Μπράβο σου πρόεδρε

Έχω σταματήσει να γράφω για οικονομικά τον τελευταίο χρόνο. Απλούστατα γιατί η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη εδώ και πολύ καιρό. Έγραφα το 2010 και λίγο το 2011 τότε που ίσως θα μπορούσε να γίνει κάτι. Τώρα την εποχή που ο πρόεδρος στρουμπώνει και υποδέχεται καπελοφόρους Ισραηλίτες και ύποπτους κινέζους εκλιπαρώντας για πέντε μπακίρες δεν αξίζει πλέον τον κόπο να γράψεις κάτι. Άλλωστε τωρά πια ανακάλυψαν το φρούτο της οικονομίας και οι σούπερ δημοσιογράφοι και πολιτικοί μας και ασχολούνται πλέον και αυτοί. Ναι τωρά πουλά και η οικονομία όχι μόνο το Κυπριακό. Άρα πλέον εγώ το αποφεύγω.

Φυσικά όμως εν εμπόρεσα να αντισταθώ και να σχολιάσω την μέγα κίνηση του προέδρου να αντικαταστήσει τον Ορφανίδη από την Κεντρική. Είναι όντως ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα της διακυβέρνησης του η οποία και σημαδεύτηκε από ουκ ολίγες μαλακίες.

Και όμως η Κύπρος μέχρι και χτες είχε την ευλογία-τύχη να διατηρεί στις τάξεις της τον καλύτερο κεντρικό τραπεζίτη στην Ευρωζώνη. Ναι τον καλύτερο. Και αν έχετε αμφιβολίες ψάξτε για συστάσεις στο διαδίκτυο. Από ξένους όμως όχι από Κύπριους.

Και τι έκανε; Τον αντικατέστησε με ένα δασκαλούι του πανεπιστημίου του Λέστερ ο οποίος προφανώς βαρέθηκε να διδάσκει στην άσχημη αυτή πόλη της Κέντροδυτικής Αγγλίας και αποφάσισε να γυρίσει στη χώρα του. Ο τρόπος που το κατάφερε είναι με την δημιουργία οικονομικού μπλόγκ και την συγγραφή άρθρων σε εφημερίδες και οικονομικά ιστολόγια τα τελευταία δύο χρόνια. Και το καλύτερο είναι ότι η οικονομική του φιλοσοφία σοσιαλίζει. Δεν θεωρεί την προσήλωση στην δημοσιονομική πειθαρχία σαν τον κύριο τρόπο για έξοδο από την κρίση. Και το λέει αυτό για μια χώρα που έχει το πιο ψηλό κρατικό μισθολόγιο σε αναλογία πληθυσμού στην Ευρώπη. Την Κύπρο. Ε πώς να μην τον ερωτευτεί ο Χριστόφκιας.

Εγώ προσωπικά 2-3 άρθρα του κατάφερα να θκιεβάσω τζαι μετά εμαυροπινάκισα τον. Απλά εκνέυρισέ με τζαι σταμάτησα να ασχολούμαι μαζί του. Τωρά θα τον έχουμε και κεντρικό τραπεζίτη.

Μπράβο πρόεδρε. Πρόσθεσες ακόμα μια πατάτα στην χειρότερη οικονομική διακυβέρνηση στην ιστορία της Κυπριακή δημοκρατίας. Είσαι και με την βούλα ένα κολλημένο αποτυχημένο ανίκανο να κυβερνήσεις κομματόσκυλο που το πολιτικό πορνείο της Κύπρου σε ανέδειξε σε πρόεδρο.

Μπράβο σε όλους μας.

Υ.Γ. Επρίστην με τον Τιτανικό. Έσιει 100 χρόνια που εβούλλιαξεν. Παρετάτε μας με τες εκπομπές αφιερωμένες στο ναυάγιο. Κυριολεκτικά επρίστην εν με χωρούν τα σώβρακα μου πιον.

Εις την Πόλιν

Γεια σας φίλοι μου. Έσιει λίο τζαιρό να γράψω. Μια το ταξίδι που επήα το Πάσχα μια οι επαγγελματικές υποχρεώσεις που ήταν νάκκο πισοκούντικες μετά την επιστροφή μου εκρατήσαν με μακριά που το blog. Σήμερα όμως επιστρέφω δριμύτερος με εντυπώσεις από το ταξιδάκι μου.

