Η συστημικότητα της Βλακονησίδας μας

Στα μέσα Μαρτίου οι οικονομικοί ειδήμονες της Κυπριακής δημοκρατίας αλλά και οι σούπερ οικονομικοί αναλυτές των τηλεοπτικών καναλιών προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η Κύπρος είναι συστημική. Και λέω για τα τηλεοπτικά κανάλια γιατί στις εφημερίδες υπάρχουν καλοί οικονομικοί αναλυτές σε αντίθεση με την γελοιότητα που επικρατεί στην τηλεόραση. Τζαι όϊ εν δουλεύκω σε εφημερίδα.

 

Εκείνες τις μέρες λοιπόν τα κανάλια μας έβγαιναν και με καμάρι ανακοίνωναν ότι σήμερα είναι μαύρη Δευτέρα στα διεθνή χρηματιστήρια γιατί η Κύπρος είπε ηρωικό όχι στο κούρεμα. Ειδικά τζείνος ο γελοίος ο Κωνσταντίνος Τσιντας του ΡΙΚ που εθώρεν μαύρα παντού ενώ στην ουσία οι αγορές αντιδρούσαν θετικά. Τούτο δεν είναι δημοσιογραφία τούτο είναι παραπλάνηση σε σημείο παραπτώματος.

 

Άλλο ένει όμως το θέμα του ποστ μου. Ενώ λοιπόν περιμέναμε να δούμε αντίδραση στα παγκόσμια χρηματιστήρια και στην ισοτιμία του Ευρώ λόγω της Κυπριακής κρίσης, η συστημικότητα της Κύπρου εφκήκε μας που την εξωτερική. Τελικά η συστημικότητα της βλακονησίδας αντικατοπτρίστηκε στην τιμή του χρυσού το οποίο έπεσε 16% που την Παρασκευή!!!! Η μεγαλύτερη πτώση που το 1980 όταν και το χρυσό έκαμε ένα πέταγμα πάνω (στο 850 usd) το οποίο ακολουθήθηκε από μεγάλη πτώση. Το γεγονός ήταν η  εισβολή της Σοβιετικής Ένωση στο Αφγανιστάν όταν ο κόσμος εφοήθηκε για αύξηση πληθωρισμού λόγω αύξησης των τιμών των καυσίμων.

 

Σε γενικές γραμμές όπως ξέρετε το χρυσό χρησιμοποιείται κυρίως σε περιόδους κρίσης σαν αντιστάθμισμα στους κινδύνους. Αγοράζεις χρυσό αντί για κατάθεση στην τράπεζα ας πούμε. Επίσης χρησιμοποιείται και για αντιστάθμισμα στον κίνδυνο του αυξημένου πληθωρισμού τον οποίο η Αμερική κυρίως αλλά και η Ευρώπη προσπαθούσαν να πολεμήσουν κατά την διάρκεια των καλών χρόνων από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας μέχρι και την κρίση. Ο λόγος απλός. Το χρήμα χάνει αξία όταν ο πληθωρισμός αυξάνεται (buying power) ενώ το χρυσό όχι.

 

Μετά την έναρξη της κρίσης όμως το χρυσό εξακολούθησε να είναι δημοφιλές επενδυτικό προϊόν λόγω του φόβου των αγορών. Κυριότερα όμως η ραγδαία αύξηση στην τιμή του χρυσού ήρθε από σπεκουλαδόρους που επένδυαν κερδοσκοπικά στο συγκεκριμένο μέταλλο. Αποτέλεσμα των πιο πάνω ήταν η τιμή του (του gold bullion) να πετάσει από τα 275 το 2002 στο 1,890 το τέλος του 2011.

 

Μέσα στο 2012 είδαμε μια μικρή πτώση αλλά και σταθεροποίηση του χρυσού στα επίπεδα του 1,800-1,600 και λίγοι στην ουσία περίμεναν μια άμεση πτώση κυρίως λόγω κρίσης. Το χρυσό και το πετρέλαιο παρέσυραν τα τελευταία χρόνια όλα τα commodities αλλά και τα νομίσματα που τα ακολουθούν (Αυστραλέζικο, καναδέζικο, Νορβηγική Κορώνα κτλ) σε μια τεράστια φούσκα... Ακόμα και οι τιμές άλλων σιδήρων, των σιτηρών ακόμα και των pork bellies πέτασαν και σχεδόν όλα τα commodities έγιναν κερδοσκοπικά εργαλεία στα χέρια σπεκουλαδόρων. Μέχρι πότε όμως;

