Ως συνήθως στην Κύπρο επιβάλαμε τον νόμο χωρίς να κάνουμε μελέτη και χωρίς ουσιαστικά να είμαστε σε θέση να τον εφαρμόσουμε. Κάναμε πάλι το μαγικό και πολύ κυπριακό «εντάξει ρε πέρνα τον τζαι θωρούμε στην πορεία». Για ποιον νόμο μιλώ; Μα για τον αντικαπνιστικό φυσικά. Αυτό που πέρασε απλά για να περάσει. Απλά για να δείξουμε ότι εξευρωπαϊσθήκαμε. Οι μούλοι που το νησί των χογλακόροτσων είναι τελικά Ευρωπαίοι. Εν αγγούρι που είμαστε.
Καταρχήν να σας πω ότι προσωπικά δεν έχω και ιδιαίτερο πρόβλημα με τον νόμο. Υπήρξα παλαιότερα καπνιστής και μάλιστα heavy smoker. Κατάφερα όμως στην πορεία να το γυρίσω από heavy σε social. Δηλαδή να καπνίζω μόνο στις εξόδους με παρέα για ποτό. Όχι σπίτι, όχι στην δουλειά, όχι με τον καφέ, όχι μόλις ξυπνήσω με την γαρίλλα με στο μάτι, όχι μετά το φαΐ κτλ κτλ. Αντιλαμβάνομαι ότι εξακολουθεί να μου κάνει κακό αλλά σίγουρα όχι στον βαθμό που με επηρέαζε πριν. Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι κάνει κακό και στους τρίτους γύρω μου. Άρα αναγνωρίζω φυσικά το δικαίωμα τους να αναπνέουν καθαρό αέρα όπου και αν βρίσκονται.
Αλλά ρε παιδία στην Κύπρο τι καταφέραμε με την ολική απαγόρευση του καπνίσματος; Καταφέραμε να εφαρμοστεί ο νόμος στον εργασιακό χώρο. Μάλιστα αυτό το καταφέραμε. Που αλλού όμως; Πουθενά. Πουθενά. Και το λέω αυτό γιατί κατάντησε η Κύπρος όλη (εκτός Λεμεσού που μας έχουν γενικά γραμμένους στα αρχίδια τους) μια τεράστια παραγκούπολη. Μια χώρα γεμάτη τσαντίρια, μουσιαμμάες, marquees, τέντες και στην καλύτερη περίπτωση ξύλινες μόνιμες κατασκευές.
Κάθε αξιοπρεπής ταβέρνα και εστιατόριο που σέβεται την πελατεία της κλείνει το πεζοδρόμιο όλο με τέντα και σόμπες για να κάθουνται έξω οι πελάτες της. Κάθε αξιοπρεπές μπαράκι café το ίδιο. Αν είσαι φυσικά και φαρδύκωλος και διαθέτει το κατάστημα σου καμιά εσωτερική αυλή (π.χ. Οκτάνα) η καμιά μεγάλη βεράντα (π.χ. Aperitivo). Πιιιι. Τότε μπορείς να ξεφύγεις. Κλείνεις με μόνιμη κατασκευή (τύπου fibreglass τέντα) η αν έχεις και λίγο παραπάνω γούστο (π.χ. Platos), την κλείνεις με ξύλινη κατασκευή βαλεις μέσα τες σομπούες σου τζαι σίκκιμε. Ενιαίος χώρος, ντουμάνι όλο το μαγαζί αλλά κουμπάρε αφού η βεράντα μου είναι εξωτερικός χώρος. Και η αστυνομία ο ΟΠΕ και τα άλλα βλίτα συμφωνούν. Ναι είναι εξωτερικός χώρος. Δικαιούσαι.
Να μεν σχολιάσω τα clubs. Καπνίζεις όπου θέλεις. Κανονικά. Τζαι αν έρτει έφοδος τζεπωνουν καμία €100 ο καθένας που τον ιδιοκτήτη τζαι κλείουν τα μάτια. Αν είσαι μη καπνιστής δε στην Λεμεσό; Καληνύχτα. Μείνε σπίτι καλύτερα.
