CYPRUS CRITIC

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Ήταν πρώτη Απριλίου



Στα 8-10 μου χρόνια, την δεκαετία του ογδόντα, το παλαιό στάδιο ΓΣΠ ήταν ακόμα ενεργό. Χρησιμοποιείτο για συναυλίες, παρελάσεις, παιχνίδια του Ολυμπιακού. Στις εθνικές επετείους όμως φορούσε τα καλά του.

Ήταν η δεκαετία της παραπληροφόρησης, της πλύσης εγκεφάλου, του εθνικισμού, του παραλογισμού. Και φυσικά του δεν ξεχνώ, του λιλά τετραδίου με το λιμανάκι της Κερύνειας και των αγίων και ηρώων στους τοίχους των τάξεων. Τότε που η νωπές ακόμα μνήμες από την εισβολή, από τα γεγονότα του 63 αλλά και από τον απελευθερωτικό αγώνα μεγαλοποιούσαν γεγονότα και ηρωοποιούσαν ουσιαστικά την μισή Κύπρο.

Θυμούμαι τον παπά μου να με παίρνει στο παλαιό ΓΣΠ για να δούμε αναπαράσταση της μάχης του Αχυρώνα, του κρησφύγετου του Αυξεντίου, της κρυψώνας του Μάτση. Σε κάθε τέτοια εκδήλωση το σενάριο ήταν πάντα το ίδιο.

Οι αφηγητές μιλούσαν χαμηλόφωνα αλλά με τόνο αποφασιστικό (σάννα τζαι μιλούν σε καθυστερημένους). Το κείμενο ήταν τόσο απλοϊκό όσο και οι εγκέφαλοι αυτών που το έγραφαν. Ο φωτισμός χαμηλός, τα σκηνικά επιπέδου Χριστουγεννιάτικης γιορτής  δημοτικού σχολείου, όπως φυσικά και το επίπεδο των ηθοποιών. Το αποκορύφωμα φυσικά του έργου ήταν η μάχη. Το μολών λαβέ που και καλά φώναξαν οι ήρωες (σε όλες τις περιπτώσεις) και μετά οι πυροβολισμοί οι οποίοι ήταν πάντα ηχογραφημένοι και ακούγονταν ψεύτικοι από τα μεγάφωνα.

Ο κόσμος χειροκροτούσε σε κάθε ατάκα των ηρώων, της μάνας τους, ή του αφηγητή, ενώ η φωτογραφία του στρατηγού Γρίβα έστεκε αγέρωχη στο αναλόγιο και χαιρετούσε το πλήθος. Και στο τέλος; Πάντα Νταλάρας. Και φυσικά ο εθνικός ύμνος και πάθος. Πολύ πάθος.

Τι άλλαξε που το πιο πάνω σενάριο; Τίποτε μετά που 30 χρόνια. Εν ούλλα ακριβώς τα ίδια. Άλλαξε το γήπεδο. Μόνο. Ακόμα και ο Γρίβας, ο ακροδεξιός φίλος των Ναζί και δολοφόνος κομμουνιστών (και όχι μόνο) στέκεται ακόμα εκεί αγέρωχος και χαιρετά, ενώ ο κόσμος στις κερκίδες ακόμα τον χειροκροτεί!!!

Ήταν ο αγώνας αγνός; Όχι δεν ήταν. Τα παιδιά που πέθαναν για την ελευθερία όντως πέθαναν για την ελευθερία. Αλλά όχι ο αγώνας δεν ήταν αγνός. Γιατί στον αγώνα πέθαναν περισσότεροι «εχθροί του έθνους» παρά Άγγλοι κατακτητές. Και επίσης γιατί πάνω σε αυτόν τον αγώνα και στον θάνατο αυτών των ανθρώπων πάτησαν τόσοι πολλοί και έκτισαν τις καριέρες τους. Και φυσικά έκτισαν και την χρεοκοπημένη πλέον Κυπριακή Δημοκρατία.

Η γιορτές που γίνονται εν έτη 2014 για να γιορτάσουμε την 1η Απριλίου είναι κακόγουστες και παλιομοδίτικες. Στήνονται από ατάλαντους σεναριογράφους, σκηνογράφους, κειμενογράφους και παρουσιάζονται από ακόμα πιο ατάλαντους ηθοποιούς. Εμένα όταν παρακολουθώ στιγμιότυπα στην τηλεόραση μου προκαλούν απλά ντροπή για το επίπεδο των πιο πάνω (ας αφήσουμε στην άκρη την ουσία). Τόση ντροπή για τους ίδιους αυτούς που λαμβάνουν μέρος που πρέπει να αλλάξω κανάλι. Οι άγγλοι όταν σου προκαλείται αυτό το συναίσθημα το αποκαλούν cringing. Το οποίο σε απόλυτη μετάφραση σημαίνει μαζεύομαι.
 Εμείς όμως δεν μαζευόμαστε με τίποτε.

Εκείνοι που πέθαναν στον αγώνα έπεσαν ηρωικά; Ναι. Και τα αισθήματα και ο σκοπός τους ήταν αγνός. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πέθαναν άσκοπα. Για την ένωση η οποία δεν θα ερχόταν ποτέ και για να διώξουν τους Άγγλους οι οποίοι θα έφευγαν έτσι και αλλιώς.

Και η διοργάνωση κακόγουστων εκδηλώσεων και η παπαρολογία δεν μπορούν να αλλάξουν την ουσία. Ούτε και φυσικά τιμούν την μνήμη αυτών που έφυγαν. Μάλλον την αμαυρώνετε με την κακογουστιά και την αταλαντοσυνη σας.

Πραγματικά πως γίνεται οι εκδηλώσεις το 2014 να είναι οι ίδιες που ήταν το 1984;;;;

Τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Ούτε φυσικά και η χρεοκοπία μιας χώρας είναι τυχαία. Είναι όλα αλληλένδετα.   

32 σχόλια:

  1. προσπαθώ να επεξεργαστώ το γεγονός που περιγράφεις στο ΓΣΠ τζαι υποψιάζομαι ότι εν πρωταπριλιάτικο!!

    κατά τα άλλα, ειδήσεις από το ράδιο άκουσα "με λαμπρότητα και επισημότητα κλπ κλπ" τζαι έκλεισα το :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. An den eides anaparastasi sto palio gsp exases... E3airetiko theama... Fusika stin teliki en tzai alla3an tzai polla

      Διαγραφή
  2. πρωτα απ' ολα ελπιζω να μεν ετυχεν τιποτε σοβαρο και ελειψες τοσο καιρο....δευτερα απ' όλα, εχει ενδιαφερον οτι τουτα που γραφεις, τα γραφεις εχοντας βιωσει και την πλευρα του να τα πιστευεις -αν καταλαβα καλα- εστω σαν παιδι.
    εκτος απο το αστειο του πραγματος, σου προκαλουσαν π.χ. μισαλλοδοξια, υπερηφανεια, ηρωικότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ontws.. Me ellinikes simaies sto dwmateio kai ellas kupros enwsi...

    Oso gia tin apousia.. Nekatwsies polles stin douleia...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι Άγγλοι δεν θα έφευγαν. Απόδειξη το ότι είναι ακόμη εδώ. Νομίζω ότι εκφράζεις πολιτική πεποίθηση παρά ιστορικό γεγονός.

    Ο αντιαποικιακός αγώνας ήταν σε πλήρη συντονισμό με τα σύγχρονα αντιαποικιακά κινήματα της εποχής του.

    Αν δεν ήρθε η Ένωση, αυτό δεν μπορεί να επιβληθεί ως ευθύνη στους αγωνιστές ή το κίνημα γενικότερα.

    Γενικά Κρίτικ, διαφωνώ με την πρακτική να βλέπουμε τα πράγματα του παρελθόντος με τα γυαλιά του μέλλοντος.

    Όπως είπε και ο Lord Denning στη Roe v Minister of Health του 1954 (υπόθεση που αφορούσε ιατρική αμέλεια), “We must not look at the 1947 incident with 1954 spectacles.”.

    Το πιο πάνω άρθρο σου είναι πολιτικά υποκινούμενο. Χρησιμοποιείς ως εφαλτήριο την (πάνω κάτω κοινά αποδεκτή ) απουσία καλαισθησίας στις εκδηλώσεις μνήμης για να δομήσεις επ' αυτής της απουσίας την πολιτική σου άποψη περί ματαιότητος της επανάστασης και των εμφύλιων εγκλημάτων που προκλήθηκαν.

    Και αν δεν άλλαξαν πολλά, είναι επειδή τα ίδια μένουν. Όπως Τουρκική Κατοχή, Αγγλική δολοπλοκία και ημεδαπή ανικανότητα.

    Ίσως να έχεις παρόμοια άποψη για το 1821 και πόσο κακώς η Ελλάς εγκατέλειψε τη φιλεύσπλαχνη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

    Ίσως να έχεις παρόμοια άποψη για την Αμερικανική Επανάσταση, για τη Γαλλική, για την Κούβα, για την Ινδία, Αγκόλα που αντί να απολαμβάνουν την φιλευσπλαχνία του κατακτητή τους επέλεξαν το δύσκολο δρόμο της απελευθέρωσης.

    Ίσως όμως τα πιο πάνω κινήματα τα κρίνεις διαφορετικά καθώς ήταν επιτυχή προς τον αντικειμενικό σκοπό τους. Και πάλι, αν αυτό πράξεις, θα είναι πολιτική άποψη και όχι καταγραφή ιστορικού γεγονότος.

    Δεν έχω σκοπό να διδάξω ιστορία. Αυτό δεν είναι το καθήκον μου και ούτε ο τομέας μου.

    Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι υπάρχουν τόσα ιστορικά γεγονότα της εποχής (έκκληση της Ελλάδας για την Κύπρο στα Ηνωμένα Έθνη το 1954, Πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη το 1955 κτλ) που αναιρούν οποιαδήποτε αναθεωριστική ιστορική προσέγγιση που παρουσιάζεται υπό τους μανδύες της συμφιλίωσης, της ενοχής και της ακύρωσης.

    Καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Piiiiii akkannouri, alla logia thkie papa....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε, αν διαφωνείς επιχειρηματολόγησε. Μην ψάχνεις μόνο τη συμπάθεια του Κρίτικ.

      Τουλάχιστον ο Κρίτικ, έχει την ευγένεια και την ικανότητα να απαντά (τις πλείστες φορές) ολοκληρωμένα.