Επήα λοιπόν που λέτε «εις την Πόλιν». Istanbul ή Κωνσταντινούπολη όπως συνηθίσαμε εμείς να την αποκαλούμε, μη αποδεχόμενοι και πάλι ήττα σε ακόμη ένα πόλεμο με τους γείτονες. Πήγα λοιπόν με την Κούλλα (Criticoulla) και ένα φίλο ο οποίος είναι παλιός της Πόλης και μιλάει και την γλώσσα. Εκεί συναντήσαμε και ένα Τούρκο φίλο του ο οποίος είχε την καλοσύνη να μας κουλιαντιρίζει για πέντε μέρες. Οι εντυπώσεις μου; Τι να πω. Φοβερή η Πόλη. Φοβερή. Όσοι από εσάς δεν πήγατε αξίζει τον κόπο. Αν δεν έχετε τους πατριωτικούς ενδοιασμούς του τύπου θα τους ρίξουμε στην θάλασσα την προτείνω ανεπιφύλακτα. Λίγο τσιμπημένο το εισιτήριο βέβαια γιατί δεν πετάσαμε από τα κατεχόμενα αλλά και πάλι αξίζει τον κόπο.

Με μια λέξη είναι πανέμορφη. Κτισμένη σε λόφους στις δύο πλευρές του Βοσπόρου χωρίζει ανατολή και δύση. Και αυτό το βλέπεις. Είναι εμφανές στην αρχιτεκτονική στον κόσμο στην πίστη τους στην θρησκεία σε όλα. Η δυτική πλευρά είναι η πιο κοσμοπολίτικη. Εκεί είναι οι δουλειές, τα καταστήματα, τα καλά εστιατόρια και η καλή νυχτερινή ζωή. Στην Κωνσταντινούπολη οι νέοι και σπουδασμένοι με τις καλές δουλειές μένουν οι περισσότεροι στην Ανατολική πλευρά της πόλης αλλά δουλεύουν οι περισσότεροι στην Ευρωπαϊκή. Δεν υπάρχει χώρος βλέπετε. Αυτό σαν Λευκωσιάτης καλοπερασάκιας δεν μπορούσε να το χωρήσει ο νούς μου. Παίρνω το καραβάκι κάθε πρωί μου λέει ο Τούρκος ο παρέας και σε ένα δεκάλεπτο διασχίζω τον Βόσπορο για να πάω δουλειά στην Ευρωπαϊκή πλευρά της πόλης. Καραβούι για να πάει δουλειά μαλάκα. Oh shit. Αυτό σημαίνει μεγαλούπολη. Για αυτό κανένας δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια για τον πληθυσμό της Πόλης. Άλλοι λένε 13 εκατομμύρια και υπάρχουν μερικοί που λένε ότι φτάνει ακόμα και τα 17. Oh shit.

Τα αξιοθέατα πολλά. Πάρα πολλά. Από τα υπέροχα Βυζαντινά-Ρωμαϊκά κτίσματα στα υπερπολυτελή παλάτια των Οθωμανών ο τουρίστας μπορεί να επισκεφτεί την Πόλη και να περάσει τις μέρες του σε ένα λεωφορείο και να βλέπει. Δεν λέω καλό και αυτό αλλά δεν είναι και πολύ της προτίμησης μου. Εγώ θέλω να ζήσω την πόλη που επισκέπτομαι. Να νιώσω το παλμό της. Και αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο την νύχτα.

Όσο αφορά τα αξιοθέατα όμως πιστεύω ότι είδα τα πιο σημαντικά. Πήραμε μια εξαιρετική Πολίτισσα ξεναγό, (που ειλικρινά σας λέω μου θύμιζε την Λωξάντρα), η οποία μας τα έκαμε κουτσιά καθαρισμένα. Μας είπε την ιστορία τα gossips τα πάντα.

Πήγαμε λοιπόν στην Αγία Σοφία η οποία είναι όντως μεγαλοπρεπέστατη αλλά στην τωρινή της κατάσταση δεν μου προκάλεσε κάποια ανατριχίλα. Ναι αντιλαμβάνομαι ότι είναι η βάση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά πρέπει να έχεις τεράστια φαντασία για να το δεις αυτό βασιζόμενος στην σημερινή της εικόνα. Οι περισσότερες τοιχογραφίες έχουν καλυφθεί και στις τέσσερις άκρες τις κρέμονται τεράστιες επιγραφές για να θυμίζουν σε όλους ότι είναι τζαμί και όχι εκκλησία ενώ μεσα γίνεται ο πανικός του αιώνα. Σαν κλειστή αγορά σου μοιάζει περισσότερο θα έλεγα παρά με εκκλησία.

Πήγαμε επίσης στον Βυζαντινό ιπποδρόμιο (το οποίο δεν υπάρχει πλέον), αλλά και στο Μπλέ Τζαμί που είναι δίπλα. Ούτε αυτό όμως μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. Χώρος λατρείας και αυτός και αποτέλεσμα της μεγαλομανίας ορισμένων θρησκευτικών ηγετών να αποδείξουν ότι έχουν το πιο μεγάλο στον κόσμο. Είτε αυτό λέγεται εκκλησία είτε τζαμί. Κάτι όπως εμάς που την εμετρούσαμε σαν έφηβοι να δούμε ποιος έχει την πιο μακριά. Τέλος πάντων ας μην τα ισοπεδώνω όλα μπορεί άλλοι να τα βρουν πιο ενδιαφέροντα. Εγώ έχω όντως μια αντιπάθεια στους χώρους λατρείας και υποδούλωσης. Πείτε τα εκκλησίες, τζαμιά, ναούς βουδιστών όπως θέλετε η ουσία είναι η ίδια....

Πήγαμε επίσης και στο παλάτι του Ντολμάμπαχτσε. Φοβερό. Ο σουλτάνος το έκτισε με ένα και μόνο σκοπό. Να εντυπωσιάσει τους Ευρωπαίους και να δείξει ότι έχουμε και εμείς πολιτισμό και πλούτη περισσότερα από εσάς. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Από την θέρμανση με φυσικό αέριο στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα, τις τουαλέτες, τους πίνακες, τους κρυστάλλινους πασσάλους στις σκάλες, τις τεράστιες αίθουσες, την αυλή που βρέχεται από τον Βόσπορό η τον μεγαλύτερο κρυστάλλινο πολυέλαιο του κόσμου. Που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Πολύ χλίδα οι πούστηδες.

Πολύ ενδιαφέρουσα όμως ήταν η ιστορία πίσω από τον τεράστιο πολυέλαιο. Τον έκανε λένε δώρο η Βασίλισσα της Αγγλίας Βικτώρια στον σουλτάνο (που μου διαφεύγει τώρα το όνομα του). Πιο ενδιαφέρον όμως ήταν το gossip της τσακπίνας Πολίτισσας ξεναγού. Λέει ο πολυέλαιος ήταν δώρο της Βικτωρίας στον σουλτάνο που ήταν κρυφός εραστής της. Oh god shame Victoria shame.

Η ξεναγός μας είπε επίσης ότι είχαν να πουν για τις πολλές κατακτήσεις του δίμετρου σουλτάνου-Καζανόβα. Λένε ότι ήταν και μεγάλος γκόμενος. Η Βικτώρια όμως; Με βάση τους πίνακες που έχουμε υπόψη μας για την Βικτώρια φανταζόμαστε ότι θα είχε κάτι χρονάκια να δει χαρά στα σκέλια της. Ήταν όπως την Εγγλέζα την χωρκάτα την πρησμένη. Ε αν της έκανε και τέτοια χάρη ο δίμετρος σουλτάνος πως να μην του κάνει δώρο πολυέλαιο. Και λίγος ήταν. Εγώ πάντως πρέπει να σας πω ότι έννα προτιμούσα να μου βουλώσει κανένα οικοπεδούι στο Notting Hill για να την βοηθήσω.

Anyway ξεφύγαμε όμως από το θέμα. Όντως φοβερό το Ντολμάμπαχτσε και αξίζει τον κόπο. Εδώ ένας φίλος μπλόγκερ που ανακάλυψα όταν κοίταζα για το παλάτι στο ίντερνετ μπορεί να σας δώσει περισσότερες πληροφορίες αλλά και φωτογραφίες.

Από αξιοθέατα πάντως θα έλεγα ότι περισσότερο με εντυπωσίασε το απίστευτο Βυζαντινής εποχής υπόγειο υδραγωγείο τους. Εξαιρετικό και εξίσου φοβερό το engineering που κρύβεται πίσω του. Αξίζουν το κόπο επίσης και οι αγορές στις οποίες μπορείς να βρεις τα πάντα. Εγώ επικεντρώθηκα στα υπέροχα μπαχαρικά αλλά και στον φρέσκο τούρκικο καφέ ο οποίος εν αλλού. Λαϊκού, Χαραλάμπους τζαι μαλακίες.

Ενδιαφέρον επίσης ήταν και το Τοπ Καπί που ήταν ουσιαστικά το παλάτι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πριν ο σουλτάνος αποφασίσει να κτίσει το Ντολμάμπαχτσε για να μπει στους Ευρωπαίους. Σαν κτίσμα φυσικά δεν έχει κάτι εντυπωσιακό να επιδείξει αφού εκεί δεν έμενε μόνο ο Σουλτάνος αλλά ο στρατός και όλη η κυβέρνηση τους. Είναι τεράστιο αλλά αυτό που σου μένει είναι η συλλογή χρυσαφικών, κοσμημάτων, θρόνων, ενδυμασιών, αλλά και προσωπικών αντικειμένων των σουλτάνων. Πλούτη τα οποία δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Και να σκεφτείτε ότι εκθέτουν περίπου μόνο το 10%. Τι να πεις. Από σμαράγδια πεταμένα κατά εκατοντάδες σε κουτιά μέχρι το όγδοο μεγαλύτερο διαμάντι στον κόσμο. Όλα από εκστρατείες επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και βλέποντας όλα αυτά όλη μέρα το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό είναι ο Αγγελίδης ο Κουλίας ο Παπαδόπουλός και οι άλλοι σούπερ πατριώτες που θα ρίξουν όλους τους Τούρκους στην θάλασσα. Πηαίννετε ρε κοπέλια ένα γυρο ποτζί τζαι μετά μπορεί να το σκεφτείτε ξανά.

Αυτά μέσες άκρες είδαμε από αξιοθέατα. Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν η πρωινή βαρκάδα στον Βόσπορο. Φοβερή. Και να σκεφτείτε ότι δεν είμαι και κανένας ρομαντικός. Γενικά είμαι μεγάλος βόρτος αλλά τον συγκεκριμένο περίπατο θα τον θυμούμαι χρόνια. Βλέπεις όλη την Πόλη σε 2 ώρες. Υπέροχη αρχιτεκτονική, υπέροχα παραλιακά σπίτια (Γιαλί) και υπέροχος καιρός. Τέλια βαρκάδα.

Τα υπόλοιπα, τα πιο ωραία στο μέρος 2ο.

Πάσχα rulzzz…Not

Φέτος λέω να κάνω σωστό Πάσχα. Ναι θα κάνω σωστό Χριστιανικό Πάσχα. Όχι μαλακίες όπως πέρσι. Γιατί πέρσι με τιμώρησε ο θεούλης που ήμουν αμαρτωλός. Ναι βέβαια. Αφού πέρασα το Πάσχα μου με μπριζόλες ενώ οι άλλοι ενήστευκαν, με ρούμι ενώ οι άλλοι κοινωνούσαν και με life of Brian ενώ οι άλλοι εβλέπαν Jesus of Nazareth.

Φέτος είπα όμως να το παίξω διαφορετικά. Να πρωτοτυπήσω. Έννα πάω σε μουσουλμανική χώρα Πάσχα τζαιρό. Ενι ξερω αν σε αφορίζει ο Tommy B όταν κάμεις τέτοια αμαρτία αλλά αν αφορίζει πέτε του please να κοπιάσει.

Τι γλυτώνεις άμαν φύγεις Πάσχα; Πρώτα από όλα την μιζέρια. Την μιζέρια της μεγάλης Παρασκευής και του ακόμα πιο μεγάλου Σαββάτου. Την μιζέρια του σπιτιού γιατί ούλλα εν κλειστά. Την μιζέρια του να πρέπει να τζοιμηθείς που τες 11:00 γιατί εν έσιεις τίποτε να κάμεις ή να δεις στην τηλεόραση.

Γλυτώνεις επίσης τον επιτάφιο και την περιφορά. Το πιο σημαντικό όμως εν ότι γλυτώνεις την Ανάσταση τζαι τες πομπάρτες τες οποίες by the way σιέζεται τες πολλά η Κούλλα (Criticoulla). Φυσικά να πάω ανάσταση έσιει που πριν τες φασαρίες του 63 αλλά πάλε ενοχλεί με ακόμα τζαι τζείντο τηλέφωνο που την Κριτικομάνα η οποία μουρμουρά γιατί εν θα πάω μαζί της και τι αμαρτία που ένει.

Γλυτώνεις την Κυριακή του Πάσχα όπου υποχρεωτικά πρέπει να παραστείς στο οικογενειακό τραπέζι. Κάτι όπως το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Εν τα 2 τραπέζια τον χρόνο που τζαι να φακκάς κουρτουμπέλλες εν τα γλυτώνεις.

Μαζί με αυτό έρχονται και οι κλασσικές συζητήσεις για την νηστεία και άλλα ωραία του τύπου «οϊ κουμπάρε καλό το λουβί τζαι το ψάρι αλλά σαν το αρνούι εν έσιει» και όπως «ξέρουν ολάν οι καλάμαροι να κάμνουν το αρνί; Ολαν σαν την σούβλαν εν έσιει όϊ σαν τζείνους που κάμνουν μου ιμίσσι μου οβελίαν. Άτε ολάν που δαμέ». Καλά θκειέ ότι πεις.

Στα συν της μέρας είναι φυσικά το αρνάκι το οποίο ο Κριτικοπαπάς κάμνει το σιελέν και στα πλην τυχόν ατυχήματα μετά από την υπερκατανάλωση κρέατος και μπύρας. Μάλιστα συμβαίνουν και αυτά. Σε εμένα ευτυχώς ακόμα αλλά μάλλον από τύχη θα έλεγα.

Γλυτώνεις επίσης την μιζέρια της Δευτέρας και Τρίτης του Πάσχα οι οποίες είναι μεν αργίες αλλά εν κοτσηροαργίες. Βαρετές και χωρίς νόημα. Καμία σχέση ας πούμε με το boxing day το οποίο φακκά της Δευτέρας του Πάσχα πας τα καλαμορούθουνα.

Αυτά λοιπόν καλά να περάσετε τες γιορτές. Δώστε του τράουλλου τους χαιρετισμούς μου όσοι θα πάτε και θα σας πω τις λεπτομέρειες για το ταξιδάκι μου ξωπασκα.

Περί κώλου ο λόγος

Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να ασχοληθώ με την νέα διακοπή ρεύματος που έγινε χτες. Ξύπνησα όπως όλοι σας και ανάβοντας το φως του μπάνιου διαπίστωσα ότι επιστρέψαμε σε μέρες Ιουλίου 2011. Σκέφτηκα καλά ρε μαλάκα λαλείς να έγινε καμιά στραβή με τον λογαριασμό; Καθόλου παράξενο με έτσι λοαρκασμούς που μας στέλλουν. Η σκέψη μου εξαφανίστηκε όταν αναγκάστηκα να κατεβώ μια φάουσα σκαλιά γιατί δεν δούλευε το ασανσέρ. Λαμπρά.

Όμως όχι δεν θα ασχοληθώ με το γεγονός ότι είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που περνούμε μέρες ολόκληρες χωρίς νερό και ρεύμα. Όχι δεν θα παρασυρθώ να τους πω τζαι που τζαμέ που εμπήκαν τζαι που τζαμέ που εφκήκαν. Πόσες φορές να τα πούμε. Οχι θα ασχοληθώ με ένα πιο σοβαρό θέμα. Με κολάντζες.

Ο άντρας έχουν να πουν, ότι όσο αφορά την προτίμηση του στις γυναίκες, είναι ή του βυζιού ή του κώλου με το συμπάθκιο. Για αυτό φίλες μου αν για κάποιον λόγο ο άντρας ή φίλος σας είπεν σας «οϊ μανα μου εγώ θωρώ πρώτα πρόσωπο τζαι μετά χαρακτήρα» ψεύδεται άρα δικαιούστε να πάτε σπίτι πόψε κουρτισμένες για καυκά.
Αν δεν πιστέυκετε απλά πρέπει να γίνεται πιο παρατηρητικές. Προσέξτε όταν διασταυρώνεστε με έναν άντρα από μακριά που πάνε τα μάτια του. Αν έστω και για μια στιγμή δεν ταξιδέψουν λίγο κάτω από τον λαιμό σας τότε πιθανότατα είναι ή του κώλου ή gay. Επίσης όταν γυρίσετε πλάτη σε ένα άντρα πιθανότατα αυτός θα ελέγξει τα οπίσθια σας. Έστω και με πολύ διακριτικό τρόπο. Αν δεν το κάνει τότε είναι ή του βυζιού ή είναι gay.

Εγώ που λέτε έτσι για να γνωριστούμε και καλύτερα είμαι του κώλου, με το συμπάθκιο πάντα. Μεν φανταστείτε όμως ότι ο άντρας του κώλου εν όπως το λυκόσσιλλο. Να περνά ο κώλος τζαι εσύ να ζαολαιμιάζεις να φκάλλεις την γλώσσα τζαι να κάμνεις X-ray. Υπάρχουν φυσικά τζαι τέθκοιοι. Απλά πρέπει να ξέρετε ότι στην παρουσία ενός άντρα του κώλου θέλετε δεν θέλετε σε κάποια φάση θα καταγραφούν οι διαστάσεις σας στο δευτέρι του.

Που λέτε λοιπόν. Υπάρχουν όντως έντονες διαμάχες μεταξύ των αντρών για τους δύο μεγάλους αιώνιους αντιπάλους το βυζί και τον κώλο. Ποιο από τα δύο έχει την περισσότερη βαρύτητα στην εμφάνιση μιας γυναίκας. Τα δύο στρατόπεδα όμως δεν πρόκειται να συμφωνήσουν ποτέ. Για παράδειγμα ένας φίλος μου λέει «κώλο έχω τζαι εγώ» και η κλασσική απάντηση είναι «βυζί έσιει τζαι ή μάνα σου». Επίσης σημαντικό είναι να τονίσουμε εδώ ότι η δήλωση «εγώ είμαι τζαι των θκυό» δεν γίνεται αποδεκτή. Δεν υπάρχει έτσι πράμα. Τελεία λοιπόν και δεν σηκώνει περαιτέρω συζητητή. Άρα όπως καταλαβαίνετε η εξεύρεση λύσης στο αιώνιο αυτό ερώτημα εν όπως το Κυπριακό. Good luck.

Που θέλω να το πάω; Σε αυτό που βίωσα την Κυριακή. Ενώ καθόμασταν με φίλους και φίλες και καταναλώναμε μεγάλες ποσότητες φαγητού αλλά και ποτού και ενώ η συζήτηση της παρέας είχε προσγειωθεί ανώμαλα σε ιδιαίτερα μαννά επίπεδα νάσου κατεβαίνει μια γυναικοπαρέα. Γνωστές γνωστού και κάθονται στην δική μας παρέα. Τέσσερις κοπέλες στο σύνολο οι τρεις ντυμένες με την νέα μόδα που πρόσεξα ότι ξεπρόβαλε στους δρόμους της Λευκωσίας (γνωστή και ως το μικρό Μιλάνο).

Φορούσαν λοιπόν τούντα μαύρα τα κολάν τα οποία φορκούνται ή μόνα τους με ένα μακρύ top ή με φούστα πουπάνω ή τελως πάντων με κάτι που ελαφρά χώνει τον πισινό. Ωραία δεν λέω. Μόνο όμως όταν τα φορεί κοπέλα με τα απαραίτητα προσόντα, που έχυσε και μιαν αξιοσέβαστη ποσότητα ιδρώτα στο γυμναστήριο. Είναι όντως χάρμα οφθαλμών. Αλλά τι γίνεται άμαν εν ταούκκα; Α; Και στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν τζαι οι τρεις.

Δηλαδή με ποιά λογική ξυπνάς το πρωί τζαι λαλείς. Α τι ωραία σήμερα έννα φορήσω το κολάν μου γιατί θέλω να κάμω show τον κώλο μου που έγινεν όπως το keyboard του computer στην καλύτερη περίπτωση. Ή λέει ωραία σήμερα θα βάλω το κολάν μου να δείξω πόσο ωραία εν τα πόθκια μου που ενωθήκαν ως το γόνατο φάε φάε ούλλο σσειμόνα. Τζαι το καλύτερο; Με τόσο πάχος στην περιφέρεια με το συμπάθκιο ο θεατής βλέπει και λίγο camel toe. Όποιος δεν γνωρίζει τι είναι το πιο πάνω παρακαλώ ας αποταθεί στο Google Images για εξηγήσεις. Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.

Ποιος λοιπόν εν ο σκοπός του κολάν άμαν στον κώλο σου προσγειώνεται ψεκαστικό Chessna; Χάθηκε κοπέλα μου να βάλεις ένα jean που εν τζαι σκληρό το ύφασμα τζαι συγκρατά λίο τα κερβέλια σου; Γιατί γιατί κολάν;

Εν όπως την άλλη την μόδα με το Brazilian το μαγιό. Άμαν εν ο κώλος περιποιημένος εν όπως το θεόσταλτο ρούχο. Κάθεσαι στην παραλία τζαι αν τύχει τζαι περάσει κανένας περιποιημένος ευχαριστάς την Adriana Lima και τις άλλες θεές Βραζιλιάνες που το εκάμαν μόδα. Αλλά μετά θωρείς τζαι μια φοιτήτρια της Αγγλίας να περνά με το ασπρουλιάρικο της το σώμα τζαι κάμποσα παραπανίσια κιλά που τα κεμπάπ τζαι φωρεί τζαι τζείνη!!! Με ποια λογική κοπέλα μου; Αφού πάνω σου εννεν Brazilian το γαμημένο. Με έτσι κώλο εσύ έκαμες το τάγκα. Τζαι το τάγκα είπαμε πλέον εν ξεπερασμένο. Εν κατάλοιπο του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ.

Αμ το άλλο. Τζείνη η μόδα με τα ασπρα τα hot pants πριν λία χρόνια. Ήμαρτον. Εν έμεινεν αχλαδιά που εν το εφόρεν. Στο ένα περιποιημένο άσπρο σορτσάκι που επέρναν που μπροστά σου εθώρες τζαι άλλα πέντε ταλαιπωρημένα που εκάμναν αγώνα να μεν ξιποραυτούν. Άσε την κιταριτιδα. Αφού το πόδι σου χρυσή μου εν όπως την σελήνη τι το θέλεις το κοντό.

Έννα μου πείτε καλά ρε γάρε εσύ είσαι τέλειος. Οϊ φυσικά σκατά τέλειος που είμαι. Αλλά άμαν κατεβάσω σκεμπέ φορώ πιο φαρδιές φανέλες τζαι άμαν πάω θάλασσα εν φορώ Speedo. Τζαι το πιο σημαντικό; Άμαν έρτει το καλοτζαίρι εν φορώ ποντζίντο τέλλια κοντό το σορτσάκι του δρομαία μαραθωνίου που σου κρέμεται πάντα το ένα αρχίδι πόξω άμαν κάτσεις.

Τι φταίμε λοιπόν κυρίες μου τζαι πρέπει να θωρούμε τα πάσιη σου τα κάλλη σου σε δημόσια θέα; Συγκρατήθου. Η αν δεν θέλεις να συγκρατηθείς πήενε γυμναστήριο. Αλλιώς φόρε κανονικό μαγιό, jeans και άλλα παρόμοια που φορεί ούλλος ο κόσμος που δεν είναι η Adriana Lima.