 

Η παγκόσμια οικονομία παραπαίει. Η Ευρώπη είναι στο χείλος του γκρεμού, ενώ η Αμερική και Αγγλία ταλαντεύονται και διατηρούν τις οικονομίες τους στον αναπνευστήρα με αυξημένο Money Supply. Οι Ασιατικοί δράκοι κουράστηκαν και οι εξαγωγικές οικονομίες όπως της Κίνας που μέχρι πριν λίγα χρόνια φοβόντουσαν την υπερθέρμανση έχουν κοντοσταθεί.

 

Το ερώτημα λοιπόν ήταν το εξής. Ως πότε η παραπαίουσα παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε εν μέσω οικονομικής κρίσης να αντέξει τις ψηλές τιμές των αγαθών. Πως μπορούν φτωχοί πλέον άνθρωποι να πληρώνουν ακριβό ψωμί, γάλα, μακαρόνια, πετρέλαιο και ηλεκτρισμό. Δεν θα μπορούσαν είναι απλό. Άρα πότε θα ερχόταν το σκάσιμο αυτής της φούσκας των commodities;

 

Μικρές πτώσεις είχαμε και παλαιότερα. Για παράδειγμα το πετρέλαιο μετά το 150 που άγγιξε το 2008 έπεσε στο 30 αλλά ανέβηκε ξανά και σταθεροποιήθηκε τα τελευταία χρόνια κοντά στο 100. Κάπου εδώ όμως έδωσε το κτύπημά της η Κύπρος μας. Yes.

 

Είπαμε ότι θα πουλούσαμε το χρυσό μας για 0.4δις και έγινε της πουτάνας. Οι αγορές φοβήθηκαν το τι μπορεί να ακολουθήσει, με πρώτη υποψήφιο την Ιταλία η οποία είναι από τις πρώτες χώρες σε αποθέματα χρυσού παγκοσμίως. Την είδηση της Κύπρου ακολούθησαν τα αρνητικά στοιχεία για την ανάπτυξη στην Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι η κινεζική οικονομική επιβράδυνση μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερη ανάπτυξη παγκοσμίως, σε χαμηλότερες πληθωριστικές πιέσεις άρα και σε χαμηλότερη ανάγκη για χρυσό.

 

Ρεκόρ μείωσης λοιπόν για το χρυσό με αφετηρία την ανακοίνωση πώλησης της Κύπρου. Συστημική λοιπόν η βλακονησίδα μας από την εξωτερική. Αααατς.

Αλλά στην ουσία η πτώση τούτη εγάμησε μας. Γιατί αμέσως αμέσως χάσαμε 15% που τα 400εκ που θα μεζεύκαμε.

 

Εγώ προσωπικά σε πρώτη φάση βλέπω μικρή άνοδο και μια μεσοπρόθεσμη ανοδική διόρθωση του χρυσού, ή σταθεροποίηση του κοντά στο 1,300. Μέσο-μακροπρόθεσμα βλέπω πτώση του σε πρώτη φάση στο 1,100 και μετά μπορεί και πιο κάτω. 

 

 

 

Εγώ αν ήμουν στην κεντρική τράπεζα και με τοποθετούσαν σε κάποιο πόστο όπου θα μπορούσα να παρέχω επενδυτικές συμβουλές θα έλεγα πουλάτε σε τυχών ανοδική διόρθωση τις επόμενες βδομάδες. Τουλάχιστον το μισό ή 1/3 της ποσότητας που επιθυμούμε να ξεφορτωθούμε. Αλλιώς εάν καθυστερήσουμε και χάσουμε την τιμή τότε τα 400εκ που θα μαζεύαμε μπορεί να γίνουν 200εκ και αυτό θα σημαίνει επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας ισόποσης αξίας. Αν ήμουν στην θέση τους θα ήμουν στην πρίζα. Δεν είμαι όμως.  

 

Το καλό της κρίσης είναι ότι πιθανόν να οδηγήσει σε πτώση (σημαντική μάλιστα) των commodities κάτι που θα καταστήσει φτηνότερες τις πρώτες ύλες και κατ’ επέκταση τα τελικά προϊόντα. Ίδωμεν.