      Διαγραφή
  6. Τζι εγώ διαφωνώ με την σκληρή κριτική ενός γεγονότος στο παρελθόν, εκ των υστέρων τζι εκ του ασφαλούς. Τζείνα ήταν τα δεδομένα μας τότε, οι γνώσεις μας, οι ανάγκες μας, οι ιδέες τζαι τα συναισθήματα μας, τζαι όι τα σημερινά, τόσα εξέραμεν, τόσα εκάμναμεν. Τωρά προφανώς γνωρίζουμε πολλά παραπάνω, παρασκήνια, αποτελέσματα κλπ. τζαι ίσως να επράτταμε διαφορετικά. Ίσως!
    Το ότι οι σημερινοί καρεκλοκένταυροι όμως, εκτίσαν καριέρες πάνω σε ότι έγινε είναι γεγονός τζαι προσωπικά θεωρώ το υποκρισία να τιμούν ήρωες τζαι να αυτοβαφτίζονται πατριώτες τούτοι που μας ξεπουλούν κάθε μέρα. Μια χαρά τα είπεν ο Ακκανούρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι βέβαια. Τότε εν εξέραμε ότι ένας στους πέντε ήταν τουρκοκύπριος και προφανώς εν έθελεν την ένωση. Μετά το εμάθαμε. Και τι εννοείς εκ του ασφαλούς; Έννεν πάντα που πρέπει ο καθένας να εκφράζει ελέυθερα τη γνώμη του, να ασκεί κριτική κλπ; Φυσικά τότε εν θα ήταν εκ τους ασφαλούς, θα εχαρακτηρίζετουν κάποιος εχθρός του αγώνα με τα γνωστά αποτελέσματα. Αλλά αφού τόσα εγνωρίζαν τότε, να μεν ανέχουνται όσους έχουν αντίθετη άποψη, μάνα μου ρε, να μεν τους κρίνουμε τόσο σκληρα.

      Διαγραφή
    2. Βέβαια, πάγεια ρητορική πρακτική με εξαιρετική δημαγωγική αξία παραμένει η πρωτοβουλία παρά να πλήττεται το ιστορικό γεγονός, είναι πιο αποτελεσματικό να πλήττεται ο πολιτικός που την εκφράζει.

      Ο πολιτικός είναι ήδη μαυρισμένος, άρα ακόμα και αλήθειες να λέει σε σχέση με το ιστορικό αυτό γεγονός, αυτό έχει ήδη α πριόρι μολυνθεί.

      Ναι, είναι υποκριτές αρκετοί από αυτούς. Το να ισχυριστεί κάποιος άλλως πως είναι τουλάχιστον αφελές.

      Διαγραφή
    3. Και πάλι ανώνυμε, υποκύπτεις (θεωρώ αθώα και όχι εσκεμμένα) σε νοητικό σφάλμα.

      Τα δεδομένα της εποχής δικαιολογούσαν επανάσταση. Η τροχιοδρόμηση των μελλοντικών γεγονότων δεν ακυρώνει την απόφαση για επανάσταση. Επιπλέον, η άρνηση κάποιων να ενταχθούν και να δικαιολογήσουν το κίνημα βασίζεται (στο μεγαλύτερο βαθμό) επί της κομμουνιστικής στρέβλωσης που ετύγχανε η αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ των Ελλήνων και των Άγγλων.

      Η εναρκτήρια πρότασή σου φανερώνει μια δυσαρέσκεια απέναντι στη Δημοκρατία. Θα το έχω υπόψη μου.

      Διαγραφή
    4. Κομμουνιστικής στρέβλωσης; Αν ακολουθήσουμε το τροπάρι σου, τότε με τα δεδομένα της εποχής, μπλα μπλα μπλα, ήταν κι αυτή μια δικαιολογημένη άποψη. Βασικά όλα δικαιολογούνται, αν βάλουμε μπροστά τη φράση "με τα δεδομένα της εποχής…". Πως δεν το είχα σκεφτεί από πριν; Νοητική παράλειψη.

      Διαγραφή
    5. Ναι ρε φίλε, κομμουνιστική στρέβλωση. Έχει και γεωγραφικές προεκτάσεις. Κατά το Χριστόφια το Μαρί είναι στο Τιμπουκτού.

      Διαγραφή
    6. Εν ήταν μόνον οι Τουρκοκύπριοι το θέμα. Τα παιγνίθκια τα μεγάλα επαίζουνταν σε Αμερική, Αγγλία, Τουρκία, χούντα. Ποιός τα ήξερε τότε τούτα ούλλα? Ποιός είσιεν πλήρη επίγνωση για να πράξει τζαι "σωστά"? Τζαι βουρούμεν σήμερα ούλλοι να πούμεν πως κακώς επράξαν το 55, το 63, το 67, το 74?
      Τζι όταν λέω εκ του ασφαλούς εννοώ χωρίς να βρίσκεσαι ο ίδιος στη θέση τζείνου που επήρε κάποιες αποφάσεις τότε, διότι σίουρα τζείνος εν τις επήρε μόνος του, ανεπηρέαστος αλλά λόγω της θέσης του, με επιδράσεις από τους γύρω του και τις τότε κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες, συμμαχίες, απειλές αν θέλεις κλπ. Ως επίσης τότε δεν εξέραν ούτε οι ήρωες ούτε ο Μακάριος ούτε ο απλός λαός τί παιγνίθκια επαίζουνταν πίσω που τη ράσιη τους με την Αμερική, την χούντα, τους Τούρκους, τους Άγγλους... Εννοείται ότι μπορείς να κρίνεις και να εκφράζεσαι ελεύθερα, αλλά πράττεις το εκ του ασφαλούς στο σπίτι σου το 2014, ήρεμος με τον καφέ σου αλόπως δίπλα τζι έχοντας γνώσεις ευρύτερες για το θέμα, καθώς επίσης τα αποτελέσματα του αγώνα, του πραξικοπήματος, της εισβολής, της σημερινής χάλια κατάστασης.

      Τέλος, εν ένα πράμα να καταλαβαίνεις πώς έφτασε τζι έγινε μια κατάσταση τζαι διαφορετικό να τη δέχεσαι τζαι να συμφωνείς. Μπορείς να κάμεις το ένα ή τζαι τα δύο μαζί. Ή τζαι κανένα.

      Διαγραφή
    7. A! Και περαιτέρω κομμουνιστική στρέβλωση όταν θωπεύτηκε το ΑΚΕΛ με τη Χούντα και όταν κερνούσε γλυκό καρυδάκι

      Διαγραφή
    8. Έχει δίκιο η Neerie. Μόνο ότι βιώνουμε προσωπικά γνωρίζουμε πραγματικά. Και πόσοι από εσάς εδώ μέσα βιώσατε προσωπικά τα τότε γεγονότα και καταστάσεις; Εγώ ήμουν αγέννητος τότε. Γεννήθηκα Δεκέμβρη του '75. Και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ξέρουμε μόνο ότι μας έχουν πει, δηλαδή μισές αλήθειες και ανακρίβειες. Γι αυτό σταματήστε εν έτη 2014 από την ασφάλεια του σπιτιού σας να κρίνετε και να κατακρίνετε.

      Βρήκα και το πιο κάτω άρθρο/απάντηση του στρατηγού Καρούσου για το πόσα παιγνίδια παίζονταν τότε. Ούτε οι
      ίδιοι που τα έζησαν και πολέμησαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελευθεροι για να τους κρίνουμε είχαν πλήρη
      επίγνωση τι συνέβαινε. Γνώριζα τον Καρούσο προσωπικά μέσω του πατέρα μου που πολέμησε υπό τις διαταγές του και παρόλο που διαφωνούσα μαζί του και ούτε τον συμπαθούσα και πολύ για τους δικούς μου λόγους, τουλάχιστον τον σεβόμουν. Λάθη έχουν κάνει όλοι πολλά όπως και ο ίδιος αλλά με ποιο δικαίωμα εμείς οι "πελλο-ροκόλοι" σήμερα να τους κρίνουμε; Όσοι ενδιαφέρεστε διαβάστε το πιο κάτω άρθρο και σταματήστε να τσακώνεστε.

      http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=107809

      Διαγραφή
  7. Κσι εγώ συμφωνώ με τον Ακκανούρη και δεν καταλάβω πιο πανω ανώνυμε ποιο είναι το πρόβλημα σου. Θες να μας αναλύσεις λίγο με επιχειρήματα το "alla logia thkie papa...."?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ο αρθρογραφος καμνει ακριβως τουτο που τον κατηγορατε πως δεν κανει. Παυλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παύλο,

    Ο αρθρογράφος επισημαίνει το εξής αυτονόητο στην κατάληξή του: Πως περιμένετε να αλλάξουν τα πράγματα αφού και στα θέματα εορτασμών παραμένουμε οι ίδιοι;

    Συλλογισμός πολιτικού περιεχομένου με τον οποίο είμαι έτοιμος να ταυτιστώ.

    Όμως προηγουμένως έχει προηγηθεί η απόρριψη της ουσίας της επανάστασης του 55 μέσω της χρήσης πολιτικοποιημένης ιστορικής ερμηνείας με την οποία δεν συμφωνώ και δεν μπορώ να ταυτιστώ.

    Επίσης διαφωνώ με τη "χαλαρή", (interchangable με το φασισμό) χρήση της λέξης "εθνικισμός", σάμπως και τα άλλα κινήματα της εποχής, ακόμα και τα "κουμμουνιστικά" δεν ήταν στην ουσία τους εθνικιστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν νομιζω οτι ο critic ακελικοποιησε τις θεσεις του.

      εν παση περιπτωσει, η θεση οτι η αποικιοκρατια ηθελε το καλό μας ή ότι θα εφευγε ειρηνικά όταν θα "ωριμαζαν οι συνθηκες", αλλά και η θεση οτι η βία των βρωμοεγγλεζων αντιμετωπιστηκε επιτυχως μονο με τη βία, ανήκουν και οι δύο στην αποικιακή λογική.
      Π

      Διαγραφή
    2. Ούτε εγώ νομίζω Π.

      Όμως οι δύο θέσεις που αντιπαραθέτεις δεν είναι όμοιες ούτε σε ποιότητα αλλά ούτε σε ποσότητα. Δεν μπορούν να τύχουν σύγκρισης. Η ορθή απόρριψη της πρώτης θέσης κακώς συμπαρασύρει τη δεύτερη, η οποία θέση ουδέποτε έχει διατυπωθεί.

      Η βία είναι ένα από τα συστατικά στοιχεία μιας επιτυχούς εξέγερσης. Τα άλλα είναι η πολιτική καθοδήγηση και η εξασφάλιση πόρων. Ουδέποτε δήλωσε οποιοσδήποτε ότι μόνο η βία ήταν απαραίτητη.

