Τα οικονομικά της κατοχής-λύσης

Ο αξιότιμος και ακομπλεξάριστος οικονομολόγος κ. Μάριος Μαυρίδης έχει παρουσιάσει στην πλέον πατριωτική εφημερίδα του τόπου στις 08 Αυγούστου μια άκρως ενδιαφέρουσα μελέτη αναφορικά με τα οικονομικά δεδομένα και το κόστος της κατοχής. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να διαβάσω μελέτη που παρουσίαζε ο Φιλελεύθερος (ειδικά ο κυριακάτικος) μιας και την έχω που την έχω μια μιζέρια την Κυριακή μην την σκατώσουμε τελείως την μέρα με τα νεύρα που θα έχω αφού διαβάσω τις βλακείες τους. Αυτό όμως το μελέτησα αφού τον κ. Μαυρίδη τον θεωρώ σοβαρότατο οικονομολόγο και όπως είπα και πιο πάνω άνθρωπο ακομπλεξάριστο (πολύ σημαντικό προσόν για Κύπριο πολίτη)

Μας παρουσίασε λοιπόν κάποια πολύ ενδιαφέροντα οικονομικά δεδομένα εκ των οποίων τα πιο σημαντικά σας παραθέτω:
• Οι παροχές στέγασης των προσφύγων ανέρχονται στα 86εκ ετησίως. Και φανταστείτε ότι η αγοραία αξία των οικοπέδων που προσφέρονται στους πρόσφυγες δεν υπολογίζεται στο πιο πάνω κόστος.
• Ο προϋπολογισμός του υπουργείου άμυνας ανέρχεται στα 361εκ από τα οποία μόνο τα 7εκ είναι λειτουργικές δαπάνες. Από το πιο πάνω ποσόν τα 134εκ είναι μισθοί και λειτουργικές δαπάνες και τα 115εκ ξοδεύονται για αμυντική θωράκιση. 134εκ σας παρακαλώ για μισθούς των ανεκπαίδευτων κύπριων βοσκών ου sorry αξιωματικών που ξύνονται ασταμάτητα. Φαντάζομαι η πούτρα για ανακούφιση από το σύγκαμα που είναι αποτέλεσμα του σκληρού και επίπονου ξυσίματος θα αποτελεί επίσης μέρος του πιο πάνω ποσού και συμπεριλαμβάνεται στις λειτουργικές δαπάνες του υπουργείου.
• 15εκ για συντήρηση της ειρηνευτικής δύναμης
• 3εκ για διαφώτιση για το κυπριακό πρόβλημα. Να σας πω την αλήθεια περίμενα ψηλότερο ποσόν εδώ λόγω της ασταμάτητης μάσας που πέφτει παράλληλα με την διαφώτιση.
• Διαχείριση κυβερνητικών οικισμών 14εκ

Σύνολο 479εκ η περίπου 2,8%/ΑΕΠ της Κύπρου (το τελευταίο εν δικός μου υπολογισμός). Δεν θα ήθελα καν να υπολογίσω το opportunity cost αν δεν γινόταν η εισβολή γιατί θα πρέπει να φκάλουμεν ούλλοι που ενα κουτί Kleenex τζαι να κλαίμεν ώσπου να φυρτούμεν. Θα ήταν όμως λογικό να υπολογίσουμε το opportunity cost μιας πιθανής λύσης το 2004. Δηλαδή το άνοιγμα λιμανιών (στην Αμμόχωστο), τις αναπτύξεις κατεχόμενης γης στην Αμμόχωστο, την επιστροφή γης στην Μόρφου, τις επενδύσεις ξένων στις περιοχές που θα επιστρέφονταν, τις αποζημιώσεις με κρατικά ομόλογα σε όσους δεν θα έπαιρναν πίσω την γη τους (κάνετε φίλοι μου ένα υπολογισμό της διαφοράς αξίας των ομολόγων που θα παίρνατε και συγκρίνετε το με τι προσφέρει τώρα η επιτροπή αποζημιώσεων και αγοράστε ακόμα ένα κουτί Kleenex η μάλλον κάσιαν ολόκληρη) και άλλα πολλά που αν κάτσω να σκεφτώ για να τα γράψω ούλλα εννα κρούσει ο εγκέφαλος μου τζαι εν κρίμα έχουμεν τζαι διακοπές να πάμε κόμα.

Κάποιος εδώ φυσικά θα μπορούσε κάλλιστα να πεί «μα ίντα μπου μας λαλείς ρε παλλιονενέκκι το Κυπριακό έννεν πρόβλημα οικονομικό αλλά πρόβλημα εισβολής τζαι κατοχής». Και εγώ φυσικά θα απαντούσα «εσού ίντα μπου λαλείς ρε βούζουνε ήταν πρόβλημα εισβολής τζαι κατοχής αλλά πλέον εν οικονομικό να μεν περιπεζούμαστε». Από το ηρωικό 76% που ψήφισε ΟΧΙ δεν πιστεύω ότι περισσότεροι από τους μισούς το είδαν πατριωτικά. Το μεγαλύτερο ποσοστό το είδε οικονομικά.

Γιατί φίλε μου να ψηφίσει Ναι ο Λεμεσιανός που βλέπει την πόλη του να πετά, γιατί να ψηφίσει Ναι ο Παραλιμνίτης που λογικό είναι να μαραζώσει ο Πρωταράς αν ανοίξει η Αμμόχωστος και γιατί να πει Ναι ο Παφίτης εν κανεί που ακόμα τζαι τωρά που είμαστε μοιρασμένοι πάλε πρέπει να περάσει που τούνελ για να πάει Πάφο. Και ειλικρινά το λέω σεβαστή η άποψη όλων αυτών γιατί στο κάτω κάτω της γραφής τα πάντα είναι θέμα επιβίωσης. Ο άλλος έχει 2-3 παιδιά μια γενέκα τζαι μιαν πεθερά φάουσαν να ταίσει που μιαν ταβέρνα και ένα μαχαζί με σουβενίρ στο λιμανάκι της Πάφου. Πως έννα ζήσει τούτος άμαν λυθεί το Κυπριακό. Εννα πρέπει να αρκέψει να φυτεύκει αγγούρκα πάλε.

Είπαμε σεβαστό αυτό και απόλυτα ειλικρινές αν το παραδέχονταν αλλά βαρέθηκα να ακούω τα περί βρωμότουρκων και τα περί «παρέλαβα κράτος δεν θα παραδώσω ομοσπονδία» όταν οι πραγματικοί λόγοι είναι άλλοι και είναι καθαρά βιοποριστικοί. Ας γίνουμε λίγο πιο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας πρώτα (γιατί είναι δύσκολο να παραδεχτείς ότι τελικά δεν είσαι δα και τόσο πατριώτης) αλλά και με τους συνανθρώπους μας.

Τέλος γιατί εξέφυγα πάλε να σας θυμίσω 479εκ ή 2,8%/ΑΕΠ την στιγμή που το έλλειμμα μας υπολογίζεται στο 7%/ΑΕΠ για το 2010. Και αυτό το ποσόν θα συνεχίσει να αυξάνεται και όχι να μειώνεται.

Εσείς τελικά τι νομίζεται δεν είναι πλέον το Κυπριακό το 2010 πρόβλημα καθαρά οικονομικό;