντο ένα σουβλάκι του σαββατοκύριακου δηλαδή; Τι ζωή ενναν τούτη ρε. Να τρώεις μόνο ότι φυτρώνει τζαι ότι κολυμπά. Χρειάζομαι το αίμα μου 2-3 φορές την εβδομάδα. Έτσι για να μεν ξιχάνω ότι είμαι παμφάγο.
Να αρχίσω χάπι της χοληστερόλης είπαν μου ορισμένοι. Ε ο γιατρός όμως δεν το συστήνει γιατί θα επηρεάσει το συκώτι και τα ένζυμα αν πίνεις για τριάντα τόσα χρόνια χάπι.
Ε οϊ να επηρεαστεί τζαι το συκώτι όμως ρε κουμπάρε. Εκόψετε μας το φαϊ, το τσιάρο, τωρά αν επηρεαστεί τζαι το συκώτι έννα πρέπει να κόψουμε τζαι το ποτό δηλαδή;
Που την άλλη σκεφτουμαι μα για ποια 30 και βάλε χρόνια μιλούμε. Αφού με τα στατιστικά που μου παρουσιάσετε μάλλον έννα την πάθω την ζημιά ως τα πενήντα μου. Άσε που αν ακολουθήσω και το οικογενειακό ιστορικό κάτι χρονάκια μόνο μου εμείναν ώσπου να το πάθουμε το καρδιακό.
Ε εν πειράζει προχώρησε η επιστήμη σε τούντο τομέα πλέον.
Να μου πεις να κάμω παραπάνω άσκηση να αυξήσουμε την καλή χοληστερόλη πάλε λίο δύσκολο. Μα τι παραπάνω να κάμω ρε; Αν αυξήσω τζιάλλο την άσκηση μου στο τέλος έννα γίνω ο Said Aouita ο δρομέας.
Προφανώς λοιπόν οι επιλογές είναι περιορισμένες. Υποχρεωτικά ακόμα πιο αυστηρή δίαιτα. Κομμένα τζαι τα τυρκα τα light κομμένο τζαι το γάλα το light, σοκολάτα μόνο μαύρη, τηανιές εν θα ξαναφάω (οϊ πως έτρωα πριν) τζαι γενικά σκοπός μου ένει να γίνω ακόμα πιο pathetic από ότι είμαι.
Ξέρετε όμως τι με χαροποιεί τζαι ας ακουστώ κακός. Κάτι φιλούθκια μου που στα 25 μας χρόνια έλεγαν γελώντας «Ουυ Critic μα έννα φάεις carbs την νύχτα; Χιχιχι. Ουουου παιθκιά ο Critic έφαε σουβλάκι. χιχιχι». Ναι τούτα τα καρυδάκια μετά που τριανταπενταρήσαν εκάμαν χοληστερόλη τζαι πλέον συμπάσχουν. Ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά ρε κωθώνια.
Ουουου.....Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Όπως τα χόρτα τζαι τες σαλάτες που τρωμεν ούλλοι πλέον αναγκαστικά άμαν φκαίνουμε έξω...Ουουουουου
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012
Τα νεύρα μου Κυριακή πρωί
Εκαταντήσαμε μια αηδία. Κάθουμαι να μελετήσω (προσέξτε όχι διαβάσω. Έννεν έτσι που λαλούν τα μεγάλα κεφάλια;) τις κυριακάτικες εφημερίδες τζαι άλλο που μιαν ηλιθιότητα εν βρίσκω μέσα. Η κατάντια μας σε ούλλο της το μεγαλείο. Ο κόσμος χάνεται τζαι ο κόλπος ξιουρίζεται χτενίζεται καλλωπίζεται τζαι παρφουμαρίζεται.
Ήρτε ο πρόεδρος που το Greentree τζαι πανηγυρίζει ότι δεν δέχτηκε επιδιαιτησίες και οι συνομιλίες είναι κυπριακής ιδιοκτησίας ενώ πολέμησε τα χρονοδιαγράμματα. Από την άλλη στην Κύπρο φωνάζουμε τζαι σκαρτάρουμε τον γενικό γραμματέα αλλά ειδικά τον απεσταλμένο του τον Ντάουνερ. Παράλληλα τα μικροπολιτικά συμφέροντα στο εσωτερικό μπαίνουν και πάλι πάνω από το εθνικό συμφέρον. Κλασσικά έτσι γίνεται πάντα. Για 38 χρόνια.
Παράλληλα η οικονομία καταρρέει και οι εργαζόμενοι ανακοινώνουν απεργίες γιατί θα τους κοπεί η ΑΤΑ. Δεν θα πάρουν δηλαδή αύξηση. Δεν φτάνει που έχουν δουλειά έχουν το θράσος και την αναίδεια να απαιτούν και αύξηση. Την ίδια στιγμή οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας με μισθούς άνω των 100,000 ευρώ επίσης απεργούν γιατί θα τους μπει μια έξτρα φορολογία την οποία παρεπιμπτόντως έφαγε όλος ο λαός, κυβερνητικοί και μη. Και εμείς καθόμαστε και ακούμε όλα αυτά τα βολεμένα ρεμάλια, αυτούς τους άχρηστους να απαιτούν αυτά που άλλοι ούτε στον ύπνο τους δεν φαντάζονται.
Ιδιωτικοποίηση είπαμε ρεεεεε . Ξυπνάτεεεεεεε.
Μεσοβδόμαδα μάθαμε επίσης ότι κατηγορήθηκαν ο Παπακώστας με τον Μάρκο και θα παρουσιαστούν στο κακουργιοδικείο για το Μαρί. Και οι δύο τους είπαν ότι τώρα θα λάμψει η αλήθεια και θα ειπωθούν αυτά που έμειναν πίσω στην κατάθεση τους στον Πολυβίου. Θα κρεμάσουν δηλαδή τον Χριστόφκια. Μιλούμε για τέθκοιο θράσος. Ανοιχτά μας είπαν ότι εν τα είπαμε ούλλα τότε γιατί ετάξαν μας ότι έννα την εφκάλλαμε καθαρή. Τωρά που μας εκατηγορήσαν έννα δουν οι αχάριστοι.
Μα αν είναι δυνατόν. Πόσο θράσος ρε. Πόση διαφθορά. Αϊ σιχτίρ.
Και ενώ διερωτάσαι καλά ρε πως γίνεται να μην κατηγορηθούν και για απόκρυψη στοιχείων παράλληλα θωρείς τζαι πρώτη φάτσα τον Φανιέρο ελεύθερο να οργανώνει το πάρτι αποφυλάκισης του. Απέτυχε το σύστημα είπε η αστυνομία. Ποιο σύστημα ρε άχρηστοι ανίδεοι. Που εν καταφέρνετε να προστατεύσετε τρεις μάρτυρες; Τρεις ρε!!! Τζαι αφήνετε τους στο έλεος του μεγαλύτερου Κύπριου νονού να τους απειλεί τζαι να τους δωροδοκεί. Άσχετοι αχάπαροι.
Νομίζετε εν τυχαίο ότι αστυνομικοί παν τζείνοι που εν βρίσκουν αλλού δουλειά. Εγώ πάντως όσους σειράες είχα στον στρατό με 100 μέρες φυλακή, ανέντακτους τζαι αναρχικούς είδα τους μετά αστυνομικούς. Τυχαίο δεν νομίζω.
Μέσα σε ούλλα τούτα έχουμε τζαι την κατηγορία Κουλία επειδή έκαμνε τζείνο που κάμνει καλύτερα που οποιονδήποτε άλλο. Λασπολογούσε χωρίς στοιχεία εναντίον του Θεμιστοκλέους. Το πιο ανησυχητικό όμως εν ότι υπάρχουν 4,500 κόσμος που ψηφίζει τούντον κρετίνο για βουλευτή. Όταν ψηφίζεις έτσι άτομο τότε δεν είσαι απλά βλάκας. Σημαίνει ότι χρειάζεσαι σοβαρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Τζαι ενώ ούλλα τούτα κάμνουν σε να διερωτάσαι καλά ρε μα εν δυνατό να υπάρχει τόση ανευθυνότητα, τόση ασχετοσύνη τόση μαλάκυνση του εγκεφάλου; Ενώ προβληματίζεσαι θωρείς πρωτοσέλιδο την Ροντίκα να τονίζει ότι εν την εκεράτωσε ο Μάριος τζαι ότι η ίδια εν ετριχομάλλισε την Χριστιάνα. Δεν μας χέζεις ρε Ροντίκα λέω εγώ. Τζαι δεν μας χέζετε εσείς στο MUST τζαι στα άλλα ηλίθια περιοδικά παρόμοιου τύπου με τις μαλακίες σας.
Στα καρύδια μας ρε τζαι αν την εκεράτωσε τζαι αν μεν την εκεράτωσε. Εν μας απασχολεί η ερωτική ζωή του Μάριου τζαι την Ροντίκας. Εν παν να εκάμναν τζαι swinging τι με κόφτει εμένα. Εφκήκε μας ο Μάριος στα περιοδικά σαν ο μεγάλος γκόμενος του 2011, ο μεγάλος γαμίκουλας. Ο προικισμένος αυτός πολιτικός αρχηγός με το απόλυτο πακέτο, ξέρεις εσύ ως προς το μέγεθος. Ο γαμίκουλας πολιτικός με την θεά γυναίκα και την μοιραία γκόμενα που σφάζονται στα πόδια του. Κατούρα τζαι λίο ρε Μάριε.
Άτε ρε δεν μας χέζετε πρωί πρωί.
Ήρτε ο πρόεδρος που το Greentree τζαι πανηγυρίζει ότι δεν δέχτηκε επιδιαιτησίες και οι συνομιλίες είναι κυπριακής ιδιοκτησίας ενώ πολέμησε τα χρονοδιαγράμματα. Από την άλλη στην Κύπρο φωνάζουμε τζαι σκαρτάρουμε τον γενικό γραμματέα αλλά ειδικά τον απεσταλμένο του τον Ντάουνερ. Παράλληλα τα μικροπολιτικά συμφέροντα στο εσωτερικό μπαίνουν και πάλι πάνω από το εθνικό συμφέρον. Κλασσικά έτσι γίνεται πάντα. Για 38 χρόνια.
Παράλληλα η οικονομία καταρρέει και οι εργαζόμενοι ανακοινώνουν απεργίες γιατί θα τους κοπεί η ΑΤΑ. Δεν θα πάρουν δηλαδή αύξηση. Δεν φτάνει που έχουν δουλειά έχουν το θράσος και την αναίδεια να απαιτούν και αύξηση. Την ίδια στιγμή οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας με μισθούς άνω των 100,000 ευρώ επίσης απεργούν γιατί θα τους μπει μια έξτρα φορολογία την οποία παρεπιμπτόντως έφαγε όλος ο λαός, κυβερνητικοί και μη. Και εμείς καθόμαστε και ακούμε όλα αυτά τα βολεμένα ρεμάλια, αυτούς τους άχρηστους να απαιτούν αυτά που άλλοι ούτε στον ύπνο τους δεν φαντάζονται.
Ιδιωτικοποίηση είπαμε ρεεεεε . Ξυπνάτεεεεεεε.