      Διαγραφή
  10. Θα επαναλάβω το εξής: «Ήταν ο αγώνας αγνός; Όχι δεν ήταν. Τα παιδιά που πέθαναν για την ελευθερία όντως πέθαναν για την ελευθερία. Αλλά όχι ο αγώνας δεν ήταν αγνός. Γιατί στον αγώνα πέθαναν περισσότεροι «εχθροί του έθνους» παρά Άγγλοι κατακτητές. Και επίσης γιατί πάνω σε αυτόν τον αγώνα και στον θάνατο αυτών των ανθρώπων πάτησαν τόσοι πολλοί και έκτισαν τις καριέρες τους. Και φυσικά έκτισαν και την χρεοκοπημένη πλέον Κυπριακή Δημοκρατία».

    Δεν μηδενίζω την θυσία αυτών των ανθρώπων για την ελευθερία και την ένωση. Ούτε φυσικά μπορώ να κρίνω και να κατακρίνω εγώ τα κίνητρα αυτών που έλαβαν μέρος. Θα κατηγορούσα άλλωστε έτσι τον ίδιο μου τον παπά.

    Θάβω τζαι φτύνω όμως τις δολοφονίες των «εχθρών του έθνους». Τζαι τζείνους που τις υποκίνησαν τζαι τζείνους που τες εκτελούσαν. Τζαι ήταν πολλοί και επώνυμοι. Όπως επίσης φτύνω και την εξύμνηση ενός ακροδεξιού ναζιστή δολοφόνου ως ήρωα. Φτύνω επίσης το εργοστάσιο παραγωγής ηρώων που στήθηκε μετά τον αγώνα τοποθετώντας στα χέρια άσχετων, αμόρφωτων και ανειδίκευτων την κυπριακή δημοκρατία.

    Όποιος λαλέι με το όνομα τους τα πιο πάνω δεν σημαίνει ότι είναι ακελικός. Για τούτο πρώτη φορά με κατηγορούν. Αλλά το να εξυμνώ τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή σε γελοίες κακόγουστες εκδηλώσεις το έτος 2014 ναι εν κατάντια.

    Αυτά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Blogοδεσπότα Critic,

    Ενδιαφέρον το κείμενο του για την 1η τ’ Απρίλη.
    Συνήθως οι θέσεις και τοποθετήσεις ΣΟΥ ΔΕΝ με βρίσκουν σύμφωνο, όμως ομολογώ ότι στο συγκεκριμένο ΣΟΥ post καταθέτεις πρωτοποριακές κι αιρετικές απόψεις και σκέψεις για ένα παιδί με δεξιές καταβολές και που μεγάλωσε με τα νάματα της εθνικοφροσύνης.
    Να σημειώσω, όμως, την αδυναμία ΣΟΥ να δεις ότι η «χρεοκοπημένη» πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν νομοτελειακά προδιαγεγραμμένη, ένεκα στρεβλής καπιταλιστικής της ανάπτυξης, της πρόσδεσης και εξάρτησης της πολιτικά από την Ελλάδα και της στενοκέφαλης και συντηρητικής της διοίκησης/διακυβέρνησης από τους ΕΟΚΑΐΤΕς αρχοντοχωριάτες αστούς που ηγήθηκαν τότε του νεοσύστατου κυπριακού κράτους...

    Να σημειώσω επίσης ότι ψες είχαμε από το ΡΙΚ1 15-20 λεπτά “ειδήσεις” με ανταποκρίσεις απ’ όλες τις πόλεις για τους γιορτασμούς της 1ης τ’ Απρίλη. Μεταξύ των ειδήσεων υπήρχε και ρεπορτάζ για αναπαράσταση της Μάχης του Αχυρώνα με θεατρικό από τον ερασιτεχνικό θεατρικό όμιλο του “Κίμωνα” Ξυλοτύμπου που έγινε στο στάδιο “Τάσος Παπαδόπουλος- Ελευθερία” [από τα ανοικτά στάδια περάσανε στα κλειστά] τη παρουσία του Προέδρου του Νίκαρου [link: http://www.alithia.com.cy/koinonia/item/28134-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CE%B6.html ...
    Η Δεξιά αγαπητέ Critic ΠΟΤΕ δεν θα ξεπεράσει τις στρατιωτικο-πολεμικές της εμμονές και σύνδρομα. Χτες σε παρέλαση σε κοινότητα της περιοχής των Κοκκινοχωριών είδα και μικρά παιδάκια [ακόμα και του Νηπιαγωγείου] να συμμετέχουν σε παρέλαση με στολή παραλλαγής!!!

    Επίσης σήμερα ένας φίλος, αναφερόμενος σε συνέντευξη από τηλεοράσεως του Αντρέα Παναγιώτου, μέλους του εκτελεστικού της ΕΟΚΑ, ο οποίος μίλησε για τις εκτελέσεις ελληνοκύπριων [από την ΕΟΚΑ] με την κατηγορία του προδότη ή/και του συνεργάτη των αποικιακών αρχών [όπως αστυνομικών] ή και αμάχων άγγλων. ΜΟΥ είπε χαρακτηριστικά: «Ναι μεν ο αγώνας ήταν ωραίος και για τα ιδανικά της ελευθερίας, αλλά τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν αισχρά»… [Και αναφερόταν κυρίως στις δολοφονίες αθώων ανθρώπων και τον διασυρμό τους με τη ρετσινιά του προδότη]...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και η δική μου παρέμβαση στο θέμα: http://aneforiwn.blogspot.com/2014/03/362014.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Κρίτικ.