Και λέω τώρα εγώ ο μισοκαπνιστής. Δεν έχει πλεονέκτημα από την στιγμή που κάνει τα στραβά μάτια ο νόμος αυτός ο μαλάκας με την μεγάλη βεράντα και την εσωτερική αυλή που του επιτρέπεις να την κλείσει. Δηλαδή ο μαγαζάτορας με τα λίγα τετραγωνικά που δεν έχει την ευχέρεια να κλείσει τα πεζοδρόμια τζαι να στήσει τσαντιρι τι πρέπει να κάμει; Να σου πώ εγώ. Να κλείσει το μαγαζί γιατί έννα πατά μούγιες.
By the way o νόμος στην Γερμανία και συγκεκριμένα στο Βερολίνο πριν 3 χρόνια είχε πέσει γιατί έκανε διάκριση μεταξύ μεγάλων και μικρών μαγαζιών. Στην Κύπρο χαβά.
Επίσης αν είμαι εγώ ανάπηρος και θέλω να περάσω από το πεζοδρόμιο που ο άλλος έστησε κατασκήνωση τι πρέπει να κάνω; Τίποτα να μου πείτε. Έτσι και αλλιώς στην Κύπρο αν είσαι ανάπηρος πρέπει υποχρεωτικά να έχεις στην συλλογή σου ένα ελικόπτερο για τις μετακινήσεις σου. Να μην μιλήσω τέλος για αισθητική γιατί εκεί το παιχνίδι το χάσαμε εδώ και χρόνια. Απλά τα τσατίρκα τζαι οι μουσιαμμάες ασχήμυναν ακόμα περισσότερο τις πόλεις μας τζαμέ που ελάλες σιρόττερα εν γίνεται.
Και ρωτώ πάλε. Τι είναι καλύτερο; Αυτή η γελοιότητα και η υποκρισία του εφαρμόζω ένα αυστηρό νόμο με τον δικό μου τρελό κυπριακό τρόπο, η το εφαρμόζω ένα λιγότερο αυστηρό νόμο αλλά τον εφαρμόζω με τον Ευρωπαϊκό τρόπο. Δηλαδή τον εφαρμόζω.
Κάνω δηλαδή ξεχωριστούς τελείως χώρους για τους καπνιστές στα κέντρα αναψυχής με μοντέρνους υποχρεωτικά εξαερισμούς που κάνουν ακόμα και τις κλανιές του Ομήρου να μεν μυρίζουν. Κάνω γυάλινα κλουβιά στα clubs στα οποία δεν σερβίρω ποτό απλά πάνε οι θαμώνες μέσα καπνίζουν ένα στα γρήγορα και φεύγουν αντί να το ανάφκουν πας το bar τζαι σίκκιμε. Και λέω όχι στο κάπνισμα σε όλους τους άλλους χώρους εστιατόρια, καταστήματα γραφεία κλπ τζαι ξηλώνω τα τσατιρκα. Αφού είναι εμφανέστατο ότι η εφαρμογή του υπάρχοντα νόμου στα κέντρα αναψυχής είναι αδύνατη. Όχι μόνο είναι αδύνατη γιατί δεν μπορούν να τον εφαρμόσουν αλλά γιατί δεν θέλουν. Δεν συμφέρει σε κανένα.
Βολεύονται με το να κλείνουν τα μάτια σε χίλιες δυο παρανομίες για να μας πουν ότι είναι μοντέρνοι ευρωπαίοι. Θέλω να δω όταν έρθει η προεδρία της Ευρωπαϊκής ένωσης και αντικρίσει την παραγκούπολη και τις φαβέλες της Λευκωσίας τι θα πουν. Έννα πουν φταιν οι Τούρκοι και η εισβολή. Αφήσαμεν τα που το 74 γιατί αρέσκαν μας. Είμαστε νομαδική φυλή.
Εν γάροι που είσαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου