Τι έκαμα;

Τι έκαμα λοιπόν. Όπως είπα τζαι η ώρα 3 το μεσημέρι της Κυριακής, δηλαδή στο προηγούμενο μου ποστ, ήμουν σαντανωμένος. Το λευκό που έσυρα την πρώτη Κυριακή έκλεψε μου το ο Λιλλήκας ο οποίος αποφάσισε ότι το λευκό, η αποχή, και το άκυρο είναι δικός του ψήφος. Άρα το λευκό έφυε που τες επιλογές μου.

Του Ακέλ εν του την σύρνω με καμιά δηκοϊκή. Παραλίγο να μας γελάσουν το 2008 τζαι να την σύρουμε του Χριστόφκια αν επήαιννε ο Τάσσος δεύτερο γύρο...Έτσι λάθος εν ξανακάμνω.

Έμεινε ο Νίκος. Του Νίκου που λέτε έννα του την έσυρνα (oh yeah) αν με ρωτούσες πριν τρία χρόνια. Μετά εκρύωσα. Κάτι οι μεταλλάξεις του, κάτι τα γλειψίματα του ΔΗΚΑ αλλά και των ακροδεξιών στοιχείων, κάτι τα χειροφιλήματα στον αρχιτράγο, κάτι η διεκδίκηση της πατρότητας των αγανακτισμένων, κάτι οι υποψήφιοι που κατέβασε στις βουλευτικές, κάτι ο δήμαρχος Λευκωσίας που μας επέβαλε με το ζόρι κάτι κάτι κάτι......Οϊ μόνο εκρύωσα επάγωσα.

Έσιει τρεις εκλογές λοιπόν να τους την βάλω. Στες βουλευτικές όταν τζαι αποφάσισε ο συναγερμός να κατεβάσει κάτι γελοίους όπως Χατζηγιάννη, Κληρίδη, Θεμιστοκλέους, Προδρόμου κ.α. είπα να πα να γαμηθείτε εν σας ψηφίζω τζαι έκαμα αποχή. Επίσης στις δημοτικές όταν αποφάσισε να γλείψει τους Γιωρκατζικούς τζαι την Στράκκα τζαι επέβαλε μας τον Κωνσταντίνο για δήμαρχο Λευκωσίας είπα φάτε σκατά τζαι ψήφισα τον ανεξάρτητο, άσιλα Λευκωσιάτη, Καντούνα.

Τωρά στες προεδρικές έστρωσε κώλο στο ΔΗΚΑ (Δημόσιο Καμπαρέ). Γενικά το δίλημμα ήταν μεγάλο. Τι σκατά κάμνω στον δεύτερο γύρο; Θέμα νίκης δεν υπήρχε είχα το γράψει και πριν. Ο Αναστασιάδης θα έκαμνε περίπατο πίστευα (όπως και όλοι σχεδόν) με 60%. Έπεσα τελικά λίον έξω έπιασε 57.5%. Θέμα νίκης λοιπόν δεν υπήρχε σε κανένα λογικό/ μη φανατισμένο εγκέφαλο. Η ψήφος μου η ώρα 3 δεν θα καθόριζε νικητή και ηττημένο. Για μένα ήταν ξεκάθαρο τούτο. Άρα η ψήφος μου θα ήταν θέμα απλά επιλογής τζαι καύλας.

Τράβησα λοιπόν πίσω μου την κουρτίνα να κλείσει τζαι εθώρουν το ψηφοδέλτιο. Εθώρουν το, εθώρουν το. Τελικά έμπηξα ένα √ κάτω που το Νίκος Αναστασιάδης την ίδια ώρα που μονολογούσα μεγαλόφωνως «ε αϊσιχτίρ». Τζαι έφυα για σπίτι γεμάτος ενοχές. Είμαι πλέον συνένοχος σε τυχών κακή διακυβέρνηση; Είμαι...

Την νύχτα όταν επήαμε επίσκεψη σε έναν εξίσου αντιδραστικό φίλο του Λευκού ο οποίος έψηνε κρέατα τζαι πίναμε μπύρες, ένιωσα λίο καλύτερα. Όχι φυσικά όταν είδα το στάδιο Ελευθερία (και ΟΧΙ Παπαδόπουλος Ελευθερία) γεμάτο Ελληνικές σημαίες. Όχι. Γιατί όπως επανέλαβα πολλές φορές δεν πιστεύω πλέον σε εθνικά σύμβολα, συνθήματα, θρησκείες και φανατισμούς. Ο μόνος φανατισμός που έχω είναι το μπάσκετ. Τα υπόλοιπα κάμνουν κακό. Αποδεδειγμένα τζιόλας.  

     

Εμείς σαν λαός είμαστε στο άλλο άκρο. Η θα πανηγυρίζουμε με σφυροδρέπανα και σημαίες του Τσε ή με σημαίες άλλου κράτους. Αλλού η κατάσταση μας, αλλού. Τζαι ο Ιρλανδός της Αμερικής παραδέχεται ότι εν Ιρλανδικής καταγωγής αλλά έννα σου πει ότι εν Αμερικάνος. Μόνο στο St Patrick’s day που εννάν στρακόττο που τες μπύρες έννα πιάσει Ιρλανδική σημαία. Εμείς που την άλλη συμπεριφερόμαστε σάννα τζαι είμαστε μονίμως μεθυσμένοι. Ειδικά όταν φκάλλουμε στην φόρα τον Τσε τζαι τα σφυροδρέπανα!!! Αμάν...    

Ένιωθα που λέτε σκατά αλλά όταν άκουσα την ομιλία του ηρέμησα κάπως. Δεν θα ανεχτεί να γιουχαίσουν τους ανθυποψηφίους του, δεν θα ανεχτεί να γιουχαίσουν τους Τουρκοκύπριους και όπως τόνισε στο τέλος δεν θα ανεχτεί διακρίσεις απέναντι σε οποιοδήποτε. Η φάτσα του Garoyian πίσω ήταν ούλλα τα λεφτά. Σφιγμένος, τεντωμένος, αγχωμένος, με φατσούα σάννα τζαι ήταν έτοιμος να κλάσει. Αμάν σκέφτηκε ακόμα εν τον εφκάλαμε τζαι μιλά για ίσα δικαιώματα και τουρκοκύπριους. Αμάν χάνω τες εκλογές στο κόμμα.

Η ομιλία έκαμε με να νιώσω κάπως καλύτερα. Όπως και το υπουργικό που προτίθεται να διορίσει. Θα δείξει. Μακάρι να ήταν ούλλα ένα θέατρο τζαι να τους τριπλάρει στο τέλος κάμνοντας τζείνο που πρέπει. Θα δείξει.

Πάντως ένιωσα την ανάγκη να σας εκμυστηρευτώ, ότι τελικά μετά από 2.5 εκλογές αποχής, στον δεύτερο γύρο εψήφισα τον. Αρα Feel free να με σιέσετε όταν παραστρατεί. Είμαι συνένοχος τελικά τούντη φορά.