    Βάζεις όλες τις δολοφονίες στο ίδιο καζάνι. Κάποιες δολοφονίες είχαν ιδιοτελές κίνητρο (αντιζηλίες, πουλλόματα χωραφιών κτλ). Αυτές είναι κοινές δολοφονίες χωρίς οποιοδήποτε όφελος.

    Κάποιες άλλες είχαν αντικομμουνιστικό κίνητρο. Και αυτές κοινές δολοφονίες χωρίς οποιοδήποτε όφελος.

    Όμως, πως αλλιώς θα αντιμετωπίζονταν αυτοί που πρόδιδαν μυστικά, που κατέδειδαν αγωνιστές; Ακόμα και ο στρατιωτικός ποινικός κώδικας εν καιρώ πολέμου προέβλεπε την εκτέλεση για εσχάτη προδοσία.

    Τι έπρεπε να γίνει δηλαδή; Να τους αφήσουν να προδίδουν; Σε ποιά χώρα κυκλοφορούσαν οι προδότες ελεύθεροι, αλιντσάριστοι;

    Μεμπτή λοιπόν η δολοφονία αθώων, αλλά ακυρώνει την επανάσταση;

    Ο Γρίβας είνα πρόσωπο αδιαμφησβήτιτης στρατιωτικής αξίας. Στην προσπάθεια δημιουργίας μιας αφηγηματικής (narrative) για την επανάσταση και τους καταλύτες αυτής, εσκεμμένα ανγνοείται η μεμπτή (εγκληματική) του συμπεριφορά, όπως η συμμετοχή του στην ομάδα Χ. Είναι πιο λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν όλη τη δράση του Γρίβα από αυτούς που υποστηρίζουν το Γρίβα του 55-59. Ούτως ή άλλως η πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου τον θέωρησε κατά τον ουσιώδη χρόνο, απελευθερωτή της Κύπρου.

    Αυτό που αποκαλείς εσύ εργοστάσιο ηρώων δεν είναι τίποτα άλλο από την επιβεβλημένη προσπάθεια να διατηρηθεί στη μνήμη των πάντων η αξία της επανάστασης. Κακόγουστα συμφωνώ. Όπως γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου που είχαν επανάσταση.

    Οι μεγαλύτεροι καπηλευτές αυτής της κατάστασης υπήρξαν διαχρονικά ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Από τη μια ο ΔΗΣΥ του οποίου η ρητορική αποσκοπούσε στη δημιουργία συγκίνησης στους οπαδούς του χωρίς αντίκρυσμα αφού αφού η πραγματική επιδίωξη ήταν για το ΔΗΣΥ μια λύση που θα εξυπηρετεί αυτούς που επεδίωξαν το πραξικόπημα και την εισβολή.

    Μου διαφεύγει η ακριβής δήλωση, αλλά ιστορικό και κορυφαίο στέλεχος του ΔΗΣΥ δήλωσε ότι ουδέποτε πίστεψε στο εθνικό κίνημα αλλά το χρησιμοποίησε ως όχημα για να περάσει τις υφιστάμενες θέσεις (κατά την άποψή μου διαχρονικές) του ΔΗΣΥ στο Κυπριακό.

    Από την άλλη το ΑΚΕΛ πως αλλιώς να δικαιολογήσει την αποχή του από την επανάσταση; Επαναλαμβάνω, είναι το μόνο κομουνιστικό κόμμα στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία που δεν συμμετείχε στην επανάσταση της χώρας του.

    Function over Form, φίλε Κρίτικ. Αν σε ενοχλεί η καρά-κιτσαρο-κιτσαρία αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ειπώθηκαν τα Μολών Λαβέ.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Για χάριν της συζήτησης Ακκανούρης, μπορείς να ΜΑΣ οριοθετήσεις τί εστί «επανάσταση» και σε ποιες επαναστάσεις αναφέρεσαι στις οποίες συμμετείχαν κομμουνιστικά κόμματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  15. Για χάρη της αλήθειας παρά της συζήτησης, βεβαίως μπορώ να διευκρινήσω:

    Θέλω να πιστεύω ότι συμφωνούμε πάνω κάτω τι είναι η επανάσταση, εν μούχτην το wikipedia.

    Αφού πάνω-κάτω συμφωνούμε τι είναι επανάσταση, ας δούμε λίγο το επίκαιρο Ισραήλ. Εκεί είχαν κούμμουνους ενεργά εμπλεκόμενους στην αντίσταση. Πάλι wiki.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Filoi mou egw den eimai enantion tis epanastasis.. Kamia ane3artisia den kerdithike xwris epanastasi.. To provlima omws einai oti gia na proxwriseis mprosta prepei prwta na apodexteis ta lathi sou..
    stin kupro touto den egine apo kamia pleura.. Oute pou de3ia oute pou aristera... Tzai oso miloume akoma gia apodedeigmena apotiximena politika kathestwta opws o kommounismos i latrevoume simaies allou kratous proodo en thwroume... Tzai nai o gribas kapote itan pas ton toixo mou.. Twra san pio orimos anagnwrizw oti den mporei na latrevetai enas akraios ethnikistis ideologos alla kai dolofonos..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ακκανούρης,

    Το ερώτημα τι εστί «επανάσταση» , ΔΕΝ το απάντησες, αλλά με παράπεμψες να το ψάξω ΕΓΩ. Οκκέι, αλλά ΕΓΩ μάλλον θα θεωρήσω ότι αδυνατείς ή ότι μπορεί και να βαριέσαι!