Μεσοβδόμαδα μάθαμε επίσης ότι κατηγορήθηκαν ο Παπακώστας με τον Μάρκο και θα παρουσιαστούν στο κακουργιοδικείο για το Μαρί. Και οι δύο τους είπαν ότι τώρα θα λάμψει η αλήθεια και θα ειπωθούν αυτά που έμειναν πίσω στην κατάθεση τους στον Πολυβίου. Θα κρεμάσουν δηλαδή τον Χριστόφκια. Μιλούμε για τέθκοιο θράσος. Ανοιχτά μας είπαν ότι εν τα είπαμε ούλλα τότε γιατί ετάξαν μας ότι έννα την εφκάλλαμε καθαρή. Τωρά που μας εκατηγορήσαν έννα δουν οι αχάριστοι.
Μα αν είναι δυνατόν. Πόσο θράσος ρε. Πόση διαφθορά. Αϊ σιχτίρ.
Και ενώ διερωτάσαι καλά ρε πως γίνεται να μην κατηγορηθούν και για απόκρυψη στοιχείων παράλληλα θωρείς τζαι πρώτη φάτσα τον Φανιέρο ελεύθερο να οργανώνει το πάρτι αποφυλάκισης του. Απέτυχε το σύστημα είπε η αστυνομία. Ποιο σύστημα ρε άχρηστοι ανίδεοι. Που εν καταφέρνετε να προστατεύσετε τρεις μάρτυρες; Τρεις ρε!!! Τζαι αφήνετε τους στο έλεος του μεγαλύτερου Κύπριου νονού να τους απειλεί τζαι να τους δωροδοκεί. Άσχετοι αχάπαροι.
Νομίζετε εν τυχαίο ότι αστυνομικοί παν τζείνοι που εν βρίσκουν αλλού δουλειά. Εγώ πάντως όσους σειράες είχα στον στρατό με 100 μέρες φυλακή, ανέντακτους τζαι αναρχικούς είδα τους μετά αστυνομικούς. Τυχαίο δεν νομίζω.
Μέσα σε ούλλα τούτα έχουμε τζαι την κατηγορία Κουλία επειδή έκαμνε τζείνο που κάμνει καλύτερα που οποιονδήποτε άλλο. Λασπολογούσε χωρίς στοιχεία εναντίον του Θεμιστοκλέους. Το πιο ανησυχητικό όμως εν ότι υπάρχουν 4,500 κόσμος που ψηφίζει τούντον κρετίνο για βουλευτή. Όταν ψηφίζεις έτσι άτομο τότε δεν είσαι απλά βλάκας. Σημαίνει ότι χρειάζεσαι σοβαρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Τζαι ενώ ούλλα τούτα κάμνουν σε να διερωτάσαι καλά ρε μα εν δυνατό να υπάρχει τόση ανευθυνότητα, τόση ασχετοσύνη τόση μαλάκυνση του εγκεφάλου; Ενώ προβληματίζεσαι θωρείς πρωτοσέλιδο την Ροντίκα να τονίζει ότι εν την εκεράτωσε ο Μάριος τζαι ότι η ίδια εν ετριχομάλλισε την Χριστιάνα. Δεν μας χέζεις ρε Ροντίκα λέω εγώ. Τζαι δεν μας χέζετε εσείς στο MUST τζαι στα άλλα ηλίθια περιοδικά παρόμοιου τύπου με τις μαλακίες σας.
Στα καρύδια μας ρε τζαι αν την εκεράτωσε τζαι αν μεν την εκεράτωσε. Εν μας απασχολεί η ερωτική ζωή του Μάριου τζαι την Ροντίκας. Εν παν να εκάμναν τζαι swinging τι με κόφτει εμένα. Εφκήκε μας ο Μάριος στα περιοδικά σαν ο μεγάλος γκόμενος του 2011, ο μεγάλος γαμίκουλας. Ο προικισμένος αυτός πολιτικός αρχηγός με το απόλυτο πακέτο, ξέρεις εσύ ως προς το μέγεθος. Ο γαμίκουλας πολιτικός με την θεά γυναίκα και την μοιραία γκόμενα που σφάζονται στα πόδια του. Κατούρα τζαι λίο ρε Μάριε.
Άτε ρε δεν μας χέζετε πρωί πρωί.
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012
Βαρέθηκα
Πάμε σε πολυμερή. Δεν πάμε σε πολυμερή. Μπήκαν δεν μπήκαν χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία. Είναι μαλάκας ο Ντάουνερ δεν είναι. Γενικά τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένας οργασμός για το Κυπριακό. Πανικός. Επιστρέφουμε πίσω σε μέρες 2004.
Εγώ προσωπικά να σας πω την αμαρτία μου βαρέθηκα. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ούτε και λεπτό να παρακολουθήσω συζήτηση για το Κυπριακό. Στα αρχίδια μου ουσιαστικά. Δεν μπορώ πλέον να ανεχτώ κανένα πολιτικό να μου αναλύει το πρόβλημα. Ξέρω μαλάκα ότι έφτιαξες την πολιτική σου καριέρα βασιζόμενος αποκλειστικά στο Κυπριακό. Εν θέλω να μου πεις τίποτε άλλο. Χωρίς το Κυπριακό είσαι ένα τίποτε. ΤΙΠΟΤΕ.
Γεννήθηκα με αυτό το πρόβλημα, μεγάλωσα με αυτό το πρόβλημα, τριαντάρισα με αυτό το πρόβλημα, ασπρίζουν τα μαλλιά μου με αυτό το πρόβλημα και έτσι όπως πάμε θα γεννήσω και εγώ παιδιά (λέμε τώρα) τα οποία θα μεγαλώσουν με αυτό το πρόβλημα.
Έχω νομίζετε την υπομονή να ακούσω πλέον έστω και το παραμικρό για το Κυπριακό; Κάθομαι σε παρέες και αρχίζει η εν λόγω συζήτηση. Σκέφτουμαι καλά μαλάκα συγκεντρώθου. Στο κάτω κάτω εν η πατρίδα σου. Συζητούν για το πρόβλημα της. Ξεκινούν οι δικηγορίσκοι τις γνωστές τους παρλαπίπες με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις υπόλοιπες φανφάρες τζαι η συγκέντρωση μου πάει σόττο.
Η 8η Ιουλίου, ο Παπαδόπουλος, το Μπουρκενστοκ, ο Αναν, ο καυλάν τζαι ξέρω γω ποιος άλλος. Εν μας κατουράς ρε Πάριε. Εμένα ο νους μου αρχίζει να πετά.
Μα τι ωραία που τα λέει ο παρέας ο δικηγόρος. Γαμώτο μαθαίνουν τους στο πανεπιστήμιο να μιλούν έτσι άραγε; Θα ήθελα να πάω στο δικαστήριο μια μέρα. Εν έτυχε ποττέ. Σκεφτου μιαν αίθουσα γεμάτη πουτούτους να μιλούν έτσι. Χιχιχι λέω δυνατά.
«Τι έγινε ρε Critic είπα κάτι αστείο τζαι γελάς»;
«Οϊ φιλούϊ μου συνέχισε είμαι όυλλο αφτιά. Όπως τον Ντάμπο το ελεφαντάκι. Εν κάτι δικό μου που εσκέφτουμουν».
Και συνεχίζει. Συνεχίζω τζαι εγώ τον συλλογισμό μου. Άραγε ξιουρίζουνται κόντρα το πρωί για να παν δικαστήριο; Πόσα άσπρα πουκάμισα έχουν; Αν δεν έχουν πλυμένο άσπρο τι άλλην επιλογή έχουν; Γαλαζιούϊ; Άραγες σου διούν ταπάνι της Φιλιππινέζας που εν το έπλυνε εγκαίρως; Άραγε αν ηχογραφήσουν τον εαυτό τους να μιλά τζαι παίξουν τον replay την νύχτα σηκώνεται τους; Η τελευταία εν σοβαρή απορία όντως...
Και συνεχίζει η συζήτηση. Μετά μπαίνουν μέσα και οι μη δικηγόροι οι οποίοι όμως δεν έχουν την ευχέρεια να μιλούν τόση ώρα χωρίς να λαλούν τίποτε. Και έτσι ο δικηγόρος/οι της παρέας με ένα ειρωνικό χαμόγελο καταρρίπτει κάθε τους επιχείρημα με μια ντρίπλα αλά Μέσι για το τάδε ψήφισμα του ΟΗΕ και άλλες παρόμοιες παπαριές.
Και πάει η συζήτηση. Άραγε να παραγγείλω άλλη Guinness; Αφού το λέει και η διαφήμιση. Guinness is good for you. Πρέπει να έβρω μια τέθκοια ταπέλλα να βάλω πάνω που το home draft machine μου.
Σίκκιμε ίντα τρία pints ίντα τέσσερα. Στο κάτω κάτω εν Κυπρικό που συζητούμε. Ένα pint Guinness σε παρακαλώ.
10 λεπτά, 20 λεπτά, μισή ώρα, μια ώρα. Γυρίζω στην Κούλλα (Criticoulla) η οποία παίζει με τα μαλλιά της χάσκωντας. Εν είμαι ο μόνος που σσιλοβαρέθηκε. Πρέπει να σπάσω την κουβέντα πρέπει να σπάσω την κουβέντα. Κάτι extreme για να μεν γυρίζει πίσω μετά η κουβέντα. Γυρίζω το αγελαδινό νυσταγμένο μου βλέμμα προς τον δικηγόρο της παρέας.
«Φιλούι μου όι πως εβαρέθηκα την κουβέντα μας αλλά έχω κάτι πολλά σοβαρό να ρωτήσω. Κάτι που με προβληματίζει έσιει τζαιρό τζαι νομίζω σαν δικηγόρος έννα μπορείς να μου το απαντήσεις.
Τι μας δημιουργεί παραπάνω αέρια τα φασόλια τα γιαχνί οξά τα βραστά; Αν τα γιαχνί εν γίγαντες εν παραπάνω η επίδραση; Εσύ φιλούι μου σαν επαγγελματίας πόρτης έννα ξέρεις καλύτερα».
Άτε να το γυρίσει πίσω στο Κυπριακό μετά. Κίνηση ματ από Critic.
Να μου πεις καλά ρε γάρε εν σε κόφτει τίποτε; Οϊ κόφτει με τζαι παρακόφτει με. Μάλιστα ως πριν 2-3 χρόνια ζούσα για τούτο. Ενόμιζα ότι κάτι εμπορούσε να γίνει. Απλά πλέον κατάθεσα τα όπλα. Εχώνεψα το ότι εν έσιει τίποτε. Εν όπως την φωθκιά. Αμαν προχωρήσει πολλά μετά απλά αφήνεις το σπίτι να καεί τζαι το μόνο που μπορείς να κάμεις ένει να προστατεύσεις τα διπλανά.
Έγινε τόσο brainwashing τόσα χρόνια τζαι ασκήθηκε τόση τρομοκρατία στον κόσμο για τον κακό τον λύκο που πλέον ούλλα εν μάταια. Τι λύσεις τζαι τι δημοψηφίσματα τζαι μαλακίες. Δυστυχώς νικηθήκαμε τζαι μερικοί πανηγυρίζουν ακόμα τζαι στον τάφο τους.
Εγώ προσωπικά να σας πω την αμαρτία μου βαρέθηκα. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ούτε και λεπτό να παρακολουθήσω συζήτηση για το Κυπριακό. Στα αρχίδια μου ουσιαστικά. Δεν μπορώ πλέον να ανεχτώ κανένα πολιτικό να μου αναλύει το πρόβλημα. Ξέρω μαλάκα ότι έφτιαξες την πολιτική σου καριέρα βασιζόμενος αποκλειστικά στο Κυπριακό. Εν θέλω να μου πεις τίποτε άλλο. Χωρίς το Κυπριακό είσαι ένα τίποτε. ΤΙΠΟΤΕ.
Γεννήθηκα με αυτό το πρόβλημα, μεγάλωσα με αυτό το πρόβλημα, τριαντάρισα με αυτό το πρόβλημα, ασπρίζουν τα μαλλιά μου με αυτό το πρόβλημα και έτσι όπως πάμε θα γεννήσω και εγώ παιδιά (λέμε τώρα) τα οποία θα μεγαλώσουν με αυτό το πρόβλημα.
Έχω νομίζετε την υπομονή να ακούσω πλέον έστω και το παραμικρό για το Κυπριακό; Κάθομαι σε παρέες και αρχίζει η εν λόγω συζήτηση. Σκέφτουμαι καλά μαλάκα συγκεντρώθου. Στο κάτω κάτω εν η πατρίδα σου. Συζητούν για το πρόβλημα της. Ξεκινούν οι δικηγορίσκοι τις γνωστές τους παρλαπίπες με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις υπόλοιπες φανφάρες τζαι η συγκέντρωση μου πάει σόττο.
Η 8η Ιουλίου, ο Παπαδόπουλος, το Μπουρκενστοκ, ο Αναν, ο καυλάν τζαι ξέρω γω ποιος άλλος. Εν μας κατουράς ρε Πάριε. Εμένα ο νους μου αρχίζει να πετά.
Μα τι ωραία που τα λέει ο παρέας ο δικηγόρος. Γαμώτο μαθαίνουν τους στο πανεπιστήμιο να μιλούν έτσι άραγε; Θα ήθελα να πάω στο δικαστήριο μια μέρα. Εν έτυχε ποττέ. Σκεφτου μιαν αίθουσα γεμάτη πουτούτους να μιλούν έτσι. Χιχιχι λέω δυνατά.
«Τι έγινε ρε Critic είπα κάτι αστείο τζαι γελάς»;
«Οϊ φιλούϊ μου συνέχισε είμαι όυλλο αφτιά. Όπως τον Ντάμπο το ελεφαντάκι. Εν κάτι δικό μου που εσκέφτουμουν».
Και συνεχίζει. Συνεχίζω τζαι εγώ τον συλλογισμό μου. Άραγε ξιουρίζουνται κόντρα το πρωί για να παν δικαστήριο; Πόσα άσπρα πουκάμισα έχουν; Αν δεν έχουν πλυμένο άσπρο τι άλλην επιλογή έχουν; Γαλαζιούϊ; Άραγες σου διούν ταπάνι της Φιλιππινέζας που εν το έπλυνε εγκαίρως; Άραγε αν ηχογραφήσουν τον εαυτό τους να μιλά τζαι παίξουν τον replay την νύχτα σηκώνεται τους; Η τελευταία εν σοβαρή απορία όντως...
Και συνεχίζει η συζήτηση. Μετά μπαίνουν μέσα και οι μη δικηγόροι οι οποίοι όμως δεν έχουν την ευχέρεια να μιλούν τόση ώρα χωρίς να λαλούν τίποτε. Και έτσι ο δικηγόρος/οι της παρέας με ένα ειρωνικό χαμόγελο καταρρίπτει κάθε τους επιχείρημα με μια ντρίπλα αλά Μέσι για το τάδε ψήφισμα του ΟΗΕ και άλλες παρόμοιες παπαριές.
Και πάει η συζήτηση. Άραγε να παραγγείλω άλλη Guinness; Αφού το λέει και η διαφήμιση. Guinness is good for you. Πρέπει να έβρω μια τέθκοια ταπέλλα να βάλω πάνω που το home draft machine μου.
Σίκκιμε ίντα τρία pints ίντα τέσσερα. Στο κάτω κάτω εν Κυπρικό που συζητούμε. Ένα pint Guinness σε παρακαλώ.
10 λεπτά, 20 λεπτά, μισή ώρα, μια ώρα. Γυρίζω στην Κούλλα (Criticoulla) η οποία παίζει με τα μαλλιά της χάσκωντας. Εν είμαι ο μόνος που σσιλοβαρέθηκε. Πρέπει να σπάσω την κουβέντα πρέπει να σπάσω την κουβέντα. Κάτι extreme για να μεν γυρίζει πίσω μετά η κουβέντα. Γυρίζω το αγελαδινό νυσταγμένο μου βλέμμα προς τον δικηγόρο της παρέας.
«Φιλούι μου όι πως εβαρέθηκα την κουβέντα μας αλλά έχω κάτι πολλά σοβαρό να ρωτήσω. Κάτι που με προβληματίζει έσιει τζαιρό τζαι νομίζω σαν δικηγόρος έννα μπορείς να μου το απαντήσεις.
Τι μας δημιουργεί παραπάνω αέρια τα φασόλια τα γιαχνί οξά τα βραστά; Αν τα γιαχνί εν γίγαντες εν παραπάνω η επίδραση; Εσύ φιλούι μου σαν επαγγελματίας πόρτης έννα ξέρεις καλύτερα».
Άτε να το γυρίσει πίσω στο Κυπριακό μετά. Κίνηση ματ από Critic.
Να μου πεις καλά ρε γάρε εν σε κόφτει τίποτε; Οϊ κόφτει με τζαι παρακόφτει με. Μάλιστα ως πριν 2-3 χρόνια ζούσα για τούτο. Ενόμιζα ότι κάτι εμπορούσε να γίνει. Απλά πλέον κατάθεσα τα όπλα. Εχώνεψα το ότι εν έσιει τίποτε. Εν όπως την φωθκιά. Αμαν προχωρήσει πολλά μετά απλά αφήνεις το σπίτι να καεί τζαι το μόνο που μπορείς να κάμεις ένει να προστατεύσεις τα διπλανά.
Έγινε τόσο brainwashing τόσα χρόνια τζαι ασκήθηκε τόση τρομοκρατία στον κόσμο για τον κακό τον λύκο που πλέον ούλλα εν μάταια. Τι λύσεις τζαι τι δημοψηφίσματα τζαι μαλακίες. Δυστυχώς νικηθήκαμε τζαι μερικοί πανηγυρίζουν ακόμα τζαι στον τάφο τους.
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012
Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια σβήνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια τραγουδούσε ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος.
Το ίδιο μας είπε και η Πραξούλα Αντωνιάδου εχτές στο ΡΙΚ. Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια αναφώνησε ενώ ένα μαύρο δάκρυ κύλησε στο βασανισμένο της μάγουλο.
«Εν με παίζουν τα άλλα παιδάκια κυρία και και και εκείνος ο Ζαχαρίας βρίζει με και και και φωνάζει με Τουρκόφιλη.
Και και και κυρία κυρία είπε μου ότι αγαπώ τον Ταγίπ. Κυρία θύμωστους και του Ζαχαρία και του φίλου του του κακού του Λεφτέρη».
Άρχισα να διερωτούμαι πότε έγινε must στην Κυπριακή πολιτική σκηνή το κλάμα; Εξεκίνησε που τον ακατονόμαστο που εκλαμουρίστηκε για να μας πείσει να πούμε ΟΧΙ τζαι μετά έγινε μάστιγα. Ο επόμενος του κλαμουρίζεται όπου βρεθεί. Είπαν του πελλού να σιέσει τζαι εξικωλώθηκε.
Κλαμουρίζεται όποτε τον βραβεύουν, όποτε πάει στην Μόσχα, άμαν τον καλέσει η Ελίτα. Μεγάλο δράμα. Φανταστείτε τι γίνεται σε οικογενειακά δράματα στο σπίτι. Σκεφτείτε να κρούσουν τα κουπέπια της Ελσης τζαι να κολλήσουν στον κώλο της μαείρισσας τι πρέπει να γίνεται στο σπίτι. Κλαμουρίζουντε Χριστος, Χριστίνα, Έλση και Δημήτρης ούλλοι μαζί; Χαμός.
Τζαι εν μας εκανούσαν τούτοι αρκέψαν τζαι οι υπουργοί του τωρά το κλάμα γιατί ένας γάρος είπε της 3 κουβέντες παραπάνω.
Κανεί κλάμα ρε γαμώ την μαρτυρική μου νήσο γαμώ.
Το ίδιο μας είπε και η Πραξούλα Αντωνιάδου εχτές στο ΡΙΚ. Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια αναφώνησε ενώ ένα μαύρο δάκρυ κύλησε στο βασανισμένο της μάγουλο.
«Εν με παίζουν τα άλλα παιδάκια κυρία και και και εκείνος ο Ζαχαρίας βρίζει με και και και φωνάζει με Τουρκόφιλη.
Και και και κυρία κυρία είπε μου ότι αγαπώ τον Ταγίπ. Κυρία θύμωστους και του Ζαχαρία και του φίλου του του κακού του Λεφτέρη».
Άρχισα να διερωτούμαι πότε έγινε must στην Κυπριακή πολιτική σκηνή το κλάμα; Εξεκίνησε που τον ακατονόμαστο που εκλαμουρίστηκε για να μας πείσει να πούμε ΟΧΙ τζαι μετά έγινε μάστιγα. Ο επόμενος του κλαμουρίζεται όπου βρεθεί. Είπαν του πελλού να σιέσει τζαι εξικωλώθηκε.
Κλαμουρίζεται όποτε τον βραβεύουν, όποτε πάει στην Μόσχα, άμαν τον καλέσει η Ελίτα. Μεγάλο δράμα. Φανταστείτε τι γίνεται σε οικογενειακά δράματα στο σπίτι. Σκεφτείτε να κρούσουν τα κουπέπια της Ελσης τζαι να κολλήσουν στον κώλο της μαείρισσας τι πρέπει να γίνεται στο σπίτι. Κλαμουρίζουντε Χριστος, Χριστίνα, Έλση και Δημήτρης ούλλοι μαζί; Χαμός.
Τζαι εν μας εκανούσαν τούτοι αρκέψαν τζαι οι υπουργοί του τωρά το κλάμα γιατί ένας γάρος είπε της 3 κουβέντες παραπάνω.
Κανεί κλάμα ρε γαμώ την μαρτυρική μου νήσο γαμώ.
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
Ένας περίπατος στο Far West
Και τι δεν ακούσαμε τα τελευταία χρόνια για την παλιά Λευκωσία. Για αυτό το γκέτο. Αυτήν την πόλη που η μικρή και αγνή Κυπριοπούλλα φοβάται να επισκεφτεί μήπως και ο ταλαιπωρημένος μελαψός κάτοικος της έχει στον νου του μονάχα ένα πράγμα. Το τρυφερό και καλοαναθρεμμένο κώλαράκι της μικρής Κυπριοπούλλας.
Σάννα τζαι ελείψαν του μελαψού κυρίου τα προβλήματα τζαι η μόνη του έννοια πλέον είναι να απολαύσει το ευτραφές κωλαράκι της μικρής Λευκωσιάτισσας. Όλα τα ακούσαμε. Για τι Εξάρχεια είπαν, τι αναρχικούς μας πλάσαραν, τι ιερόσυλους, τι κλέφτες και αστυνόμους. Τρομοκρατία όχι μαλακίες. Far west, Chicago των 1930ς, Brooklyn τζαι ξέρω γω κουβέντες.
Η μέση Λευκωσιάτισα και Λευκωσιάτης φοβούνται πάρα πολύ την παλιά πόλη. Ναι γιατί ο big bad wolf μπορεί ανά πάσα στιγμή να πεταχτεί και να τους κάνει μια χαψιά. Τρόμος όχι μαλακίες. Μια βόλτα στην παλιά πόλη το σαββατοκύριακο είναι ενδεικτική της κατάστασης. Οι μικροί πρωτευουσιάνοι κατέβασαν τα καρύδια τους εκεί που τα είχανε κρυμμένα και είπανε να τολμήσουν να πάνε μια βόλτα στην Ισλαμαμπάντ. Και όντως τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα περιγράφει ο Ιωνάς, ο Κουλίας και οι άλλοι.
Κατεβαίνουνε που λέτε από το roundabout του ΟΧΙ κάτω στην Τρικούπη. Πλέον το όνομα του roundabout είναι συμβολικό. Θέλετε να μπείτε στην παλιά Λευκωσία σας ρωτούν; Μα φυσικά και ΟΧΙ είναι η απάντηση.
Καυλία μου...Μα πως τζαι εσκεφτηκα πρώτος έτσι σεξουλιάρικο λογοπαίγνιο; Συνήθως εσύ ειδικεύεσαι σε έτσι ηλίθιες ατάκες.
Κατεβαίνουν λοιπόν την Τρικούπη και περνούν από τον δρόμο με τα Χαλάλ τα μουσουλμανικά μανάβικα το τέμενος τζαι τους μουλλάες. Βρώμα και δυσωδία. Μόνο και μόνο που τους βλέπεις αηδιάζεις. Καταρχήν πως να ψωνίσεις από ένα μανάβικο που δουλεύει μαύρος. Αφού ξωβάφει. Τι θέλεις να πιάσεις δηλαδή το αγγούρι τζαι να έσιει τάτσες πάνω; Ε οι. Γιατί αν πεις να φάεις τζαι κανένα γύρο να σου κάτσει η πείνα που τους κάμνουν τζαι καλούς τούτοι;;; Μπλιάξ....Ούτε που να το σκέφτεται δεν θέλει η μικρή Λευκωσιατισα.
Προχωρούν λοιπόν προς την δημοτική αγορά, στο παλιό δημαρχείο. Στα δεξιά τους η Σούτσου. Πουτάνες στις βεράντες και τα μπαλκόνια, πελάτες να φωνάζουν και να τσακώνονται στους δρόμους και πάτρωνοι έξω από τις πόρτες των μπουρδέλων να σε περιμένουν με το μαχαίρι στο χέρι.
Πιο κάτω στα αριστερά σου ένας παράδρομος που έγινε πεζόδρομος. Μέσα 2 μπαράκια και κόσμος να κάθεται απ έξω να μπεκρουλιάζει. Πότο μέσα στον δρόμο το απόγευμα; Το απόγευμα ρε!!!! Που έχει καταντήσει θεέ μου η κοινωνία μας. Εχάθηκεν ο κόσμος να πανε για καφέ στο Starbucks; Παναϊιιαααα μου ρεεεε!!!!
Φτάνουνε επί τέλους στην πλατεία δημοτικής αγορά. Γύρω από την πλατεία κακόφημα ξενυχτάδικα. Τρία στον αριθμό. Εδώ συχνάζει και καταστρέφεται η νεολαία μας. Μάλιστα το ένα το κόκκινο (το RED) είναι εστία ομοφυλόφιλων. Εκεί μαζεύονται όλοι οι ξετσίπωτοι και γίνονται όργια. Όργια σου λέω. Άντρας με άντρα και γυναίκα με γυναίκα, δυο δυο τρεις τρεις. Ανήθικα πράγματα. Αηδιαστικά.
Φεύγεις από εκεί με αυτή την αίσθηση αηδίας και οδεύεις από την Ασκληπιού προς το πάρκο των χίπηδων. Ένα χωράφι στο τέρμα της Τρικούπη. Εκεί είναι το κοινόβιο όλων των χίπηδων της Λευκωσίας. Το χωράφι της ακολασίας. Εκεί χορεύουν και τραγουδούν σε κύκλους με την φωτιά στην μέση το κλασσικό San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair) και σκέφτονται τι ωραία θα ήταν αν ζούσαν το 69. Τα ψυχεδελικά ναρκωτικά καταπίνονται με απίστευτη συχνότητα και οι φτερωτοί ροζ ελέφαντες πετάνε πάνω από το χωράφι του Woodstock της Λευκωσίας. Επικίνδυνα πράγματα μακριά από εμάς.
Πιο κάτω στην Ερμού εμφανίζεται ένα ροκόμπαρο που πλασάρεται στην ταμπέλα του σαν καφενείο. Πυκνοί καπνοί ομίχλη και δυνατή μουσική μέχρι τα ξημερώματα. Στο στέκι αυτό συχνάζουν επικίνδυνοι μαλλιάδες-μεταλλάδες οι οποίοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να σου κάνουν τεράστιο κακό. Η μικρή κυπριοπούλλα με τον μαλθακό φίλο της με το Polo πουκάμισο και το Burberry's σιάλι νιώθουν τρόμο μόλις πατούνε το πόδι τους σε αυτό το μέρος. Θυμούνται το ντοκιμαντέρ που είδαν στο Discovery για τους Hell’s Angels. Παιδιά του διαβόλου και μουσική από την κόλαση. 666 the number of the beast και άλλα παρόμοια. Φτου φτου φτου. Πάτερ ημών κτλ κτλ........
Στα Νοτιοδυτικά αυτού του απαίσιου μπαρ με τους μαλλιάδες βρίσκεται η Λαϊκή γειτονιά. Μα ποια Λαϊκή γειτονιά όμως που γέμισε και αυτή με μαύρους. Πως να περπατήσει πλέον κάποιος ήσυχα και ωραία με την κυρία του στην Λήδρας και την Ονασαγόρου. Τρέμει. Πως να ανεμίσει ανέμελα και ξέγνοιαστα το Burberry's σιάλι με έτσι κατάσταση που επικρατεί;
Γιατί το χειρότερο; Αν πάτε στην άλλη πλευρά; Προς την πλατεία Εξαρχείων όπως την αποκάλεσε ο Ιωνάς Νικολάου. Εκεί όπου οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές κάθονται στο κλασσικό καφενείο αλλά και στα παγκάκια της πλατείας του Μανώλη. Βρόμα και δυσωδία. Αξύριστοι και καταχάληδες καταναλώνουν μπύρες και τσιγάρα μπροστά από τον οίκο του θεού. Την απόλυτη εκκλησία. Την εκκλησία της the one and only Φανερωμένης μεγάλη η χάρη της. Άσε που φέρνουν και τους σκύλους τους και παίζουν Frisbee. Frisbee ρε τα γαϊδούρια μπροστά από τον οίκο του θεού. Ανάγωγοι ε ανάγωγοι. Σκέτη πλατεία Εξαρχείων έγινε. Τρέμεις να πατήσεις το πόδι σου.
Πιο πάνω στον πεζόδρομο γουστόζικα καφενεδάκια μπαράκια και παγωταρίες. Τι να τα κάνει όμως η μικρή Λευκωσιάτισσα με τον γκόμενο με το αλογάκι στην φανέλα όταν δεν μπορεί να απολαύσει τον καφέ της. Όταν περνά ο κάθε μαύρος, ο κάθε πακιστανός ο κάθε Ρώσοπόντιος και της χαλά την διάθεση. Να τον χέσω για καφέ. Δεν το θέλω ρε σκέφτεται.
Φεύγοντας από την παλιά πόλη περνούν από τις μοναδικές μπυραρίες που μπορούν να πάνε αυτοί και η παρέα τους στην παλιά Λευκωσία χωρίς φόβο. Όταν θέλουνε να το παίξουνε και τάχα μου κουλτούρα φοράνε όλοι τις φανέλες με το αλογάκι και μαζεύονται στο Οκτάνα. Όταν από την άλλη θέλουνε να νιώσουνε λίγο χαλαροί και να ξεφύγουν από τα Aperitivo και τα Zoo lounge πάνε στην Platos. Κάθονται πίνουν 1 μπύρα (προσοχή όμως μόνο μια ειδικά οι κοπέλες) και την επομένη μέρα σχολιάζουνε στενοχωρημένοι: «τι ωραία που θα μπορούσε να ήταν η Λευκωσία αν δεν είσιε τούτους ούλλους τους ξιμαρισμένους τζαι εμπορούσαμεν να πάμε πιο συχνα. Αααααχ».
Στον δρόμο της εξόδου από την εντός των τειχών πόλη, περνούν και από αυτό το νέο μπαράκι την Σβούρα. Μια αηδία. Ξετσίπωτοι νεαροί μεθυσμένοι κάθονται στα πεζοδρόμια και χορεύουν στον δρόμο. Σκατά. Σαν δεν ντρέπονται οι αλήτες. Δεν έχουν σπίτια να πάνε; Τζαι τι φωρούν ρε; Πως ντύνουνται έτσι ρε; Επιστροφή στην φύση;
Φεύγουν από την παλιά Λευκωσία και σκέφτονται δίκαιο είχε ο Φάνος Λεβέντης (ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ντε). Δεν είναι Λευκωσία αυτή είναι Λευκ-Ασία. Δεν ξαναπατώ σκέφτεται η μικρή Λευκωσιάτισσα και ο Mr Polo shirt Ralph Lauren φίλος της.
Εγώ όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι χαίρομαι που το βλέπετε έτσι. Γιατί με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η πολυπολιτισμικότητα της παλιάς πόλης και το πιο σημαντικό κρατούνται τα Polo τα πουκάμισα και τα Burberry's τα σιάλια εκτός των τειχών. Εκεί όπου ανήκουν. Μαζί με τον Ιωνά, τον Κουλία, την Θεοχάρους, τον Γιωρκάτζη και τους υπόλοιπους που φοβούνται να πατήσουν το πόδι τους στην παλιά πόλη.
Σάννα τζαι ελείψαν του μελαψού κυρίου τα προβλήματα τζαι η μόνη του έννοια πλέον είναι να απολαύσει το ευτραφές κωλαράκι της μικρής Λευκωσιάτισσας. Όλα τα ακούσαμε. Για τι Εξάρχεια είπαν, τι αναρχικούς μας πλάσαραν, τι ιερόσυλους, τι κλέφτες και αστυνόμους. Τρομοκρατία όχι μαλακίες. Far west, Chicago των 1930ς, Brooklyn τζαι ξέρω γω κουβέντες.
Η μέση Λευκωσιάτισα και Λευκωσιάτης φοβούνται πάρα πολύ την παλιά πόλη. Ναι γιατί ο big bad wolf μπορεί ανά πάσα στιγμή να πεταχτεί και να τους κάνει μια χαψιά. Τρόμος όχι μαλακίες. Μια βόλτα στην παλιά πόλη το σαββατοκύριακο είναι ενδεικτική της κατάστασης. Οι μικροί πρωτευουσιάνοι κατέβασαν τα καρύδια τους εκεί που τα είχανε κρυμμένα και είπανε να τολμήσουν να πάνε μια βόλτα στην Ισλαμαμπάντ. Και όντως τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα περιγράφει ο Ιωνάς, ο Κουλίας και οι άλλοι.
Κατεβαίνουνε που λέτε από το roundabout του ΟΧΙ κάτω στην Τρικούπη. Πλέον το όνομα του roundabout είναι συμβολικό. Θέλετε να μπείτε στην παλιά Λευκωσία σας ρωτούν; Μα φυσικά και ΟΧΙ είναι η απάντηση.
Καυλία μου...Μα πως τζαι εσκεφτηκα πρώτος έτσι σεξουλιάρικο λογοπαίγνιο; Συνήθως εσύ ειδικεύεσαι σε έτσι ηλίθιες ατάκες.
Κατεβαίνουν λοιπόν την Τρικούπη και περνούν από τον δρόμο με τα Χαλάλ τα μουσουλμανικά μανάβικα το τέμενος τζαι τους μουλλάες. Βρώμα και δυσωδία. Μόνο και μόνο που τους βλέπεις αηδιάζεις. Καταρχήν πως να ψωνίσεις από ένα μανάβικο που δουλεύει μαύρος. Αφού ξωβάφει. Τι θέλεις να πιάσεις δηλαδή το αγγούρι τζαι να έσιει τάτσες πάνω; Ε οι. Γιατί αν πεις να φάεις τζαι κανένα γύρο να σου κάτσει η πείνα που τους κάμνουν τζαι καλούς τούτοι;;; Μπλιάξ....Ούτε που να το σκέφτεται δεν θέλει η μικρή Λευκωσιατισα.
Προχωρούν λοιπόν προς την δημοτική αγορά, στο παλιό δημαρχείο. Στα δεξιά τους η Σούτσου. Πουτάνες στις βεράντες και τα μπαλκόνια, πελάτες να φωνάζουν και να τσακώνονται στους δρόμους και πάτρωνοι έξω από τις πόρτες των μπουρδέλων να σε περιμένουν με το μαχαίρι στο χέρι.
Πιο κάτω στα αριστερά σου ένας παράδρομος που έγινε πεζόδρομος. Μέσα 2 μπαράκια και κόσμος να κάθεται απ έξω να μπεκρουλιάζει. Πότο μέσα στον δρόμο το απόγευμα; Το απόγευμα ρε!!!! Που έχει καταντήσει θεέ μου η κοινωνία μας. Εχάθηκεν ο κόσμος να πανε για καφέ στο Starbucks; Παναϊιιαααα μου ρεεεε!!!!
Φτάνουνε επί τέλους στην πλατεία δημοτικής αγορά. Γύρω από την πλατεία κακόφημα ξενυχτάδικα. Τρία στον αριθμό. Εδώ συχνάζει και καταστρέφεται η νεολαία μας. Μάλιστα το ένα το κόκκινο (το RED) είναι εστία ομοφυλόφιλων. Εκεί μαζεύονται όλοι οι ξετσίπωτοι και γίνονται όργια. Όργια σου λέω. Άντρας με άντρα και γυναίκα με γυναίκα, δυο δυο τρεις τρεις. Ανήθικα πράγματα. Αηδιαστικά.
Φεύγεις από εκεί με αυτή την αίσθηση αηδίας και οδεύεις από την Ασκληπιού προς το πάρκο των χίπηδων. Ένα χωράφι στο τέρμα της Τρικούπη. Εκεί είναι το κοινόβιο όλων των χίπηδων της Λευκωσίας. Το χωράφι της ακολασίας. Εκεί χορεύουν και τραγουδούν σε κύκλους με την φωτιά στην μέση το κλασσικό San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair) και σκέφτονται τι ωραία θα ήταν αν ζούσαν το 69. Τα ψυχεδελικά ναρκωτικά καταπίνονται με απίστευτη συχνότητα και οι φτερωτοί ροζ ελέφαντες πετάνε πάνω από το χωράφι του Woodstock της Λευκωσίας. Επικίνδυνα πράγματα μακριά από εμάς.
Πιο κάτω στην Ερμού εμφανίζεται ένα ροκόμπαρο που πλασάρεται στην ταμπέλα του σαν καφενείο. Πυκνοί καπνοί ομίχλη και δυνατή μουσική μέχρι τα ξημερώματα. Στο στέκι αυτό συχνάζουν επικίνδυνοι μαλλιάδες-μεταλλάδες οι οποίοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να σου κάνουν τεράστιο κακό. Η μικρή κυπριοπούλλα με τον μαλθακό φίλο της με το Polo πουκάμισο και το Burberry's σιάλι νιώθουν τρόμο μόλις πατούνε το πόδι τους σε αυτό το μέρος. Θυμούνται το ντοκιμαντέρ που είδαν στο Discovery για τους Hell’s Angels. Παιδιά του διαβόλου και μουσική από την κόλαση. 666 the number of the beast και άλλα παρόμοια. Φτου φτου φτου. Πάτερ ημών κτλ κτλ........
Στα Νοτιοδυτικά αυτού του απαίσιου μπαρ με τους μαλλιάδες βρίσκεται η Λαϊκή γειτονιά. Μα ποια Λαϊκή γειτονιά όμως που γέμισε και αυτή με μαύρους. Πως να περπατήσει πλέον κάποιος ήσυχα και ωραία με την κυρία του στην Λήδρας και την Ονασαγόρου. Τρέμει. Πως να ανεμίσει ανέμελα και ξέγνοιαστα το Burberry's σιάλι με έτσι κατάσταση που επικρατεί;
Γιατί το χειρότερο; Αν πάτε στην άλλη πλευρά; Προς την πλατεία Εξαρχείων όπως την αποκάλεσε ο Ιωνάς Νικολάου. Εκεί όπου οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές κάθονται στο κλασσικό καφενείο αλλά και στα παγκάκια της πλατείας του Μανώλη. Βρόμα και δυσωδία. Αξύριστοι και καταχάληδες καταναλώνουν μπύρες και τσιγάρα μπροστά από τον οίκο του θεού. Την απόλυτη εκκλησία. Την εκκλησία της the one and only Φανερωμένης μεγάλη η χάρη της. Άσε που φέρνουν και τους σκύλους τους και παίζουν Frisbee. Frisbee ρε τα γαϊδούρια μπροστά από τον οίκο του θεού. Ανάγωγοι ε ανάγωγοι. Σκέτη πλατεία Εξαρχείων έγινε. Τρέμεις να πατήσεις το πόδι σου.
Πιο πάνω στον πεζόδρομο γουστόζικα καφενεδάκια μπαράκια και παγωταρίες. Τι να τα κάνει όμως η μικρή Λευκωσιάτισσα με τον γκόμενο με το αλογάκι στην φανέλα όταν δεν μπορεί να απολαύσει τον καφέ της. Όταν περνά ο κάθε μαύρος, ο κάθε πακιστανός ο κάθε Ρώσοπόντιος και της χαλά την διάθεση. Να τον χέσω για καφέ. Δεν το θέλω ρε σκέφτεται.
Φεύγοντας από την παλιά πόλη περνούν από τις μοναδικές μπυραρίες που μπορούν να πάνε αυτοί και η παρέα τους στην παλιά Λευκωσία χωρίς φόβο. Όταν θέλουνε να το παίξουνε και τάχα μου κουλτούρα φοράνε όλοι τις φανέλες με το αλογάκι και μαζεύονται στο Οκτάνα. Όταν από την άλλη θέλουνε να νιώσουνε λίγο χαλαροί και να ξεφύγουν από τα Aperitivo και τα Zoo lounge πάνε στην Platos. Κάθονται πίνουν 1 μπύρα (προσοχή όμως μόνο μια ειδικά οι κοπέλες) και την επομένη μέρα σχολιάζουνε στενοχωρημένοι: «τι ωραία που θα μπορούσε να ήταν η Λευκωσία αν δεν είσιε τούτους ούλλους τους ξιμαρισμένους τζαι εμπορούσαμεν να πάμε πιο συχνα. Αααααχ».
Στον δρόμο της εξόδου από την εντός των τειχών πόλη, περνούν και από αυτό το νέο μπαράκι την Σβούρα. Μια αηδία. Ξετσίπωτοι νεαροί μεθυσμένοι κάθονται στα πεζοδρόμια και χορεύουν στον δρόμο. Σκατά. Σαν δεν ντρέπονται οι αλήτες. Δεν έχουν σπίτια να πάνε; Τζαι τι φωρούν ρε; Πως ντύνουνται έτσι ρε; Επιστροφή στην φύση;
Φεύγουν από την παλιά Λευκωσία και σκέφτονται δίκαιο είχε ο Φάνος Λεβέντης (ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ντε). Δεν είναι Λευκωσία αυτή είναι Λευκ-Ασία. Δεν ξαναπατώ σκέφτεται η μικρή Λευκωσιάτισσα και ο Mr Polo shirt Ralph Lauren φίλος της.
Εγώ όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι χαίρομαι που το βλέπετε έτσι. Γιατί με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η πολυπολιτισμικότητα της παλιάς πόλης και το πιο σημαντικό κρατούνται τα Polo τα πουκάμισα και τα Burberry's τα σιάλια εκτός των τειχών. Εκεί όπου ανήκουν. Μαζί με τον Ιωνά, τον Κουλία, την Θεοχάρους, τον Γιωρκάτζη και τους υπόλοιπους που φοβούνται να πατήσουν το πόδι τους στην παλιά πόλη.
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012
Η τυφλή Κυπριακή δικαιοσύνη...NOT
Με τεράστια χαρά και ενθουσιασμό διάβασα σήμερα ότι βγήκε το κατηγορητήριο για τους αξιωματικούς της αστυνομίας οι οποίοι ευθύνονταν για την απόδραση Κίτα (Αλ Καπόνε). Η δικαιοσύνη ήταν και πάλι αμείλικτη και η τιμωρία έπεσε βαριά και ασήκωτη στους τρεις αρχιμπάτσους. Αυστηρή επίπληξη η ετυμηγορία. Και αυτό μετά που ο ένας εκ των τριών είχε προαχθεί σε αστυνόμο Α’ λίγους μήνες πριν την απόφαση.
Όταν βλέπω να πέφτει βαρύς ο πέλεκυς στους παρανομούντες χαίρομαι. Νιώθω ρε παιδί μου μια ασφάλεια. Όπως ας πούμε μια αδιάθετη γυναίκα μόλις βάλει την always με φτερά. Για έτσι ασφάλεια μιλώ. Γιατί είναι γνωστό ότι σε αυτή την χώρα όλοι τιμωρούνται. Φτάνει να μην είναι αστυνομικοί, πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοεπιχειρηματίες κτλ. Μήπως δεν τιμωρήθηκαν τα μπατσορεμάλια που κτυπούσαν τους φοιτητές τα Χριστούγεννα του 2005. Ε πως και δεν τιμωρήθηκαν αφού τους αναγκάσανε ακόμα και να πάνε πίσω στις δουλειές τους. Δεν είναι τιμωρία αυτή;
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε σιγά το πράγμα. Ετο εμαζευτήκαν 15 μπάτσοι τζαι εδώκαν τοππούζι σε 2 άχρηστους. Για ενάμιση ώρα. Ε σιγά ρε. Σαν μεν είχαν μακριά μαλλιά ρε κουμπάρε. Τον τζαιρό της χούντας στην Ελλάδα που το έκαμναν ήταν καλλίτεροι δηλαδή.
Στην Κύπρο μας όμως όντως έχουμε μεγάλη προϊστορία στην δίκαιη τιμωρία. Ε βέβαια. Αρχίζοντας από την ανακήρυξη μας σε δημοκρατία. Για 14 χρόνια αλληλοσκοτωνόμαστε ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, δεξιοί με αριστερούς, αριστεροί με παπαδοπαίδια και γενικά όλοι με όλους. Τι έγινε; Τίποτε φυσικά. Καταλήξαμε ακόμα και σε πραξικόπημα για να ρίξουμε τον πρόεδρο από την εξουσία αλλά καμία απολύτως τιμωρία. Μια και μοναδική φυλάκιση για μια εμφύλια διαμάχη η οποία κράτησε 14 χρόνια και κατέληξε σε εισβολή και κατοχή.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Έμεινε μας τουλάχιστον η άλλη μισή.
Η Κυπριακή δικαιοσύνη φυσικά δεν έμεινε εδώ. Συνέχισε το έργο της. Το 1999 έγινε το μεγάλο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Εφάαν τζαι σπάσαν οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες που τα private placements και το ξεφόρτωμα στον κοσμάκη. Όλοι αυτοί με την βοήθεια των χρηματιστών έκαναν όλες τις πιθανές παρανομίες που υπάρχουν στις χρηματαγορές πράξη. Insider trading, front running, misrepresentation και άλλα πολλά. Όποια λέξη υπάρχει στο παράνομο χρηματοοικονομικό λεξικό εφαρμόσθηκε στην εντέλεια.
Μπείτε στο Google και κάνετε μια έρευνα για χρηματιστηριακές απάτες. Όποια λέξη και αν εμφανιστεί στην οθόνη σας να είστε σίγουροι ότι έχει γίνει πράξη από τους πιο πάνω λεβέντες το 1999. Ακόμα και ο μετέπειτα πρόεδρος της δημοκρατίας (ναι αυτός που έλυσε οριστικά το Κυπριακό) εισηγήθηκε νόμο στην βουλή έτσι ώστε να κάνει την μεταπώληση των μετοχών πιο δύσκολη. Προϋπόθεση είπε για μεταπώληση μετοχών ήταν η κατοχή του τίτλου. Ποιος είχε στο χέρι του όμως τίτλους το 99. Μα όλοι οι πιο πάνω και σίγουρα όχι εγώ. Κάπως έτσι έγινε και το λεγόμενο ξεφόρτωμα.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Με λίγα εκατομμύρια τώρα ποιος ασχολείται. Έννεν τωρά εν σε 10-20-30 χρόνια έννα ξοφληθούν τζαι τα χρέη του χρηματιστηρίου κάποτε.
Γιατί προχτές; Που μάθαμε ότι ο μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών (200 κιλά χόρτο και καμιά 15αριά κιλά κόκας) κυκλοφορεί ελεύθερος με προεδρική χάρη εδώ και έξι μήνες! Έχει λέει καρκίνο του εντέρου και χρειαζόταν θεραπεία. Καμία αντίρρηση φίλε μου. Να την κάμει την θεραπεία. Εγώ όμως ξέρω ότι τα sessions ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας πάνε κάτι εβδομάδες. Όχι μήνες. Δαμέ ο άλλος κάμνει μεταμόσχευση μυελού των οστών και είναι έξω από το νοσοκομείο σε 5-6 εβδομάδες. Σε καραντίνα μεν αλλά βγαίνει. Τούτος ο μαλάκας έξι μήνες έσσω του τι κάμνει μπορείτε να μου πείτε; Η μάλλον μπορείς να μας πεις εσύ κύριε Αχριστόφια.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. 200 κιλά χόρτο ήταν. Εννεν σάννα τζαι εσυλλάβαν σε να καπνίζεις κανένα «παράνομο τσιγάρο». Όχι εκεί πέφτει βαρύς ο πέλεκυς και η τιμωρία σου είναι παραδειγματική. Χωρίς προεδρική χάρη μάλιστα.
Αμ το άλλο. Το πιο εντυπωσιακό. Να είσαι λέει πρόεδρος της χώρας, να τοποθετείς με δική σου ευθύνη εκρηκτικά δίπλα που τον κύριο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της χώρας σου, να εκρήγνυνται στο τέλος αλλά εσύ να διατηρείς την θέση σου!!! Ε πέτε μου χρειάζονται αρχίδια ή όχι για να καταφέρεις έτσι πράμα. 13 νεκροί, 1.5δις άμεσες ζημιές, πολλές παράλληλες μακροχρόνιες οικονομικές ζημιές, μια χώρα στους δρόμους να φωνάζει εναντίον σου, ένα πόρισμα που να σε φωτογραφίζει σαν τον κύριο υπεύθυνο της καταστροφής και εσύ εκεί. Στην θέση σου αμετακίνητος και μάλιστα να σκέφτεσαι να διεκδικήσεις ακόμη μια προεδρία.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Μόνο 13 επεθάναν.
Να πάμε θέλετε λίγο πιο πίσω; Ας πάμε στο 2005 και στο τραγικότερο αεροπορικό δυστύχημα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να πέσει ένα αεροπλάνο λένε, πρέπει να συμβούν μια σειρά από λάθη. Όχι ένα και δύο. Αν έχετε την ευκαιρία παρακολουθείστε την εκπομπή του Discovery Channel, Air crash investigation, που αναφέρεται στην Ήλιος. Θα δείτε ότι χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη ως μια από τις πιο παράξενες πτώσεις πολιτικού αεροσκάφους στην ιστορία. Πρωτοτυπήσαμε και εδώ. Έτσι είναι. Αν θα κάνεις κάτι να το κάνεις με στύλ ρε γαμώτο. Όχι μισές δουλειές. Ποιος έφταιξε όμως τελικά; Ο Κανένας. Έπεσε που μόνο του.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Ένα πολιτικό αεροπλάνο ούλλο τζαι ούλλο μας έπεσε σε 50 χρόνια Κυπριακής δημοκρατίας. Άσχετο αν στρατιωτικά ελικόπτερα εππέσαν μιαν φάουσαν. Αν μεν σας αρέσκει πιάνεται το πλοίο. Μάθετε όμως για καλό και για κακό πρώτα κολύμπι.
Αμ το άλλο το πιο πρόσφατο. Αυτό που επιμελώς χώνουν τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί ρε καταρρέουν οι Κυπριακές τράπεζες; Ποιος ευθύνεται για αυτό; Η κρίση και η κακή τύχη που μας ήβρε μόνο δεν νομίζω.
Γιατί η τράπεζα Κύπρου είναι την δεδομένη στιγμή εκτεθειμένη σε 2δις Ελληνικά ομόλογα και κινδυνεύει πλέον εάν το κούρεμα γίνει 80% (όπως φημολογείται), να πτωχεύσει. Γιατί ποιος ευθύνεται; Ας μας εξηγήσει επιτελούς κάποιος πως γίνεται ενώ το καλοκαίρι του 2010 στο χαρτοφυλάκιο της η τράπεζας διατηρούσε μόλις 0.5δις Ελληνικά ομόλογα να βρεθεί εντός λίγων μηνών με 2δις. Ποιος πήρε αυτή την κάκιστη επενδυτική απόφαση που σφράγισε την μοίρα της τράπεζας εν μέσω κρίσης; Γιατί μπήκε η Τράπεζα Κύπρου στην δευτεροβάθμια αγορά ομολόγων και αγόρασε Ελληνικά ομόλογα ενώ οι αποδόσεις τους, και κατ επέκταση ο κίνδυνος χρεοκοπίας, είχαν ήδη εκτοξευθεί στα ύψη. Γιατί δεν έγιναν απολύσεις βάση αυτής της άθλιας επενδυτικής απόφασης και τώρα κινδυνεύει ολόκληρη η οικονομία.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. 2δις ένει κάπου έννα τα έβρουμε. 12%/ΑΕΠ της χώρας ένει μόνο.
Τέλος ποιος ευθύνεται για την υπερδιόγκωση του δημόσιου τομέα και το γονάτισμα της Κυπριακής οικονομίας λόγω του κρατικού μισθολογίου. Γιατί τα κόμματα που διόρισαν στον δημόσιο και ημι-δημόσιο τομέα (για να πάρουν ψήφους) σχεδόν το 25% του πληθυσμού μας δεν είναι υπόλογα για την κρίση. Πέστε μου γιατί τα κόμματα τα οποία ευθύνονται γιατί το 15.79%/ΑΕΠ της χώρας (το ψηλότερο την Ευρωζώνη) πάει σε μισθούς του δημοσίου δεν είναι υπόλογα για την κρίση στην Κυπριακή οικονομία;
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε; Άτε τζαι επαττήσαμεν. Βρίσκουμεν άλλη χώρα να πάμε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών.
Ε καλά ρε και τι έγινε αν καμιά μέρα βάλει κανένας απηυδισμένος καμία πόμπα στην βουλή. Όντως. Ε καλά ρε και τι έγινε.
Όταν βλέπω να πέφτει βαρύς ο πέλεκυς στους παρανομούντες χαίρομαι. Νιώθω ρε παιδί μου μια ασφάλεια. Όπως ας πούμε μια αδιάθετη γυναίκα μόλις βάλει την always με φτερά. Για έτσι ασφάλεια μιλώ. Γιατί είναι γνωστό ότι σε αυτή την χώρα όλοι τιμωρούνται. Φτάνει να μην είναι αστυνομικοί, πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοεπιχειρηματίες κτλ. Μήπως δεν τιμωρήθηκαν τα μπατσορεμάλια που κτυπούσαν τους φοιτητές τα Χριστούγεννα του 2005. Ε πως και δεν τιμωρήθηκαν αφού τους αναγκάσανε ακόμα και να πάνε πίσω στις δουλειές τους. Δεν είναι τιμωρία αυτή;
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε σιγά το πράγμα. Ετο εμαζευτήκαν 15 μπάτσοι τζαι εδώκαν τοππούζι σε 2 άχρηστους. Για ενάμιση ώρα. Ε σιγά ρε. Σαν μεν είχαν μακριά μαλλιά ρε κουμπάρε. Τον τζαιρό της χούντας στην Ελλάδα που το έκαμναν ήταν καλλίτεροι δηλαδή.
Στην Κύπρο μας όμως όντως έχουμε μεγάλη προϊστορία στην δίκαιη τιμωρία. Ε βέβαια. Αρχίζοντας από την ανακήρυξη μας σε δημοκρατία. Για 14 χρόνια αλληλοσκοτωνόμαστε ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, δεξιοί με αριστερούς, αριστεροί με παπαδοπαίδια και γενικά όλοι με όλους. Τι έγινε; Τίποτε φυσικά. Καταλήξαμε ακόμα και σε πραξικόπημα για να ρίξουμε τον πρόεδρο από την εξουσία αλλά καμία απολύτως τιμωρία. Μια και μοναδική φυλάκιση για μια εμφύλια διαμάχη η οποία κράτησε 14 χρόνια και κατέληξε σε εισβολή και κατοχή.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Έμεινε μας τουλάχιστον η άλλη μισή.
Η Κυπριακή δικαιοσύνη φυσικά δεν έμεινε εδώ. Συνέχισε το έργο της. Το 1999 έγινε το μεγάλο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Εφάαν τζαι σπάσαν οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες που τα private placements και το ξεφόρτωμα στον κοσμάκη. Όλοι αυτοί με την βοήθεια των χρηματιστών έκαναν όλες τις πιθανές παρανομίες που υπάρχουν στις χρηματαγορές πράξη. Insider trading, front running, misrepresentation και άλλα πολλά. Όποια λέξη υπάρχει στο παράνομο χρηματοοικονομικό λεξικό εφαρμόσθηκε στην εντέλεια.
Μπείτε στο Google και κάνετε μια έρευνα για χρηματιστηριακές απάτες. Όποια λέξη και αν εμφανιστεί στην οθόνη σας να είστε σίγουροι ότι έχει γίνει πράξη από τους πιο πάνω λεβέντες το 1999. Ακόμα και ο μετέπειτα πρόεδρος της δημοκρατίας (ναι αυτός που έλυσε οριστικά το Κυπριακό) εισηγήθηκε νόμο στην βουλή έτσι ώστε να κάνει την μεταπώληση των μετοχών πιο δύσκολη. Προϋπόθεση είπε για μεταπώληση μετοχών ήταν η κατοχή του τίτλου. Ποιος είχε στο χέρι του όμως τίτλους το 99. Μα όλοι οι πιο πάνω και σίγουρα όχι εγώ. Κάπως έτσι έγινε και το λεγόμενο ξεφόρτωμα.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Με λίγα εκατομμύρια τώρα ποιος ασχολείται. Έννεν τωρά εν σε 10-20-30 χρόνια έννα ξοφληθούν τζαι τα χρέη του χρηματιστηρίου κάποτε.
Γιατί προχτές; Που μάθαμε ότι ο μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών (200 κιλά χόρτο και καμιά 15αριά κιλά κόκας) κυκλοφορεί ελεύθερος με προεδρική χάρη εδώ και έξι μήνες! Έχει λέει καρκίνο του εντέρου και χρειαζόταν θεραπεία. Καμία αντίρρηση φίλε μου. Να την κάμει την θεραπεία. Εγώ όμως ξέρω ότι τα sessions ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας πάνε κάτι εβδομάδες. Όχι μήνες. Δαμέ ο άλλος κάμνει μεταμόσχευση μυελού των οστών και είναι έξω από το νοσοκομείο σε 5-6 εβδομάδες. Σε καραντίνα μεν αλλά βγαίνει. Τούτος ο μαλάκας έξι μήνες έσσω του τι κάμνει μπορείτε να μου πείτε; Η μάλλον μπορείς να μας πεις εσύ κύριε Αχριστόφια.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. 200 κιλά χόρτο ήταν. Εννεν σάννα τζαι εσυλλάβαν σε να καπνίζεις κανένα «παράνομο τσιγάρο». Όχι εκεί πέφτει βαρύς ο πέλεκυς και η τιμωρία σου είναι παραδειγματική. Χωρίς προεδρική χάρη μάλιστα.
Αμ το άλλο. Το πιο εντυπωσιακό. Να είσαι λέει πρόεδρος της χώρας, να τοποθετείς με δική σου ευθύνη εκρηκτικά δίπλα που τον κύριο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της χώρας σου, να εκρήγνυνται στο τέλος αλλά εσύ να διατηρείς την θέση σου!!! Ε πέτε μου χρειάζονται αρχίδια ή όχι για να καταφέρεις έτσι πράμα. 13 νεκροί, 1.5δις άμεσες ζημιές, πολλές παράλληλες μακροχρόνιες οικονομικές ζημιές, μια χώρα στους δρόμους να φωνάζει εναντίον σου, ένα πόρισμα που να σε φωτογραφίζει σαν τον κύριο υπεύθυνο της καταστροφής και εσύ εκεί. Στην θέση σου αμετακίνητος και μάλιστα να σκέφτεσαι να διεκδικήσεις ακόμη μια προεδρία.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Μόνο 13 επεθάναν.
Να πάμε θέλετε λίγο πιο πίσω; Ας πάμε στο 2005 και στο τραγικότερο αεροπορικό δυστύχημα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να πέσει ένα αεροπλάνο λένε, πρέπει να συμβούν μια σειρά από λάθη. Όχι ένα και δύο. Αν έχετε την ευκαιρία παρακολουθείστε την εκπομπή του Discovery Channel, Air crash investigation, που αναφέρεται στην Ήλιος. Θα δείτε ότι χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη ως μια από τις πιο παράξενες πτώσεις πολιτικού αεροσκάφους στην ιστορία. Πρωτοτυπήσαμε και εδώ. Έτσι είναι. Αν θα κάνεις κάτι να το κάνεις με στύλ ρε γαμώτο. Όχι μισές δουλειές. Ποιος έφταιξε όμως τελικά; Ο Κανένας. Έπεσε που μόνο του.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. Ένα πολιτικό αεροπλάνο ούλλο τζαι ούλλο μας έπεσε σε 50 χρόνια Κυπριακής δημοκρατίας. Άσχετο αν στρατιωτικά ελικόπτερα εππέσαν μιαν φάουσαν. Αν μεν σας αρέσκει πιάνεται το πλοίο. Μάθετε όμως για καλό και για κακό πρώτα κολύμπι.
Αμ το άλλο το πιο πρόσφατο. Αυτό που επιμελώς χώνουν τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί ρε καταρρέουν οι Κυπριακές τράπεζες; Ποιος ευθύνεται για αυτό; Η κρίση και η κακή τύχη που μας ήβρε μόνο δεν νομίζω.
Γιατί η τράπεζα Κύπρου είναι την δεδομένη στιγμή εκτεθειμένη σε 2δις Ελληνικά ομόλογα και κινδυνεύει πλέον εάν το κούρεμα γίνει 80% (όπως φημολογείται), να πτωχεύσει. Γιατί ποιος ευθύνεται; Ας μας εξηγήσει επιτελούς κάποιος πως γίνεται ενώ το καλοκαίρι του 2010 στο χαρτοφυλάκιο της η τράπεζας διατηρούσε μόλις 0.5δις Ελληνικά ομόλογα να βρεθεί εντός λίγων μηνών με 2δις. Ποιος πήρε αυτή την κάκιστη επενδυτική απόφαση που σφράγισε την μοίρα της τράπεζας εν μέσω κρίσης; Γιατί μπήκε η Τράπεζα Κύπρου στην δευτεροβάθμια αγορά ομολόγων και αγόρασε Ελληνικά ομόλογα ενώ οι αποδόσεις τους, και κατ επέκταση ο κίνδυνος χρεοκοπίας, είχαν ήδη εκτοξευθεί στα ύψη. Γιατί δεν έγιναν απολύσεις βάση αυτής της άθλιας επενδυτικής απόφασης και τώρα κινδυνεύει ολόκληρη η οικονομία.
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε. 2δις ένει κάπου έννα τα έβρουμε. 12%/ΑΕΠ της χώρας ένει μόνο.
Τέλος ποιος ευθύνεται για την υπερδιόγκωση του δημόσιου τομέα και το γονάτισμα της Κυπριακής οικονομίας λόγω του κρατικού μισθολογίου. Γιατί τα κόμματα που διόρισαν στον δημόσιο και ημι-δημόσιο τομέα (για να πάρουν ψήφους) σχεδόν το 25% του πληθυσμού μας δεν είναι υπόλογα για την κρίση. Πέστε μου γιατί τα κόμματα τα οποία ευθύνονται γιατί το 15.79%/ΑΕΠ της χώρας (το ψηλότερο την Ευρωζώνη) πάει σε μισθούς του δημοσίου δεν είναι υπόλογα για την κρίση στην Κυπριακή οικονομία;
Θα μου πεις καλά ρε και τι έγινε; Άτε τζαι επαττήσαμεν. Βρίσκουμεν άλλη χώρα να πάμε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών.
Ε καλά ρε και τι έγινε αν καμιά μέρα βάλει κανένας απηυδισμένος καμία πόμπα στην βουλή. Όντως. Ε καλά ρε και τι έγινε.
Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012
Για ένα Colgate smile ρε γαμώτο
Καλή χρονιά να έχουμε παιδιά και ελπίζω να σας εμπήκε τζαι εσάς καλά. Εμένα πάντως πρέπει να σας πω ότι μια χαρά μου εμπήκε. Πέρκι συνεχίσει έτσι. Να μας φκει τζαι καλά όμως γιατί το παν έννεν πως έννα μας μπει αλλά με πόση χάρη τζαι περηφάνια θα φκει. Έτσι;
Έφυε τζαι τούτος ο γρόνος τζαι εποσπαστήκαμεν. Ήταν χάλια (να μεν τον πω σκατά χρονιάρες μέρες). Τέλος καλό όλα καλά όμως. Ελπίζω...
Πάω που λέτε παραμονές να κάμω ένα καθαρισμό δοντιών μετά από δύο χρόνια. Η Critic οδοντοστοιχία είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Εν έβαλα σιδεράκια ποττέ, εν μου εχάλασε δόντι ποττέ, εν μου έσπασε ποττέ τζαι γενικά τον οδοντογιατρό επισκέπτουμαι τον μια κάθε αγίου. Για καθαρισμό μόνο και check-up. Επειδή όμως εν τον θωρώ συχνά σιέζουμαι τον τζαι λίον. Μόλις πατήσω το πόδι μου μες το ιατρείο σφίγγουνται τα στομάσια μου. Τι να κάμω όμως αναγκαίο κακό για να έχω αυτό το υπέροχο χαμόγελο που έριξε ξερή άλλωστε και την Κούλλα Criticoulla!!!!!!
Μπαίνω μέσα λοιπόν. «Γεια σου Critic μου και χρόνια πολλά. Κάτσε. Η οικογένεια όλη καλά; Ω χαίρομαι τα χαιρετίσματα μου στους γονείς».
Βλέπετε είναι ο οικογενειακός οδοντογιατρός. Ο ίδιος που σε εφηβική ηλικία μπορούσε να προδώσει στους Criticoγονείς ότι ο κανακάρης τους άρχισε το κάπνισμα. Τόση προσπάθεια να το κρύψεις, τόσες πίσσες, τόσες ώρες κρεμασμένος έξω που το παράθυρο του δωματίου σου, τόσες βόλτες τον σκύλο (μα τόση αγάπη ξαφνικά τον κόπρο) και να προδοθείς τελικά από λίγη κιτρινίλα στο δόντι! Τι άδικο να πάει όλη η πιο πάνω προσπάθεια χαμένη που μιαν επίσκεψη στον οδοντογιατρό. Και όμως δεν είπε κάτι. Με κοίταζε όμως άγρια (έτσι ενόμιζα τουλάχιστο). Με ένα έντονο και αυστηρό βλέμμα. Αυτό του στυλ ξέρω τι κοπρίτης είσαι μικρέ και ανώριμε Critic. Ένα βλέμμα χίλιες λέξεις. Κόψε το να μεν σου την κόψω ένα πράμα. Έ έμεινε μου φαίνεται που τότε ο φος
Πάμε όμως στα πιο πρόσφατα. Πάω λοιπόν προχτές κάθουμαι φορεί μου τζαι την μπλέ την πετσετούα μου, βάλει μου τζαι το νερούι μου το κότσινο να θκιακλίζω το στόμα μου τζαι πατά το play του ραδίου για να χαλαρώσουμε. Εγώ δηλαδή γιατί τζείνος μια χαρά χαλαρός ήταν. Oh, jingle bells, jingle bells jingle all the way Oh, what fun it is to ride ιn a one horse open sleigh.
Όπα εν σοβαρομιλάς μαλάκα μου; Τούτο μας έλειπε σκέφτουμαι. Σε παρακαλώ να εν το ράδιο τζαι όι κανένα CD με χριστουγεννιάτικα. Εν αντέχω μισή ώρα χριστουγεννιάτικα συνοδευόμενα από drilling sound. Σε παρακαλώ να εν το ράδιο.
«Άνοιξε το στόμα σου Critic μου. Ωραία». Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ (το drilling sound που λέγαμε). Oh, jingle bells, jingle bells jingle all the way Oh, what fun it is to ride. Τρυπάνι, οδοντογιατρός, και jingle bells. Γαμώ τους συνδυασμούς μου γαμώ. Μιαν ανατριχίλα το τρυπάνι τζαι αλλη μιαν τα jingle bells. Τι το ήθελα το Colgate smile ο μαλάκας Χριστουγεννιάτικα. Εν εκαρτέρουν ξόπασκα καλύτερα. Τζαι η μουσική; Καλύτερα να μου έβαλε Ρουβά παρά τούτο. Τζαμέ εφτάσαμε να παρακαλούμε να ακούσουμε Ρουβά.
«Φτύσε Critic μου». Μμμμ τελικα τούντο κότσινο το νερό εν άγευστο μόνο χρώμα ένει. Φτου. O Christmas Tree! O Christmas Tree! Thy leaves are so unchanging Α μάνα μου τζαι να σκεφτείς ακόμα τωρά αρχίσαμε. Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ O Christmas Tree! O Christmas Tree Ζζζζζζζζζζζζζζζζ O Christmas Tree! O Christmas Tree. «Φτύσε Critic μου». Ζζζζζζζζζζζζζζ We wish you a Merry Christmas; We wish you a Merry Christmas and a Happy New Year.
Άραγε εν τούντο CD της Mariah Carey με τα Χριστουγεννιάτικα που λαλούσιν; Ζζζζζζζζζζζ. «Φτύσε Critic μου». Οκ τι άλλο μπορεί να πάει λάθος τωρά. Να μου έβρει καμιά ουλίτιδα ή κανένα χαλασμένο δόντι τζαι να πρέπει να έρκουμαι πιο συχνά. Σκέφτου!! We wish you a merry Christmas and a drilling new year. Διώξε όμως τες κακές σκέψεις, χλωμό το σενάριο. Αφού είπε μου στην αρχή ότι ούλλα φαίνουνται μια χαρά. Υπομονή κλείστα τα αυτιά σου τζαι σφίκτού να περάσουμε. Μεν σου φυει μόνον κανένας πρόσεχε.
«Γεια σου γιατρέ».
«Ω κάτσε Μάριε μου. Να σου συστήσω τον Μάριο Critic. Ο Μάριος είναι μαθητευόμενος και κάνει εξάσκηση τώρα που είναι διακοπές. Παρακολουθεί και με βοηθά»
Ου τέλεια εγίναμεν πέντε σκέφτουμαι. Εγώ, ο γιατρός, ο Μάριος ο μαθητευόμενος, η Mariah που αγκανίζει τζαι το τρυπάνι. Ε σίκκιμε ας κάτσει τζαι ο Μάριος να παρακολουθήσει. Μια μεγάλη χαρωπή παρέα. Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια στο ράδιο, ο γιατρός με το τρυπάνι, ο Μάριος να παρακολουθεί με προσοχή τζαι εγώ σαν τον μαννό με ανοιχτό το στόμα. Ω ναι τόσο χάλια. Να μου πεις τι περίμενες. Εν τζαι πάεις στον οδοντογιατρό για πασιαμά. Αν ήταν έτσι εν θα εκλαίαν ούλλα τα μωρά μόλις τους εθωρούσαν.
Τέλως πάντων τέλος καλό όλα καλά. Στο αυτοκίνητο της επιστροφής όμως χρειάζεται κάτι σοβαρό να καθαρίσει ο εγκέφαλος από την Mariah Carey. Αναγκάστηκα τζαι ξεσκόνισα το CD με τους Black Sabbath.
Άτε τζαι του χρόνου πάλε. Το σίουρο ένει ότι εν θα ξαναπάω Χριστούγεννα. Εκτός αν πάρω το CD μου τζαι πάω την ώρα που έννα κάμνει lunch break ο Μάριος.
Έφυε τζαι τούτος ο γρόνος τζαι εποσπαστήκαμεν. Ήταν χάλια (να μεν τον πω σκατά χρονιάρες μέρες). Τέλος καλό όλα καλά όμως. Ελπίζω...
Πάω που λέτε παραμονές να κάμω ένα καθαρισμό δοντιών μετά από δύο χρόνια. Η Critic οδοντοστοιχία είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Εν έβαλα σιδεράκια ποττέ, εν μου εχάλασε δόντι ποττέ, εν μου έσπασε ποττέ τζαι γενικά τον οδοντογιατρό επισκέπτουμαι τον μια κάθε αγίου. Για καθαρισμό μόνο και check-up. Επειδή όμως εν τον θωρώ συχνά σιέζουμαι τον τζαι λίον. Μόλις πατήσω το πόδι μου μες το ιατρείο σφίγγουνται τα στομάσια μου. Τι να κάμω όμως αναγκαίο κακό για να έχω αυτό το υπέροχο χαμόγελο που έριξε ξερή άλλωστε και την Κούλλα Criticoulla!!!!!!
Μπαίνω μέσα λοιπόν. «Γεια σου Critic μου και χρόνια πολλά. Κάτσε. Η οικογένεια όλη καλά; Ω χαίρομαι τα χαιρετίσματα μου στους γονείς».
Βλέπετε είναι ο οικογενειακός οδοντογιατρός. Ο ίδιος που σε εφηβική ηλικία μπορούσε να προδώσει στους Criticoγονείς ότι ο κανακάρης τους άρχισε το κάπνισμα. Τόση προσπάθεια να το κρύψεις, τόσες πίσσες, τόσες ώρες κρεμασμένος έξω που το παράθυρο του δωματίου σου, τόσες βόλτες τον σκύλο (μα τόση αγάπη ξαφνικά τον κόπρο) και να προδοθείς τελικά από λίγη κιτρινίλα στο δόντι! Τι άδικο να πάει όλη η πιο πάνω προσπάθεια χαμένη που μιαν επίσκεψη στον οδοντογιατρό. Και όμως δεν είπε κάτι. Με κοίταζε όμως άγρια (έτσι ενόμιζα τουλάχιστο). Με ένα έντονο και αυστηρό βλέμμα. Αυτό του στυλ ξέρω τι κοπρίτης είσαι μικρέ και ανώριμε Critic. Ένα βλέμμα χίλιες λέξεις. Κόψε το να μεν σου την κόψω ένα πράμα. Έ έμεινε μου φαίνεται που τότε ο φος
Πάμε όμως στα πιο πρόσφατα. Πάω λοιπόν προχτές κάθουμαι φορεί μου τζαι την μπλέ την πετσετούα μου, βάλει μου τζαι το νερούι μου το κότσινο να θκιακλίζω το στόμα μου τζαι πατά το play του ραδίου για να χαλαρώσουμε. Εγώ δηλαδή γιατί τζείνος μια χαρά χαλαρός ήταν. Oh, jingle bells, jingle bells jingle all the way Oh, what fun it is to ride ιn a one horse open sleigh.
Όπα εν σοβαρομιλάς μαλάκα μου; Τούτο μας έλειπε σκέφτουμαι. Σε παρακαλώ να εν το ράδιο τζαι όι κανένα CD με χριστουγεννιάτικα. Εν αντέχω μισή ώρα χριστουγεννιάτικα συνοδευόμενα από drilling sound. Σε παρακαλώ να εν το ράδιο.
«Άνοιξε το στόμα σου Critic μου. Ωραία». Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ (το drilling sound που λέγαμε). Oh, jingle bells, jingle bells jingle all the way Oh, what fun it is to ride. Τρυπάνι, οδοντογιατρός, και jingle bells. Γαμώ τους συνδυασμούς μου γαμώ. Μιαν ανατριχίλα το τρυπάνι τζαι αλλη μιαν τα jingle bells. Τι το ήθελα το Colgate smile ο μαλάκας Χριστουγεννιάτικα. Εν εκαρτέρουν ξόπασκα καλύτερα. Τζαι η μουσική; Καλύτερα να μου έβαλε Ρουβά παρά τούτο. Τζαμέ εφτάσαμε να παρακαλούμε να ακούσουμε Ρουβά.
«Φτύσε Critic μου». Μμμμ τελικα τούντο κότσινο το νερό εν άγευστο μόνο χρώμα ένει. Φτου. O Christmas Tree! O Christmas Tree! Thy leaves are so unchanging Α μάνα μου τζαι να σκεφτείς ακόμα τωρά αρχίσαμε. Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ O Christmas Tree! O Christmas Tree Ζζζζζζζζζζζζζζζζ O Christmas Tree! O Christmas Tree. «Φτύσε Critic μου». Ζζζζζζζζζζζζζζ We wish you a Merry Christmas; We wish you a Merry Christmas and a Happy New Year.
Άραγε εν τούντο CD της Mariah Carey με τα Χριστουγεννιάτικα που λαλούσιν; Ζζζζζζζζζζζ. «Φτύσε Critic μου». Οκ τι άλλο μπορεί να πάει λάθος τωρά. Να μου έβρει καμιά ουλίτιδα ή κανένα χαλασμένο δόντι τζαι να πρέπει να έρκουμαι πιο συχνά. Σκέφτου!! We wish you a merry Christmas and a drilling new year. Διώξε όμως τες κακές σκέψεις, χλωμό το σενάριο. Αφού είπε μου στην αρχή ότι ούλλα φαίνουνται μια χαρά. Υπομονή κλείστα τα αυτιά σου τζαι σφίκτού να περάσουμε. Μεν σου φυει μόνον κανένας πρόσεχε.
«Γεια σου γιατρέ».
«Ω κάτσε Μάριε μου. Να σου συστήσω τον Μάριο Critic. Ο Μάριος είναι μαθητευόμενος και κάνει εξάσκηση τώρα που είναι διακοπές. Παρακολουθεί και με βοηθά»
Ου τέλεια εγίναμεν πέντε σκέφτουμαι. Εγώ, ο γιατρός, ο Μάριος ο μαθητευόμενος, η Mariah που αγκανίζει τζαι το τρυπάνι. Ε σίκκιμε ας κάτσει τζαι ο Μάριος να παρακολουθήσει. Μια μεγάλη χαρωπή παρέα. Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια στο ράδιο, ο γιατρός με το τρυπάνι, ο Μάριος να παρακολουθεί με προσοχή τζαι εγώ σαν τον μαννό με ανοιχτό το στόμα. Ω ναι τόσο χάλια. Να μου πεις τι περίμενες. Εν τζαι πάεις στον οδοντογιατρό για πασιαμά. Αν ήταν έτσι εν θα εκλαίαν ούλλα τα μωρά μόλις τους εθωρούσαν.
Τέλως πάντων τέλος καλό όλα καλά. Στο αυτοκίνητο της επιστροφής όμως χρειάζεται κάτι σοβαρό να καθαρίσει ο εγκέφαλος από την Mariah Carey. Αναγκάστηκα τζαι ξεσκόνισα το CD με τους Black Sabbath.
Άτε τζαι του χρόνου πάλε. Το σίουρο ένει ότι εν θα ξαναπάω Χριστούγεννα. Εκτός αν πάρω το CD μου τζαι πάω την ώρα που έννα κάμνει lunch break ο Μάριος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)