    Η λειψή απάντηση ΣΟΥ για τους κομμουνιστές [με μοναδική αναφορά στην Παλαιστίνη] μού θύμισε το ανέκδοτο με τον δάσκαλο που ρωτά έναν μαθητή να (τού) πει ποιοι είναι οι 4 ευαγγελιστές.
    Κι ο μαθητής απαντά ως εξής: «Οι 4 ευαγγελιστές είναι τρεις, οι εξής δύο, ο Ιωάννης»...

    Το ερώτημα μου, λοιπόν, παραμένει: Σε ποιες επαναστάσεις αναφέρεσαι στις οποίες συμμετείχαν κομμουνιστικά κόμματα; Κι στην Παλαιστίνη, όπως σωστά λες [«γλώσσα λανθάνουσα λεει τελικά την αλήθεια»] εν στην «αντίσταση» που ήταν εμπλεκόμενοι οι «κούμμουνοι»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Βαριέμαι. Ψάξε το. Αυτή είναι η διευκρίνησή μου. Η παραπομπή είναι θεμιτός τρόπος συζήτησης ειδικά όταν το θέμα είναι μεγάλο σε όγκο.

    Οι άραβες την αποκαλούν Παλεστίνη και οι Εβραίοι Ισραήλ.

    Τι είναι αντίσταση, επανάσταση ή πραξικόπημα αφορά μόνο εσένα και τους φίλους σου. Ο χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε κάθε καθεστωτική ανατροπή έχει ως πηγή του την ιδεολογία. Δηλαδή δεν είναι ποιοτική η διαφοροποίηση των ανατροπών καθεστώτος παρά μόνο ιδεολογική/εθνοτική. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Στην πρόσφατη Ουκρανία, οι Ουκρανοί αποκαλούν τα γεγονότα επανάσταση ενώ οι Ρώσσοι πραξικόπημα.

    Δεν καταλαβαίνω όμως τη χρήση των εισαγωγικών στις λέξεις στις οποίες αναφέρεσε π.χ αντίσταση και κούμμουνοι. Ήταν αντίσταση εναντίον των Αράβων και των Άγγλων (ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία του Μουφτή των Ιεροσολύμων που συνεργάστηκε με τους Ναζί στα πλαίσια του ολοκαυτώματος των Εβραίων), η οποία οδήγησε στην ανατροπή της Βρετανικής Κατοχής και της Αραβικής κυριαρχίας.

    Και ναι, αρκετοί Σιωνιστές Χαγκανίτες είναι κούμμουνοι με υπόσταση και είναι υπερήφανοι γι αυτό. Όχι σαν τους δικούς μας τους κούμμουνους πολυτελείας.

    Και στην Κούβα που πάει η ΕΔΟΝ ολάκερη μήνα του μέλιτος, (αλήθεια υπάρχει πιο αιμομιχτική παράταξη;) δεν υπήρξε ανατροπή καθεστώτος;
    Δεν ήταν κούμμουνοι ο Κάστρο και ο Τσε;

    Το wiki έχει και σελίδα στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η Κούβα του 56 και η Κύπρος του 55.

    Ο ισπανικός εμφύλιος ο οποίος ήταν για τους δημοκράτες προϊόν πραξικοπήματος, για τους φασίστες επανάσταση. Υπήρξαν και στις τάξεις των δύο, περαιτέρω ανατροπές οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ως επαναστάσεις.

    Η ανατροπή του Μουσολίνι και αυτή από κουμουνιστές.

    Ελπίζω να είσα ικανοποιημένος. Αν δεν είσαι, welcome to the club. Έτσι νοιώθω κάθε μέρα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ακκανούρης,

    Να ΣΟΥ πω την αλήθκειαν, τζι’ εγιώ βαρκούμαι (ΣΕ) τελικά! Άσε που έχεις κι ένα στυλάκι έμπλεο έπαρση και υπεροψίας λες τζι’ άρπαξες τον θειούλη τον Θεό που τ’ αρτζιήθκια! [Πρόσεχε όμως μην ΣΟΥ φύγει ο Θεός!]... Κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και μέσα από μια σειρά επηρμένων κι αξιωματικών [χωρίς τεκμηρίωση] ανιστόρητων κι ασυνάρτητων τοποθετήσεων ΣΟΥ αλλά και ειρωνικών και εξυπνακίστικων εκφράσεων ΣΟΥ όπως,
    - «Για χάρη της αλήθειας παρά της συζήτησης, βεβαίως μπορώ να διευκρινήσω»... [μού κάνεις και χατίρι, ε;], ή
    - τα περί «θωπειών», ή
    - τα περί «γλυκού από καρυδάκι», ή
    - τα περί «αιμομιχτικής παράταξης» [διακρίνω μια σεξουαλική χροιά στον λόγο ΣΟΥ;]...

    Κι άσε ακόμα που αν η πηγή ενημέρωσης και πληροφόρησης ΣΟΥ και γενικώς απόκτησης των γνώσεων ΣΟΥ είναι η Γουΐκκιwiki, όπως τη γράφεις], τότε σάσ’ τα τζι’ εγύραν! Τι καθούμαστεν τζιαι προσπαθούμε να κάμουμε τζιαι συζήτηση;

    Σίγουρα κι ΕΓΩ μπορώ να αποφανθώ [με βάση τις δικές ΣΟΥ ιδεολογικές προσεγγίσεις και εθνοτικές και θρησκευτικές τοποθετήσεις] ότι το «τί είναι αντίσταση, επανάσταση ή πραξικόπημα αφορά μόνο εσένα και τους φίλους σου» [όπως βλέπεις στο αντιστρέψω] , αλλά μ’ αυτόν τον τρόπο προσέγγισης δεν μπορούμε να κάνουμε συζήτηση κι όπως αντιλαμβάνομαι ότι δεν πεθαίνεις και τόσο γι’ αυτό. Κι ΕΓΩ από την πλευρά ΜΟΥ γιατί να χολοσκώ. Είναι σαφές ότι κινούμαστε σε πορείες παράλληλες. Να διευκρινίσω όμως κάποια πράγματα πριν την κάνω...

    Κατ’ αρχάς για να μην τσιτώνεις παραπάνω που τον καράριν τζιαι ν’ αγχώνεσαι γιατί έτσι και γιατί γιουβέτσι, να (ΣΟΥ) πω ότι τα εισαγωγικά που ‘βαλα στις λέξεις επανάσταση, αντίσταση, κούμμουνοι, ήταν απλώς για να σημειώσω ότι ειπώθηκαν από ΣΕΝΑ, ήταν λόγια δικά ΣΟΥ. [Κι έτσι (δια)πράττω με κάθε συνομιλητή ΜΟΥ]...

    Απ’ εκεί και πέρα και με βάση την ευκολία με την οποία χαρακτηρίζεις κάτι [που ειπώθηκε πιο πάνω σε άλλο σχόλιο ΣΟΥ] ως «κομμουνιστική στρέβλωση», τότε μπορώ κι ΕΓΩ [αλλά κι οποιοσδήποτε άλλος] με ανάλογο τρόπο να χαρακτηρίσουμε τα δικά ΣΟΥ λεγόμενα ως αντικομμουνιστική «στρέβλωση» ή/και προπαγάνδα. [Κάτι είπα πιο πάνω για έπαρση]... Προφανώς θα νομίζεις ότι κομίζεις γλαύκαν εις Αθήνας με τα εμμονικά στερεότυπα που παπαγαλίζεις δίκην αξιωμάτων, όμως πλείστα εξ αυτών [όπως την παραφιλολογία περί «γλυκού εκ καρυδακίου»] τα ‘χουμε ακούσει πολλάκις και προσωπικά ΔΕΝ με απασχολούν κιόλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ακκανούρης,

    Και μερικές διορθώσεις και παρατηρήσεις:
    1. Πρώτον, οι σκόρπιες επιλεκτικές, αποσπασματικές και ξερές παραθέσεις ιστορικών γεγονότων [παρμένα προφανώς από την Wiki], δεν συνιστούν ιστορία αλλά κοντόφθαλμη και ιδιοτελή [για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπών] θεώρηση της... Για τυχόν απορίες «welcome to the club» [mine!]...
    2. Αφήνεις να νοηθεί ότι ως επανάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί κάθε τί που ανατρέπει κάτι άλλο και επιφέρει έστω και επουσιώδεις αλλαγές στις δεδομένες κατεστημένες καταστάσεις. Όμως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράματα. Οι επαναστάσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο ήταν μερικές και συγκεκριμένες. Ας πούμεν η Γαλλική, η Οκτωβριανή, η Κουβανέζικη, η Ελληνική του 1821, η Βιομηχανική, η Σεξουαλική. Κάθε εξέγερση και ανατρεπτικό κίνημα δεν αποτελεί και Επανάσταση.
    3. Προσωπικά ΔΕΝ μπορώ να δεχτώ ως επαναστάσεις τα όποια φασιστικά, φιλοφασιστικά και φασίζοντα κινήματα και καθεστώτα, [όπως του Φράνκο, του Σαλαζάρ, του Μουσολίνι, των Πατακού και Παπαδόπουλου, του Πινοσέτ], δεν ξέρω ΕΣΥ...
    4. Ο CHE μπορεί και να ήταν Κομμουνιστής κατά τα χρόνια της πάλης ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς της Κούβας, όμως ο Κάστρο ΔΕΝ ήταν. Μετά έγινε Κομμουνιστής!
    5. Η ανατροπή του Μουσολίνι έγινε πρώτα από πρώην συναγωνιστές του [το 1943] και η εκτέλεση του από παρτιζάνους [που δεν ήταν μόνο κομμουνιστές] μετά τη σύλληψη του το 1945.
    6. Η αντίσταση ενάντια στον Φράνκο κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ισπανία δεν προερχόταν ΜΟΝΟ από τους Κομμουνιστές.
    7. Δεν κατάλαβα την αναφορά ΣΟΥ σε «Αραβική κυριαρχία» κατά την περίοδο της Βρετανικής Κατοχής της Παλαιστίνης. Μπορούμε με τον ίδιο τρόπο να μιλήσουμε και για χριστιανορθόδοξη εκκλησιαστική κυριαρχία κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας στην Κύπρο;

    Ελπίζω να σε ικανοποίησα... Και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή